مواد مورد استفاده 1 - مواد مصرفی ده رأس خرگوش1 نر بالغ ظاهراً سالم از نوع آزمایشگاهی با گروه وزنی 3 5/2 کیلوگرم وگروه سنی 2 1 سال ، نخ نایلون شماره 5/3 ، تیغ بیستوری شماره 25 ، اندازه های 2 و 5 میلیمتر،مواد مصرفی موجود در بخش جراحی و آزمایشگاههای هیستوپاتولوژی.
داروها شامل : آسپرومازین2 ،رامپون3 ، کتامین4 ،پنی سیلین5 ، واکسن هاری6 ،فیلم رادیو گرافی ، ناندرولون د کانات7 ، سیپروترون استات 8 2-1 مواد غیر مصرفی علاوه بر ست جراحی معمولی ، ست جراحی در ارتوپدی شامل مته ارتوپدی ، سرمته های ارتوپدی شماره 1 و 2 و 3 و 4 میلی متری درل ،دستگاه رادیولوژی و میکروتوم استفاده گردید .
2-3- روش کار در این مطالعه خرگوش ها پس از عمل جراحی بصورت کاملاً تصادفی به دو گروه پنج تایی و در شرایط یکسان نگهداری وتغذیه ای شامل هویج ، کاهو و پلیت قراداده شوند.
گروه یک : خرگوشها پس از عمل تزریق ناندرولون دکانوات دریافت نمودند .
گروه دو : خرگوشها پس از عمل قرص سیپروترون استات ،بصورت خوراکی دریافت نمودند .
1-2-3- آماده سازی خرگوشها خرگوشهای مورد نظر جهت انجام طرح دو هفته قبل از انجام آزمایش بعد از تأئید سلامتی بالینی در یک شرایط استاندارد ویکسال نگهداری و واکسن هاری تزریق گردید.
2-2-3- بیهوشی و آماده سازی جراحی در روز عمل خرگوشها به تریتب به سالن جراحی انتقال داده می شدند و موردمعاینه کامل و مجدد قرار می گرفتند .
پس از قرار دادن خرگوش روی میز جراحی با تزریق داخل عضلانی مخلوط آسپرومازین (1/0 میلیگرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن ) ، وکتامین (30 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) ،حیوان را بیهوش نموده و پای راست حیوان بطور کامل تراشیده شده و بوسیله بتادین ضد عفونی و پس از خشک شدن ناحیه ، شان گذاری به طوری انجام می گرفت که ناحیه میانی درشت نی پای1 راست در معرض دید قرار گیرد ( تصویر 1 3 ) .
3-2-3- روش انجام عمل جراحی برش بطول حدود 7 سانتی متر در سطح میانی استخوان درشت نما با تیغ بیستوری داده می شد ، پس از برش پوست ، فاسیا ، تاندونها و عضلات اطراف استخوان بدون قطع کردن و آسیب رساندن به آنها با کندکاری کنار زده می شد .بطوریکه استخوان درشت نی براحتی درمعرض دید قرار می گرفت ( تصویر 2 3).
در ادامه چهار سوراخ به قطر 1 و 2 و 3 و 4 میلی متر و به فاصله یک سانتی متر از هم در طول استخوان ایجاد می گردید تا کورتکس مقابل هم سوراخ شود .
سوراخها با مته یک متری از پائین استخوان درشت نی شروع می شود و با مته چهار میلی متری در بالای استخوان درشت نی خاتمه پیدا می نمود با اطمینان از عدم ترک خوردگی استخوان درشت نی ، محل با محلول رینگر شستشو و ذرات استخوان باقی مانده ناشی از سوراخهای ایجاد شده ، توسط مکش خارج می شد و بدنبال آن عضلات به جای اول بر گردانده می شد و زیر پوست بوسیله نخ نایلون بصورت سرتاسری وپوست نیز با نخ نایلون بصورت تکی بخیه می گردید در مرحله بعد ناحیه بخیه حیوان را که قبلاً تراشیده شده بود ضد عفونی و شان گذاری (تصویر 5 3) و عمل عقیم کردن حیوان هم بصورت اسکروتال1 انجام می شد 4-2-3- رادیو گرافی رادیوگرافی استخوان درشت نی در هر دو گروه بطور یکسان انجام می گرفت ،بدین ترتیب که بلافاصله بعد از عمل ( روز صفر) و نیز روزهای 15 و 30 و 45 و 60 بعد از عمل دو رادیوگرافی عمود بر هم گرفته می شد .
5-2-3- مراقبتهای بعد عمل تزریق عضلانی پنی سیلین 3 : 3 : 6 یک تزریق قبل از عمل و سه تزریق بعد از عمل هر 48 ساعت یکبار انجام می شد .بخیه ها هم 10 روز بعد از عمل کشیده می‌شوند .
6-2-3- نحوه تجویز دارو در دو گروه گروه اول : در فواصل روزهای صفر ،7 و 14 و 21 و 28 و 35 و 42 و 50و 57 داروی ناندرولون دکانوات بصورت عضلانی در عضله ای به میزان mg/kg 2 تزریق شد.
گروه دوم: قرص سپیروترون استات ،روزانه تا روز 57 به میزان mg/kg 5 به خرگوشها خورانده می شد .
7-2-3- روشهای ارزیابی 1-7-2-3- ارزیابی وضعیت گام1 ارزیابی گام بر اساس روش تکامل یافته اسمیت انجام می گرفت .به این صورت که وضعیت راه رفتن حیوانات و در پاهای عقبی به درجات صفر تا 4 بصورت زیر تقسیم گردید : درجه صفر : عدم تحمل وزن بر روی عضو عمل شده بطور کامل.
درجه یک : حیوان نوک پنجه را به زمین می گذاشت .
درجه دو : حیوان نوک پنجه و قسمتی از انگشتان را روی زمین می گذاشت .
درجه سه : حیوان بطور کامل تحمل وزن ولی همراه با لنگش داشت .
درجه چهار : حیوان بدون کوچکترین لنگشی تحمل وزن نمود .
وضعیت گام حیوانات بعد از عمل توسط یک فرد در روزهای مختلف تا پایان یک دوره 60 روزه مورد ارزیابی قرار گرفت برای بررسی وضعیت گام هر گروه ، در روزهای صفر و 7 و 14 و 21 و 28 و 35 و 42 و 50 و 60 با گروههای دیگر مورد مقایسه قرار گرفتند.
در این ارزیابی روند پر شدن سوراخهای ایجاد شده در استخوان درشت نی به لحاظ تشکیل کالوس در روزهای صفر و15 و 30 و 45 و 60 بر روی رادیدگرافهای تهیه شده مورد ارزیابی قرار گرفت .بدین ترتیب که با پر شدن سوراخهای ایجاد شده در فواصل زمانی مختلف ، بدین نحو میزان تشکیل کالوس در روزهای مختلف بعد از عمل تعیین می گردید .
2-7-2-3- ارزیابی هیستو پاتالوژیک در این بررسی 60 روز بعد از عمل تمام حیوانات را توسط ترزیق داخل شکمی1 باربتیوراتها با دوز بالا ،کشته و محلهایی از استخوان که کالوس تشکیل شده بود .
از محل چسبندگی به بافتهای اطراف جدا و برداشت گردید .نمونه ها در محلول فرمالین 10درصد قرار داده شد و برای مطالعات میکروسکوپیک به آزمایشگاه منتقل گردید .
برای ارزیابی دقیق روزند التیامی ، نمونه های برداشت شده ابتدا با محلول آبی اسید سیتریک 5 درصد که با محلول یک درصد اوره ثابت شده بود آهک گیری می شد و سپس رنگ آمیزی بافت استخوانی با استفاده از روش معمول هماتوکسیلین ، ائوزین (H8E) انجام میگرفت .