دانلود مقاله بیماری لکه سفید در ماهی یا Ich

(whit spot disease)Ich بیماری لکه سفید در ماهی یا Ich Ich یک نام عمومی است برای انگلIchthy phthirus multifiliss که عامل بیماری Ich است این انگل تعداد زیادی از ماهی ما را دردوره کوتاهی از زمان می‌کشد.

تشخیص ودرمان برای کنترل Ich ضروری است و همچنین برای کاهش تلفات ماهی‌ها.

البته پیشگیری از بیماری بهترین روش است برای دوری یا اجتناب از مرگ و میر ماهی‌ها.

تشخیص یا شناسایی Ich عفونت در ماهی به وسیله Ich ممکن است همراه یکسری خالها یا لکه‌ها برروی پوست باشد که فکر می‌کردند آنها در اثر پاشیده شدن نمک است به علت همین تظاهر بیماری یا پیدایش آن Ich به عنوان بیماری لکه سفید نامیده می‌شود.

پوست ماهی همچنین ناهموار به نظر می‌رسد.

فرم بالغ انگل بزرگ می‌باشد(تاmm1 یا32/1 اینچ) و بدون بزرگنمایی دیده می‌شود.

Ich اغلب یک نسج مرده از موکوس را بر روی پوست ماهی ایجاد می‌کند که این شبیه است به قارچها وقتی با فاصله به آب نگاه می‌کنیم.

با این وجود خیلی از اوقات تنها علامت تظاهر یافته Ichشاید مرگ یا، دم مرگ بودن ماهی است.

در بعضی از نمونه‌های Ich شاید علائم فقط بر روی آبشش‌ها بروز کند نه بر روی پوست ماهی در اثر Ich ممکن است ماهی مشاهده شود که با سرعت زیاد حرکت کرده و به اجسام و یا ته آبگیر می‌خاراند یا می مالد.

این رفتار گاهی دم زدن یا Flashing نامیده می‌شود.

سرعت و ناگهان نمایش دادن رنگ براق شکم هنگام غلتیدن و حرکات نامنظم دیده شده.

که بر روی سطح آب برقی مشاهده می‌شود.

که با این تظاهر فکر می‌کردند آنها حشرات را می خورند یا به حشرات حمله می‌کنند.

در مرحله‌ی آخر بیماری عفونی Ich ممکن است ماهی‌ها خموده و سست و سنگین به نظر بیایند و بعضی مواقع اطراف جریان آب جمع می‌شوند.

در بیماری عفونی ماهی معمولاً از خوردن امتناع می‌کند.

زیر میکروسکوپ Ich کروی یا گرد به نظر می رسد که اطراف یک محور حرکتی تغییر شکل و حرکت می دهد و دارای یکسری موهای خیلی کوچک و ریزی است که مژه نامیده می‌شود و در مجموع انگل را می‌پوشانند.

این نوع تحرک اغلب قیاس یا شبیه می‌شود یا آمییها.

در مرکز ارگانیسم بالغ یک هسته C شکل می‌باشد (عکس 2) مرحله کوچک عفونت هسته اش فاقد شکل C میباشد.

و حرکت آنها در آب تحت مخالف حرکت محوری بالغ ها در آب روان است.

مرحله‌ی پیشرفته عفونت Ichموکوس و اپی‌تلیوم را در پوست و آبشش‌های ماهی سوراخ می‌کند.

بعد از سوراخ کردنIch خیلی سخت درمان می‌‌شود به این علت که سلولهای پوششی موکوسی و سلولهای میزبان به وسیله انگل پوشیده شده است.

درمان سریع و صحیح خیلی مهم بوده و کمک می‌کند برای پیشگیری از ایجاد یک عفونت پیشرفته.

سیر تکاملیIch Ichthy phthirus multifiliss یک انگل تک باخته است که معمولاً در داخل آبگیرها به وسیله حامل ماهی یا دیگر حیوانات یا انسان منتقل می‌شود که این می تواند به از راه رودخانه به داخل آبگیر پمپ شود یا جریان آبی که به عنوان منبعی برای آبگیر استفاده می‌شود.

وقتیIch ماهیان آلوده یا عفونی را ترک می‌کند به آن tomont می‌گویند (عکس3) tomont به کف آبگیر یا دیگر سطوح هجوم می برد و فرم یک کیست (cyst) با دیوراه نازک را می‌گیرد.

در داخل کیست tomont تقسیم می‌شود به بیش از 2000 tomites های کوچک وقتی tomites ها از کیست آزاد می‌شوند به داخل آب می‌روند کشیده و دراز می‌شوند و تبدیل به theronts می‌شوند.

این therontsها به سمت ماهی میزبان حمله می‌کنند(شنا می‌کنند) و به وسیله‌ی شنای قوی و محکم مژه‌هایش و غدد نفوذی به داخل اپی تلیوم ماهی نفوذ می‌کند.

اگر آنها ماهی میزبان را پیدا نکنند معمولاً در عرض 1 تا 2 روز می‌میرند.

Ich را تولید می‌کند که یک انگل اجباری است آن باید یک ماهی میزبان زنده داشته باشد.

یکبار آنها به داخل ماهی نفوذ می‌کنند و آنها به شکل trophonts برمی‌گردند.

Trophontsها از ماهی میزبان تغذیه می‌کنند و تا مادامی که به وسیله درمانهای شیمیای اپی تلیوم درمان شود بالغ می‌شوند.

تنها مرحله‌ی theront و tomont به درمانهای آبی یا در آب حساسند.

برای کامل شدنIch زمان لازم است سیر تکاملی آن بستگی به دما دارد.

Ich عموما در ماهی ها بین یاعفونت می‌دهد.

اما عفونت در دماهای پایین‌تر اتفاق می‌افتد (کمتر از یا)معمولاًIch در آبهای بالاتر ازیانمی تواند تولید عفونت کند بنابراین مشکلی در ماه‌های گرم تابستان نمی‌تواند اتفاق افتد.

به هر حال در مواردی در مرکز فلوریدا Ich عاملی برای کشتن ماهی‌ها دریا بوده است.

برای کامل کردن سیر تکاملی Ich به کمتر از 4 روز نیاز دارد.

در دمای بیشتر از یاو بیشتر از 5 هفته در دمای کمتردر یا.

دانشمندان کشفیاتی داشتند که انگل Ich می‌تواند مستقیماً به صورت چند تایی تقسیماتی زیر لایه پوست داشته باشد با اجتناب کردن از سه مرحله نرمال سیر تکاملی.

وقتی چنین اتفاقی روی می‌دهد سلولهای چند تایی Ich را با سایز مشابه به صورت انبوه زیر لایه نازک سلولهای پوست میزبان می‌بینیم.

Ich قابل درمان نیست وقتی که این درجه از بیماری ایجاد می‌شود و این چنین رفتاری تولید می‌شود زیرا نیازی به جدا شدن از میزبان ندارد و ندرتاً به درمان آسیب پذیر است.

چگونهIch ماهی را می‌کشد؟

دانشمندان به طور قطعی مطمئن نیستند که Ichچطور ماهی را می‌کشد اما یکسری مشاهدات راهنمایی هایی درباره‌ی چگونگی اتفاقات هنگام عفونت با Ich به ما داده است.

سلولهای لایه بالایی آبشش، اپی تلیوم به تهاجم Ich واکنش می‌دهد به صورت ضخیم شدگی و در نتیجه جریان اکسیژن از آب به خون در آبشش‌ها محدود و یا مانع آن شده همچنین چین‌ها و پرده های آبشش‌ها تغییر شکل داده و بد شکل شده و حمل و نقل یا جابه جایی اکسیژن تقلیل می‌یابد.

تعداد زیادی انگل ارگانیسم‌های آبشش‌ها را می‌پوشاند و همچنین عامل یک اسناد مکانیکی در جابه جایی اکسیژن می‌شود.

این وضعیت با استرس ماهی همراه شده در اثر تنفس سخت، ممکن است لایه‌های اپی تلیوم آبشش جدا شود و عاملی برای از دست دادن الکترولیت‌ها- مواد مغزی و مایعات از ماهی و مشکلاتی را برای ماهی می‌سازد تا به طور منظم آب در بدنش تمرکز نکند.

باکتری‌های ثانویه و قارچها نیز هجوم آورده و وقتی ماهی عفونت با Ich دارد آسان تر آسیب می‌بیند.

پیشگیری: با وجود اینکه عوامل ممانعت کننده اکیدی هم است Ich می‌تواند یک راهی برای نفوذ به سیستم تولیدی ماهی داشته باشد.

به هر حال باید تلاش کنیم برای جلوگیری از ورود ماهی وحشی به سیستم پرورش ماهی.

تمام گونه‌ ماهیان آب شیرین می‌توانند انگل Ich را حمل کنند.

در پایان زهکشی در خارج از یک استخر یا آبگیر سطح آب در کانال تصفیه یا زهکشی حداقل باید متجاوز از 2 فوت باشد.

ماهیان وحشی و پس مانده از قبیل(sunfish green) زندگی می‌کنند قادر به شنا کردن بر خلاف جریان آب می‌باشند که این آب توسط لوله های زهکشی نزدیک به سطح در کانال زهکشی تصفیه شده است وقتی یک رودخانه منبعی برای پر کردن استخرها یا آبگیرها می‌باشد باید از فیلترها استفاده کرد.

اگر چه فیلترها ممکن است به عنوان وحشی به آبگیر یا استخر جلوگیری کنند.

استراتژی منطقی این است که حداقل سه روز قبل از رها سازی‌ ماهی وقتی که استخر از راه یک فیلتر پر می‌شود باید در نظر داشته باشیم که سلولهای جوانIch ممکن است به صورت تصادفی وارد استخر شوند که در صورت عدم وجود ماهی میزبان می‌میرند.

زمان طولانی لازم بود اگر دمای آب کمتر از بود.

برای پر شدن جدید آبگیرها همچنین می‌توان از سولفات مس درمانی به کار برد برای کشتن هرtomonts یاtheront که به صورتی اتفاقی درآب باشد.

باید هشیار و محتاط باشیم وقتی که آب محموله جدید از ماهی را وارد استخر می‌کنیم آنها را به دقت برای هر گونه علائم بیماری معاینه کنیم( ارائه یک نمونه برای آزمایش توصیه می‌شود) اگر امکان دارد ماهیان جدید را برای یک هفته یا بیشتر قرنطینه کرده و مراقبتهای ویژه انجام شود قبل ازامخلوط کردن آنها با ماهیان قبلی در استخر .

وسایل و تجهیزات که در استخر عفونی استفاده می‌شود نباید در استخرهای سالم به کاربرده مگر اینکه ضد عفونی شده باشند یا در آفتاب خشک شده باشند اگر استخری سابقه عفونت با Ich داشته و یا خیلی به آبهای حاوی ماهی وحشی نزدیک است استخرها را به عنوان پیشگیری درمان کنیم سه تا چهار نوع استعمال درمانی است (که در قسمت بعد بحث می‌شود) اگر استخری سابقه عفونت با Ich داشته و یا خیلی به آبهای حاوی ماهی وحشی نزدیک است استخرها را به عنوان پیشگیری درمان کنیم سه تا چهار نوع استعمال درمانی است (که در قسمت بعد بحث می‌شود) مضافاً نگهداری خوب تغذیه‌ای ماهی به طور قابل توجهی در پیشگیری Ichکمک می‌کند.

غیر معمول نیست که گر سنگی کشیدن ماهی باعث عفونت باIch شود.

درمان: چون در سیر تکاملی Ichیک درمان مؤثر نیست، درمان چند تایی برای سیر تکاملی Ich و مراحل پاترژنز آن توصیه شده.

برای مثال تا روز اول وقتی یک ماده شیمیای به آب اضافه شده برای کشتن Ichتنها درصد معینی از ارگانیسم Ich که به مواد شیمیای حساسند از بین رفته .

دو روز بعد خیلی از ارگانیسم Ich بازمانده در پوست فرو رفته و به مرحله جراحت از سیر تکاملی خود می‌رود.

درمان شیمیای در آن روز ارگانیسم های حساس را می کشد در راستانی جواب دادن مطلوب، تمام مراحلIch به درمان، ممکن است سه تا 7 درمان نیاز شود.

بستگی به دمای آب دارد.

درمان موثر باید به وسیله یک متخصص ایمنی یا بهبود ماهی ارزیابی شود.

بعد از سه بار درمان تصمیم گرفت آیا این برنامه درمان ادامه یابد.

میزان مرگ و میر باید مشاهد شو د ونمونه هایی از ماهیان استخر های عفونی باید از نظر Ich زیر میکروسکوپ بررسی شوند.

فواصل درمانی با دما تغییر می‌کند.

(جدول 1 درمان موثر را راهنمایی می‌کند).

بعضی متخصصین بهبودی یا ایمنی اعتقاد دارند که درمان باید هر روز به کار برده شود، متوسط در هوای سرد.

به جای بالاو پایین رفتن روزهای میانی عفونت با Ich در یک رنج مشخصی پدیدار می‌شود(سیر تکاملی Ich را مشاهده کنید) تغییرات دمایی که بالاتر از یا پایین تر از آن مشاهده شده که نمونه‌هایی از Ichوجود دارد که در مراحل آخر بیماری تشخیص داده شده که به درمان جواب نداده.

یک یا دو درمان شاید برای ماهی‌ها منجر به از دست دادن وقت شود در این تغییر دمایی که رخ می‌دهد.

FDA استفاده از فرمالین را تصویب کرده است برای کنترل Ichبرروی قزال آلا، آزادماهی، catfish، sunfish.

همچنین FDA سولفات مسو پرمنگنات پتاسیم را در وضعیت مختلف توصیه کرده است.

یعنی این درمانها بدون منع قانونی استفاده می‌شود.

اما ممکن است اینها موقعیت خود را ازدست بدهند اگر دلیل یا مدرکی برای خطرناک بودن آنها برای مصرف کنندگان ماهی پیدا شود.

دیگر مواد شیمیایی نباید برای ماهیان خوراکی استفاده شوند.

از بین این سه درمان سولفات مس حداقل قیمت را دارد.

جدول 1 فرمالین: فرمالین حلالی از 37 درصد فرمالدئیه، (Formuldhyde)در آب به همراه 6 تا 15 درصد متانول(Methanol) اضافه شده به عنوان نگهدارنده می‌باشد وباید در دمای بالاتر از 40 درجه نگاهداری شود.

فرمالین می‌تواند به عنوان یک داروی شوینده برای مدت یک ساعت در 125 تا 250 قسمت هر میلیون (404 تا 808 میلی لیتر هرگالن: 328 تا 5/65 میلی لیترهر ده متر مکعب) استفاده شود.

میزان درمان نباید از 167PPM بر روی ماهی‌های آب گرم هنگامیکه دمای هوای بالاتر از 70 درجه و یا برای ماهی قزآلا و آزاد هنگامیکه دمای هوا بالای 50 درجه باشد، تجاوز کند.

حوض باید بوسیله آب تمیز و اکسیژنه بعد از یک ساعت یا اگر ماهی علائم استرس از خود نشان داد، زودتر از یک ساعت شسته شود تا 5/7 گالن فرمالین در هر جریب- فوت (یک جریب آب، یک فوت عمق دارد) لازم است.

در زمان نوشتن این مقاله قیمت فرمالین، حدود هر گالن 500 دلار در مناطق پرورش ماهی بزرگ بود، امّا اکنون گالنی3000 دلار برای مقادیر کوچک می‌باشد.

در گالنی 500 در هزینه درمان با PPM15 فرمالین، بدین صورت می‌باشد.

X1جریب- فوت X جریب- فوت/ 5/4 گالن فرمالین گالن/500 دلار=هر جریب- فوت اگر قیمت فرمالین گالنی30000 دلار باشد، قیمت آن به سقف 13500 دلار هر جریب-فوت می رسد.

و در 25PPM، هزینه آن از 3700 به 22500 دلار برای هر جریب- فوت درمان می رسد.

فرمالین حتی در دریا نیز مورد استفاده قرارمی‌گیرد.

فرمالین باید با دقت بسیار حمل شود زیرا بخار ناشی از آن خطر ناک بوده و می‌تواند به غشاء مخاطی بینی و گلو آسیب برساند.

سولفات مس: سولفات مس که گاهی اوقات «کات کبود» یا «مس» نامیده می‌شود، قابل دسترس‌ترین ماده شیمیای مربوط برای درمان«Ich»می‌باشد و خطر احتمالی استثناق بخار سمی را ندارد.

سولفات مس به عنوان یک روش درمانی غیر قطعی(نامحدود) استفاده می‌شود.(یعنی درآب مورد استفاده قرار می‌گیرد وبدون رقیق سازهای بعدی باقی می ماند) میزان درمان با سولفات مس در PPM برابر با جمع قلیای موجود در آب تقسیم بر 100 می‌باشد.

به عنوان مثال، اگر جمع قلیای موجود در آب دریا85 PPM بود، پس میزان درمان با سولفات‌مس 85/0=100÷85 PPM می‌باشد.

در یک دریا، پوندها سولفات‌مس لازم می‌باشد که دراین مثال به این صورت است: میانگین عمق جریبx در فوتx PPM0/85 PPM (فوت-جریب/207 پونداز .

دریک حوض که باگالن اندازه گیری شده، میزان مورد نیاز( هنگامی که ماده قلیایی PPM85 می‌باشد) بدینصورت است: .PPM85/0 x گالن PPM/ گالن/ 0038/0گرم .

دریک حوض که باگالن اندازه گیری شده، میزان مورد نیاز( هنگامی که ماده قلیایی PPM85 می‌باشد) بدینصورت است: .PPM 85% متر مکعب گالن/ 0283و0گرم هنگام مداوای ماهی طلائی ، تنها از تعداد سولفات مس را به طور معمول استفاده می‌کنند.

به عبارت دیگر مقدارحساب شده را با 75/0 برای کاهش مقدار سولفات‌مس ضرب می‌کنیم.

ماهی طلایی در برابر این ماده شیمیایی از سایر ماهیها حساستر است.

همچنین.

ماهی‌قزل آلا نیز در برابر سولفات مس حساس بوده و باید با مقدار کاهش یافته این ماده شیمیایی، درمان شود.

در «ایداهو» « Idaho»PPM1 از سولفات مس درآبی با میزان ماده قلیایی به میزان 120 PPM استفاده می‌شود.

در نواحی غربی کرولینای شمالی که میزان ماده قلیایی حدوداًPPM10 می باشد، سولفات مس باید تنها با نظارت متخصص واجد شرایط بیماریهای مربوط به ماهی، استفاده شود.

سولفات‌مس باید حتّی روی دریا و حوض نیز پخش شود.

به طور معمول سولفات‌مس در آبهائیکه جمع ماده قلیایی آن کمتر ازPPM40 یا بیشتر از PPM300 باشد، استفاده نمی‌شود.

درآبهائیکه ماده قلیایی آن کم است، سولفات‌مس برای ماهی سمی‌تر می‌باشدو در آبهایی که ماده قلیایی آن زیاد است، سولفات‌مس از محلول جدا می‌شود و درمان را غیر مؤثر می‌سازد به عنوان هشدار باید بگوییم که جلبک‌های تازه، هنگامیکه سولفات‌مس را در دریا استفاده می‌کنیم،‌ از بین می روند این امر موجب کاهش اکسیژن، به خصوص در دمای زیاد می‌شود.

در نتیجه ماهی مضطرب می‌شود یا می‌میرد.

در زمان نوشتن این مقاله، قیمت سولفات‌مس حدوداً 5% دلار تا 100 دلار هر پوند، بود و حدوداً هزینه هر درمان، با در نظر داشتن ماده قلیایی، (85 PPM) بدینصورت است.

1 جریب- فوتx Xسولفات مس PPM 85/0 PPM x(جریب-فوت/ سولفات مسbs/207 دلار 1072=b/ /75/0 دلار پرمنگنات پتاسیم () پرمنگنات پتاسیم() (معمولاً پتاسیم نیز گرفته می‌شود) که یک ماده اکسیژنه است که به مواد آلی موجود در آب، مانند میکروب‌ها و باکتری‌های خارجی که در روی بدن ماهی زندگی می‌کنند، اکسیژن می‌دهد و ئیدروژن از آنها میگیرد.

این ماده معمولاً به عنوان یک روش درمان غیر قطعی (نامحدود) در دریا استفاده می‌شود و میزان آن بستگی به مقدار مواد آلی موجود در آب دارد.PPM2 از پر منگنات پتاسیم، حداقل مقداری است که برای تأثیر در مقابل میکروب‌های خارجی مانند«Ich» مورد نیاز است،در حالیکه در آبهایی که از نظر مواد غذایی مانند جلبک‌ها غنی می‌باشند، مقدار زیادتری از پرمنگنات سدیم، برای یک درمان مؤثر، مورد نیاز است.

مطمئن تر آن مشخص شود.

روش نسبتی برای تعیین میزان صحیح پرمنگنات پتاسیم اضافه کردن PPM2 تا زمانی است که رنگ آن در آب قرمز شرابی شود و این رنگ باید حداقل 8 ساعت دوام بیاورد تا درمان مؤثر واقع شود.

کسی که از پرمنگنات پتاسیم استفاده می‌کند باید مطمئن شود که این ماده شیمیایی کاملاً حل شود، در اینصورت می توان به طورصحیح در مورد رنگ آن درآب نظر داد.

حداقل، در بعضی مواقع به نظر می آید که رنگ آب بعد از چندین بار استفاده از PPM2 پرمنگنات پتاسیم عوض نشده، سپس ناگهان هنگامیکه پرمنگنات پتاسیم به یکباره در آب حل می‌شود، رنگ آب نیز تغییر می‌کند و تمام ماهیها در دریا را می‌کشد.

البته، معمولاً این روش کاربرد PPM2 دربعضی مواقع به خوبی عمل می‌کند.

شستشو بوسیله پرمنگنات پتاسیم در PPM10 به مّدت15 تا 20 دقیقه (حدود قاشق چایخوری پرمنگنات پتاسیم درهر 100 گالن آب) روش درمان موقّت موثری می‌باشد.

و دراین روش آب باید از قبل برای شستشوی سریع حوض، هنگامیکه ماهی هرگز علائم اضطرابی از خود نشان می‌دهد،‌آماده باشد.

مثال زیر نشان دهنده محاسبه برای میزان سولفات پتاسیم برای اضافه کردن به آب دریا که PPM2 پرمنگنات نیاز است، می‌باشد: x PPM2 1 جریب فوتx PPM/ جریب-فوت /.

bs|207 .

bs|504 اگر هر پوند حدوداً 200 دلار باشد، این روش مداوا به طور تقریبی 80/10 دلار هر جریب- فوت هزینه دارد (البته در زمان نوشتن این مقاله) میزان پرمنگنات پتاسیم برای استفاده در حوضی با 300 گالن آب (قبل از اینکه ماهی را در آن بگذرایم) برای بدست آوردن PPM10 برای یک شستشوی 15 تا 20 دقیقه‌ای بدینصورت محاسبه می‌شود: PPM x10 x 300 گالن آب PPM/ گالن / 0038/0 گرم گرم نمک (سدیم کلراید: (Nacl) یکی از بهترین روشهای درمانی و پیشگیری برای بیماری«Ich» به طور قطعی (PPT)1000 2 تا 3 قسمت نمک می‌باشد.

این روش معمولاً یک روش درمانی مؤثر برای حوض و سیستم‌های تهویه می‌باشد.

امّا برای استفاده در دریا از نظر هزینه نمی‌باشد.

هر چند، در یک مورد که اخیراً دیده شد که میکروب «Ich»(‍‍PPT)3 نمک را تحمل کرد در حالیکه در موردی دیگر در مقابل(PPT)5 ایستاد.

ریشه کنی و از بین بردن تلاش برای کنترل« Ich» اغلب بیهوده است .

هگامیکه میکروب«Ich» وارد آب شد، بهترین روش، برداشتن تمام ماهیها از آب و شستشو و ضد عفونی کردن آن است.

این کار بوسیله اضافه کردن هیدرات آهک برای بالا بردنph به 11، انجام می‌شود.

معمولاُ حداقل 500 پوند در هر جریب نیاز است.

در آبهایی با ماده قلیایی بالا، ممکن است مقدار بیشتری نیاز باشد.

دسته جدیدی از ماهیها می توانند بعد از پائین آمدن ph به میزان قابل قبولی از 5/6 تا 9، دوباره تولید مثل کنند.

راه دیگر، درآوردن تمام ماهیها از دریا و بدون ماهی گذاردن آب، مدّت یک هفته یا بیشتر با دمای بالای 45 درجه فارنهاید می‌باشد.

در اینصورت آب عاری از میکروب« Ich» و آماده زندگی می‌شود، Ich برای انسان سمی نمی‌باشد و در قسمتهای خوراکی و قابل خوردن ماهی جایگزین نمی‌شود.

تشخیص و درمان بیماری«Ich» یا «خالهای سفید» در ماهی تشریح: بیماری«Ich» یا خالهای سفید نامی است که به طور معمول به میکروب‌ تک یاخته خارجی«Ichthyophthinius Multihilis» داده می‌شود.

احتمالاً این بیماری یکی از جدی ترین بیماریها در میان گربه ماهی‌ها می‌باشد و به طور معمول در دیگر گونه‌های پرورشی ماهی در آبهای گرم و سرد، شامل ماهی‌های خاردار و راه راه دورگه، دیده می‌شود.

«Ich» تنها میکروب تک یاخته‌ای است که بوسیله چشمهای غیر مسلح (بدون میکروسکوپ) نیز دیده می‌شود، آزمایشات میکروسکوپی، نشان دهنده‌یک میکروب تک یاخته‌ای از نوع مژه‌دار، که «Micronucleus» های نعلی شکل دارد، می‌باشد.

نمونه‌های پرورش یافته درا ندازه‌های 5/0 تا 5/1 میلمتری یافت می‌شوند.

علائم بیماری: علائم بیماری«Ich» شامل خالهای سفید-خاکستری می‌باشد که ظاهری مانند پاشیده شدن نمک، به پوست و بالهای ماهی می‌دهد.

این خالهای دانه‌ای سفید در هنگام لمس کردن، حالتی بر جسته دارد،‌عفونت آبشش‌ها قبل از پوست و بال ماهی اتفاق می‌افتد و در گونه‌های مانند: ماهی طلایی براّق، آبشش معمولاً تنها عضو عفونی هستند، د رمراحل اولیّه، ماهی در سطح آب و با سرعت شنا می‌کند و خود را به اشیاء جامد می‌مالد، تا این انگل ها را از خود جدا سازد.

همچنین احتمال دارد، حرکت ماهی کند شود و در کف دریا یا حوض بخوابد.

در دریا،‌ماهی اغلب نزدیک کناره‌های آب استراحت می‌کند .

در مراحل پیشرفته، معمولاً لکه های خونی به همراه لایه ای از موکوس(mucous) بدن ماهی را می‌پوشاند.

دوره زندگی: دوره زندگی«Ich» پیچیده است.

میکروب رشد یافته تنها در زیرپوست ماهی یافت می‌شود و به شکل خالهای سفید رنگی مشخص است.

در نهایت، پس از گذارندن 10 تا 20 روز ( البته به دمای آب و میزان مقاومت نیز بستگی دارد) که در زیر پوست ماهی می‌باشد، گونه رشد یافته از ماهی جدا شده وبه شکل آزاد شنا می‌کند و در ته دریا ساکن می‌شود یا خود را به کناره های دریا یا حوض می‌چسباند.

پس از آن جا این گونه رشد یافته به هر صخره،‌گیاه و یا لوله‌ای که برایش مناسب است، می‌چسبد.

پس از این مرحله تخم ریزی‌.

تخم‌ها، یک سری تقسیم های دو تایی را برای به وجود آوردن دو هزار میکروب جوان که تومیت‌ها (Tomits) نام دارند، انجام می‌دهند.

زمان مورد نیاز برای این تقسیمات بستگی به دمای آب دارد: در دمایF77 درجه (فارنهاید) رشد «تومیت‌ها» تنها 12 ساعت طول می‌کشد، در حالیکه در دمای 50 درجه،F، چندین ماه طول می‌کشد.

پس از اینکه رشد «تومیت‌ها» کامل شد، آنها مانند ترونت‌های(theronts) آزاد از تخم بیرون می‌آیند و به دنبال یک میزبان برای نفوذ می‌گردند.

بعد از نفوذ در پوست ماهی،«ترونتها» تبدیل به «تروفوزایت‌ها» (Trophozites) می‌شوند و دوره زندگی آنها دوباره آغاز می‌شود.

اگر «ترونتهای» آزاد، میزبان مناسبی را در عرض 24 ساعت پیدا نکنند، می میرند.

دمای دلخواه و مناسب برای«Ich» 68 تا 75 درجه «فارنهاید» می‌باشد.

در پرورش ماهی‌های آب گرم، این بیماری، در فصول پائیز، زمستان و بهار، شیوع می‌یابد.

از آن جائیکه شیوع این بیماری بیشتر در بهار معمول است، طبق نظریه برخی از محققان، تغذیه ضعیف در زمستان نقش مهمی را در شیوع آن ایفا می‌کند.

این نظریه احتیاج به بررسی‌های بیشتری دارد.

درمان: درمان این بیماری مشکل است، زیرا گونه‌هایی که در بدن ماهی زندگی می‌کنند و گونه‌های کیسه‌دار در مقابل درمان مقاوم هستند.

تنها گونه‌های آزاد در مقابل درمان آسیب‌پذیر هستند.

بهترین روش درمان جلوگیری است،‌ منابع ورودی آب همیشه باید از ورود ماهی های وحشی که ممکن است حامل میکروب‌ها باشند و گونه‌های پرورشی را عفونی کنند، پاک سازی شوند.

اگر دریاها و حوض‌های آلوده به میکروب به مدت 7 روز با دمای حداقل 68 درجه بدون هیچگونه ماهی بماند.

عاری از هرگونه میکروب بیماری«Ich» خواهد شد.

ماهی جدیدی که می‌خواهد وارد این آب شود، باید حداقل به مدت یک هفته در دمای 70 درجه برای گونه‌های آب گرم و دو هفته در دمای 60 درجه برای گونه‌های آب سرد، قرنطینه شود.

چنین قرنطینه‌ای به بیماری اجازه می‌دهد تا خودش را پیش از آنکه وارد بدن ماهی سالم شود.

نشان دهد.

امّا حتّی با وجود این پیشگیری‌ها و احتیاطات،‌ شیوع بیماری(Ich) همچنان اتفاق می‌افتد.

بنابراین دو دسته از درمان‌‌ها، شیمیایی ومکانیکی، مورد بحث هستند.

شیمیایی: درمان بیماری(Ich) بوسیله روش درمانی شیمیایی پر هزینه و وقت‌گیر می‌باشد.

این نکته که ماده شیمیایی انتخابی را بر روی یک گروه آزمایشی،‌قبل از انجام هرگونه درمان شیمیایی بر روی کل ماهیهای دریایی، مورد آزمایش قرار دهیم، بسیار حائز اهمّیت است.

استفاده از سولفات مس در هر موردی مورد اطمینان است.

یونهای مس بی‌نهایت برای ماهی سمی هستند و درجه سمی بودن آن ها بستگی به سختی آب دارد.

در آبی با درجه سختی 40-50m میلی‌گرم/لیتر کمتر از 25/0 میلی‌گرم از سولفات مس استفاده می‌شود.

در آبی با درجه سختی 50 تا90 میلی‌گرم، 5/0 میلیگرم سولفات مس و برای آبی با درجه سختی بین 100 تا 200 میلی‌گرم 1 میلی‌گرم سولفات مس استفاده می‌شود.

صرف نظر از میزان سختی آب، درمان باید به میزان در طول دوره سوّم و چهارم درمان کاهش می‌یابد.

استفاده از فرمالین در دریاهای بزرگ به میزان 5-15 میلی‌گرم در درمان بیماری(Ich) مؤثر است، امّا تنها دو تا سه روز کاربرد دارد و در روزهای بعدی درمان باید به مقدار بیشتری استفاده شود، تا مؤثر واقع شود.

فرمالین اکسیژن را از آب می‌گیرد، بنابراین بررسی میزان اکسیژن در طول دوره درمان و همچنین آمادگی برای فراهم کردن هوای مورد نیاز،‌ زمانیکه میزان اکسیژن به زیر 5 میلی‌گرم بیاید، لازم می‌باشد.

پرمنگنات پتاسیم‌ بعضی اوقات به طور موفق برای درمان(Ich) استفاده می‌شود.

میزان درمان 2 میلی گرم باید در روزهای دیگر نیزتکرار شود، دو تا چهار روز پیشنهاد می‌شود.

میزان موفقیت با استفاده از پرمنگنات پتاسیم پائین می‌باشد.

مکانیکی: احتمالاً، ساده‌ترین روش درمان در سیستمهای داخلی برای گونه‌های آب گرم، بالابردن دمای آب تا میزان 85 درجه فارنهایت(F) به مدت 3 هفته می‌باشد.

از آنجائیکه (Ich) یک میکروب آب سرد است، بالا بردن دما، گونه‌های آزاد را قبل از اینکه ماهی را عفونی کند.

می‌کشد.

متد دوّم درروش مکانیکی درمان ماهی برای گونه‌های دریایی کاربرد دارد، جائیکه ماهی‌های عفونی را می ‌توان جدا کرد و به طور جداگانه نگهداری کرد.

این روش درمان شامل ازدیاد و افزایش ترشح تا جائیکه ممکن است می‌شود، در حالیکه هنوز ماهی در آن جای جداگانه نگهداری می‌شود.

افزایش ترشح نمونه ها و گونه‌های آزاد را قبل از اینکه در ته آب جا بگیرند و بچسبند، از بین می‌برند.

فاصله درمانیدمای آب بر اساسFهر روز درمانیک روز در میانتابا فاصله دو روزهتابا فاصله 3 تا 4 روزهتا