شرح بیماری ایدز عبارت است از بوجود آمدن ضعف عمده در دستگاه ایمنی بدن (نقص ایمنی).
این امر باعث کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونتها و توانایی سرکوب سلولهای غیرطبیعی مثل سلولهای سرطانی میشود.
ویروس ایدز سلولهای ایمنی موجود در خون (لنفوسیتها) و سلولهای ایمنی موجود در بافتها مانند مغز استخوان، طحال، کبد و گرههای لنفاوی) را درگیر میسازد.
این سلولها در تولید پادتن برای مقابله با بیماریها و سرطانها نقش دارند.
در مجموع باید گفت که ایدز یک نوع نقص ایمنی ثانویه است که در سیر عفونت با ویروس ایدز ایجاد میشود.
علت بیماری عامل بیماری ایدز یک نوع ویروس از گروه رترو ویروسها است که باعث کاهش توانایی سیستم ایمنی بدن میزبان میشود.
علایمی که ما در بیماری ایدز میشناسیم مربوط به بیماریهایی است که در اثر نقص دستگاه ایمنی بدن تولید میشوند.
در اکثر بیماریهای ویروسی وضع به این منوال است که سلولهای مملو از ویروس ویروسها را آزاد کرده و این ویروسها خود را با پادتنهای آماده مواجه میبینند.
در چنین وضعی بیماری شخص برطرف میشود.
اما در مورد ویروس ایدز وضع به گونهای دیگر است.
در اینجا اولین ویروسی که وارد اولین سلول میزبان میشوند از حمله پادتنها در امان میمانند.
ویروسهای جدیدی که از سلول خارج میشوند بعضا توسط پادتنها خنثی میشوند اما ژنهای اولیه در درون سلول میزبان به تولید ویروس ادامه میدهند.
ممکن است که ویروس در بدو ورود به سلول میزبان به صورت غیر فعال درآید و بعد از گذشت چندین سال به مساعد شدن اوضاع فعالیت بیماریزایی خود را آغاز کند.
این ویروس دستگاه ایمنی بدن را تضعیف میکند و در این یک سرماخوردگی ساده هم میتواند برای شخص مشکل ساز باشد.
سیر بیماری و علایم آن ابتلا به بیماری ایدز در اغلب موارد با عوارض سادهای مانند اسهال ، خارش پوست و افزایش خفیف حرارت بدن شروع میشود.
این عوارض پس از چند هفته خودبخود برطرف میشود و شخص خیال میکند که به سرماخوردگی دچار بوده است.
از آنجا که ساخته شدن پادتنهای موثر حدود 14 روز طول میکشد دراین زمان جدال بین ویروسها و پادتنها در جریان است.
پس از سپری شدن این مرحله دورانی فرا میرسد که حال شخص بیمار خوب میشود اما در خون او پادتن ضد ایدز را میتوان تشخیص داد و از خون وی ویروس ایدز را بدست آورد.
لنفوسیت T4 که مبتلا شده است شروع به تقسیم میکند همین امر باعث تورم غدد لنفاوی میشود.
تورم غدد لنفاوی گاه ماهها یا سالها بعد از ابتلای اولیه پدیدار میشود و میتواند مدتها به همان حال باقی بماند.
در بسیاری از موارد هم ناراحتیهای جدی دیگری به آن اضافه میشود.
بیماران اکثرا به شدت لاغر میشوند چون دیواره روده آنها مواد غذایی را بطور کامل جذب نمیکند.
در اروپا که تغذیه مردم رضایت بخش است کم شدن وزن چندان مخاطره آمیز نیست.
اما در بعضی کشورهای جهان سوم که مردم با سوء تغذیه دست به گریبانند کاهش وزن فرد را نحیف میکند.
عرق کردن در شب و احساس خستگی ، التهاب بیضهها از سایر علایم این بیماری است.
مرحله بعدی که در آن تصویر نهایی بیماری ایدز به نمایش گذاشته میشود حاصل از درهم شکسته شدن کامل سیستم دفاعی بدن است.
تعداد سلولهای لنفوسیت T4 به شدت کاهش یافته است و در این حالت انواع بیماریهای باکتریایی ، ویروسی و انگلی قادر هستند که فرد مبتلا را از پای بیاندازند.
عوامل تشدید کننده بیماری تماس جنسی با افراد آلوده.
همجنسبازها در معرض بیشترین خطر هستند.
بیبند و باری جنسی استفاده از سرنگهای آلوده برای تزریق مواد مخدر تزریق خون یا فرآوردههای خونی آلوده مواجهه کارکنان بیمارستانها و تکنسینهای آزمایشگاهی با خون ، مدفوع ، یا ادرار افراد آلوده به ویروس ایدز.
پیشگیری از تماس جنسی با افراد آلوده یا افرادی که مواد مخدر تزریقی مصرف میکنند خودداری شود.
از کاندوم استفاده شود.
از بیبندوباری جنسی خودداری شود.
خون یا فرآوردههای خونی باید از لحاظ آلودگی بررسی شده باشد.
تشخیص بیماری تشخیص این بیماری از طریق آزمایش خون امکانپذیر است.
خوشبختانه در کشور ما این آزمایش به صورت رایگان انجام میشود تا افراد مختلف از سلامتی خود اطمینان حاصل کنند.
درمان در حال حاضر داروها در معالجه عفونت ایدز مؤثر نیستند.
برای مقابله با عفونتها یا پیشگیری از آنها ممکن است آنتیبیوتیک تجویز شود.
داروهای ضد ویروسی مانند دیدانوزین ، استاوودین ، زالسی تابین ، زیدوودین و نیز داروهای مهارکننده پروتئاز در درمان عفونت با ویروس ایدز مورد استفاده قرار میگیرند و ممکن است پیشرفت بیماری را به تأخیر اندازند.
تجویز آنها باید توسط پزشکان با تجربه انجام پذیرد.
با این داروها (مثل زیدووین) میتوان انتقال عفونت به نوزادان مادران حامله را کاهش داد.
تحقیقات زیادی در رابطه با داروهای جدیدتر و واکسن آن از طریق مهندسی ژنتیک در دست انجام هستند.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علایم عفونت ایدز را دارید.
اگر پس از تشخیص، علایم یک عفونت دیگر ظاهر شوند (تب، سرفه، یا اسهال).
اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شدهاید.
داروهای مورد استفاده در درمان، عوارض جانبی بسیاری دارند.
معرفی اچ آی وی ویروسی است که به بیماری مرگبار ایدز منجر می شود.
این ویروس با حملات بی امان خود سیستم دفاعی بدن را چنان تضعیف می کند که حتی کوچکترین عفونت ها جان بیمار را به خطر می اندازند.
تاکنون دست کم 28 میلیون نفر در سراسر جهان در اثر ابتلا به ایدز در گذشته اند.
در حالی که 20 سالی است از شناسایی اچ آی وی می گذرد، هنوز هیچ واکسنی برای اچ آی وی و معالجه ای برای ایدز کشف نشده است.
با این حال نسل تازه داروها، طول عمر افراد آلوده به اچ آی وی را به طور چشمگیری افزایش می دهد.
برای آگاهی از چگونگی حمله ویروس اچ آی وی و نحوه مبارزه داروها با آن راهنمای سمت راست را کلیلک کنید.
ویروس اچ آی وی اچ آی وی (Human Immunodeficiency Virus) به سیستم دفاعی، یعنی دقیقا همان سیستمی که معمولا در مقابل عفونت ها از بدن دفاع می کند، هجوم می برد.
این ویروس به یک نوع خاص از گلبولهای سفید خون به نام "سی دی 4 +" حمله می کند.
اچ آی وی این سلول را ربوده، ژن های خود را وارد دی ان ای آن می کند، و از آن برای تولید ذرات ویروسی بیشتری استفاده می کند.
این ذرات سپس سایر سلول های سالم سی دی 4 + را آلوده می کنند.
آن دسته از سلول های سی دی 4 + که میزبان ویروس اچ آی وی هستند در نهایت از بین می روند.
نحوه نابودی این سلول ها هنوز برای دانشمندان مجهول است.
اچ آی وی (Human Immunodeficiency Virus) به سیستم دفاعی، یعنی دقیقا همان سیستمی که معمولا در مقابل عفونت ها از بدن دفاع می کند، هجوم می برد.
با کاهش شمار سلول های سی دی 4 + توانایی بدن برای مبارزه با بیماری ها افت می کند و به تدریج به سطحی خطرناک می رسد.
از این مرحله به بعد بیمار به ایدز (Acquired Immune Deficiency Syndrome) مبتلا شده است.
اچ آی وی نوع خاصی از ویروسی به نام "رتروویروس" (retrovirus) است.
هرچند این رتروویرسها نسبت به ویروس های معمولی ارگانیسم ساده تری دارند، اما از میان بردن آنها دشوارتر است.
ژن های رتروویروسها در داخل دی ان ای سلول ها لانه می کنند.
به این ترتیب هر سلول جدیدی که از سلول میزبان تکثیر شود حاوی ژن های این ویروس خواهد بود.
رتروویروس ها همچنین ژن های خود را با ضریب خطای بالا در سلول میزبان کپی می کنند.
توام شدن این خصیصه با سرعت بالای تکثیر اچ آی وی ، باعث می شود این ویروس با همان سرعتی که منتشر می شود، تعییر شکل نیز بدهد.
علاوه بر این، "پوششی" که ذرات ویروس اچ آی وی در آن محفوظ است، جنسی مشابه سلول های بدن دارد که باعث می شود سیستم دفاعی بدن نتواند ذرات ویروس را از سلول های سالم به راحتی تشخیص دهد.
شرح تصویر اچ آی وی چگونه تکثیر می شود: 1- ویروس خود را می چسباند: خوشه های پروتئینی در سطح بیرونی ذرات ویروس، به دریافت کننده های پروتئینی "سی دی 4 +" سلول مقصد "ملحق" می شوند.
2- ژن ها کپی می شوند: ویروس اچ آی وی نمونه ای از اطلاعات ژنتیکی خود را کپی می کند.
3- تکثیر: ویروس این کپی از ژن ها را وارد دی ان ای سلول میزبان می کند.
وقتی سلول میزبان شروع به تکثیر می کند، بخشهای تشکیل دهنده ویروس اچ آی وی را هم تکثیر می کند.
4- ویروس جدید آزاد می شود: بخشهای تشکیل دهنده ویروس اچ آی وی در نزدیکی جداره سلول جاسازی می شوند.
آنها یک "جوانه" را تشکیل می دهند که از سلول جدا می شود و به یک ذره جدید اچ آی وی تبدیل می شود.
آلودگی ویروس اچ آی وی در خون، مایعات تناسلی افراد و همینطور شیر مادر آلوده یافت می شود.
این ویروس همراه با این مایعات وارد بدن دیگران می شود.
راه های سرایت اچ آی وی: - آمیزش جنسی با فرد آلوده بدون رعایت اقدامات پیشگیرانه - استفاده اشتراکی از سرنگ آلوده یا ابزاری که برای سوراخ کردن اعضای بدن استفاده می شود و آلوده هستند - از طریق خون آلوده - در معرض تماس قرار دادن زخم یا بریدگی در بدن با مایعات آلوده به اچ آی وی - نوزادان مادران آلوده ممکن است در دوران جنینی، هنگام تولد یا از طریق تغذیه از شیر مادرآلوده شوند ویروس اچ آی وی در بزاق دهان شخص آلوده وجود دارد، اما میزان آن کم تر از حدی است که بتواند بیماری را منتقل کند.
زمانی که مایعات حامل ویروس خشک شده باشد، خطر انتقال ویروس نزدیک به صفر خواهد بود.
برای پیشگیری از انتقال اچ آی وی، بهترین راه خودداری از برقراری رابطه جنسی با فرد آلوده به ایدز و استفاده از کاندوم های جنس "لاتکس" (نوعی پلاستیک) است.
ذرات با ابعاد اچ آی وی نمی توانند از کاندوم لاتکس عبور کنند و اگر به درستی و به طور منظم استفاده شوند شیوه کاملا موثری در کاهش خطر انتقال بیماری محسوب می شوند.
هرچند تنها شیوه صد در صد موثر خودداری کامل از آمیزش جنسی است.
معتادان تزریقی می توانند با خودداری از مصرف سرنگ های مشترک خطر آلودگی به اچ آی وی را کاهش دهند توهمات پیرامون اچ آی وی آی وی به طرق زیر غیر قابل سرایت است - از طریق هوا، سرفه و عطسه - از طریق بوسیدن، تماس پوستی یا دست دادن - از طریق استفاده مشترک از لوازم آشپزی مانند دیگ و چاقو - از طریق تماس با صندلی توالت - از طریق حشرات، نیش یا گاز حیوانات - از طریق شنا در استخرهای عمومی - از طریق خوردن غذایی که توسط فرد آلوده به اچ آی وی تهیه شده باشد مراحل ابتدایی حدود نیمی از افرادی که تازه به اچ آی وی آلوده می شوند در عرض دو تا چهار هفته به علائمی شبیه آنفولانزا مبتلا می شوند.
این علائم شامل تب، خستگی، ناراحتی پوستی، درد مفصل، سردرد و تورم در غدد لنفاوی است.
نمودار سمت چپ فرآیند تدریجی آلودگی به اچ آی وی را نشان می دهد.
واحد شمارش گلبولهای سفید سی دی 4 + برابر با تعداد آنها در یک میلیمتر مکعب خون است.
با پیشرفت ویروس از تعداد آن کاسته می شود.
یک سیستم دفاعی سالم دارای 600 تا 1200 سلول سی دی 4 + در میلیمتر مکعب است.
اگر این رقم به 200 عدد کاهش یابد، بیمار مبتلا به ایدز محسوب می شود.
"بار ویروسی" شمار ذرات ویروسی در میلیمتر مکعب است.
در مراحل ابتدایی، این رقم با تکثیر سریع ویروس در خون به اوج می رسد.
در برخی از افراد آلوده به اچ آی وی سالها طول می کشد تا بیماری ایدز ظاهر شود و در این مدت آنها احساس سلامت کرده و هیچ علائم بیرونی حضور این ویروس در آنها دیده نشود.
در سایر افراد آلوده به اچ آی وی ممکن است علائمی مانند کاهش وزن، تب و عرق، کهیر و برای مدتی کوتاه پاک شدن حافظه نمود کند.
آزمایش های اچ ای وی: در جریان عمومی ترین آزمایش برای تشخیص اچ آی وی، یک نوع خاص از پادتن ها یا همان پروتئین های ضدبیماری ردیابی می شود - با این که پادتن ها در واکنش به حضور اچ آی وی در بدن تولید می شوند، اما این اتفاق شش تا دوازده هفته پس از آلودگی رخ می دهد - در حالی که این پادتن ها در مبارزه با ویروس چندان موثر نیستند، اما به عنوان نشانه وجود ویروس در بدن قابل اعتماد هستند - در چند هفته ای که ردیابی آلودگی بی ثمر و جواب آزمایش منفی است، فرد آلوده می تواند ویروس را به سایرین منتقل کند.
پیشروی بیماری ایدز در بدن سیستم دفاعی بدن که از حمله ویروس صدمه دیده است، قوای خود را برای مبارزه با بیماری ها از دست می دهد و هر نوع عفونتی می تواند جان بیمار را تهدید کند.
کسانی که به اچ آی وی آلوده هستند در مقابل بیماری هایی مانند سل، مالاریا و ذات الریه آسیب پذیرتر می شوند و با افت شمار گلبولهای سفید سی دی 4 +، آسیب پذیری آنها از قبل هم بیشتر می شود.
بیماران مبتلا به اچ آی وی همچنین در مقابل آنچه به "عفونت های فرصت طلب" معروف است آسیب پذیر هستند.
این نوع از عفونتها از باکتری های شایع، قارچ ها و انگل هایی نشات می گیرد که یک بدن سالم قادر به مبارزه با آنهاست، اما می تواند در افرادی که سیستم دفاعی بدن آنها آسیب دیده ایجاد بیماری کند و گاه آنها را از پا در آورد.
برخی از این عوامل بیماری زا زمانی که شمار سلول های سی دی 4 + زیاد است به بدل حمله می کنند، اما اکثر آنها زمانی که شمار این سلولها به کمتر از 200 رسید، یعنی نقطه آغاز ظهور ایدز، فعال می شوند.
در صورتی که مراقبتهای کامل پزشکی در دسترس باشد، آن وقت می توان به بیمار داروهای درمانگر و محافظ در برابر برخی از این عفونت ها را داد.
البته این داروها گاه گران است و به علاوه می تواند عوارض جانبی داشته باشد.
*برفک برفک و زونا برفک یک عفونت قارچی است که معمولا به دهان، گلو یا دهانه رحم حمله می کند.
ویروس زونا،"هرپیس سیمپلکس" (herpes simplex)، می تواند در دهان یا رحم ایجاد شود.
هر دو عفونت شایع هستند، اما درصد وقوع آنها در میان افراد مبتلا به اچ آی وی افزایش می یابد و حتی می تواند افرادی را که شمار سلول های سی دی 4 + آنها هنوز بالاست مبتلا کند.
علائم: برفک باعث پیدایش برآمدگی های سفیدرنگ در پوست و خشکی دهان می شود و فرآیند بلعیدن غذا را دشوار می سازد.
زونا باعث پیدایش تاول های دردناک در ناحیه مبتلا می شود.
سل* سل عامل اصلی مرگ و میر در میان مبتلایان به ایدز در سراسر جهان است و بسیاری از کشورها همزمان با اپیدمی های اچ آی وی و سل روبرو هستند.
سل ناشی از یک نوع باکتری است که بسیاری از مردم حامل آن هستند، اما تنها در برخی از افراد باعث بیماری می شود.
اگر افرادی که حامل این باکتری هستند به اچ آی وی هم آلوده شوند، احتمال بروز سل در آنها 30 برابر افزایش می یابد.
سل ابتدا به ریه حمله می کند، اما می تواند به غدد لنفاوی و مغز هم سرایت کند.
علائم: سرفه شدید، درد در قفسه سینه، سرفه همراه با خون، خستگی مفرط، کاهش وزن، تب و تعرق شدید در هنگام خواب.
سرطان سیستم دفاعی بدن* افراد آلوده به اچ آی وی بیش از دیگران در معرض ابتلا به انواع سرطانهای سیستم دفاعی بدن موسوم به ان اچ ال (Non-Hodgkin’s Lymphomas) قرار دارند.
ان اچ ال می تواند به هر بخشی از بدن از جمله نخاع و مغز حمله کند و می تواند ظرف یک سال بیمار را از پا درآورد.
این بیماری می تواند، صرف نظر از شمار گلبولهای سفید سی دی 4 + در بدن بیمار اچ آی وی، بروز کند.
شیمی درمانی راه مقابله با این نوع سرطانهاست.
علائم (ان اچ ال): تورم غدد لنفاوی، تعرق به هنگام خواب و کاهش وزن.
شمار سی دی 4+ : زیر 250 زخم های بدخیم (کی اس) کی اس (Kaposi’s sarcoma) یک نوع بیماری مشابه سرطان بوده و در میان مردان آلوده به اچ آی وی شایع است.
این بیماری موجب ظهور زخم های (لیژن) قرمز یا بنفش رنگی می شود که معمولا روی پوست ظاهر می شود.
این بیماری همچنین می تواند دهان، غدد لنفاوی، دستگاه گوارش و ریه ها را تحت تاثیر قرار دهد و مرگبار باشد.
این بیماری معمولا به بیمارانی که شمار سی دی 4 + آنها کمتر از 250 است حمله می کند، اما در کسانی که شمار این سلول در آنها کمتر است وخیم تر خواهد بود.
علائم: زخم، نفس تنگی در صورتی که به ریه حمله کرده باشد، و خونریزی در صورتی که به دستگاه گوارشی حمله کرده باشد.
شمار سی دی 4+ : زیر 200 ذات الریه (پی سی پی) موضع: ریه پی سی پی (Pneumocystis pneumonia) یکی از عفونت های "فرصت طلب" است که باعث ذات الریه می شود.
این عفونت معمولا به ریه حمله می کند اما همچنین می تواند غدد لنفاوی، طحال، کبد یا مغز استخوان را هدف قرار دهد.
این بیماری همواره از علل عمده مرگ و میر در میان بیماران آلوده به اچ آی وی بوده است، اما اکنون به کمک دارو قابل پیشگیری و معالجه است.
این بیماری اغلب افرادی را که شمار سی دی 4 + در آنها کمتر از 200 است مبتلا می کند.
علائم: تب، سرفه خشک، حس فشردگی در قفسه سینه و دشواری در عمل تنفس.
شمار سی دی 4+ : زیر 100 عفونت های مغزی بیماران اچ آی وی همچنین در مقابل دو نوع عفونت، که عموما به مغز حمله می کند، آسیب پذیر هستند.
توکسوپلاسموسیس (Toxoplasmosis) که از یک انگل در حیوانات ناشی می شود، می تواند باعث پیدایش زخم در مغز شود.
کریپتوکوکوس (Cryptococcus) - نوعی قارچ در خاک - اغلب باعث مننژیت می شود.
این بیماری در پرده نخاع و مغز عفونت ایجاد می کند و می تواند به اغما و مرگ منجر شود.
این عفونت ها در بیمارانی که شمار سلول های سی دی 4 + در آنها کمتر از 100 است شایع است.
علائم: سردرد، تب، مشکلات بینایی، تهوع و استفراغ، ضعف در یک طرف بدن، دشوار شدن تکلم و راه رفتن (توکسوپلاسموسیس)، گرفتگی عضلات گردن (مننژیت).
شمار سی دی 4+ : زیر 75 عفونت شکم (ام ای سی) ام ای سی یا ام ای آی (Mycobacterium avium complex) عفونتی است که از باکتری های موجود در آب، گرد و غبار، خاک و مدفوع پرندگان ناشی می شود.
این بیماری به لایه بیرونی معده و روده حمله می کند و در نهایت می تواند در خون و سایر بخش های بدن منتشر شود.
ام ای سی اغلب کسانی را که شمار گلبولهای سفید سی دی 4 + در آنها کمتر از 75 است مبتلا می کند.
علائم: شکم درد ، تهوع و استفراغ که به تب می انجامد، تعرق در خواب، بی اشتهایی، کاهش وزن، خستگی، اسهال.
شمار سی دی 4+ : زیر 50 خطر نابینایی (سی ام وی) سی ام وی (Cytomegalovirus) یک عفونت مرتبط با ویروس زونا (هرپیس) است و در بیماران اچ آی وی اغلب باعث ابتلا به تورم شبکیه چشم (retinitis) می شود.
این بیماری با مرگ سلول های شبکیه در ناحیه عقب چشم همراه است و در صورتی که معالجه نشود به سرعت می تواند باعث نابینایی شود.
سی ام وی توسط دارو قابل مهار است.
این ویروس همچنین می تواند بر سایر بخش های بدن اثر بگذارد.
این بیماری به ندرت به افرادی که شمار سلول های سی دی 4 + آنها بیش از 100 است حمله می کند، و اغلب افرادی را که شمار این سلول در آنها کمتر از 50 است مبتلا می کند.
علائم: مشکل بینایی مانند دیدن لکه های سیاه متحرک، تاری در دید و پیدایش نقاط کور.
داروهای ضد ایدز از زمان آغاز اپیدمی اچ آی وی، مجموعه ای از داروها ساخته شده اند که از طریق مهار توانایی تکثیر این ویروس، عمر افراد مبتلا به اچ آی وی را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد.
این داروها از سرعت نابودی سی دی 4 + بیماران می کاهد و می تواند بروز ایدز را به تاخیر بیاندازد، اما آن را معالجه نمی کند.
در مجموع چهار دسته دارو وجود دارد که در مقاطع مختلف آلودگی و رشد اچ آی وی و ایدز عمل می کنند: 1) بازدارنده های ورودی: این داروها به پروتئین های موجود بر سطح بیرونی ویروس اچ آی وی می چسبد و از پیوستن و ورود آن به سلول های سی دی 4 + جلوگیری می کند.
تاکنون تنها یک نمونه از دارو، به نام "فوزیون" (Fuzeon)، وارد بازار شده است.
2) بازدارنده های ان آر تی (Nucleoside reverse transcriptase): این بازدارنده ها ویروس اچ آی وی را از نسخه سازی از ژنهای خود باز می دارد.
نوکلیوسایدها مصالح ساختمانی این ژنها هستند.
این دارو فرآیند نسخه سازی را از طریق تولید نمونه های معیوبی از این مصالح ساختمانی مختل می کند.
3) بازدارنده های ان ان آر تی (Non-nucleoside reverse transcriptase): این بازدارنده ها نیز فرآیند نسخه سازی را مختل می کنند.
آنها با چسباندن خود به آنزیمی که این فرآیند را کنترل می کند نسخه سازی را مختل می کنند.
4) بازدارنده های نوع پروتیز (Protease): این داروها به آنزیم دیگری به نام پروتیز که نقشی اساسی در جمع آوری ذرات ویروس تازه دارد، می چسبند.
داروهای ضدویروس ایدز باید به صورت ترکیبی مصرف شوند.
معمولا سه نوع داروی مختلف از دست کم دو دسته مختلف از داروها به طور همزمان به بیمار تجویز می شود.
با تغییر شکل دادن ویروس اچ آی وی، برخی از نمونه های این ویروس در مقابل داروها مقاوم می شوند.
بنابراین شانس کنترل اچ آی وی در صورت استفاده از چند دارو بیشتر خواهد بود.
در برخی موارد از آلودگی های تازه، ویروسهایی ردیابی شده اند که حتی پیش از آغاز معالجات در برابر داروهای موجود مقاومت نشان می دهند.
عوارض جانبی عوارض جانبی شایع: - تهوع، استفراغ، سردرد، خستگی مفرط، کهیر، اسهال، بی خوابی، بی حسی در اطراف دهان، درد معده سایر عوارض جانبی - التهاب لوزالمعده، آسیب به کبد و لوزالعمده، زخمهای درون دهان، تغییر شکل بدن، آسیب به سلولهای عصبی، کم خونی، درد عضلانی و ضعف.
عوامل بیماری ایدز ایسکانیوز ـ عامل بیماری ایدز، ویروس ایدز یا HIV است.
ویروس ایدز عضو گروهی از ویروسها به نام رتر ویروسها است و این ویروس باعث ایجاد بیماری نقص اکتسابی دربدن انسان میشود.
به گزارش سرویس علمی پژوهشی ایسکانیوز، ساختمان ویروس ایدز ساختمان سادهای است که از یک ژن هشت کروموزومی در وسط تشکیل شده، اطراف این ژن را یک هسته پروتئینی احاطه کرده که سطح ویروس از پروتئین و مواد قندی پوشیده شده است.
ساختمان سطح ویروس به چسبیدن آن به سلولهای خاص بدن انسان کمک میکند.
این سلولهای سیستم ایمنی بدن انسان هستند و مهمترین آنها لنفوسیتهایی به نام CD4 هستند که نقش مهمی در هماهنگ کردن پاسخ ایمنی بدن علیه عفونت دارند.
چگونه ویروس به سلولهای انسان حمله میکند؟
ماده ژنتیکی ویروس ایدز ازجنس RNA است که با ماده ژنتیکی انسان که ازجنس DNA است تفاوت دارد، برای اینکه ویروس بتواند از سلول انسان با ماده ژنتیکی متفاوتش برای تکثیر خود استفاده کند باید بتواند RNA خود را به DNA تبدیل کند به همین خاطر ویروس پس از ورود به سلول انسان با استفاده از یک آنزیم به نام ترانس کریپتاز معکوس ماده ژنتیکی خود را که از RNA است تبدیل به DNA میکند (همانند ماده ژنتیکی انسان) سپس این DNA وارد یک کروموزوم انسان میشود و به این شکل در طول عمر سلول در داخل آن باقی میماند، در واقع سلول انسان میزبان ویروس میشود.
این ذره ویروسی در سلول میزبان با استفاده از منابع سلول به رشد و تولید ذرات جدید RNA میپردازد، این ذرات جدید در داخل ویروس یا به صورت خاموشی باقی میمانند یا تحت تاثیر عوامل به صورت فعال درمیآیند سپس این ذرات از داخل سلول آزاد می شوند و با استفاه از آنزیمهای ویروسی بلوغ خود را طی میکنند اینک هر یک از این ویروسهای جدید آمادهاند تا سایر سلولهای انسان را آلوده کنند.
اگر ویروس در داخل سلول میزبان بسیارفعال شود ممکن است سبب شکافته شدن و مرگ سلول شود این یکی از روشهایی است که ویروس استفاده از آن باعث انهدام سلولهای میزبان میشود.
با فعال کردن سلولهای مهار کننده: این سلولها از جنس سلولهای سفید خون هستند که T8 نیز نامیده میشوند این سلولهای مهارکننده، رشد ویروس را مهار یا کند میکنند.
با تولید پادتن: پادتنها پروتئینهایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن برای مبارزه علیه عوامل بیماری زا تولید میشوند.
هنگامی که ویروس ایدز وارد بدن می شود، بدن علیه آنها پادتنهای ضد ویروس ایدز را میسازد.
پادتن ضد ویروس ایدز به آن میچسبد و از ورود ویروس به سلولهای جدید جلوگیری می کند در صورتی که پادتن ضد ویروس ایدز درخون شخصی دیده شود معنای آن این است که شخص به ویروس ایدز آلوده شده است.
از این پادتنها در خون برای تشخیص آلودگی به ویروس ایدز استفاده می کنند.
پاسخ ایمنی بدن نسبت به ویروس ایدزخاصیت تخریبی این ویروس روی سیستم ایمنی را گاه تا سالها محدود میکند اما متاسفانه ویروس ایدز روشهایی که توسط آنها میتواند از چنگ سیستم ایمنی بدن آنها بگریزد.