دانلود تحقیق فرش چینی

ویژگی های جغرافیایی کشور بزرگ چین درآسیای شرقی در مجاورت کشور های مغولستان، روسیه ، قزاقستان ، قرقیزستان، تاجیکستان، هند، نپال، بوتان ، برمه ، لائوس، ویتنام ، کره شمالی و اقیانوس آرام قراردارد .

این کشور در حدود 9500000 کیلومتر مرببع ( تقریبا 6 برابر ایران) وسعت دارد و بیش از یک میلیارد نفر در آن زندگی می کنند .مردم کشور چین پیرو عقاید بودا و کنفیسیوس و اسلام (حدود 6%) هستند واز نژاد زرد بوده و به زبان چینی صحبت می کنند.

اساس اقتصاد کشور چین صنایع، استخراج معدن ، کشاورزی و دامداری در نواحی غربی و شمالی می باشد.

سابقه تاریخی اگر چه فرشبافی سنتی قدیمی در چین است اما فرش به اندازه سایر هنر های تزئینی در چین رایج نیست وتقریبا به تازگی فرش وارد سبک رسمی ملزم شده توسط قوانین چین شده است.دلایل زیادی برای این امر وجود دارد .

پشم به جز در استان های شمال غربی در جاهای دیگر به مبزان فراوان وجود نداشت و در آب و هوا و سبک زندگی چینی ، فرش آن اهمیت موجود در سایر کشور های شرقی را ندارد.

علاوه بر این دلایل علمی ، دلایل زیبایی شناسی نیز وجود دارد.

بزرگان هنر چین ، فرش را به عنوان هنری فرعی در کنار هنرهای رسمی سلطنتی چین قلمداد می کردند.

تا حدی به خاطر اینکه فرش داری دقت و کمال موجود در سایرهنرهای چینی نیست.

این دلایل و نبود نمونه هایی قدیمی از فرشبافی چینی نظر عموم مردم را به این سوق داده است که فرش چینی را با تولیدات صادراتی قرن بیستمی بشناسند.

اما نقاشی ها و منابع ادبی نشان می دهد که فرش در چین سابقه ای طولانی دارد و در زمان سلسله های " هان" (206 ق.م تا 220 میلادی ) و تا " تانگ" (618 تا 906 میلادی) ساخته شده است .فرشبافی اولین بار در دوران قدیم در مناطق مانند « نینگ ریا »شروع شده است.

دراین مناطق روابط فرهنگی با میراث آسیای میانه قوی تر از این روابط با استان شرقی امپراتوری چین بوده است.

در قرن هفدهم در نتیجه ارتباطات متعدد با فرشبافان آسایی مرکزی ، فرشبافی در چین رواج بیش از پیش یافت و در اواخر این قرن امپراتوران چینی و نوادگان به فرشبافی اهمیت و اعتبار زیادی قائل می شدند.

فرش های چینی تا ابتدای قرن بیستم در خارج از کشور معروفیتی نداشته و در سالهای بعد از جنگ جهانی بوده که فرش چینی در اروپا و آمریکا مورد توجه قرار گرفت و صادرات آن افزایش یافت.

- توزیع جغرافیایی فرش بافی فرش بافی در چین توزیع جغرافیایی همگونی ندارد ، به طوری که در مناطق تیانجین و هبی و پکن روی هم 73% فرش این کشور تولید می شود.

جدول تخمینی میزان تولید فرش در مناطق مختلف چین (جداول و نمودار در فایل اصلی موجود است) - مواد اولیه پشم : پشم در کشور چین بیشتر از مناطق شمالی به دست می آید.

پشم داخلی دارای خصوصیات بسیار خوب نظیر بلندی الیاف ، استحکام ، جلا ، قدرت کشش و حالت ارتجاعی است ولی عرضه آن نیازهای فرشبافی کشور را تامین نمی کند .کمبود داخلی پشم عامل باز دارنده ای در توسعه فر شبافی و افزایش تولید آن در چین است.

برنامه های مربوط به استفاده از پشم مرینوس و تشویق دامداری در مناطق کوهستانی کشور از جمله اقدامات معمول در زمینه جبران کمبود پشم داخلی است.

الیاف پشم بوسیله ماشین های ریسندگی آماده می شوند.

پشم بنابر شماره الیاف ترکیبی است از پشم زلاندنو و چینی.

چینی ها در حال بهبود نژاد گوسفند هایشان نیز هستند و حتی پشمی با رنگ طبیعی فوق العاده ای تولید کرده اند.این فرش ها از پشم با رنگ های طبیعی سیاه ، قهوه ای و طوسی بدون اینکه رنگ شوند، بافته می شوند.

به عنوان یک توسعه دیگر، صنعت فرش چینی 600 رنگ و سایه مختلف رنگ بوجود آورده است.تمام این رنگ ها شماره گذاری شده اند و در تمام چین استفاده می شوند.

پنبه: کشور چین از تولید کنندگان عمده پنبه در جهان است .فرشبافی در چین از نظر تامین تار وپود فرش که معمولا از نخ پنبه ای چند لایه تهیه می شود، کمبودی ندارد.میزان تولید پنبه در چین در سال 1980 بیش از 7/2 میلیون تن بوده است.

ابریشم : چین سرزمین اصلی تولید ابریشم است و پرورش کرم ابریشم در این کشور نزدیک به 3000 سال سابقه دارد .تولید ابریشم خام در کشور چین در سال 1980 بیش از 35000 تن بوده است که بخشی از آن به مصرف فرشبافی رسیده است.تولید فرشهای ابریشمی در کشور چین سالانه بیش از 000/50 متر مربع می باشد.

- واحدهای تولیدی فرشبافی در چین بر خلاف بسیاری از کشور های تولید کننده فرش ، صنعتی روستایی و خانگی نیست در این کشور بیش از 300 کارگاه بزرگ به تولید انواع فرش مشغول هستند .فرشبافان چینی در کارگاه های بزرگ بصورت متمرکز و کارخانه ای در 6 روز هفته به صورت تمام وقت کار می کنند.

از نظر توزیع جنسیت اکثر فرشبافان چینی زنان جوان هستند.

البته مردان نیز در سال های اخیر به این شغل روی آورده اند.

در واحدهای تولیدی متمرکز امکانات و شرایط مطلوب بهداشتی و سایر امکانات و تاسیسات ایجاد شده است و برای فرشبافان که اکثر زنان هستند امکاناتی چون مهد کودک ، بیمارستان و مسکن ارزان فراهم شده است.

یکی از ابتکارات جالب در فرش چین تعیین علائم تجاری و نام های سنتی برای فرش نقاط مختلف چین است که بطور مثال برای فرش های بافته در شهر پکن علامت ویژه «معبد بهشت» برای فرشهای بافته شده در شانگهای علامت «درنا» و «سرو» برگزیده اند .

این کار موجب شده است تا بافندگان تشویق شوند و برای ارتقاء کمی و کیفی و سطح تولید در نتیجه خوشنامی شهر و دیارشان از هر لحاظ بکوشند.

- ساختار گره فرش های چینی فارسی بافت نا متقارن می باشد با این تفاوت که نسبت به فرشهای ایرانی پرزها معمولاٌ کم تاب تر و کلفت تر هستند .فرشهای چینی نوعاٌ به پشت باز و به پشت بسته تقسیم می شوند که در اولی نخ های تار پیدا و دومی نا پیدا هستند.

عمده فرشهای تولیدی در چین 19 رجی هستند .البته فرشهای 15 و 17 رجی نیز تولید می شود.

فرشهای ناحیه « تین سین » معمولاٌ ظریف تر هستند و در میان آنها فرشهای 23 و 26و حتی 51 رجی نیز یافت می شود.فرشهای ابریشمی معمولاٌ رجشماری بالای 51 دارند.

البته فرشهای ابریشمی در پشت باف 43 و حتی 28 رجی نیز در چین بافته می شود.

در چین مانند بسیاری از کشور های تولید کننده فرش ، بیشتر فرش ها در اشکال و ابعاد سفارشات خارجی بافته می شود.

بافت فرشهای گرد و بیضی شکل در کنار سایر اشکال فرش در چین متداول است ولی به علت مشکل بودن بافت فرشهای گرد و بیضی تنها درصد کمی از کل تولید فرشهای چینی در این نوع اشکال بافته می شوند.

بیشترین اندازه مورد تقاضا در مورد انواع فرش های چینی به شرح زیر می باشد.

قالی قالیچه طول × عرض ( متر ) طول×عرض (متر) 75/2×83/1 91/0×61/0 05/3×13/2 22/1×61/0 05/3×44/2 40/1×70/0 66/3×75/2 52/1×79/0 49/5×66/3 52/1×91/0 83/1×22/1 13/2×22/1 44/2×52/1 البته اندازه ها و اشکال درخواستی برای فرش های چینی فرق می کند.

جنانچه ژاپنی ها خواستار قالیچه های کوچک و مربع شکل هستند ، در خاورمیانه اندازه های بزرگتر مورد تقاضا ست و در امریکا و اروپای غربی اندازه های متوسط بیشتر مورد تقاضاست.

- طرحهای رایج فرش های چینی از نظرطرح دارای تنوع بسیارند و گفته می شود بیش از 8000 طرح در فرشبافی بکار می رود.

طرح های بکار رفته در فرش های چینی به چند گروه اصلی تقسیم می شوند که عبارتند از: طرح های پکن : که اصیلترین طرح های فرش های چینی است و معمولاٌ حاوی اشکالی به معنای طول عمر، تکامل ، ثروت، شادی و ...

است.

طرح های هنری : که شامل طرح های هنری هنر های چینی و طرح های اقتباسی از سبک های کشور های دیگر از جمله فرانسه است.

طرح های گلدار: طرح هایی که در آن نقشمایه اصلی گل های طبیعی و گیاهان می باشند.

طرح های خود رنگ : که در این نوع طرح ها زمینه و نقش اصلی به یک رنگ است و از طریق برجسته کاری ، نقوش شکل سه بعدی می گیرند.

طرح های عتیقه : این طرح بر اساس نقوش قدیمی و نقاشی ها و آثار مکشوفه در مطالعات باستانشناسی تهیه می گردد.

طرح های تقلیدی: که به تقلید از طرح های کشور های دیگر از جمله ایران و معمولا برای سفارشات خارجی تهیه می شود.

نقوش فرشهای چینی از نقاشی ها و دیگر نقوش متداول در فرهنگ گذشته آنها ریشه می گیرد، که دارای قدمت بسیار است.

سمبولیسم در نقوش فرشهای چینی بکار گرفته می شود و نقش های پیچ در پیچ یا نظیر خطوط کوفی در حاشیه فرش های چینی بکار می رود.

- رنگبندی فرش های چینی از نظر لطافت ، رنگ ها و تعداد سایه روشن های رنگ ها معروف هستند.

گفته می شود که 700 رنگ و سایه در فرش بافی چینی بکار می رود البته هر فرش چینی بطور متوسط نسبت به فرش های ایرانی ، هندی و پاکستانی از تعداد رنگ های کمتری برخودار است محدود بودن تعداد رنگ های بکار رفته در هر فرش از خصوصیات فرش های چینی است.

بعضی از فرش های چینی ساده و یک رنگ هستند و تنها با برجسته کاری دارای نقش و سایه روشن می گردند.

رنگ های مورد استفاده در رنگرزی الیاف و نخ های فرش های چینی اغلب شیمیایی هستند .

چینی ها در سال های اخیر از طریق بهبود گوسفند های شان به تولید فرشهای پشمی یا رنگ های طبیعی می پردازند.

این فرش ها از پشم با رنگ های طبیعی سیاه ، قهوه ای و طوسی بدون این که رنگ شوند ، بافته می شود.پشم های طبیعی در 18 رنگ مختلف طبیعی طبقه بندی شده اند و به خوبی در طرح های سنتی جای گرفته اند.

علاوه بر رنگ های شیمیایی در برخی از استان های چین نظیر دالیان هنوز از رنگ های طبیعی استفاده می شود.

- اقتصاد فرش میزان تولید فرش در چین از نظر کمی پس از کشور های ایران، هند ، پاکستان و مراکش در مرتبه پنجم ولی از نظر ارزش تولیدات در مرتبه چهارم و قبل از مراکش قرار دارد.

بر اساس آمار های غیر رسمی حداقل 90% از فرش های تولید شده چینی صادر می گردد.

کشور ژاپن بازاری تقریباً انحصاری برای فرش های چینی محسوب می شود .واردات فرش های چینی در سال 1980 در بازار ژاپن به ترتیب 91% مقدار و 90 % ارزش کل واردات فرش را تشکیل می دهد.

آمریکا از میان کشور های وارد کننده فرش چینی در مقام اول می باشد به طوری که بیش از 30% از فرش های تولید شده در چین به آمریکا صادر می گردد.

پس از آمریکا کشور های سوئیس ، عربستان سعودی و فرانسه قرار دارند.

ارزش کل صادرات فرش های چینی در سال 1980 در حدود 150 میلیون دلار و در سال 1990 بیش از 400 میلیون دلار و بیشاز 5/1 میلیون متر مربع بوده است.

فرش های تولید شده در کشور چین در سال های اخیر مورد تقاضای بسیاری از کشور های جهان قرار گرفته است.

به طوری که در چند سال اخیر بعضی از فرش های چینی در سطوح ملی و بین المللی جوایزی را به خاطر کیفیت بالا دریافت داشته اند .

پذیرش فرش های چینی در کشور های جهان به دلایل عدیده ای از جمله دلایل زیر بوده است: ارزان بودن قیمت فرش های تولید شده در مقایسه با فرش کشور هایی مانند ایران.

استفاده از مواد اولیه مرغوب ( استفاده از پشم های مرغوب شمالی کشور و یا پشم های خوب وارداتی).

بهره گیری از رنگ های بسیار مرغوب و ثبات شیمیایی.

نظارت بر مراحل بافت و دقت در تولید ( دقت در طراحی ، بافت ، چیدن و...) و بازرسی و رفع نقائص ( هیچ فرشی بدون بازرسی و رفع نقائص احتمالی اجازه صدور نمی یابد).

بازاریابی و تبلیغات وسیع از طرق مختلف از جمله از طریق کاتالوگ هایی که از انواع طرح ها و فرشها چینی تهیه شده و به تاجران خارجی ارائه می گردد و از طریق حضور در کشورهای اروپایی و آمریکایی مشتریانی برای فرش های چینی جلب می شود.

سبک های بافت فرش در چین تحول در تکنیک و شیوه طراحی فرش به قرن دوازدهم هجری بر می گردد و از آن تاریخ تا کنون قالی بافی در چین روند تکاملی داشته است.

مراکز اصلی بافت قالی چین شهرهای پاتو، پکن، کالگان، شانگهای و تین تسین می باشد.

استان شان تنگ به عنوان مهم ترین مرکز پرورش ابریشم عمده ترین محل بافت فرش های ابریشمی چینی است.

طرح های مورد استفاده در فرشبافی چین از نظر سبک طراحی بسیار سنتی بوده و البته استفاده از این طرح ها مختص قالی بافی نمی باشد.

بافندگان فرش در این کشور از اشیایی مانند ظروف چینی، وسایل برنزی، عاج و دندان فیل الهام گرفته و در طرح های قالی این اشیا را مورد استقاده قرار می دهند طرح هایی که در فرش های اصیل چینی دیده می شوند اغلب بیانگر نمادهای مختلف مردم چین می باشند که این نقش مایه ها را میتوان به سه گروه عمده تقسیم کرد : 1- نمادهای چین باستان 2- نمادهای بودا 3- نمادهای تائو بخش عمده ای از فرش های چینی با طرح های هندسی تولید می شود.

در میانکار فرش طرحی وجود دارد که اغلب از تزئینات پیچ پیچ ، گلها و یا حروفی که اغلب بیانگر شادی هستند تشکیل شده است.

لچک این فرش ها عمدتا دارای تزئینات سه ضلعی است که متناسب با طرح میانکار است.

الگوی ساراستیکا که در قالی های چینی بافته میشود مربوط به هیتلر نیست بلکه نمادهای باستانی است که به طور گسترده ای در هند و یونان و حتی در اروپا در طول عصر برنز دیده شده است.

نشانه های کوچک وگردی که در حواشی فرش می باشد نمادهایی است که همانند (shou) بیانگر خوشبختی می باشد.

بودایی ها و تائوییها همواره تمایل داشته اند تا انسان ها و حیوانات را به تجسم و نمایش در آورند.

چینی ها علاوه بر استفاده از اشیا و وسایل پیرامون زندگی در طرح ها، از قدرت سرشار اندیشه نگاری استفاده نموده اند.

برخی از نمادها و طرح های این کشور بسیار عزیز و محبوب می با شند.

نمادهای هشت گانه بودایی همانند چرخ، سایبان، چترآفتابی، گل لاله، صدف حلزونی، گلدانی با آب زندگی، دو ماهی و گره جاودانی می باشد که در طرح های قالی چین مورد استفاده قرار می گیرد.

همچنین از نمادهایی همانند عود، کتاب، صفحه شطرنج و مینیاتور که بیانگر چهار هنر عالی در چین می باشد در نقوش فرش این کشور استفاده می گردد.

هشت نماد تائویی ها که عبارتند از شمشیر، کدو و عصا، گل لاله، فلوت، نی ساخته شده از بامبو، عصای جادو، باد بزن دستی، قاشقک وسبد گل، نیز در طرح ها و نقوش فرش استفاده می شود .

از اشیای مختلفی که در چین به عنوان یکصد شئ قیمتی شناخته شده است همانند گلدان ، کوزه ، نقاشی ، قوری و.....نیز در طرح فرش ها استفاده می شود.

موجودی که در اکثر طرح های فرش چینی دیده می شود اژدهاست که نمادی از قدرت خیرخواهانه است.

هم در اروپا و هم در آسیا همواره اژدها نقش بر جسته ای در خرافات عامیانه داشته است به عقیده چینی ها اژدها هیولایی ضعیف و بد خو نیست، بلکه موجودیست که بر نیروهای طبیعی جهان حاکم بوده و به همین دلیل مورد احترام است.

این اژدهاست که به عقیده چینی ها بعد از یک سال خشکسالی از ژرفای دریا و یا رودخانه سر برون می آورد تا برای خاک تفتیده باران را مهیا کند.

در چین باستان اژدها سمبل قدرت سلطان بود.

سیمرغ پرنده ای افسانه ای است که در طرح فرش چین رایج است و نمادی از امپراطوری و نشانی از نامیرایی است.

استفاده از حیواناتی همچون فیل به عنوان نماد نیرو ، گوزن نمادی از فراوانی و مرغ ماهیخوار به عنوان نماد طول عمر در فرش بافی چین رایج است.

در فرش های قدیمی این کشور از اسب هم استفاده شده است که اگر فقط یک اسب باشد و سفید باشد ، نماد این داستان است که این اسب کتاب مقدس بودا را از از هند به چین حمل می کند.

شیر نشان دیگری از بودایی هاست که ذاتا نگهبان بودا بوده و از نظر منسب نگهبان ویژه معبد بوده است.

چینی ها همچنین از انواع گلها و گیاهان در طرح های فرش خود سود می برند.

مثلا گل نیلوفر به عنوان گل بودا و نزد آنها مقدس ترین گلهاست.

گل شقایق نماد ثروت و ارجمندی است.

این گل نزد چینی ها عزیز بوده است به طوری که در نقاشی های خود آنرا به کاربرده و خانه هایشان را با آن زینت می دهند.

گل نرگس نزد چینی ها نشانه سعادت و نیکی است و شکوفه های درخت هلو نشانه بهار و دیرپایی و حتی نامیرایی است و انار سمبل حاصلخیزی است.

رنگبندی فرش های چینی بسیار آرام بخش بوده و از تنالیته های مختلف آبی، زرد، قهوه ای، قرمز برای رنگبندی طرح قالی های قدیمی و امروزه بیشتر از رنگ های آبی، طلایی و قرمز تیره در تنالیته های مختلف جهت نقشه های فرش استفاده می شود.

همچنین در برخی از دستبافته های چینی رنگ های سبز یا قهوه ای روشن غالب می باشند.

قالی و قالیچه های قدیمی تر چینی در بسیاری از طرح های زیبا هنوز در بازارهای جهانی یافت می شوند اما بسیار گران قیمت است، ولی امروزه فرش های چینی با قیمت های بسیار متعادلی به بازار عرضه می گردد و بافندگان چینی توانسته اند روز به روز سهم بیشتری از بازار جهانی فرش را به خود اختصاص دهند.

پشم مصرفی در قالی چین نسبتا زبر و عمر فرش چینی طولانی و علیرغم اینکه دارای تراکم زیادی نیست خیلی صاف و هموار است.

یکی دیگر از ویژگی های فرش چین طول پرز آن است که اندازه آن بین یک تا پنج اینچ متغیر است.

فرش در چین تحول در تکنیک و شیوه طراحی فرش به قرن دوازدهم هجری برمی‌گردد و از آن تاریخ تا کنون قالی بافی در چین روند تکاملی داشته است.

مراکز اصلی بافت قالی چین شهرهای: پاتو، پکن، کالگان، شانگ‌های و تین تسین می‌باشد.

استان شان تنگ به عنوان مهم‌ترین مرکز پرورش ابریشم عمده‌ترین محل بافت فرش‌های ابریشمی چینی است.

طرح‌های مورد استفاده در فرشبافی چین از نظر سبک طراحی بسیار سنتی بوده و البته استفاده از این طرح‌ها مختص قالیبافی نمی‌باشد.

بافندگان فرش در کشور از اشیائی مانند ظروف چشینی، وسایل برنزی، عآج و دندان فیل الهام گرفته و در طرح‌های قالی این اشیا را مورد استفاده قرار می‌دهند.

طرح‌هائی که در فرش‌های اصیل چینی دیده می‌شود اغلب بیانگر نمادهای مختلف مردم چین می‌باشد که این نقشمایه‌ها را می‌توان به سه گروه عمده تقسیم کرد: ـ نمادهای چین باستان ـ نمادهای بودا ـ نمادهای تائو بخش عمده‌ای از فرش‌های چینی با طرح‌های هندسی تولید می‌شود.

در میانکار فرش طرحی وجود دارد که اغلب از تزیینات پیچ پیچ، گل‌ها و یا حروفی که اغلب بیانگر شادی هستند تشکیل شده است.

لچک این فرش‌ها عمدتاً دارای تزیینات سه ضلعی است که متناسب با طرح میانکار است.

الگوی ساراستیکا که در قالی‌های چینی بافته می‌شود مربوطه به هیتلر نیست بلکه نمادهای باستانی است که به طور گسترده‌ای در هند و یونان و حتی در اروپا در طول عصر برنز دیده شده است.

نشانه‌های کوچک و گردی که در حواشی فرش می‌باشد نمادهائی است که همانند (shou) بیانگر خوشبختی می‌باشد.

بودائی‌ها و تائوئی‌ها همواره تمایل داشته‌اند تا انسان‌ها و حیوانات را به تجسم و نمایش در آورند.

چینی‌ها علاوه بر استفاده از اشیا و وسایل پیرامون زندگی در طرح‌ها، از قدرت سرشار اندیشه نگاری استفاده نموده‌اند.

برخی از نمادها و طرح‌های این کشور بسیار عزیز و محبوب می‌باشند.

نماد‌های هشت‌گانه بودائی همانند چرخ، سایبان، چتر آفتابی، گل لاله، صدف حلزونی، گلدانی با آب زندگی، دو ماهی و گره جاودانی می‌باشد که در طرح‌های قالی چین مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همچنین از نمادهائی همانند عود، کتاب، صفحه شطرنج و مینیاتور که بیانگر چهار هنر عالی در چین می‌باشد در نقوش فرش این کشور استفاده می‌گردد.

هشت نماد تائویی‌ها که عبارتند از: شمشیر، کدو وعصا، گل لاله، فلوت، نی ساخته شده از بامبو، عصای جادو، بادبزن دستی، قاشقک و سبد گل، نیز در طرح‌ها و نقوش فرش استفاده می‌شود.

از اشیای مختلفی که در چین به عنوان یکصد شئ قیمتی شناخته شده است همانند گلدان، کوزه، نقاشی، قوری و .

.

نیز در طرح فرش‌ها استفاده می‌شود.

موجودی که در اکثر طرح‌های فرش چینی دیده می‌شود اژدها است که نمادی از قدرت خیرخواهانه است.

هم در اروپا و هم در آسیا همواره اژدها نقش برجسته‌ای در خرافات عامیانه داشته است به عقیده چینی‌ها اژدها هیولائی ضعیف و بدخو نیست، بلکه موجودی است که بر نیرو‌های طبیعی جهان حاکم بوده و به همین دلیل مورد احترام است.

این اژدهاست که به عقیده چینی‌ها بعد از ۱ سال خشکسالی از ژرفای دریا و یا رودخانه سر برون می‌آورد تا برای خاک تفتیده باران را مهیا سازد.

در چین باستان اژدها سمبل قدرت سلطان بود، سیمرغ پرنده‌ای افسانه‌ای است که در طرح فرش چین رایج است و نمادی از امپراطوری و نشانی از نامیرائی است.

استفاده از حیواناتی همچون فیل به عنوان نماد نیرو، گوزن نمادی از فراوانی و مرغ ماهیخوار به عنوان نماد طول عمر در فرشبافی چین رایج است.

در فرش‌های قدیمی این کشور از اسب هم استفاده شده است که اگر فقط یک اسب باشد و سفید باشد، نماد این داستان است که این اسب کتاب مقدس بودا را از هند به چین حمل می‌کند شیر نشان دیگری از بودائی‌ها است که ذاتاً نگهبان بودا بوده و از لحاظ منسب نگهبان ویژه معبد بوداست.

چینی‌ها همچنین از انواع گل‌ها و گیاهان در طرح‌های فرش خود استفاده می‌نمایند مثلاً گل نیلوفر به عنوان گل بودا و نزد آنها مقدس‌ترین گل‌هاست.

این گل نزد چینی‌ها عزیز بوده به طوری که در نقاشی‌های خود آن را به کار برده و خانه‌‌هایشان را با آن زینت می‌دهند.

گل نرگس نزد چینی‌ها نشانگر سعادت و نیکی است و شکوفه درخت هلو نشانه بهار و دیرپائی و حتی نامیرائی است و انار سمبل حاصلخیزی است.

رنگبندی فرش‌های چینی بسیار آرام بخش بوده و از تنالیته‌های مختلف آبی، زرد، قهوه‌ای، قرمز برای رنگبندی طرح قالی‌های قدیمی و امروزه بیشتر از رنگ‌های آبی، طلائی و قزمز تیره در تنالیته‌های مختلف جهت نقشه فرش استفاده می‌شود.

همچنین در برخی از دستبافته‌های چینی رنگ‌های سبز یا قهوه‌ای روشن غالب می‌باشد.

قالی‌ها و قالیچه‌های قدیمی‌تر چینی در بسیاری از طرح‌های زیبا هنوز در بازار‌های جهانی یافت می‌شود اما بسیار گران قیمت است، ولی امروزه فرش‌های چینی با قیمت‌های بسیار متعادلی به بازار عرضه می‌گردد و بافندگان چینی توانسته‌اند روز به روز سهم بیشتری از بازار جهانی فرش را به خود اختصاص دهند پشم مصرفی در قالی چین نسبتاً زبر و عمر فرش چینی طولانی و علیرغم اینکه دارای تراکم زیادی نیست خیلی صاف و هموار است.یکی دیگر از ویژگی‌های فرش چین طول پرز آن است که اندازه آن بین یک تا و اینچ متغیر است.

منابع : www.tabriziau.ac.i www.aftab.ir www.

bestworldcarpet.com منطقهمقداردرصد تولیدتین چین یا تین تسن (Tainjin) و هپی (Hebei) پکن(Beijing) شانگهای(Shanghai) سن کیانگ اویغور چی چی کو(Xinjiang Uyagur Zizhigu) مناطق دیگر بخصوص شن دانگ (Shandong) گن چوودالیان(Dalian)844 319 127 127 48 12753.8 20 8 8 3 8