سیستمهای کابل فیبرنوری در جهان عرب مقدمه در سالهای اخیر، جهان شاهد شکوفایی در عرصه تکنولوژی اطلاعات بود که جوامع اطلاعاتی و اقتصاد جهان الکترونیکی را به کلی دگرگون ساخت.
گسترش جهان به سوی جامعه اطلاتی، چهار مرحله تحویلی را پشت سر گذاشته است: مرحله اول که در طی دهههای 60و70 ادامه داشت، حوزه کامپیوترهای پایه (بزرگ) بود که در این مرحله، تحویل کامپیوتر، تنی چند از متخصیصین سیستم عامل را در محیطهای خصوصی تحت تأثیر قرار داد.
مرحله دوم با اختراع کامپیوترهای شخصی (pc) در اوایل دهه 80 شروع شد که این اختراع منجر به رشد جنجال برانگیز نفوذ قدرت محاسبهای به بیش از یک میلیون نفر در سر تاسر جهان شد.
این مرحله با معرفی اینترنت و خزانه اطلاعاتی جهانی به اوج خود رسید که هدف ارتباط و توسعه زیربنای مخابراتی را به این منظورکه قادر به کنترل کردن رشد جنجال برانگیز تبادل اطلاعات باشد، به آن سو کشاند.
این مرحله منجر به تشکیل پروژهای بزرگ جهانی، محلی و منطقهای شد که ارکان اصلی یا شاهراه های اطلاعاتی را می سازند.
در حال حاضر ظرفیتهای ارتباطی دنیا شکل گرفته شده و آماده هستند و شامل کانالهای هستند که شانس شکل گیری و رشد ظرفیت کشورها، در رابطه با بهرهگیری و بهره رسانی به مرحله چهارم را رهبری میکنند و در حال حاضر در خط تبدیل کردن دانش بشری به شکل کدهای رقمی و گسترش دادن آن به یکایک اعضای بشر، بر روی کره زمین هستند.
زیربنای مخابرات ( ارتباط دور برد) بر پایه لایههای متفاوتی استوار است که شامل ظرفیت انتقالی تغییر دادن ماتریسها و لایههای مدیریت است.
ابزار اصلی ارتباط، شبکههای انتقالی مبتنی بر تارهای نوری هستند که رشد آن به لحاظ ظرفیت و قیمتها فراهم سازنده اصلی انقلاب تکنولوژی اطلاعات بود.
از زمان ارائه اولین کابل تار نوری که اقیانوس اطلس را قطع میکرد(TAT) در سال 1965، ظرفیت کابل های تار نوری تا 100000 برابر افزایش، و قیمتها تا 150000 برابر کاهش پیدا کرده است.
در اواخر دهه 90، جهان مبادرت به انجام پروژههای بزرگی کرد تا با استفاده از فیبرهای نوری، زیربنای انتقال که بر پایه (Dense Wave Division Multiplexing) DWDM جدید بنا نهاده شده بود را بسازد، که بهره برداری از چند طول موج که همگی حامل تبادلات بودند را بر روی همان فیبرنوری ممکن می ساخت.
این موضوع منجر به رشد ظرفیتی جنجال برانگیزی شد که تقاضاهای جهانیان را جوابگو بود.
در حالیکه اغلب کشورهای عربی زیربنای ظرفیت داخلی بزرگی را گسترش داده بودند، بنا به دلایلی جهان عرب این فرصت را از دست دادند.
در حال حاضر این منطقه یکی از مناطق تحت خدمات رسانی است و به لحاظ ارتباطات بین المللی، در حالیکه هزینه پهنای نوار بین المللی یکی از بالاترین هزینه در دنیا به حساب می آید، هزینه ارتباط به طور میانگین 150 دلار در ماه است که در مقایسه با همان، هزینه 3000 تا 4000 دلاری سالانه مقطع اقیانوس اطلس کمتر است.
توسعه TCT در منطقه و پیشرفت و ارتقاء به سوی جامعه اطلاعاتی، به واسطه توانایی آن در مرتبط ساختن شهر و نداشتن با وب جهانی، با قسمتهای مناسب است.
ساختار مخابرات (ارتباط دوربرد) فیبرنوری زیر دریایی و صنعت کابل فیبرنوری طولانی مسافت در اواخر سال 1996 و در اوایل سایل ی2001، در نتیجه دو عامل مهم؛ یکی پیشرفت شگفت انگیز در تکنولوژی ارتباطی فیبرنوری (تارشناسی نوری ) و دیگری، سرمایه گذاری قابل ملاحضه در سیستمهای کابلهای زیر دریایی است به طور کامل تجدید شکل یافت.
صنعت جامع تجدید سازمان یافته منجر به بوجود آوردن مقدار بیسابقه پهنای نوار موجود در جنوب شرقی آسیا و مسیرهای فرا اقیانوس آرام و فرا اقیانوس اطلس شد.
رکود بعدی در صنعت مخابراتی در خلال سال 2001 باعث کاهش سریع قیمت تعرفه ها برای امکانات در این مسیرها شد و به نوبه خود منجر به پا فشاری بر سیستم جدید ساختاری و ور شکستگی مالی بسیاری از رهبران صنعتی پیشین و شکل گیری جدید در صنعت شد.
نمادهای اخیر، تجدید اهمیت در سرمایه گذاری ( ظرفیت کالاها و سیستم مالکیتی)و ضرورت ایجاد ساختار صنعتی جدید که شامل مدلهای مالکیت جایگزین( تناوبی) است که به منظور بهینه سازی کردن هدفهای هر کدام از گروهای چندگانه،بر توان و نیرو و سرمایهگذاری انجام شده توسط این گروهها اعمال نفوذ می کند، را خاطر نشان می سازد.
این نشانه های نوپای تجدید ساختار صنعت و احیاء و رواج آن، همراه با زیربنای نسبتاً کهنه و جا افتاده سیستمهای کابلهای زیردریایی مربوط کننده منطقه دریای سرخ به اروپا و آسیا، فرصت بی نظیری را برای نسل بعدی سیستم فراهم ساخت تا نیازهای مخابراتی سالهای آینده را هم از نظر داخل منطقهای و هم از نظر برون منطقهای تأمین کند.
این موضوع همچنین با پروژههای تحت گسترش جاری (SEA-ME-and Fagcon-ME4) و مرتبط با شبکه زمینی افریقا(COMESA) که باعث بوجود آوردن ارتباط جایگزین با هزنیه پایین ترور منطقه شد،کامل میشود.
101 پیشینه تکنولوژی ( Technology Background) سیستمهای انتقالی فیبرنوری (تارنوری) Fiober optic Transmission systems شبکههای انتقالی فیبرنوری از فیبرها( تارهای) تیره و انتقالی ، و سیستمهای رابط (میانجی) تشکیل یافته اند.
(تقسیم بندی چندگانه زمان)=(Tim Division Multiplexing) TDM مبتنی بر سیستمهای انتقالی دیجیتالی (رقمی) تا دهه 1990 به طور مبسوطی مورد استفاده قرار می گرفت.
شبکههای عمومی حامل که در ابتدا، برای بالا بردن کیفیت انتقالی سیگنالهای صوتی و از نظر اقتصادی در جهت ارائه سرویسهای خط آزاد اطلاعاتی گسترش یافته بودند، (سلسله مراتب رقمی مقارن زمان)= plesiochroncus Division Multiplexing)PDH بود.در دهه 1990، (شبکه های نوری هم زمان)Synchronous Optical Networks) )SONET مبتنی بر سیستم انتقالی در آمریکا سازگار شده بود، در حالیکه ( hierarchy Synchronous Digital)SDH =(سلسله مراتب دیجیتال هم زمان) که مبتنی بر سیستمهای انتقالی بود توسط، ITV در سایر نقاط دنیا گسترش یافته و مستقر شده بود.
سیستمهای SONET و SDH، سرعتهای بالاتر، میانجیهای استاندارد شده (یکسان شده) بازگشت خودکار و کیفیت انتقالی برتری نسبت به PDH را فراهم می کنند.
که مبتنی بر سیستمهای انتقالی بود توسط، ITV در سایر نقاط دنیا گسترش یافته و مستقر شده بود.
1.1.1 TDM Digitl Transisson systems سیستمهای انتقالی دیجیتالی (plesiochronous Digital Hierarchy) PDHسیستمهای انتقالی دیجیتالی مقارن زمان سیستمهای چند بخشی PDH، چندین جریان دیجیتالی پایین مرتبه را تبدیل به جریانهای دیجیتالی با مراتب بالا می کنند، که این عمل در درون( درمحدوده) یک مقاومت بسامدی به خصوصی انجام میشود.Kbps PDH 64 است.
سلسله مراتب آمریکای شمالی در (1/54 Mbps)Ds1 استاندارد شده استاندارد شده است.
ظرفیت نهایی است.
اروپا و ژاپن سلسله مراتب متفاوتی دارند.
اروپا سطوح بعدی را بهDso به این ترتیب استاندارد کرده است: در Mbps 048/2 ، در Mbps 448/8 ، در Mbps 368/34 ، Mbps 268/139 و Mbps 148/565 که مطابقت می کند با 672 .
ژاپن مسیر نزدیک به استانداردهای آمریکایی که مبتنی بر Mbps 544/1 میزان است را دنبال می کند.
( hierarchy Synchronous Digital)SDH =(سلسله مراتب دیجیتال هم زمان) SDH، هسته اصلی شبکههای دیجیتال جدید که دارای پهنای نوار بسیار بالایی هستند را تشکیل می دهد که مبتنی بر یک جزء ساختمانی اصلی در قالب STM-1 (Mbp 52/155) است که بر روی(بالای ) مسیرهای انتقالی فیبرنوری (تارنوری) انتقال داده شدهاند.
در SDH نسبتهای (سرعتهای) پایین تر، با اصطلاح در برگیرندههای واقعی (حافظه فرضی کامپیوتر)-(Virtual container)VC در نظر گرفته شده است.
SDH دو مشخصه کلیدی دارد: یکی اینکه چند گانگی مستقیم به سطوح بالاتر بدون نیاز به مراحل میانی چند گانه ممکن میشود و دیگری اینکه کل شبکه انتقالی با یک منبع بسامدی هم زمان (هماهنگ) شده است،در نتیجه سرعتهای بالاتر اطلاعاتی را امکان پذیر ساخته است.
همچنین SDH، توصیفی از ساختار لایهای ارائه میدهد که سه سطح از دورههای انتقالی را تعیین می کند.
لایه زیرین، لایه فوتونی است که درگیر فرستادن اطلاعات دو گانه (مضاعف ) دودوئی بر روی تارهاست.
لایه دوم، لایه خطی است که یک سری از تکرار کنندهها یا ترمیم شدهها را در برمیگیرد.
ارتباط متقاطع (تقاطعی) نمونهای از تمهیدات یک لایه خطی است.
سومین لایه، لایه خط سیر است .
این لایه انتقال سربه سر را، در جایی که ATM تغییر موضع ( مسیر) می دهد، یا MPLS فرستندههای جابجایی بر چسبها (جابجایی تابلوها) عمل می کند را پوشش می دهد.
(شبکه های نوری هم زمان)Synchronous Optical Networks) )SONET استانداردهای SONET، قالبهای نمادی را به عنوان پیامهای منتقل شده هم زمام تعیین می کند.(STS) آنها، بوسیله اصطلاح STS-N ، در N بار سرعت عنصر سازنده اصلی (Mbps 48/51)STS-1 نمایش داده شده اند.
هنگامی که باشد، حاملان نوری که بار سفید STS-N را حمل می کنند، OC-M نامیده می شوند.
SONET بارهای سفید را کمتر از STS-N سرعت را به عنوان تابعهای واقعی (انشعابهای واقعی) (VT) معرفی می کند.
SONET، لایه ساختاری مشابه مشخصاتی کلیدی همچون SDH دارد.
یا روی سطوح VT و VC ، مثال (Mbps 544/1) DS-I ، (Mbps 048/2 ) و (Mbps 04/599 ) DS-3 سرعتهای مشترکی دارند.
همچنین ATM روی (Mbps 76/149 ) STS- و ATM بر روی (Mbps 76/149 ) STS- برابرند با ATM بر روی STM-1 و ATM روی STM-4 .
در هر سرعت ارتباطی از به بالا، ATM امکان پذیر است، اما سرعت متداول استاندارد Mbps155 در نظر گرفته شده است که به عنوان STM-1روی دورهای SDH و به عنوان OC-روی SONET هماهنگ شده است.
یک رابط STM-1/OC تقریباً همیشه بر روی دستگاههای شبکهای ATM ، نصب شده است ( به استثناء ایستگاههای کاری و دیگر سیستمهای انتهایی) مثل کلید برق ATM یا رایطه ATM بر روی یک فرستنده .
مفهوم ساختار جابجایی دورهای (حلقهای ) برای اعاده شبکه، به طور گسترده برای SONET و SDH مورد استفاده قرار می گیرد.
اجراء تقسیم بندی چندگانه طول موج فشرده (DWDM) اخیر،همچنین در مفهوم طرح محافظی حلقه SDH/ SONET اعمال نفوذ کرد.
موقعیت فعلی 2.CURRENT SITUATION ظرفیت های فیبرنوری انتقالی جاری در دنیای عرب می تواند اینگونه تقسیم بندی شود: کابلهای زیردریایی و ارتباطات زمینی.
کابلهای زیردریایی شامل موارد زیر می شوند.
کابلهای زیردریایی بین الملکی 2.1.
International Submarine در حال حاضر، دنیای عرب، منطقهای از جهان است که بیشتر تحت خدمات رسانی قرار گرفته و هزینه پهنای نوار در آن کشورهای خیلی گران است.
اکثر بار تبادل بر دوش دو سیستم کابل فیبرنوری است، یکی سیستم Flag-Europe-Asia(Flap)، آسیا- اروپا- Flap و دیگری سیستم SEM-ME-.
هر دوی آنها 2جفت فیبر(تار) هستند که از نوع سیستمهای تنه و شاخه هستند که انگلستان را با آسیا مرتبط کرده و در طول مسیر ارتباط با چندین کشور را فراهم می سازند.
سیستم Flag برای انتقال Gb/s5/2 روی هر کدام از دو جفت فیبرهاست.
بنابراین کل ظرفیت طراحی شده باری سیستمFlag) )Gb/s5 است.
سیستم، امکان انتقال6 کانال در GB/S5/2 و دو کانال GB/S10 برروی بعضی از بخشهای آنرا فراهم می سازد که مجموع کل ظرفیت موجود را از GB/S40 به GB/S70 ارتقاء میدهد.
شبکههای عامل درهر دو سیستم توسط مراکزی واقع در لندن و حومه تأمین شدهاند.
نگهداری و محافظت از گیاهانن زیر دریا توسطE-Marine که شرکت تابع Etisalat است،انجام میشود.
Flag یک شبکه عاملی است که مالکیت آن مستقل است.
ساختار مالکیتی یک مدل کنسرسیوم سنتی است و اعضاء آن، اروپا، خاور میانه و آسیا هستند.SMW-3 با بالغ بر 92 اپراتور و مالک، بزرگترین و متنفذترین سیستم است که شامل:Signtel, France telecom, Reachltd ,British Telecom است.
کابل 2.1.1 SEA-ME-WE3 Cable (south East Asia-Mibble Eeast –Western Europe)-(اروپای غربی- خاور میانه- جنوب شرقی آسیا) SMW-3 یک سیستم تقویت نوری و اولین سیستم تقسیم بندی چندگانه طول موج نوری را در جهان بکار گرفته است، که در آن کابل حداکثر ظرفیت را با ترتیبGbps40(به طور تقریبی برابر با 480000 مدار تلفن) بدست می آورد.
هزینه کلی ساخت کابل تقریباً 1200 میلیون$ دلار آمریکا است.
Initally scheduled Poetion) )December 1998 دسامبر1998-جدول زمانیدر ابتدا Extended Portion))Mrch 1999 بخش تمدید یافته- مارس 1999 شروع فعالیت = Operation started 40 Gbps ma ظرفیت=capacity ماکزیمم 480000 خط=4o Gbps max خطوط تلفن معادل = Telephone line- equivalent تقریباً 30000 کیلومتر= Approximately 30000 km مجموع طول =Total langth تقریباً 1200 میلیون دلار= Approximately US$ 1200 million هزینه کلی ساخت= Total construction cost کابل FLAG 2.1.2 FIAG Cable ارتباط فیبرنوری اطراف جهان= (Fiber optic link Around the Globe) کابل FLAG، از سوی دیگر با ظرفیتی معادل Gbps10 (برابر با 120000 مدار تلفن)، هزینه کمتری دارد.
شروع فعالیتOperation started = اکتبر 1997 Octoper 1997= ظرفیت=capacity خطوط تلفن معادل = Telephone line- equivalent تقریباً 1200 میلیون دلار= Approximately US$ 1200 million طول کلی =Total langth تقریباً 120000 خط = Approximately 120/000 lines تقریباً 270000 کیلومتر= Approximately 27/0000 km هزینه کلی ساخت= Total construction cost تقریباً 1200 میلیون دلار= Approximately US$ 1200 million محدودیتهای بسیاری در سیستم منطقهای حاضروجود دارد: آنها نسل پیشین تکنولوژی هستند و هزینههای واحد عادی شده بالایی دارند.
ساختار مالکیتی SMW-3 یک مدل کنسرسیوم بزرگ سنتی، با اعضاء زیادی از کشورهای دیگر است و در نتیجه با روشی که تا حدی دست و پاگیرو دیوان سالارانه است عمل میکند.
کابلهای منطقهای 2.2 Regional Cables تنها نمونه آن FOG است که ارتباط دهنده کشورهای GCC ازیک طریق یک کابل زیر دریایی حلقهای است.
کابلهای منطقهای نما-( نیمه منطقهای ) کابلهای شبه منطقهای- 2.3.Quasi Regional Cables مربوط کننده 2 یا چند کشور است که مثالهای اصلی آن شامل ارتباط Alexandria, ALITAR در مصر با Tartus درسوریه در لبنان با ظرفیت Gb/s 5/2 است.
ارتباط Tartous- BRITAR در سوریه با بیروت در لبنان با ظرفیت Mb/s622 و ارتباط Geddah با عربستان سعودی و port در سودان با ظرفیتی که می تواند به Tb/s28/1 با استفاده از تکنولوژی DWSM برسد.
شبکه های زمینی 2.
Terrestial Networks معمولاً مربوط کننده دو کشور در جهان عرب هستند، با توجه به نقشه گشورهای زیر را میتوان یافت.
سیلا- امارات، ماتا- عربستان سعودی، SDH، ظرفیتGB/S5.
خفقی، کویت- عربستان سعودی، SDH، ظرفیتGB/S5.
دوحه- قطر – السالوا، عربستان سعودی- ظرفیت GB/S5/2 ماناما- بحرین – الکبار- عربستان سعودی- ظرفیت GB/S5/2 مسقط – عمان- امارات-ظرفیت GB/S2/1SDH.
حرب- یمن، سوق العهد-عربستان سعودی- ظرفیت Mb/S622.
آکابا- اردن- حاکی- عربستان سعودی- ظرفیت Mb/S,SDH 622.
بیروت- لبنان، دمشق- سوریه، SDH ظرفیت Mb/S,SDH 622.
دمشق- سوریه، رامتا- اردن، دررا- سوری- ظرفیت Mb/S 140.
الاسکاندریه- سالوم- مصر، موساد- لیبی - ظرفیت Mb/S,SDH 140.
الخلیل- فلسطین- الاسکندریه- مصر- از طریق رفه، PDH، ظرفیت Mb/S 140.
مصر- سودان در حال ساخت، Mb/S622.
کویت- عربستان سعودی- حضرالبطن 16STM.
کویت- بصره – عراق- 16STM.
عمان- اردن- بغداد- عراق تقاضای بازار 3.The Maret Demand در حال حاضر، اینترنت در CAGR در حدود 44% در حال توسعه و رشد می باشد، انتظار می رود که کاربران اینترنت در سال 2005 از 1/6 میلیون مشترک به حداقل 8/15 میلیون نفر برسند.
این افزایش با مهاجرت به broad band (باند گسترده پرسرعت) اینترنت و توسعه ورودیهای پرمحتوا، تقاضا برای پهنه نوار اینترنت را از Gbit/sec2/3 به حداقل Gbit/sec 131 در اغلب سناریوهای معمولی، افزایش خواهد داد.
بر پایه 15 میلیون نفر مشترک اینترنت در منطقه، 25% آنها broad band هستند.
از زمانی که پروژههای جدیدب Falcon وSMW4 که روی تقاضاها کار می کنند، انتظار می رود که از ظرفیت ها یا امکانات اضافه شدهن پیشی بگیرند.
مدل اخیر که وابسته به ارتباط بین المللی اینترنتی باUS از طریق کابلهای فیبرنوری است غیر اقتصادی به اثبات رسیده است.
هزینه پهنای نوار بین المللی در دنیای خاورمیانه عرب یکی از گرانترین هزینهها در جهان است.
بدون برنامههای هم تراز منطقهای صحیح، در خواست پهنای نوار فراتر از ظرفیتها اصلی کابلهائی موجود، بی اعتبار خواهد بود.
در حال حاضر تنها دو مبادله هم تراز در منطقه وجود دارد، یکی تبادل اینترنتی ناحیه کایرو(CRLX) و دیگری تبادل اینترنتی امارات است (EMIX).
این دو پروژه ابتکاری بطورصحیح و بجا بکار گرفته نشدهاند و هم ترازی واقعی بین کشورهای عربی وجود ندارد.
بدون میزبانی محلی از محتوای مراکز فرمانی.
منطقهای کاربردهایی همچون جریانهای ویدیوئی و نرم افزار ASP، بدلیل نهفتگی زیاد وهزینه بالا امکان پذیر نخواهد بود.
علاوه برآن موقعیت اخیر حمل و نقل تبادلی جاری مربوط به منطقه از طرق US، سناریوی مطمئن از لحاظ امنیت ملی نخواهد بود.
برای فراهم ساخت ابزار وشیوههای ارتباط جایگزین به اینترنت و نگهداری تبادلات منطقهای در همان منطقه، لزومی وجود دارد.
4.
Future Cable Deployment Plans 4.برنامه های آماده سازی کابلهای آینده 4.1 .
The consortium cable, SEA- ME-WE-4 کابل کنسرسیوم، SEA- ME-WE-4 این کابل، جنوب شرقی آسیا، خاورمیانه،اروپای غربی را پوشش می دهد و از سنگاپور شروع شده و به فرانسه ختم میشود.
کل در ازای کابل کنسرسیوم در حدود 21000 کیلومتر است و 14 گروه از گشورهای دیگر در آن شرکت کرده و یادداشت تفاهمی را به منظور گسترش کنسرسیوم کابل FOC امضاء کرده اند.
14 کشوری که این یادداشت تفاهم(MOU) را در 4 سپتامبر 2002 در شهر Bali اندونزی امضاء کردند، در ذیل نام برده شده است.
(اندونزی ) Indosat (مالزی) Telecom Malaysia (سنگاپور) Sing Tel (هندوستان) Bharati (بنگلادش) VSNL (سریلانکا) BTTB (ژاپن) STI شرکت سعودی ETisalat (انگلستان) STC (مصر) World com (پاکستان) TE (فرانسه) PTCL دو گروه دیگر برای شرکت در کنسرسیوم،در نظر گرفته شده اند، آنها عبارتند از: (تایلند) CAT (تونس) Tunise Telecom حداقل سطح سرمایهگذاری در کنسرسیوم کابل 30 میلیون دلار در نظر گرفته شده است.
به طور فرمان برای گروههای منشعب، هر گروه برای هزینه شعبه خود، ( 50 میلیون دلار برای شعبه بنگلادش، 1240کیلومتر 15 میلیون دلار باید پرداخت کند که اینها گامهائی به سوی راههای اظهار شده هستند.
در اینجا لازم به تذکر است که مجموع کل مسیرها 2 جفت فیبر خواهد داشت ( یک جفت برای انشعابات و یک جفت، تنها برای ایستگاهای پر بار) .
کل پروژه، انتظار می رود تا ربع اول قرن 2005 کامل شود.
(ترکیب سیستم) 4.1.1.
System Configuretion مجموع مجموع 4 بخش، به نام بخشهای 1،2،3،4 در کنسرسیوم کابل SMW4 تدوین شده است که از شهر Tuas در سنگاپور تا مارسی در فرانسه جریان دارد.
جزئیات بخشها به شرح زیر است: بخش 1 Segment: بخش1a.
شامل دو جفت فیبر است که یک جفت فیبر، مستقیماً بین Tuas در سنگاپور و کنای در هندوستان ارتباط برقرار می کند و یک جفت فیبر دیگر، ما بین Tuas درسنگاپورو chennai، با شعبههایی بهMelaka در مالزی،Medan( اندونزی ) و Satun در تایلند و Cox’s Bazarg در بنگلادش ارتباط برقرار می کند.
بخش1a شامل دو جفت فیبر خواهد بود که یک جفت آن مستقیماً ما بین ehannai و Mumbai، ارتباط برقرار کرده و جفت دیگر بین chennai و Mumbaiرا با یک شاخه به کلمبو Colombo متصل می کند.
بخش 2 Segment2: بخش 2a، شامل در جفت فیبر میشود که مستقیماًبه MumbaiوJeddah مربوط میشود و یک جفت دیگر به MumbaiوJedda با شاخههایی به karachi (پاکستان) و Fajairah(فجیره) در امارات متحده عربی مربوط میشود.
بخش 2b، شامل 2 جفت فیبر خواهد بود که هر دو جفت مستقیماً بین Jedda(جدّه)و Suez (سوئز) در مصر ارتباط برقرار خواهند کرد.
بخش 3 Segment3: دو جفت فیبر از میان (سوئز) Suez و (کالرو) Caire و (الاسکندریه) Alexandria عبورمیکند که یک کابل زمینی است.
( بخش زمینی) بخش 4 Segment4: شامل2جفت فیبر خواهد شد که یک جفت آن مستقیماً بین الاسکندریه Alexandriaو Marseills مارسی (فرانسه) ارتباط برقرار میکند و جفت دیگر فیبر بین الاسکندریه و مارسی با منشعباتی (شاخههایی) به Palermo(درایتالیا، پالارمو) و Bizert(در تونس) ارتباط برقرار میکند.
ظرفیت 4.1.2.
Capacity استفاده از تکنولوژی (تقسیم بندی چندگانه موجی)،(Ware Dirisiom multiplex)WDM و ظرفیت طراحی شده حداقل Gbit/s10×64 برای انتقال هر جفت فیبر (FP)، در نظر گرفته شده ،که برای دو FPS، Tbit/s28/1 خواهد بود.
در سیستم WDM 64 طول موج ، از طریق یک FPو Gbit/sec10 برای هر طول موج می تواند منتقل شود.
در ابتداد، با ظرفیت Gbit/sec10×8 در هر جفت فیبر(Fp)و قابلیت آماده شدن (مجهز شدن) به مضربهای Gbit/sec10×8 در هر FP شروع خواهد شد.
پروژه (Flag)-Falcon 4.2.
Falcom Progect – Flag تقاضای منطقهای کافی همراه با شبکه مدار بسته زیر دریایی خود بهبود یافته درمنطقه خلیج فارس با ارتباطاتی با مصر، هندوستان و هنگکنگ.
15000 کیلومتر terabit/s سیستم زیر دریایی که از اوایل سال 2005 در سرویس دهی می باشند.
فراهم ساختن ظرفیت بالای ارتباطی در داخل و در خارج هندوستان.
FLAG Telecom، تأمین کننده پیشتاز شبکه گسترده بین المللی خدمات حمل و نقل و ارتباطات، معروف به (فالکن) Falcon،یک کابل سیستم جدید مدار بسته انعطاف پذیر( برگشت پذیر) با ظرفیت بالاست که ورودیهای چندگانهای را در سرتاسر منطقه خلیج همراه با ارتباطات زیردریایی که از مصر در شرق تا هنگکنگ در غرب کشیده شده است را ، فراهم می کند.
FALCON (فالکن) شامل اولین را با کابل ظرفیت بالا، ارتباطی فوق العاده قابل اطمینان و با کیفیت بالا ، می سازد.
کشورهایی که امکان دسترسی مستقیم به این ارتباط برگشت پذیر (ارتجاعی) را دارند، شامل عمان، بحرین، کویت، ایران، قطر، عراق هستند.
همه این کشورها علاقمندی خود را در پیوستن به FALCON ابراز داشتهاند و اغلب آنها در حال مذاکرات پیشرفتهای،در خصوص شرکت (عضویت) آنها در FLAG Telecom هستند.
بخشهای منشعب شده، در تمام طول مسیر کابل FALCON می تواند اضافه شود تا کشورهای بیشتری در منطقه که ارتباط آنها نیازمند ادامه یافتن برای گسترش یابی است، بتوانند به سیستم مرتبط شوند.
ارتباط غربی سیستم FALCON، در ایستگاه ورودی Telecomمصر در سوئز.
جایی که کابل با شبکه جهانی FALG متحد میشود، وارد میشود.
FALCON، سپس مسیری را از میان دریای سرخ، در طول خلیج آفریقای غربی و از میان سرچشمه دریای قبل از ورود به عمان، دنبال می کند.
FALG پس از عبور از عمان، در طول ارتباط غربی خود، دریای عربی را قطع خواهد کرد تا به ایستگاه ورودی جدیدReliance- owned در مومبای هند، وارد شود.
در (کنای) chennai واقع در خلیج شرقی هندوستان، جایی که دومین ایستگاه ورودی (Reliance) ساخته شده است، FALG دوباره تبدیل به یک سیستم زیردریایی میشود، که هندوستان را به هنگکنگ مرتبط میسازد، محلی که کابل یک بار دیگر، با شبکه جهانی FALG تلفیق میشود.
شبکه کابل FALG، هم اکنون جهان را پل میزند و شرکت اعتبار پذیرفته شدهای برای مدیریت شبکه سرتاسر متمرکز شده دارد، که زیر بنای آن را کیفیت استثنایی و خدمات پشتیبانی آن تشکیل می دهد.
برای اجتناب از قطع کابل یا بلایای طبیعی، FALG به مشتریهای مسیر غرب و شرق خود، تبادل معنیداری را که می تواند در هر لحظه جابجا شود، را عرضه میکند.FALCON، همچنین برگشت پذیری بیشتری را در عرض مسیراصلی از مصر تا هنگکنگ و بخصوص دورتادور خاورمیانه فراهم می کند.
FLAG Telecom، یک عضو شرکت گروه Reliance، مشتری دائمی دارد که متشکل از بیش از 18 اپراتور اصلی، شامل همه شرکتهای حمل ونقل بین المللی ( ده نفر اول هستند) میباشد.
FLAG، مالک و مدیر یک شبک گسترده فیبرنوری است که چهار کشور را پل می زند و بازارهای کلیدی دادوستدی در آسیا، اروپا، خاورمیانه و آمریکا را مرتبط می سازد.
FLAG، همچنین یک کمون (نهفتگی) جهانی پایین MPLS مبتنی بر شبکه IP، که اکثر تبادلات عمده اینترنتی بین المللی را مربوط میسازد.
اداره می کند وخود نیز مالک آن است.
FLAG، یک سلسله متمرکز از محصولات جهانی، شامل band width (پهنای نوار) جهانی، IP، اینترنت، Ethernet( رابط میان کامپیوتر و اینترنت)، و سرویسهای ترکیبی، را عرضه میکند.
در اولین فراگیری انجام شده بین المللی توسط گروه، FLAG Telecom، در تاریخ 12ژانویه 2004 تبدیل به شرکتGroup Relianceo شد.
اطلاعات بیشتر در مورد FLAG Telecomو اخبار جدید اعلام شده آن درسایت/http://WWW.
Flagtele com.com موجود است.
5.Recommendation for Future PAN ARAB Initiatives توصیههایی برای ابتکار عمل سراسر عربی آینده همانطورکه در قبل شرح داده شد، این منطقه یکی از تحت خدمت قرار گرفته ترین منطقه در جهان است، پهنای نوار (Band width) اینترنت موجود هر مرکز قابل صرف نظر (جزئی) است، در حالیکه همه کشورهای منطقه در حال آغاز کردن پروژهای کلان توسعه ICT هستند.
به استثناءFog و منطقه GCC ظرفیت ارتباط بین کشورهای عربی،تنها می تواند نیازهای صوتی را سرویس دهد و از ئیازهای IP دور افتاده است.
تقاضاهای ارتباطی بین المللی در سال2005، ازGb/s131 فراتر خواهد رفت و ازسال 2000 هر ساله دو برابر شده است.
پروژههای حال حاضر، برخورد با تقاضا محدودیت های دارند و هزینه آنها فوق العاد بالاست.
با توجه به این حقیقت که آنها ساخته شده بودند تا به جنوب شرقی آسیا و هندوستان سرویس ارائه دهند.
طرح ساخته شده اولیه که ، به منظوره گسترده کردن شبکهای که از خاورمیانه گذشته و به هندوستان میرود، ارائه شده بود به مالکان هزینههای اولیه گرانی را تحمل می کرد که در نتیجه قسمت واحد افزایش می یافت.
در یکی از طرحهای جهانی اصلی برای ارتباط( Tyco)، قیمت یک ارتباط فیبرنوری به اروپا از مصر و خارو میانه 75 میلیون دلار در مقایسه با 540 میلیون دلار برای ارتباط با مومبای در هندوستان بود.
در طرحهای جدید اروپا و US، هزینههای در نظر گرفته شده یک ارتباط، نباید از 5000$ دلار تجاوز کند( در حال حاضر 3000$ دلار برای ظرفیت مقطع آتلانتیک)، در غیر این صورت منطقه هنوز از نظر هزینههای نهایی کاربران اینترنت، بالاتر از دیگر مناطق ثروتمند جهان خواهد بود و در وضعیت نامطلوب آشکاری باقی خواهد ماند.
ما در اینجا سه پروژه پیشنهادی داریم، اینها به علاوه مبادلات هم تراز و تجهیزات میزبان.
مشکلات داخل و فرا ارتباطی با دنیا را به طور کامل حل خواهد کرد.
Regional Fiber Ring Over Electricity Grid فیبر حلقهای منطقهای روی شبکه شطرنجی برق اگر چه به خاطر بحرانهای مخابراتی اخیر،همگرایی رسانه و اینترنت کاهش یافته است، اما انتظار می رود، در چند سال آینده افزایش یابد.
یک سری از تکنولوژیهای جدید، وعده میدهد که تغییرات مؤثری در زمینه صنعت پخش اجرایی IP پایگاه تلویزیونی و سرویسهای ویدئویی ایجاد کند.
مهاجرت اخیر اینترنت به (نوار گسترده) broad band ( خطوط اینترنتی پر سرعت که ازطریق کابل باشد) و تحقّق ارتباط دو سویه(تعاملی ) و چند رسانهای دروب سایتها، به طور ضمنی بیان می کند که تقاضا برای bandwisth (پهنای نوار) به طور چشمگیری افزایش خواهد داشت، همانطور که کاربر narrow band ( باند کم سرعت- خطوط اینترنتی که از طریق کابل نباشد) دیگر قادر نخواهد بود به محتوای و رودیهای broad band دسترسی پیدا کند.
شبکه شطرنجی برق در خاور میانه عربی توانست یک راه حل عالی فراهم سازد.
هنگامی که کابلهای فیبر نوری را روی آن گسترده کرد تا پیامها، علامتها و دستورات SCADA را حمل کند.
شبکه شطرنجی برق کشورهای عربی مغرب به ترتیبی که در پایین آمده است مرتبط شدهاند: مصر- لیبی= تونس- الجزایرـ مراکش (ELTAM) .
ارتباط KV220 لیبی – مصر در سال 1998 به مرحله عمل درآمد.
ارتباط KV220 لیبی- تونس در سال 2001 تکمیل شد.
از اکتبر سال 1997، از طریق کابل زیر دریایی KV400 مراکش – اسپانیا، ارتباط KV220 از مصر تا مراکش، تا KV400/ KV500 ترفیع خواهد یافت، تا قابلیتهای انتقالی افزایش یابد.
شبک شطرنجی برق کشورهای عربی مشرق به ترتیب ذیل، مرتبط شدهاند: مصر- عراق- اردن- لبنان- سوریه- ترکیه ( EILST).
از سال 1999، مصر و اردن از طریق KV400/ KV500، هوایی و از طریق یک کابل زیردریایی از سوئز در مصر، تا، آکابا در اردن، مرتبط شدهاند.
اردن، سوریه و ترکیه از طریق خطوط KV400 مرتبط شدهاند.
ارتباط اردن – سوریه- از اوایل سال 2001 و ارتباط سوریه- ترکیه در اوایل سال2002 به مرحله عمل درآمد.
از طریق یک ارتباط KV400، در سال 2003 لبنان به شبکه سوریه متصل خواهد شد.
سیستم قدرتی ترکیه به طور الکترونیکی به سیستم UCTE، از طریق دو خطوط KV400 بلغاری، مرتبط شده است.
ارتباط اضافی KV400 دیگر بین ترکیه و یونان طراحی شده است.
درآینده، ترکیه قصد دارد، از طریق هر یک از ارتباط هایش با بلغارستان و یونان، در فعالیت هم زمان با سیستم UCTE باشد.
این بدان معنی است که کشورهای مدیترانهای جنوبی و شرقی، که از ترکیه تا مراکش امتداد دارند، از طریق ارتباط موجود بین اسپانیا- مراکش یا از طریق ارتباط با یونان یا بلغارستان، با سیستم اروپایی UCTE، در ارتباط خواهند بود.
این ارتباط پایه و اساس قدرت مشترک مدیترانهای (MPP) را تشکیل داده و باعث افزایش و تقویت تبادل قدرت (انرژی برق) در آفریقای شمالی و حوضه مدیترانهای میشود.
در موریتانیای فعلی، یک کشور مغربی در منطقه آفریقای غربی پیوندهای( ارتباط) انرژی با مالی دارد.
در راستای تعهدات (وظایف) AMU، ارتباط بین مراکش و موریتانی تحت بررسی است.
دیگر ارتباطات با شبکه برق مصر که شامل کشورهای عربی شرقی (مصر- بحرین- اردن- لبنان، عمان- قطر- عربستان سعودی- سوریه- امارات متحد عربی و یمن) است مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته است.
عربستان سعودی و شرکایش در شورای همکاری خلیج فارس (GULF) در حال ساختن شبکه برق یکپارچه (متحد شده) خودشان هستند و امیدوارند تا بعدها به شبکه عربی گستردهتر به پیوندد.
در حال حاضر حداقل، دو جفت فیبر یک مدل، با امکان اتصال به اروپا، از طریق ترکیه و مراکش در سراسر شبکه موجود است.
این موضوع می تواند درآمد بیشتر دیگری برای شرکتهای برقی فراهم کرده و تولید امکانات ارتباطی منطقهای بیشتری را یاری کند.
این مسئله به نوبه خود هزینه اینترنت را پایین می آورد واینترنت منطقهای را قادر میسازد تا کاربردهای broad band را پدیدار سازد.
شرکای در نظر گرفته شده (برنامه ریزی شده) Proposed Partners این چنین پروژهای ، همکاری و مشارکت وزارت خانههای برق و مخابرات چندین دولت را می طلبد.
مجمععرب، میتوانستیکوسیلهممکنبرایپیشبرد این پروژه باشد.آژانسهای بینالمللی بودجهای را که برای مطالعات و تحقیقات مفصل احتمالی مورد نیاز است را می تواند تأمین کند.
مراحل توسعه و جدول زمان Devlopment Stages and tome frame سه ماه 3 month مفهوم توسعه concept development شش ماه 6 month تحقیق احتمالی Feasibility study سال 2005 Q3 2005 تأسیس کمپانی Company formation سال 2006 Q4 2006 شروع عملکرد Start operation سرمایهگذاریهای لازم Required investments یکی از امتیازات این پروژه، این است که سرمایهگذاری حداقل را می طلبد، زیرا فیبر، قبلا نصب و مستقر شده است و تجهیزات انتقال،می تواند در طی مراحل مختلف، متناسب با توسعه تقاضا، بیرون رود.( خارج شود).
در این زمان بسیار مشکل است که میزان سرمایه تخمین زده شود.
نتایج پیش بینی شده Expected outcome این پروژه در منطقه تأثیر بزرگی خواهد داشت به لحاظ: هزینه bandwisth (پهنای نوار) پایین افزایش ظرفیتهای انتقالی درون کشورها قادر به کاربردهای جدید ( تأمین کنندههای سرویس مطالباتی، ویدیوئی) تشویق تأسیس و برقراری تسهیلات میزبان