دانلود تحقیق قوانین داوری هندبال

(1:17) دو داور، با اختیارات مساوی، مسؤولیت برگزاری هر مسابقه را بر عهده دارند.

این داوران را یک نفر وقت نگهدار و یک نفر منشی، همراهی می کنند.

(17:2) داوران رفتار و حرکات بازیکنان را از لحظه ورود به محل مسابقه تا زمانی که آن را ترک می کنند، تحت نظارت و کنترل قرار می دهند.

(17:3) داوران، مسؤولیت دارند قبل از شروع بازی، زمین بازی، دروازه ها و توپها را مورد بازرسی و کنترل قرار دهند.

آنها تصمیم می گیرند کدام توپ مورد استفاده قرار گیرد (قانون1، 3:1).

داوران همچنین حضور دو تیم را با لباس متحدالشکل و مناسب مورد کنترل و تأیید قرار می دهند.

آنها جدول مسابقه و وسایل بازیکنان را کنترل می نمایند.

آنها از تعداد مجاز بازیکنان و مسؤولین حاضر در محوطه تعویض، اطمینان حاصل کرده و همچنین هویت و حضور سرپرست مسؤول هر یک از تیمها را کنترل و تأیید می نمایند.

هرگونه موارد اختلاف باید اصلاح شود (24:1، 94:7).

(17:4) پرتاب سکه را یکی از داوران در حضور داور دیگر و کاپیتانهای هر دو تیم انجام می دهد (110).

(17:5) در شروع مسابقه یکی از داوران با استقرار در پشت تیمی که پرتاب شروع را انجام می دهد در موقعیت داور زمین، قرار می گیرد.

داور زمین با سوتی که برای پرتاب شروع، به صدا در می آورد بازی را آغاز می کند (10:3)، در ادامه وقتی که تیم دیگر مالکیت توپ را به دست آورد این داور در موقعیت داور خط بیرونی دروازه تیمی که اینک مدافع شده است قرار می گیرد.

داور دیگر که در شروع بازی به عنوان داور خط دروازه در موقعیت خط بیرونی دروازه تیم مدافع قرار گرفته وقتی که این تیم مالکیت توپ را به دست آورد، وی به داور زمین تبدیل می شود.

در خلال مسابقه داوران باید به تناوب، جای خود را در زمین عوض نمایند.

(17:6) اصولاً مسابقه باید با همان داورانی که شروع شده به پایان برسد و داوران، مسؤولیت دارند مراقبت نمایند که بازی بر طبق قوانین، انجام گردد و باید هرگونه تخلف را جریمه نمایند (با وجود این نگاه کنید به 13:2، 14:2).

در صورتی که یکی از داوران نتواند تا پایان مسابقه به کار خود ادامه دهد، داور دیگر به تنهایی بازی را ادامه خواهد داد.

(برای مسابقات فدراسیون جهانی هندبال و قاره ای این موقعیت متناسب با مقررات خاص همان مسابقات انجام می شود.) (17:7) اگر هر دو داور برای اعلام خطایی سوت بزنند و هر دو درخصوص تیمی که باید جریمه شود هم نظر باشند ولی عقاید متفاوتی در خصوص شدت جریمه داشته باشند، آنگاه جریمه شدیدتر اجرا خواهد شد.

(17:8) اگر هر دو داور برای اعلام خطا سوت بزنند یا توپ از زمین خارج شود و دو داور نظریات متفاوتی در خصوص تیم صاحب توپ داشته باشند آنگاه یک تصمیم مشترک که داوران پس از مشورت با یکدیگر به دست می آورند، قابل اجرا می باشد.

اگر داوران موفق به اتخاذ یک تصمیم مشترک نشوند آنگاه نظر داور زمین قابل اجرا می باشد.

در این شرایط، تایم اوت الزامی می باشد.

پس از مشورت داوران با یکدیگر، آنها با علامت دست واضح و روشن و با سوت بازی را مجدداً شروع خواهند کرد (8:2 و 15:3ب).

(17:9) هر دو داور برای کنترل و حفظ نتایج، مسؤولیت دارند.

آنها همچنین موارد اخطار، تعلیق، دیسکالیفه و کسکلود را ثبت می نمایند.

(17:10) هر دو داور مسؤولند که وقت بازی را کنترل نمایند.

در صورت بروز هرگونه تردید در این باره، داوران به یک تصمیم مشترک می رسند (نگاه کنید به قانون 2:3).

(17:11) داوران، مسؤولیت دارند در پایان بازی کنترل نمایند که برگ ثبت مسابقه، صحیح تنظیم شده باشد.

اکسکلودها (16:11) و دیسکالیفه های از نوع موارد اشاره شده در پاراگراف چهارم قانون 16:8 باید در برگه مسابقه توضیح داده شوند.

(17:12) تصمیمات داوران که بر اساس مشاهده حقایق، اتخاذ می شود، جنبه نهایی دارد.

فقط علیه تصمیماتی که با قوانین، انطباق ندارد می توان درخواست رسیدگی نمود.

در طول مسابقه فقط سرپرست مسؤول تیم مربوطه می تواند داوران را مورد خطاب قرار دهد.

(17:13) داوران حق دارند مسابقه را به صورت دایم یا موقت معلق کنند.

قبل از تصمیم به تعلیق دایم بازی، باید برای ادامه آن همه گونه تلاش به عمل آید.

(17:14) برای داوران در درجه اول لباس مشکی در نظر گرفته شده است.

داور اصلی ( سرداور) برای اداره هر بازی یک داور اصلی تعیین می‏گردد که اختیارات و قدرتی را که قانون به او تفویض نموده است به محض ورود به زمین بازی شروع و به محض خروج از آنجا پایان می‏یابد.

1- داور باید قوانین را اجرا کند.

2- گزارش بازی را تنظیم کند.

3- تعطیلی کامل بازی و معلق کردن آن بعهده داور اصلی است.

4- تصمیم گیری در مورد توپ ، اخطار و اخراج.

5- مقابله با هرگونه اعمال غیرقانونی.

6- از جریمه کردن احساسی خودداری نماید.

7- قطع بازی در صورت مشاهده کردن بازیکن مصدوم شده ( بطور شدید) داور دوم ( کمک داور) در هربازی یک داور دوم ( کمک داور) تعیین می‏گردد که در سمت مخالف سرداور قرارگرفته و انجام وظیفه می‏نماید.

1- در نبودن داور سوم و وقت نگهدار وظیفه دارد که 2 دقیقه زمان اخراج بازیکنان را محاسبه نماید.

2- اطمینان از درست اجرا شدن تعویض.

3- محاسبه 1 دقیقه تایم اوت.

توجه* اگر سرداور و داور دوم همزمان برای یک خطا سوت بزنند، اگر اختلاف نظر داشته باشند، سرداور تصمیم نهایی را می‏گیرد.

داور سوم - وقت نگهدار در هر بازی یک داور سوم و یک وقت نگهدار بایستی تعیین شود که در خارج از زمین بازی، در امتداد خط میانی و درهمان سمت منطقه تعویض قرارگیرد.

1- در بازی بین‏المللی باید داور سوم و وقت نگهدار جداگانه تعیین شود ولی در بازی‏های معمولی وظیفه هر دو را یک نفر می‏تواند انجام دهد.

2- استارت کرنومتر بعد از سوت داور و توقف آن در موقع توقف بازی.

3- کنترل یک دقیقه تایم اوت.

4- محاسبه دو دقیقه زمان برای بازیکن جانشین.

5- اعلام پایان نیمه اول و پایان کل بازی با سوت یا هر وسیله زنگ دار دیگر.

6- ثبت 5 خطای اول هر تیم و اعلام آن به داورها.

7- یادداشت نمودن گل ها و شماره بازیکن گل‏زننده.

8- ثبت نام بازیکنان اخطاری و اخراجی.

9- جایگزین شدن به جای داور یا کمک داور در صورت پیش آمدن مشکل.

بازی هندبال یک بازی تیمی است و هر تیم متشکل از 12 بازیکن است که هفت نفر، بازیکنان اصلی زمین را تشکیل می-دهند.

زمین هندبال دارای 40 متر طول و 20 متر عرض است و در هر نیمه زمین یک دروازه وجود دارد.

وقت بازی برای بازیکنان بزرگسال دو نیمه 30 دقیقه-ای است که بین هر دو نیمه 10 دقیقه استراحت وجود دارد.

توپ را می-توان با استفاده از پاس-های مختلف که به وسیله دست-ها، سر و سینه انجام می-شود، به سمت دروازه هدایت کرد.

هنگام پاس-کاری، بازیکن حق دارد سه گام قبل از دریبل توپ و سه گام هم بعد از آن بردارد و در این زمان یا باید شوت بزند و یا توپ را پاس بدهد.

بازیکن ذخیره، هر زمان می-تواند وارد بازی شود، به شرط آنکه یکی از بازیکنان اصلی از زمین خارج شده باشد.

هر بازیکن بدون فعالیت می-تواند توپ را فقط سه ثانیه در اختیار داشته باشد و مکث بیشتر باعث بروز خطا می-شود.

اگر بازیکنی به طور مکرر خطا کند بار اول اخطار شفاهی می-گیرد، بار دوم کارت زرد می-گیرد و در مرحله سوم، دو دقیقه از زمین اخراج می-شود.

اگر سه بار اخراج دو دقیقه-ای برای یک بازیکن صورت گیرد- بازیکن کارت قرمز دریافت می-کند و دیگر قادر نیست به بازی ادامه دهد و یک بازیکن ذخیره به جای او وارد زمین می-شود.

بازی هندبال نیاز به تجهیزات خاصی ندارد.

تنها چیزی که این بازی نیاز دارد یک توپ است.

توپ هندبال کره-ای شکل بوده و یک رنگ است.

جنس آن از چرم طبیعی و یا مصنوعی است.

سطح توپ نباید براق و لیز باشد.

در این صورت، کنترل توپ از سوی بازیکنان مشکل می-شود.

محیط توپ برای مردان، 58 تا 60 سانتی-متر و برای بانوان، 54 تا 56 سانتی-متر است.

وزن توپ هم برای آقایان حدود 475 گرم و برای خانم-ها کمی سبک-تر و حدود 400 گرم است.

این بازی به لباس خاص و یا تجهیزات ایمنی مخصوص چندان نیاز ندارد، زیرا آسیب-های وارده در این ورزش چندان شدید نیست و می-توان با رعایت چند نکته ساده، از بروز آنها جلوگیری کرد.

هنگامی که یک پرتاب آزاد یا پرتاب اوت اعلام می شود، داوران باید بلافاصله جهتِ پرتاب را با استفاده از علایم 7 یا 9 نشان دهند.

پس از آن، در صورت لزوم، جهت آگاهی افرادی که جریمه می شوند باید علایم دست مقتضی و مناسب اعلام شود.

اگر به نظر بیاید که بیان دلیل اعلام پرتاب آزاد یا پرتاب 7 متر مفید و سودمند می باشد، آنگاه یکی از علایم مربوط 6، 1، 11 برای آگاهی نشان داده می شود.

لیست علایم دست: 1- ورود به منطقه دروازه 2- دریبل غیر قانونی 3- گامهای اضافی یا نگهداشتن توپ بیش از سه ثانیه 4- بغل کردن، گرفتن، هل دادن 5- ضربه زدن 6- خطای حمله 7- پرتاب اوت ـ جهت 8- پرتاب دروازه بان 9- پرتاب آزاد ـ جهت 10- رعایت فاصله سه متر 11- بازی غیر فعال 12- گل 13- اخطار (زرد) دیسکالیفه (قرمز) 14- تعلیق (دو دقیقه) 15- اکسکلود 16- تایم اوت 17- اجازه برای دو نفر (که واجد شرایط بازی می باشند) برای ورود به زمین در خلال تایم اوت 18- علامت تذکر برای بازی غیر فعال