دانلود مقاله طراحی بیمارستان - گزارش مطالعات فضاهای جانبی

پذیرش: پذیرش اولین محل برخورد بیمار با کلینیک است که در رابطه با انتظار اصلی و ورودی کلینیک قرار می گیرد .

مساحت پذیرش بستگی به تعداد کارکنان این قسمت دارد و به ازای هر کار کن 5m+ متر مربع مساحت مفید در نظر گرفته می شود .

در درمانگاه های بزرگ هر گروه از کلینیکها دارای پیشخوان پذیرش خاص خود هستند .

که در پشت هر پیشخوان یک نفر کار می کند .

طول پیشخوان به ازای هر کار کن = 1m در شرایطی که فشار تقاضا برای کلینیک وجود دارد طراحی قسمت پذیرش اهمیت بیشتری پیدا می کند .

پیشبینی محل برای شیون بیماران در خارج از فضای پذیرش نزدیکی هرچه بیشتر قسمت پذیرش به ورودی کلینیک و عدم تداخل آن با قسمتهای درمانی کلینیکها نزدیکی آن به بایگانی پزشکی و امثال آن مسائلی است که در قرارگیری پذیرش کلینیک باید مورد توجه قرار گیرد .

مساحت پذیرش متر مربع A = 5 متر مربع × تعداد کارکنان پذیرش طول پیشخوان پذیرش متر مربع B = 1متر ×تعداد کارکنان پذیرش اجزای مبلمان : 1.

یک میز پذیرش با حداقل عرض 6ً - 4 که دارای کشو برای ذخیره سازی یا فایل پایه دار .

2.

فایل های جانبی به طول 60 فوت و دسترسی آسان برای مسئول پذیرش .

پذیرش ورودی اصلی هال و انتظار اصلی 3.

تابلوی اعلانات برای اعلامیه ها و رویدادها .

4.

صندلی به تعداد کارکنان .

5.

رایانه به تعداد کارکنان .

نکاتی که در طراحی باید رعایت شود : 1.

تماس چشمی آسان بین ایستگاههای کار مطلوب می باشد .

مسئول پذیرش حرکت و جابجایی بیماران را کنترل می کند، متعاقبا قسمت پذیرش باید در ناحیه مرکزی واقع شود، وظیفه اساسی خود را انجام دهد .

3.

روشنایی طبیعی و نمای بیرونی مطلوب می باشند ولی نباید بهای چندانی به آنها داده شود .

اولویت اول و دوم عبارتند از : ناحیه پذیرش/ انتظار/ و دفاتر مشاوره هال و سرای انتظار : انتخاب سیستم انتظارها از مسائل مهم در برنامه ریزی عملکردی کلینیک محسوب می شود .

معمولا از نظر سیه کولاسیون ها ترکیبی از سیستم انتظار اصلی و فرعی روش مناسب تری به نظر می رسد .

منظور از این سیستم آن است که یک انتظار اصلی با مساحت کافی در رابطه با ورودی کلینیک پیش بینی می شود .

که بیماران از آن میان انتظارهای فرعی تقسیم می شوند .

هر کلینیک و یا هر گروه از کلینیک ها دارای انتظار فرعی خاص خود هستند .

نکات طراحی: 1.

از نظر طراحی ایجاد یک مکان خوب و جذاب که در این ناحیه می تواند بزرگترین چالش را در ایجاد راحتی روانی بیماران به ویژه در ارتباط با سن افراد (از کودکی تا بلوغ) ارائه دهد .

مصالحی که استفاده می شود نباید هیچ گونه درز و یا فرجی داشته باشد .

نورپردازی : در چنین فضایی منع نوری باید مخفی باشد تا کمترین انعکاس سطحی نور رخ داده و نور غالب محیط چشم آزار نشود .

اجزای مبلمان : 70 صندلی، آبخوری، تلویزیون، قفسه مجله تلفن عمومی .

مساحت انتظارها معمولا بر مبنای 3/1 متر مربع برای هر نفر در نظر گرفته می شود .

معمولا همراهان بیمار نیز به تعداد افراد اضافه می شود .

برای محاسبه مساحت انتظارها می توان نصف کل مراجعین (بیمار و همراه) به درمانگاه در شلوغ ترین روز را املاک قرار داد .

این ملاک هم در انتظار اصلی و هم در انتظار فرعی باید رعایت شود .

بدین ترتیب مساحت انتظار اصلی معمول کل مساحت انتظارهای فرعی پیش بینی می شود .

(همراه)2×کل تعداد بیماران مراجعه کننده در شلوغ‌ترین روز 2 انتظار : مساحت انتظار اصلی A =3/1× (همراه)2×کل تعداد بیماران مراجعه کننده در شیوع ترین روز 2 مساحت کل انتظارهای فرعی متر مربع A= 3/1× A متر مربع تعداد اتاقهای محاصبه ی معاینه مساحت انتظارهای فرعی : M2 B= صندوق : کلیه مراجعین به کلینیک برای پرداخت پول به صندوق مراجعه می کنند .

همچنین در مواردی مراجعین به بخشهای تشخیصی کلینیک مانند آزمایشگاه رادیولوژی برای پرداخت پول به صندوق درمانگاه مراجعه می کنند .

داروخانه از حیث حسابداری مستقل بوده و صندوق جداگانه ای مختص بخود دارد .

صندوق ار حیث قرارگیری باید در ارتباط با ورودی و انتظار اصلی درمانگاه بوده و در مجاورت بخش پذیرش و در رابطه با اداری قرار گیرد .

ورودی اداری انتظار اصلی پذیرش صندوق در ارتباط مجاور با صندوق معمولا با دریچه ای به فضای انتظار متصل می شود و بیماران پول یا دفترچه بیمه خود را از این دریچه به صندوق می دهند .

معمولا حسابداری کوچکی نیز در قسمت صندوق پیش بینی می شود .

طراحی صندوق به نحوی باید باشد که بیمار و مراجعین نتوانند وارد آن شوند .

محاسبه مساحت صندوق : مساحت صندوق بستگی به تعداد پرسنل اداری این قسمت دارد .

می توان در ازای هر نفر پرسنل این قسمت 5/4 متر مربع مساحت در نظر گرفت که شامل فضای : پیشخوان و میز کار می شود .

همین میزان مساحت برای هر نفر کارکن حسابداری در این قمت نیز لازم است .

مساحت صندوق= 5/4 متر مربع × تعداد پرسنل اداری صندوق داروخانه : مکان یابی داروخانه باید به گونه ای باشد که مراجعین خارج از درمانگاه نیز بتوانند با سهولت و حتی الامکان بدون تداخل یا مسیر اصلی بیمار در درمانگاه از آن استفاده کنند .

قسمت های مختلف یک داروخانه می تواند شامل : 1.

فضای انبار 2.

فضای انتظار مراجعه کنندگان 3.

صندوق پرداخت : در قسمت صندوق محلی برای انتظار کسانیکه در نوبت هستند وسیله ای برای اعلام آمادگی نسخه ها و باجه مخصوص دریافت دارو باید وجود داشته باشد .

پیشخوان مساحت قسمت قفسه بندی و نگهدرای دارو می تواند بین 25 تا 35 متر مربع (بر حسب تعداد مراجعین درمانگاه) در نظر گرفته شود .

فضای کار پرسنل داروخانه نیز می تواند 5 متر مربع مساحت مفید برای هر کار کن داروخانه در نظر گرفت .

1 متر مربع جهت هر مراجعه کننده به داروخانه فضای انتظار در نظر گرفته شود .

فضایی معادل 6 متر مربع نیز جهت میز کار مسئول داروخانه و فضای کار وی لازم است .

1.بخش اداری : تحت این عنوان یکسری عمل کرد اساسی قرار گرفته که برای اداره کلینیک ضروری می باشد ولی وسعت یک بخش را نخواهد داشت .

بعضی از آنها در ارتباط با عموم بوده باید دسترسی به آنها آسان باشد .

بقیه در این ارتباط نبوده و باید در بهترین موقعیت خود از نظر عملکرد قرار گیرند .

2.اجزای بخش اداری : 1.

مدیر و منشی 2.

سالن کنفرانس و تشکیل جنسه 3.

حراست 4.

بایگانی 5.

امور مالی 3.

مدیریت با وجود اینکه احتیاجات فضایی مدیریت زیاد می باشد بهترین و مستقیم ترین انعکاس دهنده تشکیلاتی هستند که کلینیک را اداره می کنند .

تمام بخشهای روابط عمومی کلینیک را موثر می نمایند .

ولی مدیریت بطور آگاهانه و مداوم ارتباط با عموم را مد نظر قرار می دهد .

اجزای داخلی اتاق مدیر : شامل : 1.

اتاق منشی 2.

اتاق رییس 3.

اتاق جلسات مبلمان داخلی : 1.

اتاق منشی شامل : فایل – میز و صندلی – کامپیوتر – فاکس – تلفن – دستگاه کپی و پرینت – میز و صندلی برای مراجعه کننده .

اتاق رئیس شامل : فایل – قفسه بدون پایه 8-5 فوت مربع – کامپیوتر شخصی - صندلی گردان – قفسه کتاب با طول 30 فوت – میز و صندلی میهمان (مراجعه کننده).

اتاق جلسات : میز 12 نفره بایگانی: فضای مورد نیاز به این مکان شامل دو بخش : 1.

مکان برای کارمندان ماشین نوپس 2.

قسمت بایگانی پرونده های طبی : پرونده که نام دیگر آن چارت است با ورود بیمار به کلینیک آماده می گردد و بعد از پذیرش بیمار اسم و آدرس و سای مشخصات وی در صفحه اول نوشته می شود این ورق مخصوص که نام و مشخصات بیمار بر روی آن نوشته شده در یک پوشه نگهداری می گردد که پس از بستری شدن بیمار هر گونه یادداشت و شرح بعدی در آن نوشته می شود .

پرونده بیمار باید در جایی نگهداری شود که به آسانی در دسترس طبیب قرار گیرد .

از طرفی دیگر نباید پرونده در دسترس عموم باشد .

زیرا اطلاعات و مطالب موجود در آن باید نزد پزشک محفوظ باشد و به ندرت حتی به خود بیمار اجازه داده می شود که پرونده را ببیند .

پس از اتمام مراجعات بیمار، پرونده از پرونده بخش جدا شده و به قسمت بایگانی پرونده های طبی فرستاده می شود .

اگر بیمار مجددا به کلینیک مراجعه کند در پرونده قدیمی او از بایگانی خارج شده و اطلاعات و مدارک جدید به آن اضافه می گردد .

معمولا در کشورهای اروپایی پرونده ها برا هفت سال نگهداری می شود که دو سال اول پرونده در قسمت بایگانی جاری خواهد بود .

در ایران مقررات خاصی در این مورد وجود ندارد و بطور معمول پرونده ها مدت ده سال و در مواردی کمتر یا بیشتر نگهداری می شود .

در موارد در کشورها اروپایی پرونده ها پس از ده سال به میکرو فیلم انتقال می یابد .

این سیستم به دلیل مشکلات فنی در ایران نامناسب به نظر می رسد و پرونده ها پس از مدتی به بایگانی راکد منتقل می شود .

بنابراین از حیث مساحت باید از سیستم معمول بایگانی پرونده ها تبعیت کرد .

به طور معمول یک قفسه معمولی با 2 متر ارتفاع و یک متر عرض و عمق 40 سانتی متر که دارای هفت طبقه است گنجایش 1400 پرونده را دارد .

بنابراین مساحتی معادل 4/0 متر مربع برای بایگانی 1400 پرونده کافی می باشد .

و فضایی که پرونده در بایگانی اشغال می کند از فرمول زیر قابل محاسبه است .

مساحت اشغال شده توسط قفسه پرونده های پزشکی : تعداد کل پرونده های پزشکی بیماران سر پایی 1400 برای دسترسی به قفسه های بایگانی معادل 6/0 متر مربع برای هر قفسه نیز فضا لازم است .

بنابراین مساحت کل بایگانی از فرمول زیر می تواند بدست آید .

مساحت بایگانی درمانگاه : تعداد کل پرونده های پزشکی بیماران سر پایی 1400 امور مالی : سند زدن حسابهای کیلینیک و نیز پرداخت حقوق پرسنل و بررسی سود و زیان مجموعه به عهده امور مالی می باشد .

اجزای مبلمان : ناحیه کار با حداقل سطح کار اصلی 25فوت مربع به اضافه یک سطح کار فرعی 10فوت مربع یک کامپیوتر شخصی با عرض ( 23*عمق 20*ارتفاع 21 ) ؛ دو باکس یا کشوی فایل ، دو قفسه دیواری با حداقل طول 12 فوت در بالای سصح کار .

دو صندلی کار عملیاتی و یک صندلی مهمان ، فایلهای جانبی با حداقل طول 12 فوت .

امور مالی در ارتباط با بخش اداری کار می کند و ترجیعأ نزدیک به بایگانی باشد .

حراست: محل قرار گیری اتاق حراست در بخش اداری می باشد بهتر است نزدیک به اتاق مدیر باشد .

مساحتی معادل 80m2 برای این اتاق کافی است .

اجزای داخل اتاق حراست : 6 عدد میز و صندلی برای کارکنان فایل – کامپیوتر شخصی- میز و صندلی برای مراجعین .

سالن کنفرانس و تشکیل جلسه : اجزای مبلمان: میز و صندلی کنفرانس برای نشستن راحت 20 نفر قفسه بدون پایه برای خدمات لوازم التحریر (کاغذ و قلم) فایل های جانبی یک تخته وایت برد بدون ایجاد مزاحمت برای صفحه نمایش یک صفحه نمایش با سطح مناسب برای دیدن اسلایدها و پاتل کنترل برای سیستم ویدیویی یک پروژکتور ویدیویی نور و روشنایی : در چنین فضایی منابع نوری باید محض باشند تا کمترین انعکاس سطحی نور رخ داده و نور غالب محیط چشم آزار نشود .

کنتراست متوسط با رنگ روشن ( اجتناب از کنتراست های شدید به جز در سطوح کف) استفاده از چراغهای کم نور مکان قرارگیری : بهتر است به گونه ای قرار گیرد که هم دسترسی آسان برای بخش مدیریت به آن وجود داشته باشد و هم دسترسی آسان برای پزشکان از محلهای پر تجمع دور باشد .

اتاق استراحت پرسنل : به مساحت 50m2 و 8 نفر پرسنل و صندلی برای نشستن افراد جهت استراحت اجتماعات و ملاقاتهای غیر رسمی، در مجاورت آشپزخانه رعایت تهویه الزامی است .

اجزای مبلمان : - کمد پرسنل به مساحت 25 متر مربع - 6متر مربع برای تخت خواب - رخت آویز - میز و صندلی به تعداد پرسنل - آیینه - تلویزیون و رادیو - دستشویی رختکن پرسنل: با توجه به اینکه پرسنل کلینیک از دو جنش مذکر و مونث می باشند نیاز به دو رختکن مجزا به عنوان زنانه و مردانه می باشد .

مساحت در نظر گرفته شده با توجه به تعداد اعضا پزشکان کلینیک در روز در نظر گرفته می شودو برای هر نفر 1/5m2 .

در صورت امکان هر کارمند باید یک گنجه رخت به عمق 45 سانتیمتر و عرض 37 سانتیمتر داشته باشد .

در صورتیکه فضا خیلی شلوغ باشد گنجه هایی با دو محفظه باریک در پایین وجود دارد که هر کدام به به عرضی 17 سانتیمتر و عمق 45 سانتیمتر بوده و برای آویزان نمودن یک کت بلند کفایت می نماید .

این گنجه ها در بالا جای دو کلاه و کیف به ابعادی 37 عرضی و 25 ارتفاع و 45 عمق داشته و همراه با در گنجه باز و بسته می شوند .

این گنجه ها بهتر از گنجه های نیمه بلند 37×45 می باشد زیرا بلندی لباسهای زمستانی مشکل به وجود نخواهد آمد .

رختشویخانه : مبلمان : اسیک، سطح کار ، ماشین لباسشویی، کمد لباس (انبارها) میز اطو کشی، خشک کن.

یک رختشویخانه استاندارد باید تهویه 15 تا 20 تغییر (جابجایی) هوا در ساعت با سقف بلند و روشنایی 160 لوکس باشد همچنین سیستمهای رطوبت و ضد آتش سطوح غیر لغزنده و انبار مواد شیمیایی ضروری است .

مساحت کل انبارهای لباس ملحفه معمولا 4 متر مربع برای هر واحد مصاحبه و معاینه در نظر گرفته می شود که .

مساحت کل انبار لباس و ملحفه = 4 متر مربع× تعداد واحد مصاحبه / معاینه غذاخوری پرسنل : یکی از مهمترین فضاهای عملکردی غذاخوری است .

علاوه بر اینکه این فضا مرکز تغذیه و تامین انرژی است .

توجه به طرح مبلمان و نحوه حرکت و کار در آن تجهیزات و ابعاد و اندازه در آن ضروری است .

ابعاد و اندازه های این فضا به موارد زیر بستگی دارد .

تعداد عملکردهای مختلف که در آشپزخانه انجام می شود .

مقدار وقتی که در آن صرف می شود .

تعداد نفراتی که در آن پذیرایی می شوند .

اجزای مبلمان سالن غذاخوری میز و صندلی به تعداد نفرات رو شویی ابعاد انواع میز غذاخوری آشپزخانه : آشپزخانه باید دسترسی مستقیم به غذاخوری داشته باشد و یک سطح پیشخوان ارتباط آشپزخانه و غذاخوری برقرار می شود.

و حداقل سطح پیشخوان 14 فوت مربع با پایه امکانات ضروری : 1.

آماده سازی و سرو غذا 2.

غذا خوردن اتفاقی، صبحانه اجزای مبلمان : سینک یخچال .

میز آماده سازی غذا .

کمد ظرف با کشو .

نکاتی برای طراحی غذا خوری : نورگیری و چشم انداز آن مناسب و زیبا باشد .

ارتباط آن با آشپزخانه یا محل صرف غذا مستقیم یا نزدیک باشد .

تهویه آن به خوبی انجام پذیرد .

توجه به نحوه چیدمان مبلمان در ابعاد و اندازه فضا موثر است .

آبدارخانه : آبدارخانه یکی از فضاهای خدماتی است که می تواند در ارتباط با فضاهای غذاخوری و آشپپزخانه باشد .

و یا اینکه یک فضای مجزا باشد .

ابعاد آبدارخانه بستگی به عملکردهایی در آبدارخانه صورت می گیرد دارد .

اجزای مبلمان : سینک ، یخچال- اجاق گاز- صندلی- میز- کابینت.

انبارها : انبار مواد مصرفی: یک اتاق برای وسایل تمیز اعم از استریل شده یا سایر وسایل تمیز یکبار مصرف در کلینیک در نظر گرفته می شود این فضا معمولا به صورت یک اتاق طراحی می شود تا کنترل آن سهل تر باشد لیکن در کلینیک های بزرگ در مواردی دو انبار وسایل تمیز در نظر گرفته می شود .

مساحتی معادل 20 متر مربع برای این اتاق کافی تست .

در کلینیک هایی که بیش از 8 واحد مصاحبه / معاینه دارند معمولا دو اتاق به همین مساحت در نظر گرفته می شود .

انبار مواد استریل : وسایل مصرف شده و وسایلی که باید استریل شوند در این مکان نگه داری می شوند از استریل و ضد عفونی شدن به بخشهایی که مصرفی دارند منتقل می شوند .

نمازخانه : کلینیک دارای بخش های زیادی است که با توجه به عملکرد نشان، بعضی از آنها در ارتباط با عموم بوده و باید دسترسی بدانها آسان باشد .

بقیه در این ارتباط نبوده باید با بخش پرسنل در ارتباط باشد .

نمازخانه به دلیل اینکه مورد استفاده هر نفر، مراجعین و پرسنل، می باشد بهتر است در ارتباط با هر دو بخش باشد .

مکان قرار گیری نمازخانه: باید در دسترسی به آن برای مراجعین و پرسنل آسان باشد به طور مثال دو ارتباط با هال و سر سرای عمومی بوده و از طرفی نزدیک به محل استراحت پرسنل باشد .

سرویس های بهداشتی : توالتها و روشوییهای کلینیک عمدتا به دو گروه تقسیم می شود : یکی سرویسهایی کادر و پرسنل کلینیک و دیگری سرویسهای مراجعین کلینیک .

از حیث قرارگیری مسلما سرویسهای کادر دو قسمت کلینیک ها قرار می گیرد و سرویس مراجعین در ارتباط با انتظارها قرار می گیرد .

در قسمت مراجعین پیش بینی توالت و روشویی معلولین نیز ضروری است .

سرویسهای بهداشتی مراجعین : روش مناسب برای تعیین تعداد و مساحت سرویسهای بهداشتی مورد نیاز مراجعین محاسبه بر اساس تعداد کل مراجعین به کلینیک در شلوغترین روز است .

در این روش برای هر 30 مراجعه کننده زن در شلوغترین ساعت روز یک توالت و دستشویی زنانه و برای هر 30 مراجعه کننده مرد در شلوغ ترین ساعت روز یک توالت و دستشویی مردانه در نظر گرفته می شود و علاوه بر این حداقل دو توالت و دستشویی (مردانه و زنانه) برای معلولین نیز باید پیش بینی شود .

مساحت کل هر توالت و دستشویی با احتساب سیرکلاسیون های ضروری آن 4/2 متر مربع فرض می شود و توالت و دستشویی معلولین معادل 2/5 متر مربع مساحت نیاز دارد .

سرویس های بهداشتی سرویسهای کادر و پرسنل سرویس های مراجعین سرویس زنانه سرویس مردانه سرویس معلولین مساحت سرویس های بهداشتی مراجعین از فرمول زیر قابل استخراج است .

A متر مربع= (5/2 متر مربع×2)+( 4/2 متر مربع× مساحت سرویسهای بهداشتی مردانه یا زنانه Bمتر مربع = 2÷A معمولا نصف تعداد مراجعین به کلینیک مرد و نصف دیگر آنها زن محاسبه می شوند و میزان مراجعین در شلوغ ترین ساعت معادل نصف کل مراجعین در روز فرض می شود .

سرویس های بهداشتی کادر : تعداد کادر کلینیک به عنوان مبنای محاسبه تعداد سرویسهای بهداشتی کادر بکار می رود .

معمولا برای 15 کادر و پرسنل ثابت درمانگاه یک توالت و دستشویی در نظر گرفته می شود .

توالت و دستشویی کادر نیز از حیث مساحت مشابه سرویس های بهداشتی مراجعین است و بصورت زنانه و مردانه پیش بینی می شود .

مساحت سرویس های بهداشتی کاد کلینیک Aمتر مربع= 4/2 متر مربع × تعداد کادر ثابت درمانگاه 15 مساحت سرویسهای بهداشتی مردانه یا زنانه Bمتر مربع =2÷A اتاق نظافت : یک اتاق نظافت برای قرار دادن وسایل تمیز کردن فضاهای کلینیک به مساحتی حدود 5 متر مربع و با سینک و قفسه وسایل در کلینیک پیش بینی می شود .

معمولا یک اتاق نظافت برای کل کلینیک کافی است .

سرایدار : یک واحد کوچک شامل یک اتاق خواب – آشپزخانه و هال و سرویس های بهداشتی برای اقامت یک خانواده حداکثر 4 نفره .

پارکینگ : بیش از یک سوم کل زمینه برای پارکینگ استفاده شود .

حداقل فاصله ساختمان تا پارکینگ 9m2 باشد .

پارکینگ ملاقات کنندگان در محلی نزدیک به ورودی اصلی زمان پارک محدود، حتی می تواند دارای پارکومتر یا یک فرد ناظر باشد .

پارکینگ پزشکان محلی در نزدیکی ورودی کادر باشد .

پارکینگ کارکنان را می توان دورتر در نظر گرفت .

هر 100 m2 زیر بنا 2 محل پارکینگ استفاده از چشم انداز : کاشت درختان بین جایگاههای پارکینگ، کاشت درختان کوتاه بین نواحی پشت به پارکینگ ها و مسیرهای پیاده رو .

آرایشی پارکینگ باید واضح و سازمان یافته باشد که این کار به کمک تابلو ها و علائم و سیستمهای یک طرفه صورت می گیرد .

باید یک فضای کافی در اطراف مکان پارک ماشین جهت خروج سریع وجود داشته باشد .

10ابعاد فضای پارکینگ وسایل نقلیه از 6/4 80/1 متر تا 6×5/2 متر می باشد ولی برای پارکینگ موازی کمی بلند تر است .

پارکینگ زاویه دار 45: A B C D E F 80/2 00/5 26/3 30/2 60/4 00/3 در ساختمان 00/3-80/2 50/5 89/3 40/2 50/5 39/3 خارج از ساختمان در حالیکه پارکینگ 90 درجه از نظر الزامات فضایی اقتصادی تر است .

20 تا 22 متر مربع برای هر اتومبیل ولی پارکینگ 45 درج (23 تا 26 متر مربع برای هر اتومبیل ) مناسبتر و راحت تر می باشد .

فضای پارکینگ وسایل نقلیه برای افراد معلول عریض تر است، برای افراد نسبتا معلول عرض جایگاه پارکینگ تا 80/2 متر افزایش می یابد که برای افراد ویلچری 3 متر است .

نمونه های موجود بررسی یکی از نمونه ها منابع : فهرست کتابهای مرتبط هندبوک معماری مشخصات نشر : تهران – آینده سازان ، شهر آب مترجم : دکتر کورش محمودی نویفرت ، ارنست نویفرت اطلاعات معماری / ارنست نویفرت و پیتر نویفرت مترجم : حسین مظفری ترشیزی طرح و عملکرد بیمارستان hospital design and function تألیف : E.todd wneeler اصول و مبانی طراحی معماری ( اسکیس در معماری ) مترجم : مهندس کورش محمودی طراحی داخلی نویسنده : فرانسیس د .

ک .

چینگ مترجم : محمد احمدی نژاد برنامه ریزی معماری نویسنده : ویلیام ا م .

پنا .

اسیتون بیان گرافیکی در طراحی و معماری نویسنده : پائول لازئو فهرست سایتهای مرتبط مطالب معماری سایت تخصصی صنعت بیمارستان معماری شهرسازی عمران لینک باکس تخصصی معماری www.behtarinha.mihan blog .

com www.baneshju.ir www.meamaran.com سالن های داخلی ؛ الف ـ سالن 1ـ مصالح : سنگ مرمریت استفاده شده در کف ، قرنیر و تک ستون این سالن علاوه بر تکرار نامتناسب ، طرح و رنگ خوبی ندارد .

ضمن اینکه بدلیل ماهیت سنگ مرمریت و البته نورپردازی نامناسب ، کف این سالن منعکس‌کننده نور است که از نظر استاندارد چنین فضاهایی مردود می‌باشد .

لازم به ذکر است در استانداردهای تدوین شده برای فضاهای بیمارستانی استفاده از کفپوشی که هنگام راه رفتن به روی آن صدای زیادی تولید نشود توصیه شده است .

2ـ نورپردازی : در یک فضای بیمارستانی ، استفاده از منابع نوری مخفی بهترین شیوه نورپردازی است که در این قسمت و اکثر قسمت‌های بیمارستان رعایت نشده است .

بدلیل نوع نور مهتابی ، زاویه تابش آن و نیز نامتناسب بودن رنگ محیط با نور ، زمینه بصری فضا سبز ـ آبی دیده می‌شود .

به همین دلیل این قسمت به طور خسته‌کننده‌ای بی‌روح و سرد به نظر می‌رسد .

3 ـ رنگ‌پردازی : یکنواختی و تکرار، بی‌بافتی و نامتناسب بودن رنگ با نور محیط و خصوصاً ضریب منعکس‌کنندگی رنگ برای چنین فضایی مناسب نیست .

4 ـ مبلمان : ناهماهنگی مبلمان شاخص این قسمت یعنی کانتر پذیرش و صندلی‌های انتظار و نیز نامتناسب بودنشان با سایر اجزای تشکیل‌دهنده فضا بی‌تناسبی بصری محیط را دامن زده است.

5ـ دسترسی‌های داخلی و آرایش فضایی : صندلی‌های انتظار از لحاظ جانمایی در وضعیت مناسبی نیستند.

دید مستقیم به داخل فضای اورژانس و قسمت پرستاری برای پرسنل و دورافتادگی و دست و پاگیری آنها برای مراجعین مشکل‌ساز است.

6ـ جلوه‌های بصری : از سطوح دیداری موجود در این فضا هیچ استفاده‌ی منطقی برای ایجاد تنوع و جلوه‌های بصری نشده است.

در صورتیکه این فضا هم پتانسیل مناسبی دارد و هم نیاز مبرمی .

افرادی که مراجعه می‌کنند و در این قسمت منتظر معاینه بیمارشان هستند اغلب نگرانند .

محیطی دلپذیر و آرامش‌دهنده برای این افراد بسیار راه‌گشا است .

7 ـ نظام ارتباطی : بدلیل نبود علائم راهنمایی و هدایت ‌گر نظام ارتباطی این قسمت با کل مجموعه مختل شده است .

فرضاً برای فردی که می‌بایست از داروخانه بیمارستان دارویی تهیه و به اورژانس بازگردد راهی جز پرسش از پرسنل بیمارستان یا سایرین وجود ندارد .

مگر اینکه به کنجکاوی و یا سابقه ذهنی خود تکیه کند.

ب ـ سالن اطلاعات و پذیرش 1ـ مصالح : پوشش روی تک ستون این فضا از نظر فرم و رنگ چندان جالب نیست .

ضمن اینکه برای ساخت و جداسازی قسمت پذیرش و اطلاعات هم از مصالح مناسبی استفاده نشده است، سنگ ـ فلز و شیشه مصالحی هستند که غالباً برای نماسازی ‌های خارجی استفاده می‌شوند و اصطلاحاً جزو مصالح خشن دسته‌بندی می‌شوند .

اگر این سالن بناست عملکرد ورودی اصلی داشته باشد بهتر است به جای محصور کردن پرسنل پاسخگوی بیمارستان پشت انبوهی از شیشه و سنگ و فلز و ارتباط از یک دریچه کوچک تدبیری اندیشیده شود تا نه پرسنل خود را در یک جعبه شیشه ای احساس کنند و نه مراجعین احساس جدا افتادگی و غریبگی داشته باشند .

2ـ نورپردازی : در این فضا علی‌رغم تنوع نور ( نور آفتاب، نور زرد و نور مهتابی ) مشکلاتی وجود دارد .

سطح آفتابگیر سالن بدرستی فیلتر نمی‌شود.

این امر هم برای پرسنل به هنگام کار و هم برای مراجعین هنگام صحبت با پرسنل چشم‌آزار است .

تلفیق نظام نورپردازی مصنوعی هم بدلیل جانمایی نادرست کارآمد نیست .

مسائلی که در مورد شیوه نورپردازی مخفی در سالن اورژانس مطرح شد در این فضا هم صدق می‌کند.

3ـ رنگ‌پردازی : هر چند در این محیط تنوع رنگ وجود دارد ولی انتخاب رنگها ، مناسب یک فضای ورودی با کارکرد همزمان انتظار نیست .

با توجه به کارآیی اجزاء تشکیل‌دهنده ی فضا بازبینی و تغییر در رنگ‌های موجود ضروری است .

4ـ مبلمان : عدم هماهنگی مبلمان با سایر اجزاء در این سالن هم دیده می‌شود .

اگرچه که تکرار فرم و رنگ آنها شرایط بهتری را نسبت به سالن اورژانس پدید آورده است .

از طرفی فرسودگی و تعمیرات مکرر و استفاده از رویه‌های متفاوت برای مبلها از نظر بصری تا حدی نازیبا است .

5 ـ دسترسی‌های داخلی و آرایش فضایی : عطف به اینکه این ورودی در ابتدا دسترسی اصلی بیمارستان به شمار نمی‌رفته ، در حال حاضر هم پتانسیل لازم را برای عملکرد فعلی ( ورودی اصلی ) ندارد .

ضمن اینکه تقریباً اکثر رفت و آمدهای بیمارستان از این ورودی انجام می‌شود که با توجه به وسعت حجمی کم آن و عدم وجود خروجی‌های مجزا نامناسب به نظر می‌رسد .

ورود و خروج در این فضا تعریف نشده باقی مانده‌اند و مهمتر اینکه گلجاهایی (Flower box ) در پشت درب ‌های شیشه ای ورودی به این فضا قرار دارند ( احتمالاً برای کامل باز نشدن درها ، تضمینی برای بسته شدنشان و جلوگیری از اتلاف انرژی) که امکان استفاده آسان از این بازشوها را سلب کرده‌اند تا جایی که احتمال شکسته شدن درهای شیشه‌ای امری دور از ذهن نیست .

البته ذکر این نکته هم ضروری است که در شرایط بهرانی ( آتش سوزی ، زلزله و ...

) استفاده از این معابر کم عرض و نا کارآمد مشکلات فراوانی به همراه خواهد داشت .

6ـ جلوه‌های بصری : وجود جلوه‌های بصری در سالنی که کارکرد ورودی اصلی بیمارستان را دارد امری تقریباً ضروری است .

تصویرسازی‌های گرافیکی یا آثار حجمی می‌توانند به بهبود کیفیت این فضا کمک کنند .

بدیهی است فقر جلوه‌های بصری موجود در این فضا دور از شأن بیمارستانی چون تهران کلینیک می‌باشد .

7ـ نظام ارتباطی : اگر بناست این فضا کارکرد خود را به عنوان ورودی اصلی حفظ کند ، نظام ارتباطی کل بیمارستان می‌بایست در همین فضا تعریف شود .

نبود علائم راهنما و هدایت‌گر و بلاتکلیفی در فضای تقسیم برای رفتن به قسمت‌های دیگر از مشکلات اساسی در کارکرد این فضا هستند .

ج ـ سالن انتظار ( صندوق‌ ها و داروخانه) 1ـ مصالح : اگر از مورد تکراری سنگ‌فرش مرمریت بگذریم در این قسمت هم مثل سالن اطلاعات و پذیرش ، ستونها از فرم و پوشش مناسبی برخوردار نیستند .

مصالح استفاده شده در محصورسازی صندوقهای کلینیک و بیمارستان هم همان سردی و خشونت را دارند و البته مشکل جعبه شیشه‌ای ، جدایی و دورافتادگی پرسنل و مراجعین از هم پابرجا است .

علاوه بر این موارد در این قسمت با توجه به سطح گسترده ‌تر سقف نسبت به فضاهای قبلی به نظرمی‌رسد برای پوشش روی سقف بازنگری ضروری باشد .

غبارو دوده‌ها اطراف چراغهای سقفی و دریچه‌های هواساز ، اندیشه استفاده از پوشش مناسب‌تری را برمی‌تابد.

2ـ نورپردازی : در این قسمت هم مشکلات سیستم نورپردازی کم و بیش با قسمتهای پیشین مشابه است .

بی‌تناسبی نورهای زرد و مهتابی و زاویه تابش نادرستشان امکان استفاده همزمان از آنها را بدون بروز ناملایمات بصری و محیطی از بین می‌برد .

ضمن اینکه فیلتر نشدن نور طبیعی درقسمت صندوق بیمارستان علاوه برچشم‌آزاری برای پرسنل و مراجعین ، در طول روز فضاهای تاریک و روشن بی‌موردی را بوجود می‌آورد .

3ـ رنگ‌پردازی : تنوع رنگ در این محیط بدلیل انتخاب نامناسب رنگها کارساز نیست .

سازمان جهانی استاندارد برای محیط‌های درمانی و بیمارستانی استفاده از رنگ ‌هایی با طراوت ، مات ( برای جلوگیری از انعکاس مکرر نور ) ، قابل شستشو و ضد غفونی ، چرک‌تاب و با تضادهایی همپوشان را توصیه کرده است .

4 ـ مبلمان : مبلمان این فضا اگرچه تا حدی راحت هستند اما چهره فرسودگی در آنها هم پدیدار است .

تعمیرات مکرر ، تعویض‌های ناهمگون رویه آنها و فرم نامتناسبشان با چنین فضای عریضی عمده مشکلات مبلمان این فضا می‌باشند .

5ـ دسترسی‌های داخلی و آرایش فضایی : این سالن پتانسیل خوبی برای تعریف روابط و دسترسی‌های داخلی بیمارستان دارد که متأسفانه استفاده مناسبی از آن نشده است .

مراجعه‌کننده در بدو ورود با فضای باز و بی‌نظامی روبه‌روست و اگر به تجربه راهش را نداند چاره‌ای جز پرس و جو از این و آن نخواهد داشت .

به طور کلی با توجه به تغییر کاربری اصلی این فضا امکانات و شرایط مناسب آن بلااستفاده مانده‌اند .

جانمایی صندوق‌های تسویه‌حساب ناخودآگاه این فضا را یک خروجی معرفی می‌کند و پراکندگی مبلمان خصوصاً در چند متر اولیه این فضا ، گستره بی‌هدف آن را دامن می‌زند .

مبلمانی که اغلب به جبر تنها یک نفر قادر به استفاده از آن است .

بازبینی در نحوه آرایش فضایی این محیط به نظر ما الزامی است .

6ـ جلوه‌های بصری : سطوح دیداری این فضا هم امکان بسیار خوبی برای ارائه تصاویری دارند که بر کیفیت این فضا بیا فزاید اما متأسفانه استفاده چندانی از این سطوح نشده .

شایان توجه است که نمای داروخانه نمای بسیار آشفته‌ای است و فرانمایی آن آشفتگی درونی داروخانه را به محیط بیرون از آن القاء می‌کند.

7 ـ نظام ارتباطی : از چند متر ابتدایی این فضا که بگذریم و هر چه به انتهای آن نزدیک‌تر شویم با فضای تعریف‌شده‌تری روبه‌رو خواهیم بود.

تابلوهایی که راهنمای مراجعین به آزمایشگاه ، داروخانه و کلینیک‌ها هستند یا آسانسورها که خود به خود مسیر دسترسی به طبقات بالاتر را مشخص می‌کنند .

با توجه به تمام این امکانات می‌توان با تقویت نقاط مثبت ، این فضا را به کاربری روزهای نخستین ( ورودی اصلی ) بازگرداند.کیلینیکها الف ـ راه‌روها و فضاهای انتظار 1ـ مصالح : کفپوش مصنوعی استفاده شده در طبقات اول و دوم نه تنها از لحاظ زیبایی‌شناسی در طرح و رنگ ضعیف است بلکه به دلیل فرسودگی ، منافذ و درزهایی دارد که مطابق استانداردهای تدوین شده نیست .

در این استانداردها قید شده : « مصالحی که برای پوشش کف و دیوار استفاده می‌شوند نباید هیچگونه درز یا خلل و فرجی داشته باشند .

» در غیر این صورت قابل نفوذ برای حشرات خواهند بود ، میکروب‌های آلاینده را در خود جذب کرده و به سختی ضدعفونی می‌شوند .

ضمن اینکه استفاده زیاد از مواد ضدعفونی‌کننده به مرور زمان به دلیل نفوذ به زیر کفپوش از طریق همین درزها باعث پوسیدگی می‌شود .

منعکس‌کنندگی نور هم از د یگر نقاط ضعف این کفپوش است .

2ـ نورپردازی : نورپردازی این فضا به یقین نادرست است .

در چنین فضایی منابع نوری باید مخفی باشند تا کمترین انعکاس سطحی نور رخ داده و نور غالب محیط چشم‌آزار نشود .

نورهای زرد موضعی و متمرکز هم بسیار محدودند و در نتیجه تلفیق نور سبز – آبی لامپ‌های مهتابی با رنگ محیط فضا را سرد و کسل‌کننده کرده است.

3 ـ رنگ‌پردازی : با توجه به کم عرض بودن معابر و گستره نور مهتابی در سرتاسر آنها رنگ سفید روغنی برای سطوح دیداری این فضاها انتخاب نادرستی است .

یکنواختی این رنگ مایه در کف ، دیوار و سقف به خودی خود خسته‌کننده و چشم‌آزار است و انعکاس نور لامپ‌های مهتابی نیز بر این مشکل می‌افزاید .

4 ـ مبلمان : تجهیزات و مبلمان این فضاها را در دو گروه بررسی خواهیم کرد ؛ گروه اول ـ صندلی‌ها و تجهیزات مربوط به مراجعین .

در مورد صندلی‌ها باید اذعان داشت که برخلاف ظاهر خشک و صنعتی آنها کاملاً راحت هستند .

ولی فرم والبته تفاوت‌های بی‌نظم و هدف رنگهایشان با هم ، متضاد با سایر عناصر شکل‌دهنده فضا است.

ارتفاع آنها برای نشست و برخاست بیماران و کهنسالان چندان مناسب نیست ضمن اینکه جانمایی تعدادی از مبلهای باقی‌مانده از نسل پیشین مبلمان این طبقات میان صندلی‌های جدید ناهمگونی‌های موجود در محیط را بیشتر می‌کند.

حجم و جانمایی دستگاه آب‌سردکن و سطل‌های آشغال متفاوت هم در کیفیت نامطلوب فضا موثر است .

معمول است در چنین فضاهایی ( فضای انتظار مراجعین و بیماران ) به تناوب صفحاتی تعبیه می‌شوند تا هم مقالات و مجلات سرگرم‌کننده ( و نه الزاماً پزشکی !

) روی آنها قرار گیرد و هم مراجعین ناچار نباشند برای قرار دادن وسایلی که همراه دارند صندلی کناری را اشغال کنند .

جای خالی چنین صفحاتی در مبلمان این قسمت به چشم می آید .

گروه دوم ـ میزها و تجهیزات مربوط به منشی ‌ها .

در مورد این گروه باید گفت هیچ هماهنگی و وحدت فیزیکی در قسمتهای مختلف وجود ندارد .

میزها با حجم و فرم‌های متفاوت ، کوتاه و بلند ، کم‌عرض و پهن هیچ تناسبی با خود و محیط اطراف خود ندارند .

صندلی‌های مورد استفاده پرسنل هم جدا از تفاوت‌های فیزیکی در حجم ، فرم و رنگ اغلب فرسوده ، ناراحت و ناکارآمدند .

فایل‌های حجیم و سنگین فلزی که به مرور زمان بر تعدادشان افزوده شده و در رنگ و مدل تنوع نامناسبی دارند فضای زیادی اشغال کرده‌اند و از دسترس منشی‌ها دورند .

شاید تبدیل این حجم پرونده‌های کاغذی به اطلاعات و داده‌های کامپیوتری بهترین راه ‌حل برای برطرف شدن این مشکل باشد .

5 ـ دسترسی‌های داخلی و آرایش فضایی : از نظر دسترسی‌های داخلی مشکل چندانی به چشم نمی‌خورد .

تنها مورد کم عرض بودن راه‌روها و جانمایی مبلمان در دو طرف آنها است که فضای باقیمانده را برای تردد تا حدی محدود می‌کند .

یعنی در شرایطی که در هر دو طرف راه‌رو صندلی‌ها توسط مراجعین اشغال شده باشد تردد از میان آنها برای بیش از یک نفر در حالت عادی ممکن نیست.

در صورتیکه عرض استاندارد یک معبر یا دسترس داخلی می‌بایست برای تردد حداقل دو نفر در جهت عکس هم ( یکی در حال رفت و دیگری در حال برگشت ) فضای کافی داشته باشد .

6ـ جلوه‌های بصری : سطوح دیداری خام ، پوشیده از رنگ‌های بی‌بافت و یکنواخت از نظر کیفی فضای بسیار نامطلوبی را پدید آورده‌اند .

چند تابلو نقاشی که در محوطه مربوط به منشی‌ها به دیوار آویخته شده‌اند جانمایی و نورپردازی مناسبی نداشته و برای چنین فضایی بسیار کم تعدادند.

استفاده از جلوه‌های مناسب بصری چه به صورت نقاشی و آثار گرافیک و چه بصورت حجمی اهرم مناسبی است برای پدید آمدن محیطی امیدوارکننده و اطمینان‌بخش برای مراجعین .

گفتنی است حفاظ امنیتی در ورودی هر دو طبقه با وجود ترکیب با گیاهان نمای نامناسبی دارد و حس محصور شدگی بدی را القا می‌کند.

7ـ نظام ارتباطی : تابلوی راهنمای موجود برای راهنمایی بیماران به سمت مطب پزشکان مورد نظرشان از نظر بصری چندان کارآمد نیست.

ضمن اینکه می‌بایست علائمی در این قسمت‌ها وجود داشته باشد که مراجعین را به مراکز خدماتی (داروخانه، آزمایشگاه، رادیولوژی و حتی سرویس‌های بهداشتی ) راهنمایی کنند .

..معابر و مفاصل ارتباطی (راه‌روها – راه‌پله‌ها و آسانسور ) با توجه به مشکلات مشترکی که این بخشها با قسمتهای دیگر دارند به ذکر کلیاتی در موردشان بسنده می‌کنیم: ـ در راه‌روها و راه‌پله‌ها عمده مشکل همان رنگ و نور است که بی‌بافتی و یکنواختی آنها و نامتناسب بودنشان با هم فضای سرد و بی‌روحی پدید آورده .

ـ در مورد راه‌پله‌ها ذکر یک مورد ضروری است .

با توجه به اینکه حائل سمت راست راه‌پله‌های کلینیک از جنس شیشه است و فرم غیرمعمول آنها اطمینانی از استحکام را القا نمی‌کند تعبیه یک نوار نگهدارنده بعنوان دستگیره و برای کمک به مراجعین و بیماران جهت بالا رفتن از پله‌ها بسیار ضروری است .

ـ در مورد آسانسورها هم بازبینی در رنگ بدنه‌های داخلی و منابع نوری امری ضروری است .

همچنین در مورد دسترسی به آسانسورها می‌بایست تدبیری اندیشید تا اولاً ازدحام در محوطه جلوی آسانسور دسترسی‌های خطی اطراف را مختل نکرده و ضمناً در طول روز و مراجعه بیماران و عیادت‌کنندگان از آنها برای محل بار ومصالح استفاده نشود .

● کلیات باقیمانده و جمع‌بندی نهایی : در مجموعه بررسی شده کلیاتی وجود دارند که ذکر آنها ضروری است .

مسائلی که در اکثر فضاها جامعیت دارند و نباید نادیده گرفته شوند : 1 ـ طبق استانداردهای تدوین شده برای ساختمان‌های اداری و یا خدماتی " هر فردی با پایین‌ترین درجه علمی باید بتواند منفرداً از هر فضایی که در آن قرار دارد راهش را به فضای مورد نظر خود بیابد " کمبود علائم و نشانه‌های راهنما در محیط بیمارستان برای مراجعین مشکلاتی را جهت رهیابی مسیرهای عبوریشان در پی دارد.

2 ـ جانمایی کپسول‌های آتش‌نشانی به نظر طراحی شده نیست .

از طرفی شیر فلکه‌های آب در سیستم اطفاء حریق ساختمان بدرستی نگهداری نمی‌شوند .

دسترسی به این شیر فلکه‌ها می‌بایست کاملاً آزاد بوده و هیچ مانعی بر سر راه باز شدن دریچه و بیرون کشیدن شلنگ آنها نباشد .

3 ـ در اغلب فضاها کلیدها و پریزهای فرسوده‌ای قرار دارند که با توجه به رنگ شدن آنها با رنگ دیوار حتی بدرستی دیده نمی‌شوند .

ضمناً به مرور زمان تعدادی از آنها تعویض شده‌اند که از این‌رو یکپارچگی میانشان از بین رفته است .

4 ـ در طبقه همکف و خصوصاً قسمت اورژانس و آسانسورها سیستم نظامت فضاها کمی آشفته است .

با وجود کنترل محیط توسط دوربین‌های مداربسته اینکه پرسنل انتظامات به نوعی در فضا سرگردان هستند و حضورشان گاهی فضا را برای مراجعین محدود می‌کند گواه این ادعاست .

ضمن اینکه تعدد ورودی‌ها و خروجی‌ها از اشراف آنها بر محیط می‌کاهد .

در پایان به منظور آغاز روند بهینه‌سازی فضاهای بررسی شده ، موارد زیر پیشنهاد می‌شوند : الف ـ تعویض کاربری ورودی میانی با ورودی جنوبی : به این صورت که با اصلاح منظرسازی ورودی جنوبی و فضاسازی مناسب در سالن پشت این ورودی ، قسمت‌های اطلاعات و پذیرش به این سالن منتقل شده و صندوقهای بیمارستان و کلینیک به سالن پشت ورودی میانی برده شود .

در نتیجه این عمل اولاً بیمارستان دارای یک دسترسی اصلی با هویت یک ورودی منطقی و حساب شده خواهد بود و فضاهای تقسیم و ارتباطات داخلی نظام واحدی خواهند داشت .

ثانیاً کلیه فضاهای مربوط به بخش مالی در یک قسمت قرار گرفته و پراکندگی میان آنها از بین می‌رود ثالثاً با این جابجایی دسترسی میانی به شکل یک خروجی مستقل عمل کرده و اختلالات سیستم نظامت را هم به حداقل کاهش خواهد داد.

ب ـ تعریف یک نظام ارتباطی واحد برای کلیه دسترسی‌ها ، طراحی و نصب علائم و نشانه‌های راهنما ج ـ تدوین یک الگوی واحد برای طراحی مبلمانی با وحدت فیزیکی و یکپارچگی : بدین ترتیب فضاهای داخلی منحصر به فردی پدید آمده و شاخص‌های معینی برای تجهیزات آتی بدست می‌آیند .

د ـ تغییر رنگهای محیط بر پایه ماهیت هر فضا و روانشناسی رنگ ضمن ایجاد بافت و تنوع در سطوح دیداری و سقف ‌ها ه ـ تدوین یک نظام روایتگر برای استفاده در جلوه ‌های بصری و محیطی : در این صورت آثار گرافیکی و جلوه‌های بصری محیط جذابیت و تازگی خود را حفظ کرده ضمن اینکه هر روایت پیامی در بر دارد ، سرگرم‌کننده است و تأثیر مطلوبی بر کیفیت فضا خواهد داشت.

و ـ نصب میله کمکی برای تردد مراجعین در راه‌پله ‌ها ز ـ فراهم آوردن امکاناتی که بواسطه آنها در سالن اورژانس و سالن ‌های انتظار کلینیک موسیقی شنیده شود .

پخش موسیقی مناسب هماره آرامش‌بخش و امیدوارکننده است .

چیزی که بیماران به آن نیاز مبرم دارند : آرامش و امید .

ح ـ طراحی داخلی مطب ‌ها : خارج کردن فضای آنها از خشکی و سردی و صمیمانه کردن محیط در عین کارآمدی برای پزشکان .

ط ـ توجه به کودک در طراحی ‌ها : موقعیت کودک در بیمارستانها از چند نظر حائز اهمیت است .

اولاً اگر در فضایی ملاحظاتی برای آسایش کودک اندیشیده شده باشد ، والدین کودک احساس اطمینان و آرامش خواهند کرد .

ثانیاً تأثیرپذیری کودک از محیط بیمارستان چه در کوتاه‌مدت ( به هنگام بیماری احتمالیش در کودکی ) و چه در بلندمدت ( به هنگام بزرگسالی ) امری غیرقابل انکار است .

ثالثاً توجه به کودک در یک فضای بیمارستانی گام دیگری است برای نزدیک شدن به استانداردهای تدوین شده برای مراکز بیمارستانی و درمانی .

بهینه سازی یک فضا در معماری به معنای تقویت و رفع فرسودگی ها ، نا کارآمدی ها و استفاده ی نظام مند و اصولی از تمامی عناصر تشکیل دهنده ی آن است به منظور حاصل آمدن محیطی کارآمد و ایده آل .