از تاخیر بسیار طولانی که در نوشتن پیش اومد معذرت می خوام .
زندگی است و هزار دردسر!
ولی خب قول می دم از این به بعد مرتب بنویسم.
داشتم می گفتم که اصلا این ساخت گرایی و یا ساختار گرایی و یا سازندگی و یا هرچی که شما دلتون بخواد اصلا چی هست و از کجا اومده و حرف حسابش چیه!
در مورد طراحی در رویکرد ساخت گرایی مطالب کوتاهی رو براتون نوشتم و اما بعد...
لبوو پنج اصل رو که مبتنی بر ارزشهای ساخت گراست و در طرحهای آموزشی موثر واقع می شه ارایه کرده اصل 1- حفظ حائلی میان فراگیران و تاثیرات مخرب فعالیتهای آموزشی از طریق: - تاکید بیشتر بر حیطه عاطفی یادگیری - ارایه تدریس مبتنی بر ویژگیهای فردی فراگیر - کمک به فراگیران برای توسعه مهارتها، نگرشها و باورهایی که8 از خودتنظیمی پشتیبانی می کند.
- ایجاد تعادل بین تمایل به کنترل موقعیت یادگیری و تمایل به کسب استقلال فردی اصل2- فراهم آوردن زمینه ای برای یادگیری که استقلال و وابستگی را توامان پشتیبانی می کند.
اصل3- جای دادن دلایل در فعالیتهای خود یادگیری اصل 4- حمایت از یادگیری خودسالمان بخش از طریق رشد مهارتها و نگرشهایی که موجب افزایش احساس مسولیت فراگیر نسبت به فرایند تجدید ساختار تحولی می شود.
اصل 5- تقویت تمایل فراگیر برای درگیر شدن در فرایندهای یادگیری ارادی به ویژه تشویق راهبردهای کوشش و خطا این اصول از بسیاری دیدگاههای ساخت گرایی حمایت می کنه که برای وقایع و رخدادها هیچ معنی منطقی رو قایل نیستند، بلکه معتقدند فرد هریک از این رخدادها رو تفسیر می کنه و معنی اونها رو بر اساس تجربه شخصی و باورهاش می سازه.
طراحی آموزشی از منظر رویکرد ساخت گرایی من خیلی خوشحالم آخه یه مقاله بکر از دکتر هاشم فردانش پیدا کردم که تصمیم دارم تو چند مرحله براتون بنویسم: ۱- اصول وپیش فرضهای ساخت گرایی برای طراحی آموزشی چیست؟
روشها و راهبردهای آموزشی ساخت گرایان معطوف به کمک به شاگرد برای بررسی موضوعها و شرایط پیچیده و تفکر در زمینه ای مانند فردی متخصص است .
بنابراین از شاگرد خواسته می شود تا به ساختن درک فردی خود از موضوع از طریق تعاملهای اجتماعی اقدام کند.
در این رویکرد محتوا از پیش تعیین نمی شود و دستیابی به منابع مختلف مورد تاکید است.
برخی از اصول طراحی در این رویکرد عبارتند از : - تاکید بر مشخص کردن زمینه ای که مهارت های یادگیری شده در آن کاربرد خواهد داشت(یادگیری در زمینه های معنا دار) - تاکید بر کنترل اعمال شده از سوی شاگرد و کار شاگرد روی اطلاعات(بکارگیری فعال آموخته ها).
- رائه اطلاعات از راههای متنوع ومختلف(برخورد با اطلاعاتدر زمانها و زمینه ها و با هدفهای مختلف و از دیدگاههای مختلف) - مبتنی بودن ارزشیلبی بر انتقال دانشها و مهارتها(در شرایطی که با شرایط مورد استفاده در زمان آموزش متفاوت باشد).
وجوه چند گانه ساختارگرایی برای بتی فیبل دانش آموز یک دبیرستان ساختارگرا اولین روز مدرسه جالب اما گیج کننده بود.
در درس تاریخ اروپا معلم از هر دانش آموز خواست نامه ای از طرف یک اشراف زاده فرانسوی به یک اشراف زاده ایتالیایی بنویسد و در آن یک حادثه کلیدی از انقلاب فرانسه را تشریح کند.
در درس فیزیک معلم از دانش آموزان خواست پیش بینی کنند اجسام سنگین سریع تر سقوط می کنند یا اجسام سبک؟
چقدر سریع و چرا؟
سپس گروههای حوچک دانش آموزان آزمایشهای خود را طراحی کردند تا نظریه های خویش را بیازمایند.
در جبر هنگامی که دانش آموزان در حال یادگیری مهارتهای اصلی ساده کردن عبارت جبری بودند معلم اصرار داشت بحثی راجع به مفهوم ساده کردن راه بیندازد: آیا عبارتهای ساده شده همان معادله های ساده شده هستند؟
در زنگ زبان انگلیسی بعد از آن که دانش آموزان آشنا با شب را خواندند معلم از آنان خواست آن را با یکی از مراحل زندگی خود مرتبط سازند.بتی فیبل انتظار داشت در دبیرستان ساختار گرا همه معلمان به روش ساختارگرا تدریس کنند و همین اتفاق هم افتاد .
اما به راستی روش ساختارگرایانه به چه معناست؟ایفای نقش و اجرای نمایش؟
انجام دادن آزمایش؟
تجزیه و تحلیل؟
یامرتبط دادن با زندگی خویش؟
از نظر او هر معلمی کاری متفاوت با دیگری انجام می داد.بسیاری از معلمان مستعد و باتجربه نیز مبانی نظری و عملی ساختارگرایی را به دلایلی نه چندان متفاوت با بتی گیج کننده می دانند.
به نظر این گروه از معلمان ساختارگرایی فقط یک معنای واحد وانعطاف پذیر ندارد و معنای آن هر چه باشد مدافعانش گاهی در حمایت و دفاع از آن زیاده روی و مبالغه کرده اند و در همه جا پای آن را به به میان کشیده اند!
با این همه که تا کنون گفتیم نظر شما چیست؟
کدام نوع ساختارگرایی چه زمانی به کار می آید؟
مشکلات و دشواریهای ساختارگرایی اهمیت به کار گرفتن روشهای ساختارگرایانه به صورت عاقلانه در جای صحیح و با هدفی صحیح آشکار می سازد.چگونه یک معلم می تواندبه مسایل و مشکلات یادگیرنده پاسخهای ساختارگرایانه مناسب و هدفمند بدهد؟یک رویکرد برای حل این چالش این است که برای دانستنی هایانواع متفاوتی قایل شویم :دانستنی های ساکن و لخت.دانستنی های کلیشه ای .
مفاهیم مشکل و دانستنی های بیگانه.
دانش لخت(ساکن): دانش لخت در مغز انسان جا خوش می کند و تا زمانی که آن را به نحو ویژه فرا نخوانیم در جای خود باقی می ماند.متاسفانه بیشتر دانشی که تمایل داریم فعالانه به کار گرفته شود دانش لخت است.وقتی دانشی که تدریس می شود به سمت ساکن و لخت شدن پیش می رودساختارگرایی چه راه حلی را پیشنهاد می دهد؟یک راهبرد درگیر کردن یادگیرنده در فرایند حل مساله به طور فعال و به گونه ای است که دانش او را با توجه به جهان اطراف به کار گیرد.یک رویکرد دیگر درگیر کردن دانش آموزان در یادگیری مساله محور است .
در این نوع یادگیری آنان دانش مورد نظر را از طریق مواجهه با مسایل و سوالات واسطه یا پروژه ها کسب می کنند.
دانش کلیشه ای : دانش بی اثر و کلیشه ای بیشتر حالت تکراری و بی معنا دارد.
این نوع دانش همان چیزی است که در آداب ورسوم فردی واجتماعی خود همه روزه از ان استفاده می کنیم.واکنش ساختار گرایی نسبت به دانش کلیشه ای تلاش در جهت معنادار کردن آن است.
برای مثالیک معلم می تواند چنین دانشی را با یک رویکرد حل مساله به چالش بیندازد.
دانش آموزان می توانند درباره ریشه های عقلانی و فایده های دانش کلیشه ای از طریق بحث گروهی به نتایجی دست یابند.
ساختارگرایی وتنوع آن به چه معناست؟
هر کسی که در عرصه آموزش دستی داردبه خوبی می داند که ساختارگرایی بیش از یک معنای واحد دارد.
اما چه چیزی این تنوع را توجیه می کند ؟
فیلسوفی به نام فیلیپس سه مشخصه روشن برای ساختارگرایی ذکر می کند .
ما این سه مشخصه را با عنوان یادگیری فعال و یادگیری اجتماعی و یادگیری خلاقانه می شناسیم.یادگیری فعال:به دست آوردن فعالانه دانش و اطلاعات ومفاهیم.ساختارگرایی معمولا نقش فعالی برای یادگیرنده در نظر می گیرد.
او به جای اینکه فقط بشنود بخواند و به حل تمرینات کاملا تکراری و عادی بپردازد باید بحث کند فرضیه بسازد تحقیق و طراحی کندو دیدگاههای دیگران را دریافت دارد.یادگیری اجتماعی:بنا کردن دانش و مفاهیم به صورت اجتماعی و همراه با دیگران.ساختارگراها اغلب تاکید می کنند که دانش و مفاهیم تا حد زیادی اجتماعی هستند و نمی توانیم آنها را به طور انفرادی بنا کنیم.
ما از طریق گفتگو با دیگران به مفاهیم دست می یابیم .یادگیری خلاقانه:خلق کردن یا دوباره پدید آوردن مفاهیم و دانش ها.
ساختارگرایان فرض را بر این می گذارند که دانش آموزان باید خودشان دانش را خلق کنند .
این کافی نیست که یادگیرنده در موضع فعال قرار بگیرد.
بلکه معلم باید او را هدایت کند که نظریه های علوم مختلف را دوباره کشف نماید .کاملا طبیعی است که بپرسیم این مشخصه های ساختار گرایی چگونه به هم مرتبط می شوند ؟
برای یک یادگیرنده داشتن نقش فعال موضوع اصلی است و در عمل جنبه های اجتماعی و خلاقانه ای با این نقش همراه اند.
اما منطقا لازم نیست که یادگیرنده فعال الزاما دو مشخصا دیگر را هم داشته باشد.معلم می تواند تجربیات یادگیری را به روش فعال به گونه ای سازمان دهی کند که مستلزم درگیر شدن دانش آموز در یادگیری مفاهیم به صورت اجتماعی یا خلق و نو اوری نظریه ها و دیدگاههانباشد.
باز هم ساختارگرایی از تاخیر طولانی مدتی که در نوشتن مطالب پیش آمد معذرت می خوام.راستش رو بخواین فرصت ترجمه نداشتم ولی حالا مطالب جالبی پیدا کردم که براتون بنویسم...داشتیم می گفتیم که در تئوری ساختارگرایی تاکید بر جایگاه دانش آموزدر برابر معلم است .
یادگیرنده ای که روابط متقابلی با موضوعات و مطالب و پیشرفتهای علم داردویژگیهای اصلی موضوعات و مطالب را در فهم خود نگه می دارد.
بنابراین یادگیرنده خودش مفهوم سازی و حل مساله را می سازد.
خلاقیت و ابتکار یادگیرنده پذیرفته می شود و مورد حمایت قرار می گیرد.
دیدگاه یادگیری ساختار گرا به ساختار ذهنی منتج می شود .
فراگیران به وسیله متناسب کردن اطلاعات جدید با آنچه که آنها از قبل می دانستند به یادگیری دست می یابند .انسانها موقعی بهترین یادگیری را دارند که در ساختن فهم و درک ان فعالیت داشته باشند.در نظریه ساختار گرایی همچنین یادگیری با محتوا و عقاید و نگرشهای یادگیرنده درارتباط موثری قرار دارد.یادگیرندگان به وسیله ابداع راه حلها و تلاش بر روی عقاید و فرضیاتشان مورد حمایت واقع می شوند.
از تاخیر طولانی مدتی که در نوشتن مطالب پیش آمد معذرت می خوام.راستش رو بخواین فرصت ترجمه نداشتم ولی حالا مطالب جالبی پیدا کردم که براتون بنویسم...داشتیم می گفتیم که در تئوری ساختارگرایی تاکید بر جایگاه دانش آموزدر برابر معلم است .
برای خلاصه...
ساختارگرایی...
*تاکید بر روی یادگیری و نه تدریس *حمایت و پذیرش خلاقیت و ابتکار یادگیرنده *در نظر گرفتن یادگیرنده به عنوان موجودی دارای هدف واراده *در نظر گرفتن یادگیری به عنوان یک فرایند *حمایت پرسشهای یادگیرنده *تصدیق نقش حیاتی تجربه در یادگیری *پرورش کنجکاوی طبیعی یادگیرندگان *مد نظر قرار دادن مدلهای ذهنی یادگیرنده *تاکید بر تجربه وفهم هنگام ارزشیابی *اساس دانستن نظریه شناختی در این الگو *استغاده وسیع از اصول شناختی از قبیل پیش بینی و ایجاد وتحلیل *در نظر گرفتن چگونگی یادگیری دانش آموزان *حمایت دانش اموزان به منظور ایجاد تعهد در گفتگو با دیگر دانش آموزان و معلم *حمایت از یادگیری جمعی *وارد کردن دانش آموزان در وقایع جهانی *تاکید بر محتوایی که در یادگیری اتفاق می افتد *در نظر گرفتن اعتقادات و نگرش یادگیرنده *قرار دادن فرصتهایی در اختیار یادگیرنده برای ایجاد دانش جدید و درک تجربه های اصیل نقشی متفاوت برای تکنولوژی وقتی که آموزش طراحی شد باید اجرا گردد.پایه های طراحی آموزشی در تکنولوژی به این معناست که آموزش غالبا با دید اجرا از طریق نوعی تکنولوژی طراحی می شود یعنی ادعاها و سرزنشها در مقابله هم!همچنین ماهیت تکلیف مدار طراحی آموزشی بدین معنی است که همیشه به سوی محتوای معینی جهت گیری می شود.روشن است که ساخت گرایان به این نحو عمل نمی کنند.
آموزش در زمینه های محتوایی طراحی نمی گردد و برای تدریس برنامه های کامپیوتری نوشته نمی شود.
بلکه در حیطه هایی به گستردگی نقد ادبی و پزشکی قلب وعروق استفاده می شود.تمایز بین کاربرد تکنولوژی برای تدریس محتوا و کاربرد آن برای ترغیب یادگیری را ذاکر ماگلیا بیان کرده است.
او بین تکنولوژیهای پر و تکنولوژیهای خالی تفاوت قایل می شود.
تکنولوژیهای دسته اول به سبب برخورداری از اطلاعاتی برای انتقال به دانش آموز پر تلقی می شوند.نمونه های آنها آموزش به کمک کامپیوتر و نظامهای تدریس خصوصی هوشمندانه است.تکنولوژیهای دسته دوم صدفهایی هستند که هر محتوای طراحی شده را که به دانش اموزان امکان مکاشفه و ساختن معانی برای خود می دهند می پذیرند.
این تکنولوژیها به عنوان نظامهای آموزشی عمل نمی کنند بلکه ابزارهایی هستند که دانش اموزان برای تدوین مهارتهای شناختی از آنها بهره می گیرند.
تاکید بر یادگیری به جای عملکرد۲ اما در آموزشهای مبتنی بر ساختارگرایی دانش آموزان راهبردهای یادگیری و غالبا اهداف کلی وجزیی خود را انتخاب وتدوین می کنند.
در اینجا طراح به جای تجویز راهبردهای آموزشی به دانش آموز از انواع متفاوتی از راهبرد استفاده می کند.
این راهبرد به طراح امکان می دهد تنها در هنگام بروز نیاز دانش آموزان را هدایت کند و شیوه خاصی از یادگیری رابه او تحمیل نکند.در نتیجه ساخت گرایان بر آموزش و عملکرد تاکید نمی ورزند.بخش اعظم مسولیت تصمیم گیری برای یادگیری یک موضوع ونحوه یادگیری آن به دانش آموز واگزار می شود.نقش معلم یا نظام آموزشی آن است که از آنچه دانش آموز قصد دارد بیاموزد پشتیبانی کند.با تاکید بر یادگیری در این رویکرد بر توانایی وسیع و عمدتا نادیده گرفته شده دانش آموزان در پدید آوردن تفسیرهای بدیع برای خود و بر درگیری فعالانه با امور تا جذب کامل آنها سرمایه گذاری می شود.
همچنین این روندباعث می شود که طراحان به جای اینکه رویه های منظور شده در الگوی طراحی آموزشی را به طور مکانیکی اعمال کنند با استفاده از اطلاعاتی که در مورد نحوه تفکر و یادگیری افراد به دست می آورند به استدلال بپردازند.
این نحوه استدلال از نظریه اساسی یادگیری باعث می شود که طراحان هنگام مواجه شدن با مسایلی که از ناکارامدی تجویزهای نظریه آموزشی ناشی می شود آسان تر با این مشکلات برخورد کنند.
تاکید بر یادگیری به جای عملکرد وآموزش پایه های رفتاری طراحی آموزشی در این فرضها ریشه دارد:اگر شما درباره دانش آموزانتان و انچه که باید به اندازه کافی اطلاعات داشته باشیدمی توانید راهبردهایی انتخاب کنید ومدلهای اموزشیی بسازید که سبب تغییرات قابل پیش بینی در دانش ومهارت این دانش اموزان شود.تنها راه اگاهی از اینکه آیا در این راه موفق بوده اید یا نه مشاهده عملکرد دانش اموز است.چنین تاکیدی بر اموزش و عملکرد وتدریس دانش و مهارت بنیادی در حیطه های اطلاعاتی نسبتا نظام یافته موثر بوده است.اما پاسخهایی که طراحان آموزشی به این مقاله ها داده اند چیرگی بر دانشی در حیطه های بدون ساختار یا غیر نظام یافته را طلب می کند.
در اینجا پیجیدگی چیزی که باید آموخته شود پیش بینی رفتار دانش آموز را مبهم می سازد.
به این سبب تعیین عملکرد قابل قبول برای دادرسی مشکل می شود این امر به برداشت متفاوتی از راهبردهای آموزشی نیاز دارد.به طور سنتی اهداف کلی وجزیی را تدوین کنندگان برنامه وطراحان آموزشی تعیین می کنند.
راهبردهای آموزشی را طراحانی انتخاب می کنند که انتظار می رود این اهداف را به دانش آموزان بیاموزند.
بنابراین هم محتوا و هم راهبرد از بیرون به دانش آموزان تحمیل می شود.اما در آموزشهای مبتنی بر ساختارگرایی...
مراحل اجرای الگوی تدریس ساخت گرایی الگوی تدریس ساخت گرایی دارای چهار مرحله اساسی است.
مراحل مورد نظر عبارتند از :کاوش .تشریح .
گسترش .
ارزشیابی.
۱-کاوش:منظور از کاوش در نظام ساخت گرایی جستجوی راههایی برای دانش سازی است .
یادگیرنده با استفاده از همه حواس خور برای ساخت دانش تلاش می کند .بخشی از دانش سازی در طی فرایند کاوش صورت می گیرد.
کاوشگری از طریق همیاری بیشترین سودمندی را در بر دارد.
بنابراین توصیه می شود همیاری را در فعالیتهای کاوشگری تشویق کنید و دانش آموزان رابرای طرح سوال وپاسخگویی به سوالهای طرح شده راغب سازید.
۲-تشریح:در این مرحله معلمان با دانش آموزان به تعامل می پردازند تا دیدگاههایی را که عرضه می شود دریابند .
معلمان باید برای برقراری تعاملی اثر گذار به طرح سوالهای مربوط و متناسب با مرحله نخست بپردازند.
وظیفه دیگر معلمان این است که یادگیرندگان را یاری کنند تا باور ها و اندیشه هایی را که از طریق کاوش شکل داده اند با دیگران در میان بگذارند .به دیگر سخن فراگیران باید دیگران را در یافته های خود سهیم کنند.
۳-گسترش:معلمان در این مرحله به دانش آموزان کمک می کنند تا به گسترش فعالیتهای ذهنی وحرکتی یا مهارتهای خود بپردازند .یادگیرندگان به کمک معلم اندیشه های خود را پیراسته می کنند و مهارتهایشان را بهبود می بخشند.معلم در این مرحله به ارئه دانش می پردازد تا اندیشه های فراگیران پربار شود و مهارتهای آنان فزونی یابد.
۴-ارزشیابی :معلم باید یافته های دانشی و مهارتهای اکتسابی و کیفی سازی دانش آموزان را بیازماید تا از تغییرات به وجود آمده در تفکرات و میزان تسلط بر مهارتها آگاهی یابد و بازخوردی هم به فراگیران عرضه کند .بهتر است در سنجش آموخته ها و تولیدات دانش یادگیرندگان از سوالات تفکر برانگیز استفاده شود .
افزون بر این دانش آموزان باید به مرحلهارزشیابی نیز هدایت گردند.
بر گرفته از مجله رشد تکنولوژی اموزشی مفاهیم اساسی الگوی تدریس ساختارگرایی الگوی تدریس حاضر بر مبنای چند مفهوم اساسی استوار است .یکی از مفاهیم مفهوم ساخت است.
منظور از ساخت شبکه درهم تنیده ای از مفاهیم است .
مفاهیم مربوط به یک حادثه یا رخداد و یک نظام دانش شبکه ای مفهومی را شکل می دهند.
ساخت گرایان بر این باورند که یادگیرنده باید به صورت آگاهانه و به منظور معنا بخشیدن به انواع پدیده های هستی ساختهای ذهنی ایجاد کند .
انسانها بر اساس ساختهای ذهنی خود که باورها اعتقادات و دانش انها را دربر می گیرد به تفسیر هستی می پردازند .
بنابر این از نظر ساخت گرایان انسانی موفق است که بتواند واقع بینانه ترین تفسیر را از هستی داشته باشد .
دانش سازی یا ساخت دانش مفهوم دیگری است که نقش اساسی در نظریه ساخت گرایی ایفا می کند .
دانش سازی به معنای تولید ذهنی اطلاعات است.نظام یادگیری مبتنی بر ساخت گرایی اطلاعات یادانش ویژه ای را برای یادگیرنده تجویز نمی کند .
بنا بر نظریه ساخت گرایی دانش اموز باید مسولیت یادگیری و طرز یادگیری خود را برعهده گیرد.
افزون بر این گفته شده است که دانش اموز خود باید به امتخاب یا تدوین راهبردهای یادگیری اقدام کند و اهداف یادگیری را معین سازد.یکی دیگر از مفاهیمی که توجه بیشتر روانشناسان وفیلسوفان ومربیان تعلیم وتربیت را به خود جلب کرده واقعیت است.واقعیت در نظریه ساخت گرایی به انچه که در جهان و درمکان خاص وخارج از ذهن انسان است اطلاق نمی شود.
ساخت گرایان بر این باورند که واقعیت به مفاهیمی گفته می شود که شخص انهارا از جهان ساخته است .بر این اساس نقش معلمان در حوزه تدریس دگرگون می شود به این معنا که انانوظیفه دارند باورها وتصمیمات ویژه یادگیرندگان را مورد حمایت قرار دهند.
الگوی تدریس ساختار گرایی ۱-انسانهامی توانند هر چیزی را بیاموزند به شرط آنکه بتوانند آنها را در ذهن خود معنا دار سازند.
۲-ساخت گرایان می گویند ذهن اساس و ابزار تعبیر و تفسیر رخدادها .اشیا و چشم اندازهای جهانی است.
۳-یادگیرندگان به کمک معلم اندیشه های خود راپیراسته می کنند و مهارتهایشان را بهبود می بخشند.
۴انسانها بر اساس ساختهای ذهنی خود که باورها .اعتقادات ودانش آنهارا در بر می گیرد به تفسیر هستی می پردازند.
۵-ساخت گرایان بر این باورند که واقعیت به مفاهیمی گفته می شوند که شخص آنها را از جهان ساخته است.
در تدریس باید تاکید بر تعامل بین یادگیرنده وآینده او باشد نه بر ایجاد کنش و واکنش بین یادگیرنده وگذشته بزرگسالان.
خرد و استدلال بزرگسالی آینده شناسی خوبی برای رشد وتعالی یادگیری بنا نمی نهد.
یادگیرندگان اطلاعات را در زمینه تجارب خود تفسیر می کنند .تفسیر انان هر چه باشد مسیری فرد گرایانه است .لازم به یادآوری است که مواد آموزشی که معلم به صورت عینی برای یادگیری طراحی می کنددانش آموزان انها را درقالب تجارب و دانسته های خود تفسیر خواهند کرد ومتناسب با نیاز زمینه ها و علاقه شخصی به ساختن معنای ویژه خواهند پرداخت .
ساخت گرایان توصیه می کنند که به جای تلاش برای مجسم کردن ساختی از یک واقعیت بیرونی برای یادگیرندگان باید به انها کمک کرد تا خود به تجسم معناداری از دنیای بیرونی دست یابند.
ساختارگرایی عملی و واقع بینانه اغلب جملاتی که درباره ساختارگرایی بیان می شود حالت ایدئولوژیک وشعارگونه دارد .اما اندیشه های ساختارگرایانه ای که در اینجا مطرح شد همه چیز هستند غیر از شعار !این اندیشه ها چیزی را به وجود می آورند که به آن ساختار گرایی عملی وواقع گرایانه می گوییم.
پیام و درخواست اصلی این نوع ساختارگرایی این است که به آن به چشم یک جعبه ابزار نگاه کنیم.
دانستنی های مشکل آفرین از هر نوعی که باشند از پاسخهای ساختارگرایانه دعوت می کند به کمک آنها بیایند و بر مشکلات غلبه کنند والبته هیچگاه یک روش مشخص و جزمی توصیه نمی شود .اگر نتوان از طریق یک روش ویژه مساله را حل کرد راه های دیگری نیز وجود دارد:روشهایی چون اکتشاف محور .از پیش ساخته شده وهر کار دیگری که جواب دهد .
در جاهایی که دانستنی ها مشکل افرین نیستند می توانید به راحتی یادگیری فعال .یادگیری جمعی ویادگیری خلاقانه را فراموش کنید.گاهی ممکن است تدریس به شیوه سخنرانی هم خیلی جذاب باشد.
با چنین دیگاه انعطاف پذیری یادگیری به روشهای گوناگونی اجرا می شود .البته یادگیری فعال باید در بیشتر موارد فصل مشترک همه تدریس ها باشد.با وجود این بعضی مثالها بیشتر بر جنبه اجتماعی ساختارگرایی تاکید دارند .برخی پاسخهای ساختار گرایانه در مورد مفهوم های مشکل از یادگیرنده می خواهد که فرضیه ها و نظریه ها ی شخصی خود را ابداع کند و سپس به عرصه تحقیق بگذارد.
اما امکان دارد پاسخهایی که به دانستنیهای بالقوه داده می شود به سادگی پیش زمینه یک کاربرد گسترده و معنا دار درباره آن دانش باشد.
ساختارگرایی چرابله؟وچرانه؟
چرا طی چند دهه ساختار گرایی همچنان قابل دفاع باقی مانده است ؟یک دلیل ساده این است که ما دائما در جستجوی روش های بهتر یادگیری ویاددهی هستیم.
پژوهشگران ومعلمان دریافته اند که به کارگیری روشهای سنتی سبب کاهش مداوم فهم ودرک دانش آموزان ومشغول شدن آنان به دانش انفعالی در همه سطوح تحصیلی وحتی دانشگاهها شده است.
یک استدلال فلسفی نیز از روشهای آموزشی ساختار گرایانه پشتیبانی می کند .محرکهایی که دریافت می کنیم وشامل پیامهایی است که از دیگران می رسد هرگز برای رسیدن به معنی کافی نیست.
در بعضی زمینه ها یک فرد باید دائما معنی چیزها را بنا یا تجدید بنا کند .براین اساس روشن می شود که یادگیری باید باتوجه به این واقعیت سازماندهی شود.
نوعی استدلال دیگر نگاهی به منابع روانشناختی دارد.
پژوهشهای فراوانی نشان داده است که درگیر شدن فعالانه در یادگیری .به یادسپاری بهتر .فهم بهتر وکاربرد فعالانه دانش منجر می شود.یک بعد اجتماعی یادگیری که معمولا یادگیری مشارکتی نامیده می شود یادگیری را بسط می دهد.گاهی درگیر کردن دانش آموزان در فرایند اکتشاف به انها شور وشوق فراوانی می بخشد وفهم عمیق تری را به ارمغان می اورد.
تجربیات یادگیری ساختارگرایانه مستلزم به کارگیری سطح بالای شناخت به وسیله یادگیرنده است و همه یادگیرنده ها نمی توانند به این چالش پاسخ صحیح بدهند .امکان دارد روشهای ساختارگرایانه حتی گمراه کننده وعوام فریب باشند.چرا به جای انکه چیزی را که می خواهید بدانم به من بگویید آن را به یک راز بزرگ تبدیل می کنید؟
چنین پرسشی همیشه یک پرسش نابخردانه نیست.
نتیجه گیری به طور خلاصه ساختار گرایی الگویی است که به قصد توصیف یادگیری ایجاد شده است .این الگو بیان می دارد که : ۱- دانش آموزان در هنگامی که فرایند یادگیری فعال باشد یاد می گیرند.
۲-فرایند یادگیری فرایند درک و فهم است .یادگیری از طریق انتقال صورت نمی گیرد بلکه از طریق تفسیر یافته ها انجام میشود.
۳-تفسیر یافته ها همیشه تحت تاثیر دانش پیشین قرار دارد.
۴-تفسیر یافته ها از طریق روش های آموزشی که دانش اموزان را به مباحثه در مورد نظریات یکدیگر وادار می کند پشتیبانی می شود.
بر حسب دیدگاه های متفاوتی که در مورد ساختار گرایی وجود دارد بعضی از مربیان فقط به استفاده از این الگو به مثابه یکی از مبانی و اصول بهبود روش های تدریس بسنده می کنند و بعضی دیگر همچون گلاسترفلد برای آن حیطه ای بسیار گسترده قایلند .او می گوید : در ساختار گرایی نکات و مسایلی اساسی و بنیادین درباره معرفت شناسی و هستی شناسی وجود دارد .با ان که می توان از این الگو در عمل استفاده کرد فکر نمی کنم که بدون در نظر گرفتن چار چوب فلسفی پشتیبان آن بتوان از تمام توان آن بهره گرفت.
به واقع ساختار گرائی چیست؟
کانون تو جه ساختار گرائی بر درک و فهم است.به نظرمن این مهمترین دلیل برای جایگزین شدن بسیار سریع ساختا رگرائی به جای نظریه رشد شناختی به مثابه پایه و اساس تحقیقات و روش های عملی آموزش علوم است.علاوه بر آن یکی از جذابیت های ساختارگرائی,سادگی تام و تمام آن است.این سادگی تا حدی است که ممکن ست عده ی بگویند که این عقیده به طور اشکار بدیهی است.با وجود این,برداشت عمومی از مفهوم ساختا ر گرائی,تا حد قابل ملاحظه ای آشفته و تا حدی مناقشه بر انگیز است.با وجود سادگی ,به نظر میرسدکه این عبارت برای افراد گوناگون,معانی متفاوتی دارد.ساختارگرائی برای عده ی معنی نداشتن پیچیدگی و بی پیرایگی بیشتر است.این گروه عقیده دارند که امکان دارد توصیف عمل گرایانه یادگیری ,تدریس را د رجهت مثبت تغییر مسیر دهد و آن را هدایت کند.گروهی دیگر برا ین باورند که ساختا ر گرائی بیشتر یک فلسفه درباره دانش و معرفت است.افرادی که تمایلات فلسفی شدید تری دارند(و به ساختار گراهای تندرو معروف شده اند)می گویندکه ساختا رگرائی یک بنیاد فلسفی برای این تفکر است که معرفت و شناخت,یک سازگاری زیستی است که در خدمت سازمان دهی تجربیات یک فرد قرار میگیرد.این سازمان دهی فرد را یه سمت کشف حقیقت و واقعیت چیزها هدایت میکند.اما به واقع ساختار گرائی