کلیات گیاه شناسی
جو گیاهی است علفی و یکساله که ارتفاع آن بسته بانواع مختلف آن تا یک متر می رسد . برگهای آن متناوب و باریک و دراز و به رنگسبز تیره می باشد .
جو از نظر کاشت به دو دسته تقسیم می شود : جو بهاره و جو پائیزه .
جو بهاره در بهار کشت می شود و احتیاج به سرمای زمستان ندارد و قبل از زمستان دانه می دهد در حالیکه جو پائیزه در پائیز کشت می شود و محتاج سرمای زمستان است .
ترکیبات شیمیایی:
در صد گرم جو مواد زیر موجود است :
آب 11 گرم
پروتئین 8گرم
مواد نشاسته ای 78 گرم
کلسیم 16 میلی گرم
فسفر 189 میلی گرم
آهن 2 میلی گرم
سدیم 3 میلی گرم
پتاسیم 160 میلی گرم
ویتامین ب 1 0/12 میلی گرم
ویتامین ب 2 0/05 میلی گرم
ویتامین ب 3 3 میلی گرم
ضمنا جو دارای مقدر بسیار کمی آرسنیک می باشد .
خواص داروئی:
جو معمولا به سه صورت در بازار عرضه می شود
1) جو پوست نکنده که هنوز سبوس آن جدا نشده
2)جو پوست کنده که پوست آن گرفته شده است
)3جو سفید که پوست وس بوس آن رگفته شده است و بنام جو مرواریدی معروف است .
جو از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است
مواد مقوی آن کمتر از گندم بوده ولی قابض و شخک کننده است .
1)غذایی بسیار مقوی برای افراد ضعیف است .
2)خاصیت نرم کننده درد .
3)در قدیم از جو برای سقط جنین استفاده می کردند .
4)برای نقرس مفید است .
5)جوشانده جو داروی خوبی برای مبتلایان به تب و کم خونی و سوء هاضمه است .
6)ماء الشعیر برای درمان سل ،زخم های ریوی و سردرد گرم مفید است .
7)ماء الشعیر خون ساز است و زود هضم می شود.
8)ماء الشعیر را با خشخاش کوبیده برای سردرد مفید است .
9)برای درمان نقرس پماد در جو را با آب بر روی قسمت های دردناک بگذارید .
10)در جو را با شکر مخلوط کرده غذای خوبی برای اطفال است .
11)بیسکوبیت جو بهترین دارو برای درمان یبوست است و حتی نفخ و شکم درد را از بین می برد.
12)سرد مزاجان باید جو را با شکر بخورند.
13)کشک الشعیر برای مزاج های گرم و اسهال های صفراوی مفید است .
14)برای برطرف کردن گلو درد و ورم گلو کشک الشعیر را قرقره کنید .
15)برای پائین آرودن کلسترول از جو استفاده کنید .
16)جو چون دارای پروتئاز می باشد بنابراین از سرطان جلوگیری می کند .
طرز استفاده:
سمنو یا مالت جو : جو را می توان مانند دیگر غلات خیس کرده و در حرارات معتدل نگاهدری کنید تا جوانه بزند و هنگامیکه جوانه به حد معینی رسید از آن مالت نگهدری کنید . مالت جو دارای ویتامین های Cاست .
ماء الشعیر : جو پوست کنده و جو پوست نکنده را خوب می شویند سپس آن را در آب جوش ریخته و چند دقیقه می جوشانند و آنقدر آنرا می پزند تا دانه های جو کاملا باز شود و بعد آنرا با پارچه بدون اینکه له شود صاف می کنند و می گذارند تا سرد شود و از آن استفاده می کنند .
کشک الشعیر : جو پوست کنده را با آب مخلوط کرده و آنرا آنقدر می جوشانند تا کاملا باز شود سپس آنرا له می کنند و صاف می کنند که خود جو نیز داخل آب شود کشک الشعیر شبیه آَش جو می باشد .
عصاره مالت جو : از جوشاندن مالت جو در آب و غلیظ کردن مایع حاصل در خلاء عصاره مالت جو بدست می آید که دارای مقدر 60 درصد مالتوز ، 10 درصد ساکاروز ، 20 درصد دکسترین و مقدری مواد معدنی و ویتامین های B1 و B2 است
مضرات :
مضرات خاصی گفته نشده است .