دانلود مقاله ورزش و ادیان

در نگاه اول ممکن است چنین به نظر رسد که آنچه نظام و ورزش را به نظام دین پیوند می دهد روابطی اندک و یا ساده است، اما با بررسی عمیق فرهنگ انسان، امروزه به این باور رسیده ایم که ورزش معاصر تمامی خصیصه های مسایل دینی و عوامل اثرگذار آنها را با خود دارد.

      
این سئوال که چه رابطه ای میان یک نظام اجتماعی مانند ورزش با نظام اجتماعی دیگر چون دین وجود دارد، پرسش بحث انگیزی است که آوردگاه اندیشه ها و بحثهای فراوانی گردیده و پاسخهایی از مثبت و منفی به آن داده شده است.

از این پرسش چندین سئوال دیگر متفرق گشته که انسان را به تفکر وامی دارد و پژوهشگران و اندیشمندان را به پژوهش برمی انگیزد؛ سؤالاتی مانند:  
-جایگاه شرعی ورزش در نظام دین چیست؟       
- دین برای تمرین بدنی چه دستور و فرمولی دارد؟
- دین در حل مسائل ورزش چه سهم مؤثر و نیرومندی می تواند داشته باشد؟ 
- از چه دیدگاهی، دین جایگاه ثابت خود را نسبت به ورزش به دست آورد؟
شاید گام اول برای بررسی این رابطه (میان دین و ورزش) این باشد که دین به لحاظ رویکرد و عقیده، مفهوم یکسانی ندارد و در نتیجه نمی توان تعبیر دین را بر همه مظاهری که در میان بشر شکل دینی دارند اطلاق کرد؛ چرا که ادیان متنوع و گونه گونند.

شاید تعریف مفهوم دین به «رابطه فرد با خالق از رهگذر یک باور ایمانی مشخص» روشن سازد که مقصود از واژه دین در این جا چیست.

 

 

از دیدگاه اسلامی، ادیان را می توان به دو گروه تقسیم کرد:         
- ادیان آسمان الهی (مانند یهودیت، مسیحیت و اسلا).

     
- کیشها و آیینهای بشری (مانند آیین بودا، آیین کنفوسیوس، و آیین زردشت(.          
چنین تقسیم بندیی، در بررسی رابطه ورزش با دین چندان مفید واقع نمی شود؛ زیرا هر دینی، صرف نظر از آسمانی بودن یا آسمانی نبودنش، برای خود موضع مشخصی، مثبت یا منفی، در قبال ورزش دارد.

وانگهی برخی ادیان دیدگاه خود نسبت به ورزش و فعالیتهای بدنی را تعدیل و اصلاح کرده اند، مانند کاری که مسیحیت معاصر کرده است.

هر نظامی برای بقا ورشد وتعالی نیاز به افراد سالم ،شاداب وبا نشاط دارد این میسر نمی شود مگر با گسترش ورزش در جامعه در اهمیت ورزش هرچه گفته ونوشته شود کم است به همین جهت در این باره فراوان گفته ونوشته شده است.   
امروزه بسیاری از فعالیتها که در گذشته بصورت یدی وجسمی انجام می شد با ماشین انجام می شود،بیشتر افراد حتی اگر در دو نوبت کاری هم مشغول به کار باشند با کمترین کار فیزیکی مواجه هستند،همچنین کار با بسیاری از این ابزارها نیاز به ورزش دارد تا موجب ایجاد نارسایی وبیماری در انسانها نگردد،نشستن بسیاری از شاغلین در روی صندلی وپشت میز نیاز آن ها را به ورزش افزایش می دهد                                      .
اگر مردم جامعه این کمبود تحرک بدنی را نتوانند بصورت دیگری جبران کنند رخوت وسستی ،بیماریها وناهنجاریهای جسمی ،روانی واجتماعی در جامعه افزایش می یابد،رو آوردن مردم به ورزش به عنوان بهترین گزینه برای جبران این کمبود می باشد.           
پر کردن اوقات فراغت افراد جامعه نیز یکی از دغدغه های مهم مسئولین هر کشوری می باشد در این میان به نظر می رسد که ورزش مناسب ترین گزینه برای این منظور می باشد،ورزش علاوه بر پر کردن اوقات فراغت فواید عام همه سنین وفوائد خاص برای نوجوانان،جوانان،زنان،مردان،میانسالان ،   افراد مسن وهمچنین برای انواع بیماران دارد     .
به همین علت است که ترویج وگسترش ورزش های قهرمانی و همگانی جزو وظایف نظام های سیاسی گذاشته شده است ودولتها به عنوان یک ضرورت به آن نگاه می کنند.

هر نظامی برای بقا ورشد وتعالی نیاز به افراد سالم ،شاداب وبا نشاط دارد این میسر نمی شود مگر با گسترش ورزش در جامعه در اهمیت ورزش هرچه گفته ونوشته شود کم است به همین جهت در این باره فراوان گفته ونوشته شده است.

امروزه بسیاری از فعالیتها که در گذشته بصورت یدی وجسمی انجام می شد با ماشین انجام می شود،بیشتر افراد حتی اگر در دو نوبت کاری هم مشغول به کار باشند با کمترین کار فیزیکی مواجه هستند،همچنین کار با بسیاری از این ابزارها نیاز به ورزش دارد تا موجب ایجاد نارسایی وبیماری در انسانها نگردد،نشستن بسیاری از شاغلین در روی صندلی وپشت میز نیاز آن ها را به ورزش افزایش می دهد .

اگر مردم جامعه این کمبود تحرک بدنی را نتوانند بصورت دیگری جبران کنند رخوت وسستی ،بیماریها وناهنجاریهای جسمی ،روانی واجتماعی در جامعه افزایش می یابد،رو آوردن مردم به ورزش به عنوان بهترین گزینه برای جبران این کمبود می باشد.

پر کردن اوقات فراغت افراد جامعه نیز یکی از دغدغه های مهم مسئولین هر کشوری می باشد در این میان به نظر می رسد که ورزش مناسب ترین گزینه برای این منظور می باشد،ورزش علاوه بر پر کردن اوقات فراغت فواید عام همه سنین وفوائد خاص برای نوجوانان،جوانان،زنان،مردان،میانسالان ، افراد مسن وهمچنین برای انواع بیماران دارد .

به همین علت است که ترویج وگسترش ورزش های قهرمانی و همگانی جزو وظایف نظام های سیاسی گذاشته شده است ودولتها به عنوان یک ضرورت به آن نگاه می کنند.

اهمیت ورزش ورزش از جمله مقوله هایی است که در تمامی ادیان، مکاتب وجوامع جایگاه ویژه ای دارد وتوصیه هایی از جانب اندیشمندان ومتفکرین آنها در باره اهمیت ورزش بیان شده است،هرچند که نوع نگاه آنها به ورزش متفاوت است .

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد(ص) می فرمایند: “به فرزندان خود تیراندازی وشنا بیاموزید”.این حدیث بیانگر اهمیتی است که دین ورهبران دینی ما برای ورزش وسلامتی جسمی وروانی مسلمانان قائل هستند وهمچنین بیانگر نکات ریز بیشماری است : - این حدیث همانند بسیاری از توصیه های اسلامی خطاب به کلیه مردم اعم از مسلمان وغیر مسلمان بیان شده است .

- این دستور همانند بسیاری از دستورات دینی شامل تمامی افراد، اعم از دختر وپسر می شود، نه تنها پسران - ورزش شنا وتیر اندازی از ورزش هایی هستند که دارای ویژگیهایی از قبیل جذاب بودن،مفرح وشاد بودن و….هستند.

- در ورزشهایی از این قبیل امکان رقابت بین افراد وجود دارد.

- ورزش های شنا وتیراندازی از ورزشهایی هستند که مسلمانند می توانند در مواقع لزوم از آنها برای دفاع کردن از خود استفاده کنند.

- انجام اینگونه ورزشها ضمن اینکه محیطی شاد ومفرح برای مردم فراهم می کند واز فواید ورزش بهره مند می شوند به این آیه قرآن هم عمل می شود که در آیه 60 سوره انفال می فرماید: “هر آنچه در توان دارید از نیرو وسوار برای نبرد با آنها “کفار” آماده کنید تا بوسیله آنها دشمنان خدا ودشمنان خودتان را مرعوب نمایید”.

- این حدیث وتوصیه به ورزشهایی مانند شنا وتیر اندازی نشان می دهد که ورزش باید هدفمند باشد ونه پوچ وبیهوده.

حضرت امام خمینی(ره) ورزش را به تنهایی برای انسان کافی نمی داند و تقویت قوه جسمانی را در کنار تقویت روحانی دارای ارزش می داند،یعنی همان ورزشی که دارای هدف باشد نه ورزشی که بیهوده وپوچ باشد.

“من وقتی شما جوان ها را می بینم،ماشاءالله جوان های برومند وپهلوان خیلی خوشم می آید وافتخار می کنم به اینکه جوان ها علاوه بر برومندی بدنی توجه به دیانت واسلام دارند وهمانطوری که ورزش کردند برای تقویت بدن انشاءالله ورزش برای تقویت روح هم کرده اند ومی کنند.وقتی این دوتا قوه با هم شد،قوه جسمانی وقوه روحانی،این ارزش پیدا میکند،….،این دو قوه وقتی مجتمع شد،یک انسان به تمام معنا انسان می شود.” رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای نیز ورزش را وسیله ای می دانند در جهت رشد انسان.ویا در جای دیگری ورزش کردن را یک تکلیف می دانند.

ورزش در کشورهایی شبیه کشور ما اهمیت مضاعفی دارد، زیرا در فرهنگ دینی وملی ما ورزش از جایگاه ویژه ای برخوردار است واز طرف رهبران دینی ما تاکید فراوانی برای انجام آن شده است تا جائیکه از آن به عنوان یک تکلیف نام برده اند.

همچنین بخش عمده جامعه ما را نوجوانان وجوانان تشکیل می دهند که در معرض آنچه” تهاجم فرهنگی” عنوان شده قرار داریم که با ترفند های مختلف سعی در به انحراف کشاندن نوجوانان وجوانان دارند،برای مقابله با تهاجم فرهنگی یا به تعبیر رهبر معظم انقلاب “شبیخون فرهنگی”وجلوگیری از نابودی سرمایه های دینی وملی خود ،می توانیم از ورزش به عنوان یکی از ابزارهای موثر در این زمینه بکار ببریم .

“مى‏خواهند از جوانِ امروز، اعتماد به نفسش را بگیرند، ایمانش را بگیرند، روحیه‏ى ابتکارش را بگیرند، روحیه‏ى خلاقیتش را بگیرند، شوق او به پیشرفت و کار را بگیرند و او را با گرفتاریهاى گوناگون سرگرم و مشغول کنند.

حالا یکى را به شهوات، یکى را به کارهاى لغو، یکى را به هرزه‏گردى و بیهوده این ور و آن ور رفتن، یکى را به یقه‏ى این و آن را گرفتن.

جوانى یک نعمت بزرگى است که یک بار به هر انسانى داده مى‏شود؛ یک دوره‏ى معینى هم دارد.

از آن دوره که گذشتید، از برکات آن دوره مى‏توانید استفاده کنید.

پیرمردهاى داراى آرامش روحى و فکر روشن و رفتار منظم و برنامه‏ریزى شده، کسانى هستند که جوانى را با این خصوصیات گذرانده‏اند.

پیرمردهاى کسل، آشفته، بى‏حوصله، سیر از زندگى، کسانى هستند که در جوانى این ذخیره را فراهم نکرده‏اند.” در فواید ورزش سخن بسیار گفته شده است ،فواید ورزش را می توان در ابعاد فردی ،خانوادگی واجتماعی جستجو کرد.آثارانجام ورزش توسط افراد جامعه در وهله اول به خود فرد ،سپس خانواده فرد ودر نهایت به کل جامعه برمی گرد دو همه از آثار ونتایج آن بهره مند می گردند.

به سبب گستردگی فواید ورزش نیاز به تخصصها وعلوم مختلفی می باشد تا بررسی همه جانبه ای در این زمینه صورت گیرد.هزینه های بسیار فراوانی که در زمینه گسترش ورزش از سوی سازمانهای دولتی وغیر دولتی می شود به علت فواید بیشمار آن می باشد.

ورزش بدن راسالم ،کسالت را از از انسان دور،اراده انسان را قوی می کند،توان افراد را در انجام کارها افزایش می دهد،بعضی از اموری که در ذات انسان ها وجود دارد با ورزش محقق می شود.

حضرت امام خمینی (ره) در این زمینه می فرمایند: “عقل سالم در بدن سالم است.ورزش همانطور که بدن را تربیت می کند وسالم می کند،عقل را هم سالم می کند واگر عقل سالم باشدتهذیب نفس هم بدنبال او باید باشد.شما همانطور که ورزش می کنید واعصاب خودتان را قوی می کنید وانشاءالله برای آتیه مملکت مفید خواهید شد،لازم است که همه ابعاد روحی خودتان را تحت تربیت ورزشی قرار بدهید” مهمترین اثر وفایده ورزش که شاید به آن کمتر پرداخته شده است این نکته می باشد که ورزشکاران زودتر از غیر ورزشکاران آمادگی پذیرش معنویات وایمان را دارند.حتی اگر ورزش فقط همین یک فایده را داشته باشد برای گسترش آن هر اندازه سرمایه گذاری شود ناچیز است.

“آنها که جنبه ورزشکاری ومادی را دارند،آنها جوان هایی هستند که قوای جسمی شان به خاطر همین ورزش نشاط وآمادگی پیدا می کند، آنوقت روح آنها معنویات وایمان را زودتر قبول می کند.یک وقت است که ورزشکاری تعلیم وتربیت در خدمت طاغوت است که این جز خسران برای یک کشوری به بار نمی آورد،ولی وقتی این دوقوه ونیروی بزرگ در خدمت خداست،آنوقت ایمان در آنها تقویت شده وبرای پیشبرد مقاصد اسلام نیروی عظیمی پیدا می شود که هیچ نیرویی نمی تواند جلویش را بگیرد.چنانچه به عیان دیدید که اجتماعات با قوای مادی ومعنوی ونیروی ایمان پیش رفتندتا آینجا واین نهضت عظیم را بپا کردند وآن قدرت های شیطانی را شکستند “.

ورزش نوعی مهارت زندگی است برای زندگی بهتر ،افرادی که این مهارت وتوانایی را دارند زندگی بهتر ومفیدی می توانند داشته باشند.این توانایی ومهارت را می توان آموخت وبه دیگران نیز آموزش داد.

ورزش مناسب ترین گزینه برای پر کردن اوقات فراغت کودکان،نوجوانان وجوانان می باشدورزش علاوه بر پر کردن اوقات فراغت می تواند بعنوان وسیله ای برای کنترل انرژی سرشار کودکان،نوجوانان وجوانان عمل کند.

همچنین بسیاری از بیماری های جسمی وروانی واجتماعی با ورزش مداوا می شوند.

یکی از آثار شوم تهاجم فرهنگی اعتیاد به مواد مخدر بویژه درمیان نوجوانان وجوانان می باشد،بیشتر مطالعاتی که در این زمینه انجام شده نشان می دهد که شروع اعتیاد نوجوانان وجوانان از طریق دوستان وهمچنین آشنایی آنان بامواد مخدر بیشتر به منظور سرگرمی وتفریح بوده است،ورزش بهترین ابزاری است که می تواند جانشین تفریحات ناسالم شود.

ورزش در قرآن قرآن، کتاب آسمانی اسلام، بزرگ‌ترین سرمشق و راه‌گشای زندگی انسان‌ها در همه شؤون و امور، تا روز قیامت است.

در این کتاب بزرگ و بی‌نقص ـ که کلام خالق انسان و تمام هستی می‌باشد ـ آیاتی وجود دارد که به گونه‌ای بر اهمیت ورزش و نیرومندسازی جسم در کنار تقویت روح و بُعد علمی دلالت دارد.

ما در این‌جا به برخی از آیات ـ در حدود وسع کتاب ـ اشاره می‌کنیم، ‌باشد که راه‌گشای ورزش‌کاران، ورزش‌دوستان و سایر اقشار جامعه مؤمن و مسلمانان‌ها باشد، ان‌شاءالله.

طالوت و نیرومند‌سازی از جمله مواردی که نیرومندی جسمانی به عنوان یک مزیت و امتیاز در قرآن ذکر شده، داستان طالوت و قوم بنی‌اسرائیل است.

قوم یهود که در زیر سلطه فرعونیان، ضعیف و ناتوان شده بود، بر اثر رهبری‌های خردمندانه حضرت موسی ـ علیه السلام ـ از آن وضع اسف‌انگیز نجات یافته و به قدرت و عظمت رسیدند، ولی پس از مدتی دچارغرور شده و دست به قانون‌شکنی زدند، و به همین جهت، سرانجام از قوم «جالوت» ـ که در ساحل دریای روم، بین فلسطین و مصر می‌زیستند ـ شکست خورده و 440 نفر از شاه‌زادگانشان نیز به اسارت جالوتیان درآمدند.

این وضع، چندین سال ادامه داشت، تا آن که خداوند پیامبری به نام «اشموئیل»[1] را برای نجات و ارشاد آنها برانگیخت.

بنی‌اسرائیل گرد او اجتماع نموده و از او خواستند رهبر و امیری برای آنها انتخاب‌ کند، تا همگی تحت فرمان و هدایت او، با دشمن نبرد کنند و عزت از دست رفته خویش را بازیابند.[2[ اشموئیل به درگاه خداوند روی آورده و خواسته قوم خود را به پیشگاه حضرت احدیّت عرضه داشت، به او وحی شد که طالوت را به پادشاهی ایشان برگزیدم: « وَ قالَ لَهُمْ نَبِیٌّهُمْ اِنَّ اللهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالوُتَ ملِکا؛[3[ و پیامبرشان به آنها گفت: خداوند، طالوت را برای زمام‌داری شما مبعوث (و انتخاب) کرده است.» از آنجا که طالوت مردمی کشاوز بوده و توانایی مالی چندانی نداشت، اشراف با انتخاب وی مخالفت نمودند: « قالوُا انّی یَکونُ لَهُ الُملکُ عَلَیْنا و نَحنُ اَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَ لَمْ یُؤتَ سَعَهً مِنَ الْمالِِ؛[4[ گفتند: چگونه او بر ما حکومت داشته باشد، با این که ما از او شایسته‌تریم؟

و او ثروت زیادی ندارد.

» او نه ثروت و قدرت مالی دارد ونه موقعیت اجتماعی وخانوادگی، زیرا از خاندان نبوت و پیامبری نبوده و از خاندان پادشاهی نیز نیست.

اشموئیل در پاسخ گفت: « اِنَّ اللهَ اصْطَفیهُ عَلیْکُم وَ زادَهُ بَسْطَهً فِی الْعِلمِ وَ الْجِسْمِ؛[5[ خداوند او را بر شما برگزیده و علم (قدرت) جسم او را وسعت بخشیده است.

» چنان‌که ملاحظه می‌شود، اشموئیل پیامبر دو خصلت «گسترش علمی و توانایی جسمی» را بر دو خصوصیت دیگر، یعنی قدرت مالی و افتخارات نژادی و نَسَبی، فضیلت و ترجیح می‌دهد[6] و دارنده این دو خصلت را برای احراز مقام رهبری شایسته‌تر می‌داند، در این‌جا قدرت بدنی با صراحت به عنوان یک مزیت و فضیلت مطرح شده و در کنار علم و قدرت علمی قرار گرفته و با‌ ‌آن مقایسه شده است.

هنگامی اهمیت این مقایسه روشن می‌شود که با اهمیت علم از دیدگاه اسلام آشنا شویم.

در قرآن می‌خوانیم: « اِنَّما یَخْشَی اللهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَمؤٌا؛[7] در جمع بندگان الهی، فقط علما هستند که ترس و بیم از خداوند دارند (و حس تقوا و پرهیزگاری در دل آن‌ها راه دارد).

» « مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَهَ فقَدْ اُوتِیَ خَیْراً کَثیراً[8] ؛ کسی که از حکمت (ودانش و استحکام در اندیشه و گفتار و رفتار) برخوردارگردید، به خیر و برکت فراوانی دست یافته است.

» کسی که از حکمت (و دانش و استحکام در اندیشه و گفتار و رفتار) برخوردار گردد، به خیر و برکت فراوانی دست یافته است.

» خداوند در مقام بیان منزلت والای حضرت یحیی ـ علیه السلام ـ می‌فرماید: « وَ اَتَیْناهُ الْحُکْمَ صِبَیاً[9] ؛ ما به یحیی ـ علیه السلام ـ ، آنگاه که کودکی بیش نبود، حکم و داوری متین و رأی و اندیشه‌ای استوار ارزانی داشتیم.

و در کودکی به او دانایی عطا کردیم .

» «یَرْفَعِ اللهُ الَّذینَ آمَنوُا مِنْکُمْ وَ الَّذینَ اُتُوا الْعِلْمَ دَرَجاتٍ[10] ؛ خداوند آن‌هایی را که ایمان آورده‌اند و کسانی را که دانش یافته‌اند، به درجاتی برافرازد.

» در احادیث نبوی نیز در این خصوص چنین آمده است: « مِدادُ العُلَماءِ اَفْضَلُ مِنْ دِماء الشُّهداء[11] ؛ مرکب قلم دانشمندان از خون شهیدان برتر است.

» « اِنَّ الْمَلائکَهَ لَتَضعُ اَجْنِحَتَها لِطالبِ الْعِلْم رِضیً بما یَصْنَعُ[12] ؛ فرشتگان آسمانی برای ابراز رضایت و شادمانی نسبت به دانش آموختن طالبان علم، پروبال خویش را فرو می‌نهند.

» « اُطْلُبُوا الْعِلْمَ وَلَو بالصّین[13] ؛ جویای دانش و علم باشید، هرچند آن را در چین (و نقاط بسیار دوردست) سراغ گرفته باشید.

» « فَقیهٌ اشَدُّ عَلَی الشَّیاطینِ مِنْ اَلْفِ عابِدٍ[14] ؛ وجود یک فقیه و فرد واجد بینش و بصیرت دینی، از دیدگاه شیطان‌ها و اهریمن صفتان، طاقت‌فرساتر و تحمّل‌ناپذیرتر از وجود هفتاد عابد است.

» « مَوتُ قَبیلَهٍ اَیْسَرُ مِنْ مَوْتِ الْعالِمِ[15] ؛ مرگ یک گروه و قبیله، از مرگ یک عالم و دانشمند، آسان‌تر و تحمل‌پذیرتر است.

» حال که تا حدودی با ارزش و مقام والای علم و عالم از دیدگاه اسلام آشنا شدیم، می‌توانیم به اهمیت تقویت جسم نیز پی‌ببریم، زیرا در این آیه قرآنی، نیرومندی جسمانی در ردیف نیرومندی علمی ـ و البته بلافاصله پس از آن ـ ذکر شده است.

البته باید توجه داشت نیرومندی علمی بر توانایی جسمانی اولویت و برتری دارد و رهبر چنان چه از نظر علمی ضعیف باشد، دیگر نمی‌‌تواند رهبری کند و توانایی جسمی او نیز کمکی به وی نخواهد کرد.

بدین جهت است که می‌بینیم ابتدا توانایی علمی طالوت مطرح شده و سپس توانایی جسمی وی، و فرمود: « وَزادَهُ بَسْطَهً فی الْعِلْمِ وَ الْجِسْمِ.» از همین جا می‌توان استفاده کرد که قوی بودن جسمانی برای یک ورزشکار کافی نبوده و باید به موازات تقویت جسم ـ بلکه مقدم بر تقویت جسم ـ به تقویت جنبه علمی و ایمانی نیز بپردازد.

قدرت بدنی و حتی قدرت علمی فراوان، چنان‌چه با ایمان به خدا همراه نگردد، جز زیان و خسران، فایده دیگری برای جامعه بشری نداشته و همچون تیغ تیزی خواهد بود در دست زنگیِ مست.

شجاعت و توان رزمی حضرت داوود ـ علیه السلام ـ هنگامی که طالوت برای مبارزه با جالوت به سوی او حرکت می‌کند، جنگ‌جویان فراوانی از مردان بنی‌اسرائیل وی را همراهی می‌کنند، ولی در نهایت با تعداد نیروی اندکی که دارای ایمانی راسخ و استوار بودند، در برابر لشکر انبوه و مجهّز جالوت، صف‌آرایی می‌نمایند.

خداوند متعال به اشموئیل پیامبر وحی می‌فرستد که قاتل جالوت شخصی است که زره حضرت موسی ـ علیه السلام ـ به تن او اندازه باشد، و او مردی است از فرزندان «لاوی بن یعقوب» و نامش «داوود بن ایش» است.

ایش، مرد چوپانی بود که ده پسر داشت[16] و داوود کوچک‌ترین آنها بود.

طالوت به هنگام گردآوری سپاه، به دنبال ایش می‌فرستد که خود و فرزندانت در لشکر من حضور یابید.

آن‌گاه زره حضرت موسی ـ علیه السلام ـ را به تن یک‌یک فرزندان ایش می‌کند، ولی برای هرکدام یا کوتاه است و یا بلند؛ می‌پرسد: آیا پسر دیگر نیز داری؟

می‌گوید: آری، کوچک‌ترین پسرم را با خود نیاورده‌ام، تا از گوسفندان نگهداری کند.

طالوت به دنبال داوود می‎فرستد و وقتی زره را به وی می‎پوشاند، آن را درست به اندازه وی می‎یابد.

داوود شخصی قوی هیکل، نیرومند و شجاع بود.

[17] طالوت برای این‌که به توان رزمی و قدرت بدنی داوود پی ببرد، از او می‌پرسد: آیا تاکنون قدرت و نیرومندی خود را آزمایش کرده‌ای؟

وی پاسخ می‌دهد:‌ آری،‌ هرگاه شیری به گله من حمله نموده و گوسفندی را به دهان می‌گیرد، من خود را به آن شیر رسانده و با قدرت، دهانش را باز نموده و گوسفند را از آن خارج می‌کنم![18] جالوت که دارای عظمت و ابّهت ویژه‌ای بود، در پیشاپیش لشکر خویش بر فیلی سوار بوده و تاجی بر سر داشت، یاقوتی نیز بر پیشانی وی می‌درخشید.

داوود به اقتضای شغل چوپانی، فلاخونی در اختیار داشت که سنگ در آن نهاده و به طرف حیوانات درنده‌ای که قصد دریدن گوسفندان را داشتند پرتاب می‌کرد.

سنگی در آن نهاده و آن را به طرف سربازانی که در سمت راست جالوت بودند پرتاب می‌کند و آنان را متفرق می‌سازد.

سربازان سمت چپ وی را نیز به همین ترتیب از او دور می‌سازد.

آن‌گاه آخرین سنگی را که به همراه آورده بود، در فلاخن نهاده و آن را به سوی جالوت پرتاب می‌کند.

سنگ یاقوتی که روی پیشانی جالوت بود اصابت نموده، آن را خرد کرده و به مغزش اصابت می‌کند!

ناگاه پیکر بی‌جان جالوت بر روی زمین قرار می‌گیرد.[19] و خداوند بدین گونه رهروان راه حق رابه پیروزی می‌رساند و به داوود نیز که خدمت بزرگی نموده و شایستگی خویش را به خوبی به اثبات رسانیده بود، حکومت و دانش می‌بخشد: « فَهَزَمُوهُمْ بِِاِذْنِ اللهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ وَ اتیهُ اللهٌ الْمُلْکَ وَ الْحِکْمَهَ وَ عَلَّمَهُ مِمّا یَشاءُ[20] ؛ سپس آنان به فرمان خدا، ایشان (سپاه دشمن) را به هزیمت و شکست واداشتند و داوود (جوان کم‌سن و سال نیرومند و شجاع که در لشکر طالوت بود) جالوت را کشت، و خداوند حکومت و دانش را به او بخشید، و از آن چه می‌خواست به او تعلیم داد.

ورزش دراسلام دین مبین اسلام به عنوان یک دین برتر به ورزش جسم در جهت تکمیل جنبه های معنوی انسان اهمیت فراوانی داده و بر جنبه های مختلفی از جمله تربیت کودکان، اهمیت بنیه جسمی، مسابقه، پرداختن به برخی از ورزش ها و ...

تاکید فراوان دارد.

تربیت و بازی کودکان حضرت علی (ع) می فرمایند: رحمت خدا بر پدری که در راه نیکی و نیکوکاری به فرزند خود کمک کند، به او احسان نماید و چون کودکی، رفیق دوران کودکی وی باشد و او را عالم مودب بار آورد.

پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: آن کس که نزد او کودکی است باید در پرورش او، کودکانه رفتار نماید.

در مورد توجه حضرت رسول (ص) به بازی و ورزش کودکان، امام صادق (ع) می فرمایند: یکی از شب ها پیامبر اکرم (ص) همراه حسن و حسین (ع) وارد خانه حضرت فاطمه (س) گردید.

پیامبر اکرم به فرزندانش فرمودند برخیزید و با یکدیگر کشتی بگیرید.

آن دو کودک برخاستند و به کشتی گرفتن مشغول شدند...

برگزاری مسابقه امبر اکرم (ص) به عنوان رهبر جامعه اسلامی و فرمانده سپاه اسلام جهت تقویت بنیه نظامی اصحابش مسابقاتی ترتیب می داد و بعضی اوقات خود نیز در آن مسابقات شرکت می نمود.

امام سجاد (ع) می فرمایند: رسول خدا (ص) مسابقات اسب دوانی برگزار می کرد و به برنده مسابقه چند مثقال نقره جایزه می داد.

امام صادق (ع) می فرمایند: اعرابیی به مدینه آمد و به پیامبر خدا پیشنهاد مسابقه شترسواری کرد.

پیامبر قبول کرد.

در این مسابقه، شتر پیامبر از شتر اعرابی عقب ماند، پیامبر به اصحاب فرمود: شما این شتر را بالا بردید و خداوند دوست داشت که او را پایین آورد.

کوه ها برای کشتی نوح، گردن فرازی کردند، و کوه جودی، تواضعش از همه بیشتر بود.

به همین جهت خداوند کشتی نوح را بر کوه جودی فرود آورد.

امام سجاد (ع) در جایی دیگر می فرمایند: هنگامی که پیامبر اکرم (ص) از جنگ تبوک باز می گشتند مسابقه شترسواری ترتیب داد.

با شتر غضباء که اسامه بر آن سوار بود، مسابقه گذاشتند، مردمی که شاهد مسابقه بودند، فریاد بر می آوردند که رسول خدا (ص) پیروز شد، ولی پیامبر فرمودند: اسامه پیروز گردید.

تیراندازی تیراندازی پرارج ترین ورزش اسلامی است که در قرآن و احادیث و سیره نبوی بدان تاکید شده است.

خداوند در قرآن کریم به پیامبر خود می فرماید: ای پیامبر تو تیر نیداختی بلکه خداوند تیر انداخت.

(آیه 17 سوره انفال) آموزش تیراندازی به عنوان یکی از حقوق فرزند بر والدین یاد شده است و اسلام والدین را به آموزش آن امر می کند.

پیامبر اکرم می فرمایند: فرزندان خویش را تیراندازی آموزید که این عمل باعث سرشکستگی دشمن است.

همچنین می فرمایند: پسرانتان را شنا و تیراندازی بیاموزید.

از تفریحات سالم که برای پرکردن اوقات فراغت به آن امر شده است تمرین و مسابقه تیراندازی و اسب سواری است.

پیامبر (ص) می فرمایند: بهترین بازی ها در پیشگاه خداوند تعالی اسب دوانی و تیراندازی است.

همچنین می فرمایند: کسی که تیراندازی بیاموزد و آن را ترک کند یکی از نعمت های خداوند را ترک کرده است.

و در جایی دیگر فرموده اند: تیراندازی بهترین تفریحات شماست و برشما باد آموختن تیراندازی، زیرا آن بهترین سرگرمی برای شماست.

رسول خدا می فرمایند: سوارکاری و تیراندازی بیاموزید و اگر تیراندازی بیاموزید نزد من بهتر است از سوارکاری؛ آگاه باشید که خداوند به واسطه یک چوبه تیر سه نفر را به بهشت می برد: 1- نجار تیرگر، 2- رنگرز تیر در راه خدا، 3- تیراندازی در راه خدا پیامبر اکرم می فرمایند: همانا زمین بر شما گشوده می شود و دنیا شما را کفایت خواهد کرد، پس هیچ یک از شما هنگامی که سرگرم تیراندازی است احساس عجز و سستی نکند.

شنا پیامبر اکرم (ص) فرموده اند: حق فرزند بر پدرش آن است که نوشتن، شنا کردن و تیرانداختن را به او بیاموزد و او را جز با غذای خوب و حلال تغذیه نکند.

همچنین فرموده اند: پسرانتان را شنا و تیراندازی بیاموزید.

اسب سواری اسب سواری از جمله ورزش های مورد تاکید اسلام است.

خداوند برای فضل و برتری مسلمانان بر کفار آن ها را امر و تشویق به تجهیز نیرو می کند.

خداوند متعال در آیه 60 سوره انفال می فرماید: و شما ای مومنان در مقام مبارزه با آن ها، خود را مهیا کنید و تا آن حد که می توانید از آذوقه و آلات جنگی و اسبان سواری برای تهدید دشمنان خدا و دشمنان خود فراهم سازید.

رسول خدا می فرمایند: مسابقه بجز در اسب سواری، شترسواری و تیراندازی جایز نمی باشد.

کشتی کشتی گرفتن از جمله ورزش هایی است که مورد تاکید اسلام قرار گرفته است.

در حیات القلوب آمده است که پیامبر اکرم در برخوردی که با یکی از مشرکین به نام رکانه داشت او را به اسلام دعوت می کند.

رکانه یکی از پهلوانان عرب و از قبیله بنی هاشم بود و با پیامبر خویشی داشت.

او برای اثبات برتری خویش بر رسول خدا از او دعوت به کشتی می کند و ده راس از گوسفندان خود را به عنوان شرط پیروزی قرار می دهد.

«...

حضرت این شرط را پذیرفت و با او کشتی گرفت و فورا او را بر زمین زد و روی سینه او نشست، رکانه گفت: این کار تو نبود خدای تو اینکار را کرد.

بیا بار دیگر کشتی بگیریم.

اگر مرا زمین زدی ده گوسفند دیگر به تو می دهم.

حضرت باز با او کشتی گرفت و این بار نیز او را به زمین زد.

رکانه گفت: یک بار دیگر با هم کشتی می گیریم، اگر این دفعه زمین خوردم، ده گوسفند دیگر به تو می دهم.

حضرت این بار نیز او را زمین زد.

رکانه گفت: یاری کرده نشود لات و عزی که مرا یاری نکردند...» ورزش در اسلام امروزه ورزش در تمام کشورها و جوامع اهمیت فوق العاده اى پیدا کرده است.

برگزارى مسابقات گوناگون ورزشى در رشته هاى مختلف در سطوح ملى و بین المللى, نشان دهنده این واقعیت انکارناپذیر است.

در سایه پروپاکاند و تبلیغات بى امان دستگاه ها, سازمان ها و فدراسیون ها, مسابقات ورزشى هواداران فراوان و تماشاچیان بسیارى پیدا کرده است.

از منظر عقل و دین, ورزش براى تقویت و سلامتى جسم ضرورت دارد.

ملتى که بدنى سالم, بانشاط و نیرومند ندارد از عقل و تفکر شایسته کمتر بهره مند است.

مثلى است معروف که مى گوید: (عقل سالم در بدن سالم است), زیرا تأثیر متقابل جسم و جان, مسئله اى ثابت شده و مسلّم است.

انسان هایى که بر اثر تنبلى و عدم تحرکات جسمى, بدنى نحیف و علیل دارند و یا بیش از حد فربه و چاق هستند, نمى توانند روحیه اى آرام و بانشاط داشته باشند.

این گونه افراد معمولاً عصبى مزاج, کم حوصله, بهانه گیر و داراى روحیه اى ناهنجار و فکرى بیمار هستند و همین مسائل در جسم آنان نیز اثر سویى مى گذارد.

حضرت على فرمود: من از حسودان تعجب مى کنم که چگونه جسمى سالم دارند.

حسد, بدبینى و نگرانى هاى روحى و روانى, بدن را ضعیف و بیمار مى کند.

پیامبر(ص) مى فرماید: خوشا به حال کسى که سالم و زندگى اش در حد کفایت و قوى و نیرومند باشد.

از همین رو در تاریخ ادیان مى خوانیم: وقتى قوم بنى اسرائیل پادشاهى از خدا خواستند, طالوت با دو ویژگى معرفى مى شود: (خداوند طالوت را براى شما برگزید و قدرت علمى و جسمى فزون ترى به او عطا فرمود).1 درباره قدرت موسى بن عمران قرآن مى فرماید که در نزاع دو قبیله (قِبطى و سِبطى) حضرت موسى تنها یک مشت به آن مرد زد و او درگذشت: (فوکزه موسى فقضى علیه2).

معلوم مى شود حضرت موسى از قدرت جسمانى و مشت پولادین برخوردار بوده است.

دختر حضرت شعیب هم به پدرش گفت: اى پدر, موسى را استخدام کن, زیرا آدمى نیرومند و امین است.3 قرآن درباره حضرت هود هم به قدرت جسمانى او اشاره مى کند: (وزادکم فى الخلق بَصْطَهً4).

اسلام به مسئله سلامت و قدرت جسم و جان اهمیت خاصى مى دهد تا آن جا که بر این باور است که رهبران اسلام باید در سلامت جسم, اعتدال خلقت و قدرت علم و معنویت سرآمد دیگران باشند.

رسول گرامى اسلام(ص) مى فرماید: به سرگرمى و بازى بپردازید, زیرا دوست ندارم که در دین شما خشکى و خشونت دیده شود.

ائمه معصومین با این که تحت نظر شدید بودند ولى گاه گاهى قدرت علمى و احیاناً قدرت و مهارت جسمى خود را در تیراندازى و اسب دوانى به نمایش مى گذاشتند و اعجاب و تحسین حاضران را برمى انگیختند.

امام على(ع) در مسابقات کشتى, پشت تمام اقران خود را به زمین مى زد.

رسول خدا(ص) نیز گاهى در مسابقات اسب سوارى و شتر دوانى شرکت مى کردند.

بعضى اوقات از رسول خدا(ص) تقاضا مى شد که در یک مسابقه, داور باشند و حضرت آن را مى پذیرفتند.

پیامبر گرامى اسلام(ص) دستور اکید داده اند که کودکان را رها سازید تا هفت سال بازى کنند.

پیامبر(ص) فرمود: هرکس در کنارش کودکى باشد لازم است با او کودکى کند (با او هم زبان و هم بازى شود).چون که با کودک سر و کارت فتادپس زبان کودکى باید گشادورزش در ادیان الهى, ریشه تاریخى دارد.

برادران یوسف براى بردن او به پدر گفتند: او را با ما بفرست تا بگردد و بازى کند.

در سیره پیامبر است که با امام حسن و امام حسین(علیهم السلام) بازى مى کردند; آن ها را روى دوش خود سوار مى کردند و به کشتى گرفتن تشویقشان مى نمودند.5 در فقه اسلامى بحثى با عنوان (سَبق و رِمایه) مطرح شده است, که یکى از مسائل آن, مسئله شرط بندى در مسابقات است.

مى فرمایند: شرط بندى با پول در مسابقات اسب دوانى, تیراندازى و شمشیربازى جایز است.

پیامبر(ص) فرمود: در هیچ مسابقه اى شرط بندى پولى جایز نیست مگر در تیراندازى, شمشیربازى, پرتاب نیزه, شتردوانى و حتى مسابقه با فیل و کلیه حیوانات سم دار.

از این نکته نباید غفلت کرد که ورزش فقط منحصر در ورزش هاى رایج و معمول امروزى نیست, بلکه کشاورزى, آهنگرى, درخت کاری… نیز از ورزش هایى هستند که به عضلات بدن استحکام مى بخشند.

به واقع هرکار مشروعى که به قوت جسم و قدرت روح منتهى شود, ورزش است.

هدف از ورزش چیست؟

در اسلام هدف از ورزش, جمع مال و ثروت و کسب وجهه و شهرت نیست; بلکه وسیله اى براى بهتر عبادت کردن و خدمت بهینه به خلق است.

در دعاى کمیل مى خوانیم: ((قوّ على خدمتک جوارحى; بار پروردگارا, اعضا و جوارحم را براى خدمت به تو نیرومند گردان) و یا در دعاى روز چهارم ماه مبارک رمضان مى خوانیم: (اللهم قوّنى فیه على اقامه امرک; خدایا, در این روز مرا براى اقامه فرمانت نیرومند گردان).

بدون تردید تقویت جسم, بدون تمرین و ورزش ممکن نیست.

در واقع ما از خدا توفیق ورزش کردن مى طلبیم.

با وجود این که ورزش کردن داراى محاسن و امتیازات فراوانى است, اما این نکته را نباید از ذهن دور نگه داشت که اگر ورزش با اخلاق و اعتدال همراه نباشد, نتیجه مطلوبى را باز پس نخواهد داد.

هم چنان که دین اسلام, دین اعتدال است, به اعتدال در همه امور نیز سفارش کرده است.

ورزش کاران باستانى کار دیروز و امروز همواره در خط اعتدال قرار داشته و دارند.

فرهنگ حاکم بر این ورزش, فرهنگ علوى است.

نام خدا و یاد خدا, رعایت آداب ویژه باستانى و نیز رعایت اخلاق اسلامى از ویژگى هاى بارز این رشته ورزشى است.

در این ورزش, پیش کسوتان تقدم دارند و نوآموزان و جوانان مورد احترام مى باشند.

روحیه قهرمانى در تمام حرکات آنان مشهود است.

آنان همواره یار مظلومان و خصم ستم گران بوده اند.

داستان (پوریاى ولى) نمونه اى مشهور و معروف است.

وى براى کشتى گرفتن به شهرى اعزام شد.

ابتدا به مسجد جامع شهر رفت و نماز اول وقت را خواند.

هنگام خارج شدن از مسجد پیره زنى التماس دعا مى گوید, اما خیلى هیجان زده بود.

پوریاى ولى مى پرسد: مادر, خیلى نگرانى!

مى گوید: بله, پسرم پهلوان این شهر است, شنیده ام پهلوان دیگرى آمده مسابقه بگذارد; اگر در کشتى شکست بخورد من بیچاره مى شوم, زیرا از دخترى خواستگارى کرده ایم اما آنان گفته اند: به شرطى دختر مى دهیم که پسرت در این مسابقه پیروز شود.

وانگهى تنها نان آور من است.

پوریا مى گوید: مادر مطمئن باش که پسرت پیروز مى شود.

وقتى وارد گود شد پس از مدتى گلاویز شدن, تصمیم مى گیرد شکست را بپذیرد و به این طریق مادر پیر را از نگرانى نجات داد.

این است منطق دین (ویؤثرون على انفسهم ولو کان بهم خصاصه).