دانلود تحقیق ورزش عمومی

ورزش به فعالیتها یا مهارتهای عادی جسمانی‌ای گفته می‌شود که بر پایه یک رشته قوانین مورد توافق همگانی و با اهداف تفریحی، یا برای مسابقه، نشاط شخصی، دستیابی به ورزیدگی، مهارت جویی یا آمیزه‌ای از این اهداف انجام می‌گیرد.

تعریف ورزش به هدف و منظور از انجام آن بستگی دارد.

برای نمونه پیکارهای شنا که در برابر هزاران نفر در یک استخر سرپوشیده مسابقاتی انجام می‌گیرد یک گونه از ورزش بشمار می‌رود در حالیکه شنا در یک استخر معمولی یا در دریا یک تفریح شمرده می‌شود.

رشته‌های فراوانی در ورزش وجود دارند و مردم زمان و هزینه زیادی را چه به عنوان شرکت کننده و چه به عنوان تماشاگر صرف ورزش می‌کنند.

ورزش و ورزش کردن طی سالیان طولانی از قالب یک تفریح و سرگرمی به قالب یک حرفه و فعالیت درآمده است و تعداد بیشماری از ورزشکاران حرفه‌ای در سراسر جهان از طریق ورزش به ثروت و زندگی رسیده اند.

این یکی دیگر از خصوصیات ورزش به شمار می‌آید.

امروزه ورزش زنان نیز جایگاه خاصی در مجامع بین المللی پیدا کرده است.

واژه‌ ورزش‌ که از دیرباز معنای تمرین و ممارست داشت به هنگام‌ تصویب‌ «قانون‌ ورزش‌ اجباری‌ در مدارس‌» در 16 شهریور ماه‌ 1306 خ‌ به طور رسمی به معنای امروزی وارد قاموس‌ واژگان‌ دولتی‌ ایران‌ شده‌ است‌.*[1]

 

 

ورزش شنا یکی از محبوب ترین ورزشها در بین اقشار مختلف مردم است.

فردی که شنا می کند، نه تنها از این طریق احساس راحتی و نشاط می کند بلکه در اثر شنا کردن قابلیتهای جسمانی خود را از قبیل استقامت دستگاه گردش خون و تنفس، قدرت، سرعت و انعطاف پذیری مفاصل شانه و مچ پا افزایش می دهد.

ورزش شنا ورزشی است که از سن نوزادی تا سن کهنسالی میتوان آنرا انجام داد و به طور کلی ورزشی است که هیجان و اضطراب را کاهش داده، عضلات را قوی و محکم کرده و بدن را نرم و انعطاف پذیر می سازد و باعث می شود که فرد انرژیی بیشتری برای انجام کارهای روزانه خود کسب کند.

تغییرات فیزیولوژیکی که در اثر تمرینات استقامتی شنا در بدن بوجود می آید.

تمرینات استقامتی به معنی شنای مداوم در مسافتهای طولانی مثل شنای 400 متر، 600 متر،800 متر،1400 متر و یا حتی مسافتهای بیشتر می باشد.

یکی از امتیازهای این نوع تمرین این است که احتیاج بدن را به دستگاه انتقال اکسیژن افزایش می دهد و در نتیجه سبب تغییرات زیر در بدن می شود.

افزایش بازده قلب، کاهش ضربان قلب، افزایش کیفیت خون از نظر حمل مقدار بیشتری اکسیژن ذخیره شده مقدار بیشتری گلیکوژن در جگر و ماهیچه ها و افزایش تعداد میتوکندریها در تارهای ماهیچه ای.

ماهیچه هایی که در شنا بکار گرفته می شوند.

در زیر اسامی بعضی از ماهیچه های اصلی که در مرحله جلو بردن یک شناگر در حرکتهای شنا از آنها استفاده می شود ذکر شده است:

1.

ماهیچه های پائین برنده دست: ماهیچه پشتی بزرگ، ماهیچه سینه ای بزرگ ماهیچه گرد بزرگ و سرطویل، ماهیچه سه سربازویی.

این ماهیچه ها باعث تقویت کشش دست در داخل آب می شوند.

2.

ماهیچه های گرداننده داخلی دست: ماهیچه سینه ای بزرگ، ماهیچه پهن پشتی، ماهیچه گرد بزرگ و ماهیچه تحت کتفی این ماهیچه ها قسمت بالایی دست را به طرف داخل میچرخانند.

قوی شدن این ماهیچه ها از نظر نگه داشتن آرنج در بالا که در مرحله اول کشش دست در هر چهار شنا مفید است، ضرورت دارد.

تمرینات سرعتی شنا و تغییرات فیزیولوژیکی حاصل از آن:

تمرینهایی با حداکثر سرعت و فعالیت در مسافتهای کوتاه را تمرینهای سرعتی گویند برای مثال 10 بار و هر بار 25 متر و یا 50 متر شنا با حداکثر سرعت.

این نوع تمرینها سبب افزایش قدرت انقباض ماهیچه( به جهت افزایش هماهنگی میان دستگاه عصبی یا ماهیچه ای) و همچنین افزایش قدرت و مقدارATP-PC ( آدنوزین تری فسفات و فسفات کرآتین) در ماهیچه می شود که خود سبب می شود که قدرت شناگر برای انجام تمرینهای سرعتی افزایش یابد.

اما همین ورزش مفرح و آب خنک در صورت بی توجهی به اصول بهداشتی می تواند زمینه ساز بروز بیماریهای پوستی و عفونی خطرناکی شود.در این بین استخرها به دلیل حضور بیشتر ودسترسی سهل تر مردم و محدود و بسته بودن آنها در انتشار و گسترش بیماریها تاثیر بیشتری دارندو بیماریهای مانند قاچ، انگل،اسهال،حصبه،اگزما،کچلی،قارچهای پوستی، بیماریهای عفونی گوش وچشم وبیماریهای گوارشی از آن دسته امراضی هستند که هر سال تعدادی از مراجعین به این مکانها به آنها مبتلا می شوند.

اما همین ورزش مفرح و آب خنک در صورت بی توجهی به اصول بهداشتی می تواند زمینه ساز بروز بیماریهای پوستی و عفونی خطرناکی شود.در این بین استخرها به دلیل حضور بیشتر ودسترسی سهل تر مردم و محدود و بسته بودن آنها در انتشار و گسترش بیماریها تاثیر بیشتری دارندو بیماریهای مانند قاچ، انگل،اسهال،حصبه،اگزما،کچلی،قارچهای پوستی، بیماریهای عفونی گوش وچشم وبیماریهای گوارشی از آن دسته امراضی هستند که هر سال تعدادی از مراجعین به این مکانها به آنها مبتلا می شوند.

به اعتقاد کارشناسان بهداشت،بیماریهای ناشی از تفریحات آبی؛بیماریهای هستند که از استنشاق یا تماس با آبهای آلوده استخرهای شنا،چشمه های آب معدنی و رودخانه هاشیوع پیدا می کند...آنان معتقدند که آب استخرها باید تقریبا استانداردهای آب آشامیدنی را داشته باشندوفقط میزان کلر آن بیشتر باشد.

براساس نظر کارشناسان،اسهال معمول ترین بیماری ناشی از تفریحات آبی است.همچنین بیماریهای از قبیل چشم،گوش،حلق،بینی و پوست شناگران را تهدید می کنند و چنانچه گند زدایی(ضد عفونی) از سطح قابل قبول در استخر انجام نشود؛میکروب آنها رشد کرده و سبب بروز بیماری می شوند.

به عقیده کارشناسان کودکان،زنان باردار وافرادی که دچار نقص در سیستم ایمنی بدن هستند مانند افراد مبتلا به ایدز،افرادی که پیوند اعضأ و یاافراد شیمی درمانی چنانچه دچار عفونت باشند بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای ناشی از تفریحات آبی هستند.

استفاده از ضد عفونی کننده های مناسب و نگهداری کلر آب در حد استاندارد،تعویض مکرر آب استخرها توسط مسئولین مراکز تفریحی ورزشی و رعایت بهداشت فردی توسط شناگران از مهمترین راه های کنترل و پیشگیری از گسترش بیماریهای ناشی از شناست.

کارشناسان رعایت چند نکته را در این ورزش ضروری می دانند:استفاده از استخرهای خلوت و مطمئن،پرهیز از تماس پوست چرب ناشی از مصرف لوازم آرایشی یا کرم ها با آب استخر,دوش گرفتن پیش از ورود به استخر,سونا یا جکوزی,استفاده از کلاه و عینک شنا برای جلوگیری از آسیب رسیدن به چشم و مو،استفاده از لوازم شخصی،دوش گرفتن و شستن بدن و سر با صابون وشامپو پس از خروج از استخر.

یکی از عوارض ورزشهای آبی قرمزی وسوزش چشم هاست.

که علت اصلی قرمزی چشم کلرامین است و عروق سطحی روی سفیدی چشم بر اثر تماس با کلرامین ملتهب شده و چشم قرمز می شود.که برای جلوگیری بهتر است از عینک استفاده شود.

یکی دیگر از عوارض ورزشهای آبی آفتاب سوختگی است.خشکی پوست یکی دیگر از عوارض ورزشهای آبی می باشد.مهمترین نکته در پیشگیری از این بیماری رعایت بهداشت فردی است و باید از لباس شنا و وسایل شنای تمیز و کاملاًخصوصی استفاده نمود و پس از شناهمه لباس ها و وسایل را با مواد شوینده شست و خشک کرد.

استفاده از روغن های مخصوص شنا برای جلوگیری از آفتاب سوختگی در سواحل و استفاده از کرم ها و لوسیونهای بدن از خشکی پوست جلوگیری می کند.

مسافرت تابستانی به شهرهای شمالی کشور و دیگر مناطق دیدنی و سرسبز اغلب با شنا کردن در دریا و رودخانه ها همراه است.

بخشی از مردم نیز استخرهای شنا را جهت تفریح و سپری نمودن اوقات فراغت انتخاب می کنند.

این در حالیست که عمدتاً ایمنی و بهداشت را هنگام شنا کردن به عنوان دو نکته اساسی در بیشتر مواقع کمتر مورد توجه قرار می دهند.

بد نیست بدانیم شنا کردن در دریا خطرات و مشکلاتی را همه ساله جهت مسافران دریا به وجود می آورد.

خطرغرق شدن در آب دریا صرفاً مخصوص کسانی که آشنایی کمتری با فنون شنا کردن دارند نمی باشد و ممکن است هر انسان بی احتیاط و کم توجهی را تهدید کند.

در زیرسطح زیبا و دیدنی استخر نیز، موادشیمیایی و بیولوژیکی فراوانی وجود دارد که ممکن است با اندکی غفلت متصدیان و شناگران معضلات بهداشتی زیادی برای استفاده کنندگان به وجود آورد.

عوامل محیطی، قارچ و جلبک، گازهای شیمیایی تشکیل شده در آب، میزان درجه حرارت آب و محیط استخر، دفعات تخلیه، کیفیت اولیه آب، میزانPH و کلر آزاد آب همگی از عوامل موثر بر بهداشت استخر است.

در این شماره به بررسی جنبه های مختلف شنا کردن می پردازیم.

فواید شنا آنچه ورزش شنا در سراسر دنیا زیرپوشش قرار می دهد، طیف وسیعی از اقشار مردم علاقمند به ورزش و تحرک جسمانی می باشد عده ای از مردم به ورزش علاقمندند اما وقتی به یاد کوفتگی عضلانی ناشی از ورزش می افتند، از انجام آن منصرف می شوند و اصولاً علاقه ای به جنبش توأم با تعرق زیاد و کوفتگی عضلانی ندارند.

آنچه به این افراد توصیه می شود" ورزش در آب" است چرا که به دور از تعرق زیاد می توانند نشاط و شادی ناشی از تحرک جسمانی را به دست آورند.

ورزش در آب را می توان به ورزشکاران و کسانی که در سطح بالایی از آمادگی جسمانی هستند نیز توصیه کرد.

همچنین برای کسانی که در فصل خارج از مسابقه، آمادگی خود را در سطح مطلوب حفظ می کنند و یا اینکه بخواهند تمرینات اختصاصی برای افزایش قدرت و استقامت عضلانی خود بسته به رشته ورزشی که به آن می پردازند انجام دهند.

شنا را می توان به کسانی توصیه کرد که پس از بهبودی نسبی از آسیب های فیزیکی ممکن است تا مدتها از انجام دیگر تمرینات محروم شده چرا که از این طریق می توانند دوره درمان را سریع تر پیش برده و بهبودی حاصل نمایند.

زنان باردار از جمله افرادی هستند که همواره در جستجوی ورزشی ملایم و مطلوب برای گذران این دوران می باشند.

هر چند که بسیاری از نرمشها و ورزشهای سبک ویژه این دوران از سوی متخصصین معرفی شده است، اما آنچه به این افراد در سراسر دنیا توصیه می شود، ورزش در آب و انجام حرکات ملایم در آن می باشد.

ورزش در آب علاوه بر آن که شادی و نشاط بودن در آب را با خود دارد، سستی و کسلی ناشی از وزن زیاد در این دوران را به در کرده، می تواند سبب بهبود وضعیت جسمانی در این قبیل افراد شود یک آمادگی جسمانی خوب، مادر را در تحمل وزن رو به رشد جنین یاری داده، می تواند با تقویت عضلات کمر و شکم، یک زایمان خوب و سالم را به ارمغان آورد.

همچنین در دوران پس از زایمان، در برگشت عضلات به وضع اولیه قبل از زایمان بسیار موثر خواهد بود.

شنا برای کسانی که اضافه وزن دارند، ورزش فوق العاده مفیدی است چرا که این ورزش به دلیل هوازی بودن در سوختن کالریهای اضافی که می تواند منجر به اضافه وزن شود تأثیر مطلوبی دارد.

این ورزش می تواند تأثیری عمده در کم کردن استرسها داشته باشد.

خاصیت ماساژ دهندگی آب آرامش خاطر و تمدد اعصاب را به انسان برمی گرداند.

این ورزش به همه کسانی که علاقه مند به بهبود وضعیت روحی و جسمی خود هستند، صرفنظر از سن، سابقه آمادگی جسمانی و یا بیماری که دارند توصیه می شود.

آنچه در این مورد به افرادی که به نوعی مشکل پزشکی عمده ای دارند، توصیه می شود مشورت با پزشک و رعایت برخی توصیه ها پیرامون عدم انجام حرکات خطرناک در مورد هر بیماری است.

این ورزش بیشتر قسمت بالاتنه را درگیر فعالیت می کند.

ماهیچه های کوچک بازوها در اثر ورزش شنا نسبت به ماهیچه های بزرگتر پا بیشتر به حرکت گرفته می شوند.

تقویت عضلات و بهبود ظرفیت تنفسی، همچنین بالارفتن قدرت خون رسانی قلب از دیگر فوایدی است که می توان برای ورزش شنا ذکر کرد.

بهداشت شنا کردن بسیار روشن است که آب محیط عالی برای انتقال و رشد موجودات ذره بینی بیماری زایی است که عامل بیماریهایی از قبیل تب تیفوئیدآ اسهال آمیبی و باسیلی، هپاتیت، تبخال، ورم ملتحمه چشم و زرد زخم و غیره می باشد.

این قبیل موجودات میکروسکوپی، محیطهای گرم و مرطوب همراه با غذای کافی را ترجیح می دهند.

عوامل عفونت های ذیل در استخری با مراقبت ضعیف ممکن است وجود داشته باشد.

- عفونت های ویروسی و قارچی، مثل عارضه خارش پای شناگران که یک بیماری قارچی پوست است.

- عفونت چشم، گوش، گلو و بینی - عفونت های بخش فوقانی تنفس - عفونت های روده ای آنچه شناگران در استخر باید به آن توجه کنند - قبل از ورود به استخر بدن خود را با یک شوینده مناسب شستشو دهید.

- قبل از ورود به استخر پای خود را در داخل حوضچه کلر قرار دهید.

- به همه کسانی که به استخر می روند توصیه می شود پیش از ورود به استخر مثانه خود را تخلیه کنند.

- از تف کردن، مضمضه کردن آب، شستن و خارج کردن ترشحات بینی و...

خودداری کنید.

- هنگام شنا کردن خلط گلوی خود را به آب استخر وارد نکنید.

ترجیحاً هنگام ابتلاء به بیماری توأم با خلط عفونی، به شنا نپردازید.

- اگر بیماری پوستی از قبیل بیماریهای قارچی قابل سرایت دارید به هیچ عنوان به استخر عمومی مراجعه نکنید.

- بعد از استخر نیز بدن خود را شستو دهید.

آنچه متصدیان استخر باید توجه کنند - کلر آزاد باقیمانده استخر حداقل 2-5/1 میلی گرم در آب باشد مقادیر کمتر از این میزان ممکن است عواملی از قبیل کریپتوسپوریدیوم را از بین نبرد.

- مرتباً محیط استخر را تمیز کنید و آب آن را به دفعات کافی تخلیه و تعویض نمائید.

- آب استخر را جهت وجود باکتریهای کلی فرم و پسودوموناس کنترل کنید، این دو می توانند شاخصهای مناسبی جهت سنجش میزان کارایی سیستم های ضدعفونی کننده و بهداشت آب باشند.

ایمنی شناگران نکات ایمنی باید در سالن استخر با نصب هشدارها و پیامهای نوشته شده به اطلاع عمومی برسد.

خودداری از دویدن در محیط استخر، شنا کردن در عمق متناسب با توانایی شنا کردن و اجتناب از بازی و شوخی های خطرناک می تواند ایمنی نسبی افراد را تأمین کند.

استفاده از وسایل مورد نیاز جهت شنا از قبیل عینک، گوشی و دماغی را فراموش نکنید.

چنانچه دچار خستگی و گرفتگی عضلانی شدید از شنا کردن در قسمتهای عمیق خودداری کنید.

از شنا کردن در دریا هنگامی که شرایط طوفانی وجود دارد پرهیز کنید.

ایمنی شنا در دریا آنچه مسئولین باید توجه کنند - با مطالعه و بررسی جغرافیایی فضاهایی را برای شنا در نظر بگیرند که حداقل پستی و بلندی و کمترین حفره آبی را داشته باشند.

- در کنار سواحلی که مکان های مناسبی برای شنا هستند درمانگاههایی دایر شود تا چنانچه فردی در حین شنا دچار عارضه شد، در همان مکان با کمترین امکانات درمان شود.

- خانواده ها را نسبت به بهره گیری مناسب از دریا آموزش دهند و در شبکه استانی رادیو و تلویزیون نکات ایمنی را به دفعات به مسافران دریا بازگو کنند.

- برای فضاهای خصوصی که در اختیار مسافران دریا قرار می گیرند، تعرفه ای را مشخص کنند و نظارت بر امنیت مسافران در این خصوص را جدی بگیرند.

آیا میدانید شایع تترین اسب ورزش شنا چیست ؟

آسیب های شنا اغلب از نوع آسیب های مزمن می باشند و مکانیسم ایجاد آنها ربه علت استفاده بیش از حد عضو و حرکات تکرار می باشد .

شایعترین نو آسیب در شناگران حرفه ای ، درد تشانه به علت حرکات چرخشی مکرر است که در سه شنای کرال سنینه کرال پشت و پروانه وجو داشته و در هنگام شروع ومرحله کشش دست نمود بیشتری دارد .

استفاده از کفی های دست و تخته کمکی شنا در تمرینات باعث افزایش این درد می شود.

علت درد شانه در شناگران چیست ؟

این اسیب در اثر استفاده بیش از حد و برخورد های مکرر تاندون های عضلات چرخاننده شانه ( روتاتورکاف) و سر دراز عضله دو سربازویی با زایده آکرومیون و رباط کور اکوآکرومیال میباشد.

شانه یک شناگر به طور متوسط هر روزه هزاران بار دریک محرکت دورانی به انجام حرکات ابدوکسیون .

فلکسیون رو به جلو و چرخش داخلی می پردازد ( فرود دست در آب و شروع عمل کشش) .

با انجام عمل فوق سر استخوان بازو و در مقابل رباط کوراکوآکرومیال و زایده آکرومیون قرار میگیرد و موجب تحت فشار قرار گرفتن تا ندون های عضلات فوق خاری (Supraspinatus) و سر دراز عضله دو سر بازویی می شود که این فرآیند منجر به التهاب ، تورم و درد در ناحیه میگردد.

جهت پیشگریری از درد شانه در شناگران چه اقداماتی انجام می شود؟

گرم کردن و حرکات کششی قبل از تمرین ترمینات قدرتی درجهت متعادل کردن قدرت عضلانی ، عضلات جلویی سینه و پشتی ، اجتناب از تمرین بی شاز حد و تصحیح تکنیک شناگر از جمله اقدامات لازم جهت پیشگیری از درد شانه میباشد.

برای درمان درد شانه شناگرچه اقداماتی لازم است ؟

درمان بستگی به شدت آسیب دیدگی دارد و بسته به آن باید از عوامل ذیل بهره جست : استفاده از یخ بعد از تمرین برای کاهش التهاب و تجویز داروهای ضد درد و ضد التهاب مثل آسپرین وبرو فن ودر موارد تشدیدتر معرفی ه فیزیوتراپیست .

همچنین باید به شناگر توصیه کرد که در هنگام شنا کرال سینه و پشت ، بدن خود را بیشتر بچرخاند تا آرنج ها کمتر از آب بیرون بیایند و در نتیجه فشار کمتری بر روی تاندون های درگیر وارد شود.

مکانیسم درد زانو در شناگران رشته قورباغه چه میباشد؟

درشنای قورباغه زماین که مفصل ران در وضضعیت چسبیده به هم (adduction) و چرخیده به داخل internal rotation ) میباشد.

حرکت زانو در یک حالت چرخش به خارج ، ناگان از حالت بسته به حالت باز تغییر وضعیت می دهد و این حرکت زمانی که با چجرخش به خراج و باز شدن کامل هر دو پا توام یم گردد .

کشش قابل توجهی بر سطوح داخلی زانو و کشکک وارد می کند.

این مشکل نه تنها در شناگران مبتدی به علت تکنیک ضعیفشان ، بلکه در شناگران حرفه ای نیز به خاطر شدت ضربه شلاقی و تعداد ضربات زیاد در طی تمرینات دیده می شد.

جهت پیشگیری از درد زانو در شناگر چه اقداماتی لازم است؟

اصول پیشگیری شامل بهبود و اصلاح تکنیک پای قورباغه ، اصلاح هر گونه ضعف و عدم تعادل عضلانی در نواحی زانو و ران و اجرای برنامه های کششی ثابت و نرم برای عضلات اندامهای تحتانی ، به نحوی که رباطهای داخلی زانو تحت کشش قرار گیرند، می باشد.

جهت درمان درد زانو باید چه اقداماتی انجام گیرد ؟

برای درمان از اصل PRICES‌کمک می گیریم ( مبرای توضیح بیشتر به مبحث اقدامات اولیه درمانی مراجعه شود) پس از آسیب باید زانوی دردناک را تحت مداوای با یخ قرار دهیم ، همچنین استفاده از آسپیرین و سایر داروهای ضد التهاب و روشهای فیزیوتراپی نظیر اولتراسوند نیزباید مد نظر قرار گیرند .

دربعضی مواقع جلوگیری از زدن پای قورباغه از دیگر اصول درمان میباشد.

علت کمر درد در برخی شناگران چیست ؟

متاسفانه کمر درد به طور فزاینده ای در شناگران شیوع پیدا کرده است .

این شیوع، بیشتر در افرادی که شنا قورباغه انجام می دهند و به علت لوردوز ( افزایش قوس کمر ) ناشی از حرکت کششی با آرنج بسته و افزایش ابدوکسیون بزو یم باشد که در طی این حرکت به علت بالا بودن آرنج ها و همچنین قسمت سر وسینه نسبت به نایحه کمری ، فشاری در نواحی انتهایی مهره های کمری ایجاد می شود که درصورت تکرار و عدم پیشگیری منجربه شگستگی های تنشی (Stress fracture) می شود .

این هیپراکستانسیون مکرر درشنای پروانه نیز رخ می دهد که در صورت عدم پیشگیری منجر به اسپوند لولیستزیس ( جابجایی مهر ه های کمری) میشود .

برای پیشگیری باید اجرای صیحح تکنیک ، کشش عضلات پشتی و شکمی و تمرینات قدرتی عضلات اطراف لگن و اندام تحتانی به شناگر آموزش داده شود.

آیا اسکمولیوز ( خیمدگی جانبی ستون مهر ها ) در شناگران بیشتر از افراد عادی دیده می شود؟

بل، تاین مشکل حدودا در 7% شناگران گزارش شده است .

این امر ناشی از عدم تعادل عضلانی بین عضلات قدامی و خلفی شناگر م، چرخش های مکرر بدن درطی شنا و غالب بودن یک دست ودر شناگر می باشد که ممکن است به مرور زمان باعث انحراف ستون مهره ها از حالت طبیعی گردد.

منظور از گوش شناگر چیست ؟

گوش شناگر یا التهاب کانال گوش خارجی ناشی از عفونت باکتریال یا قارجچی میباشد.

که غالبا بر اثر سهل انگاری شناگر در خشک کردن این مجرا ایجاد می شود شناگران معمولا با درد و خارش گوش با یا بدون ترشح مراجعه تمی کند.

فشار موضعی بر اطراف مجرای گوش خارجی یا کشیدن لاله گوش باعث درد می شود.

عل این بیمارری رطوبت بیش ا ز حد مجرای گوش می باشد که باعث کاهش سرو من موجود در مجرا و افزایش PH به سمت قلیایی میشود.

که این امر موجب تضعیف عوامل حفاظتی در مقابل عوامل با کتریال و قارچی می شود.

برای پیشگیری، بهترین راه خشک کردن مجرا پس از شنابه وسیله تکان دادن سر یا استفاده ازمو خشک کن می باشد .

بهتر است از گوش پاک کن استفاده ننشود .

برای درمان باید از قطر ه های گوش حاوی آنتی بیوتیک و دارای PH‌پایین ، با یا بدون هیدروکورتیزون استفاده کرد.

فهرست مطالب ورزش 1 فواید شنا 6 بهداشت شنا کردن 7 آنچه شناگران در استخر باید به آن توجه کنند 8 آنچه متصدیان استخر باید توجه کنند 8 ایمنی شناگران 9 آیا میدانید شایع تترین اسب ورزش شنا چیست ؟

10 علت درد شانه در شناگران چیست ؟

10 جهت پیشگریری از درد شانه در شناگران چه اقداماتی انجام می شود؟

11 برای درمان درد شانه شناگرچه اقداماتی لازم است ؟

11 مکانیسم درد زانو در شناگران رشته قورباغه چه میباشد؟

11 جهت پیشگیری از درد زانو در شناگر چه اقداماتی لازم است؟

12 جهت درمان درد زانو باید چه اقداماتی انجام گیرد ؟

12 علت کمر درد در برخی شناگران چیست ؟

12 منظور از گوش شناگر چیست ؟

13