دانلود تحقیق اتصال قالبهای فلزی

اتصال قالبهای فلزی:
تسمه های کناری صفحات و اجزای قالب بندی دارای سوراخ هایی هستند که فاصله محور تا محور آنها 5 سانتیمتر است و این امکان را فراهم می کنند که بتوان از پیچ و مهره و یا گیره های پشت قالبی در هر جایی از قالب استفاده کرد.

فواصل کناری قالبها به گونه ای تنظیم شده اند که در صورت توسعه قالب بندی فاصله محور تا محور سوراخ ها 5 سانتیمتر حفظ شوند.

بعضی از قالبهای فلزی در دو وجه عمود بر هم پیم و در دو وجه دیگر سوراخ دارند که توسعه قالبها بدون استفاده از اتصالات خاصی امکان پذیر است و سرعت عمل زیادی دارند.

اتصال قالبها در محل های خاص به وسیله تسمه های پیم دار و یا سوراخ دار امکان پذیر است.

در سقف ها از نوع بدون پیم این قالبها استفاده می شود بنابراین اتصال توسط پیچ و مهره می باشد تا در زمان قالب برداری به سادگی برداشته شوند.

قالبهای استاندارد فلزی:
قالبهایی هستند که ابعاد آنها مضربی از 5باشند.

معمولا مدول پایه قالب بندی در ایران 10سانتیمتر است.

بنابراین قالبها با این ابعاد بدون هیچ سفارشی یافت می شود:
باید دقت نمود که ابعاد قالب به گونه ای انتخاب می شوند که یک نفر براحتی آن را حمل کند محل 1 در جدول که با علامت × نشان داده شده مشخص کننده وجود قالب 45×35 به صورت تولید شده است و محل 2 مشخص کننده قالب 50×70است که به صورت تولید شده وجود ندارد.

بلکه عرض آن باید از ترکیب دو قالب( 20 و50) ،( 25 و41 )،(30و40 )،و یا( 35و 35 )حاصل شود.روش یادشده نشان می دهد که از مجموع اندازه هایی که با خطوط پر نشان داده شده اند ابعاد جدیدی حاصل می شوند که بسته به نوع کار به سبب محدودیت ها از هر ترکیبی می توان استفاده کرد.ترکیب ابعاد قالبهای موجود که در جدول نشان داده شده است برخی اعداد را نمااین می سازد که بیشتر اوقات می تواند ابعاد سازه های مارا پوشش بدهد و با ترکیبات مناسب قالبها قالب بندی صورت گیرد.

اما اگر هیچ ترکیبی نتواند قالب بندی مورد نظر را پوشش دهد از ترکیبی استفاده می شود که فاصله انتهایی را به حداقل برساند.( طبیعی است این فاصله کمتر از 10سانتیمتر خواهد بود) آنگاه برای پوشش این فاصله از قالبهای پرکننده به نام فیلر استفاده می شود.

همیشه به همراه مجموعه قالب بندی تعدادی فیلر در طول های مختلف وجود دارد.کار فیلر به گونه ای است که در یک طرف به حالت کشویی و در روی صفحه قالب قابلیت حرکت دارد و می توان از فاصله نیم سانتیمتری تا 10 سانتیمتری را پوشش دهد.

قالبهای خاص:
هرگونه قالبی که نتوان با استفاده از ترکیب قالبهای استاندارد و فیلرها آن را ساخت به «قالبهای خاص» موسوم است.

قالبهای سطوح به صورت مثلثی ،ذوزنقه، متوازی الاضلاع، گرد، و منحنی نمونه هایی از قالبهای خاص هستند .

برای تهیه این قالبها باید سفارش ساخت آنها بر اساس ابعاد و اندازه های روی نقشه به کارخانه داده شود.

عملکرد قالبهای فلزی:
بهره برداری از قالبهای فلزی تابع توجیه اقتصادی ، سرعت عمل، کیفیت، شکل قالب و وضعیت کارگاه است.معمولا بسته به عوامل مذکورو عوامل دیگری که تابع زمان اجرای عملیات است به سه روش از قالب های فلزی بهره برداری می شود:
1.

ثابت
2.

رونده (جابه جا شونده)
3.

لغزنده
قالبهای فلزی ثابت:
این نوع قالب بندی بر اساس نقشه قالب بندی و یا بر اساس ابعاد سازه در محل مطابق جزئیات مونتاژ می گردد.

سپس تثبیت شده و عمل بتن ریزی انجام می شود.

تا زمانی که بتن مقاومت کافی را کسب نکرده باشد قالبها در همان وضعیت باقی می مانند .

نکته درخور توجه در هر نوع قالب ثابت، افت (خیز اولیه) عناصر افقی است.

در این اعضا افت اولیه با خیز قالب برابر است.

از اینرو باید در شمع زنی این اعضا دقت کرد که حتی المقدور خیز در قالب مهار شود یا حداکثر در حد مجاز پدید آید.

دیوارها :
دیوارهای بتون مسلح بسته به ملاحظات سازه ای به سه دسته عمده تقسیم می شوند:
1.

دیوارهای حایل (retaining wall)
2.دیوارهای باربر (bearing wall)
3.

دیوارهای برشی (shear wall)
1.

دیوارهای حایل: معمولا از بتن غیر مسلح بوده و به دیوارهای وزنی موسوم هستند.

وظیفه این دیوارها مقاومت و پایداری در برابر فشار جانبی ناشی از خاک و یا آب است.

2.

دیوارهای باربر: دیوارهایی هستند که علاوه بر وزن خود نیروهای خارجی را که عمدتا به صورت محوری با خروج از مرکزیت و یا بدون خروج از مرکزیت را تحمل می نمایند .

اگر در دیوارها خمش زیاد باشد(خروج از مرکزیت ؟) رفتار دیوار مشابه رفتار ستون خواهد بود و علاوه بر ضوابط دیوارها ضوابط ستونها هم باید به کار گرفته شود.

3.

دیوارهای برشی: یک راه حل مطمئن برای مقابله با نیروهای جانبی ناشی از باد و زلزله استفاده از دیوار هایی در سازه است که به دیوار برشی موسومند.

موقعیت دیوارها بسته به پلان معماری است اما باید سعی شود به صورت متقارن ساخته شوند و پوشش سقف وتیرهای متصل به آنها از اتصال قوی و مطمئن برخوردار باشند .

اگر ارتفاع دیوار زیاد باشد علاوه بر مسئله برش ، مسئله خمش مطرح می شود که اثرات آن باید در محاسبات لحاظ شود.

نکات اجرایی قالب: سطح داخلی قالبها چرب شود.

برای تعبیه دریچه های تاسیسات و غیره در دالها، از قالبهای جوبی استفاده می شود که ابعاد خارجی آنها با ابعاد داخلی دریچه ها برابر می باشد.این قالبها که به«قالبهای دریچه» موسومند با توجه به نقشه قالب بندی در موقعیت خواسته شده قرار می گیرند.و بوسیله میخ یا سیم مفتول به قالبهای زیرین یا شبکه آرماتور تثبیت می شوند.برای جبران توزیع تنش در محل این دریچه ها طبق دستورات محاسباتی یا آیین نامه ای میلگردهایی تحت زاویه در محیط این دریچه ها قرار داده می شود.میخکوبی این قالبها باید به گونه ای باشد که بعد از بتن ریزی به سادگی بتوان آنها را باز کرد یا حتی المقدور از میخهای ضعیف استفاده کرد.اگر ابعاد بازشو بزرگ باشد باید در داخل قالبها ازمهاربندی (چپ و راست)استفاده کرد تا پیچش در جعبه به وجود نیاید.

برای اتصال چهارچوب پنجره ها یا ستونچه ها از صفحاتی که در داخل بتن کار گذاشته می شوند می توان بهره گرفت.

این صفحات بسته به مقدار و نوع نیرو باید دارای ضخامت مناسبی بوده به وسیله میلگردهایی که با توجه به ضوابط خم می شوند مهار وگیر آنها را بر آورده ساخت.

تعداد این میلگردها و شکل خم آنها باید طوری باشد که علاوه بر طول مهاری لازم، قادر به تحمل بارها باشند، مسئله مهم دیگری که در این صفحات وجود دارد(بخصوص اگربه صورت کششی کار می کنند) کفایت جوش میلگردها به صفحه می باشد.این جوش می باید دارای بعد کافی بوده در عمق میلگرد و صفحه نفوذ کند، زیرا مشاهده شده که بعضی از این صفحات در اثر نیروهای کششی از محل جوش کنده شده اند.

بعد از نصب صفحات، بوسیله سیم مفتول به شبکه میلگردها تثبیت می شوند.

تیرهای کناری به دلیل اینکه در وجه خارجی ساختمان قرار می گیرند و اغلب در نمای ساختمان در معرض دید واقع می شوند.عملیات قالب بندی آنها باید با دقت انجام شود تا سطح صافی حاصل شود.

مسئله دیگری که در تیرهای کناری اهمیت دارد عدم تکیه گاه جانبی و در نتیجه مهار فشار رانشی بتن است.به همین دلیل باید با مهارهای مناسبی تثبیت شوند؛از اینرو در حین اجرا باید تیرهای نگهدارنده از محیط کار بیرون زده تا بتوان دستکها را(اگر از چوب استفاده می شود و امکان نصب دستکهای فلزی نباشد)به این تیرها متصل کرد.

چون در ارتفاع زیاد امکان داربست برای عملیات روی این تیرها وجود ندارد یا پرهزینه است.در پیرامون ساختمان روی تیرهای نگهدارنده یک سکوی کار ایجاد می شود که کف آن تخته کوبی می شود تا امکان تردد روی آن باشد .و برای ایمن کردن آن یک نرده در لبه کناری ان ایجاد می شود تا خطری کارگران را تهدید نکند تاثیر این سکو بر قالبهای تیر حتما مورد نظر مهندس ناظر و سرپرست قالب بندی بوده و تدابیر لازم برای مهار آن انجام می گیرد.

سیستمهای نگهدارنده سقف عبارتند از قالبهای فلزی که به صورت قطعاتی به هم متصل می شوند و در ارتفاع قابلیت توصیه دارند.به طور یکه می توان آنها را تا ارتفاع معین به هم متصل کرد.

در دو انتهای بالا و پایین دستگاه قطعات کامل مناسب برای اتکای تیرهای کش و نصب روی زمین وجود دارد.