فلاسک خلاء
فلاسک ظرفی است که مایعات یا گازها را گرم یا سرد نگه میدارد.این ظرف ترموس یا فلاسک دوئر هم نامیده میشود.سر جیمز دوئردانشمندی اسکتلندی بود که در دهه۱۸۹۰ میلادی این نوع ظرف را اختراع کرد.فلاسک از یک بطری شیشه ای دو جداره ساخته شده است.هوائئ که در فضای میان دو دیواره شیشه ای وجود دارد با پمپ بیرون کشیده میشود تاخلا بوجود اید.سطح رو به خلا دیوارهها هم مانند ایینه با نقره اندود میشود.در سال۱۹۲۵ فلاسک خلائ درون یک بدنه محافظ قرار گرفت وبرای استفاده عموم به بازار عرضه شد تا برای حمل نوشید نیهای گرم یا سرد مورد استفاده قرار گیرد.
برای آن که بفهمیم فلاسک دقیقا چطور مواد را با دمای اولیه به مدت طولانی نگه میدارد باید به قوانین شیمی برگردیم.اشیای گرم با انتقال گرمای خود به محیط اطرافشان ،سرد و اشیای سرد با گرفتن گرما از محیط پیرامون خود گرم میشوند .اساس کار فلاسک جلوگیری از جریان یافتن گرما از خارج به درون ظرف ویا از درون ظرف به خارج از آن است .حال آن که گرما به سه روش از جائی به جای دیگر جریان می یابد.این سه روش عبارت اند از :هدایت ،همرفت وتابش.
از آن جا که فلاسک دیواره ای از جنس شیشه دارد و شیشه ماده ای عایق است ،گرما از طریق هدایت جریان پیدا نمیکند.بعلاوه وجود خلا در فاصله ی میان دو جداره مانع جریان یافتن گرما به صورت همرفت میشود .
پوشش نفره ای داخل ظرف نیز از جریان یافتن به صورت تابش جلوگیری میکند.در نتیجه این ظرف می تواندمواد گرم و سرد را برای مدتی طولانی بدون آن که دمای آنها تغییری کند در خود نگه دارد.در واقع آن چه موجب این عملکرد فلاسک می شود ،به طور کلی شامل ممانعت خلا از جریان گرما از طریق همرفت و اتلاف نشدن گرما به علت نقره اندود بودن دیواره است.
قمقمه
یک قمقمه نظامی (سمت راست) به همراه آب‌خوری قمقمه (سمت چپ).
قُمقُمه، ظرفی فلزین است که مسافران یا سربازان بر کمر می‌بندند و گرما یا سرمای مایع درونش را تا مدتی حفظ میکند.[۱] در گذشته قمقمه‌ها از جنس و ساختاری متفاوت با حال ساخته می‌شدند، ولی امروزه گاه از فلاسک‌های خلاء بدین منظور استفاده میشود.
پیشینه
در گذشته‌ها برای خنک نگه داشتن آب از کوزه‌ها یا قمقمه‌های چرمین استفاده می‌شده‌است.
بعدها از قمقمه‌های پلاستیکی و فلزی بدین منظور استفاده شد.
نخستین فلاسک خلاء توسط سر جیمز دوار فیزیکدان و شیمیدان در سال ۱۸۹۲ ساخته شد.
فلاسک
تصویری از یک فلاسک.
فلاسک، ظرفی است که مایعات یا گازها را گرم یا سرد نگه میدارد.
فهرست مندرجات
• ۱ پیشینه
• ۲ ساختار
• ۳ کارکرد
• ۴ منابع
پیشینه
نخستین فلاسک خلاء توسط سر جیمز دوار فیزیکدان و شیمیدان اسکاتلندی در سال ۱۸۹۲ ساخته شد.
نخستین تولید تجاری آن در سال ۱۹۰۴ توسط شرکت آلمانی ترموس GmbH انجام شد.
این ظرف ترموس یا فلاسک دوئر هم نامیده میشود.
ساختار
تصویری از ساختار یک فلاسک.
یک فلاسک خلاء کاربردی، یک بطری شیشه‌ای، فلزی یا پلاستیکی با دیواره‌های میان‌تهی است که فضای باریک میان دیواره‌های درونی و بیرونی از هوا خالی شده‌است.
همچنین می‌توان آنها را دو بطری با دیواره‌های نازک درنظر گرفت که یکی درون دیگری جا می‌گیرد و در سر فلاسک به هم محکم شده‌اند.
استفاده از خلاء مانع از انتقال گرما از طریق رسانایی یا همرفت میشود.
گرمادهی تابشی را نیز می‌توان با بهره از روکش‌های بازتابنده(مانند نقره‌پوش کردن) در رویه‌ها می‌توان به حداقل رساند.
محتویات فلاسک با دیوارهٔ درونی به تعادل گرمایی می‌رسند؛ دیواره که نازک است و ظرفیت گرمایی پاییینی دارد، گرمای زیادی را با محتویات مبادله نخواهد کرد، هرچند بر دمای محتویات کمی اثر می‌گذارد.
در دمایی که فلاسک‌های خلاء استفاده میشوند(معمولا پایین‌تر از دمای جوش آب) و با کاربرد پوشش‌های بازتابنده، انتقال فروسرخ (تابشی) کمی انجام میشود.
همچنین فلاسک باید دهانه‌ای برای افزودن و ریختن محتویات داشته باشد.
کارکرد با توجه به قوانین ترمودینامیک، اشیای گرم با انتقال گرمای خود به محیط اطرافشان، سرد و اشیای سرد با گرفتن گرما از محیط پیرامون خود گرم میشوند.
اساس کار فلاسک، جلوگیری از جریان یافتن گرما از خارج به درون ظرف و یا از درون ظرف به خارج از آن است.
حال آن که گرما به سه روش از جایی به جای دیگر جریان می‌یابد.
این سه روش عبارتند از: هدایت یا رسانایی همرفت تابش از آنجا که فلاسک دیواره‌ای از جنس شیشه دارد و شیشه ماده‌ای عایق است، گرما از راه رسانایی جریان پیدا نمیکند.
همچنین وجود خلاء در فاصله بین دو جداره، از جریان یافتن گرما به صورت همرفت جلوگیری میکند.
همچنین پوشش نقره‌ای داخل ظرف از جریان انتقال به صورت تابش جلوگیری میکند.
در نتیجه این ظرف می‌تواند مواد گرم و سرد را برای زمانی طولانی بدون آن که دمای آنها تغییری کند، در خود نگه دارد.
آن چیزی که این ویژگی فلاسک را در پی دارد، نخست جلوگیری خلاء از جریان گرما از راه همرفت و سپس هدر نرفتن گرما به دلیل سطح بازتابندهٔ دیواره است سر جیمز دوئر (1923-1842) دوئر یک شیمیدان و فیزیکدان انگلیسی بود که در حدود 1892 میلادی فلاسک خلاء را اختراع کرد.
این فلاسک را فلاسک دوئر می نامند و بعضی وقت ها نیز از نام تجاری آن (ترموس) استفاده می کنند دوئر این نوع فلاسک را برای انجام آزمایش بر روی اکسیژن مایع، هیدروژن و سایر گازها در دماهای بسیار پایین به کار گرفت.
در سال 1891، به همراه فردریک آبل، کوردیت را که نوعی ماده منفجره بدون دود بود برای استفاده در فشنگ ها و گلوله های توپ، اختراع کرد.
فلاسک ظرفی است که مایعات یا گازها را گرم یا سرد نگه میدارد.این ظرف ترموس یا فلاسک دوئر هم نامیده میشود.سر جیمز دوئردانشمندی اسکتلندی بود که در دهه۱۸۹۰ میلادی این نوع ظرف را اختراع کرد.فلاسک از یک بطری شیشه ای دو جداره ساخته شده است.هوائئ که در فضای میان دو دیواره شیشه ای وجود دارد با پمپ بیرون کشیده میشود تاخلا بوجود اید.سطح رو به خلا دیوارهها هم مانند ایینه با نقره اندود میشود.در سال۱۹۲۵ فلاسک خلائ درون یک بدنه محافظ قرار گرفت وبرای استفاده عموم به بازار عرضه شد تا برای حمل نوشید نیهای گرم یا سرد مورد استفاده قرار گیرد.
برای آن که بفهمیم فلاسک دقیقا چطور مواد را با دمای اولیه به مدت طولانی نگه میدارد باید به قوانین شیمی برگردیم.اشیای گرم با انتقال گرمای خود به محیط اطرافشان ،سرد و اشیای سرد با گرفتن گرما از محیط پیرامون خود گرم میشوند .اساس کار فلاسک جلوگیری از جریان یافتن گرما از خارج به درون ظرف ویا از درون ظرف به خارج از آن است .حال آن که گرما به سه روش از جائی به جای دیگر جریان می یابد.این سه روش عبارت اند از :هدایت ،همرفت وتابش.
از آن جا که فلاسک دیواره ای از جنس شیشه دارد و شیشه ماده ای عایق است ،گرما از طریق هدایت جریان پیدا نمیکند.بعلاوه وجود خلا در فاصله ی میان دو جداره مانع جریان یافتن گرما به صورت همرفت میشود .
پوشش نفره ای داخل ظرف نیز از جریان یافتن به صورت تابش جلوگیری میکند.در نتیجه این ظرف می تواندمواد گرم و سرد را برای مدتی طولانی بدون آن که دمای آنها تغییری کند در خود نگه دارد.در واقع آن چه موجب این عملکرد فلاسک می شود ،به طور کلی شامل ممانعت خلا از جریان گرما از طریق همرفت و اتلاف نشدن گرما به علت نقره اندود بودن دیواره است.فلاسک ظرفی است که مایعات یا گازها را گرم یا سرد نگه میدارد.این ظرف ترموس یا فلاسک دوئر هم نامیده میشود.سر جیمز دوئردانشمندی اسکتلندی بود که در دهه۱۸۹۰ میلادی این نوع ظرف را اختراع کرد.فلاسک از یک بطری شیشه ای دو جداره ساخته شده است.هوائئ که در فضای میان دو دیواره شیشه ای وجود دارد با پمپ بیرون کشیده میشود تاخلا بوجود اید.سطح رو به خلا دیوارهها هم مانند ایینه با نقره اندود میشود.در سال۱۹۲۵ فلاسک خلائ درون یک بدنه محافظ قرار گرفت وبرای استفاده عموم به بازار عرضه شد تا برای حمل نوشید نیهای گرم یا سرد مورد استفاده قرار گیرد.
پوشش نفره ای داخل ظرف نیز از جریان یافتن به صورت تابش جلوگیری میکند.در نتیجه این ظرف می تواندمواد گرم و سرد را برای مدتی طولانی بدون آن که دمای آنها تغییری کند در خود نگه دارد.در واقع آن چه موجب این عملکرد فلاسک می شود ،به طور کلی شامل ممانعت خلا از جریان گرما از طریق همرفت و اتلاف نشدن گرما به علت نقره اندود بودن دیواره است.
فهرست مندرجات ۱ پیشینه ۲ ساختار ۳ کارکرد ۴ منابع