نیکلا سارکوزی که به عنوان نماینده «اتحادیه جنبش مردمی» توانست به جای شیراک به کاخ الیزه راه یابد و ریاست جمهوری را برعهده بگیرد در ماههای اخیر مواضع قابل توجهی در قبال صهیونیست ها اتخاذ کرده است.
نیکلا سارکوزی که به عنوان نماینده «اتحادیه جنبش مردمی» توانست به جای شیراک به کاخ الیزه راه یابد و ریاست جمهوری را برعهده بگیرد در ماههای اخیر مواضع قابل توجهی در قبال صهیونیست ها اتخاذ کرده است.
اظهارات وی در مقابله با اسلام و اخراج مسلمانان از فرانسه، دیدارهای مکرر آن با جامعه یهودیان حامی صهیونیسم، اتخاذ مواضع خصمانه و مغایر با خواست جامعه جهانی علیه ایران، تاکید برجنگ افروزی در عراقی که تل آویو خواستار ادامه آن است، بازیگری فرانسه در لبنان برای حفظ سینیوره و حذف حزب ا...، اعمال سیاستهای یک جانبه به نفع تل آویو و ابومازن علیه ملت فلسطین و گروه های مقاومت، همسویی و اتحاد با آمریکا و ...
تماما فعالیت هایی هستند که حکایت از دوستی و اتحاد سارکوزی با صهیونیست ها دارد.
به عبارتی دیگر وی به تریبونی برای آنها مبدل شده که خواسته ها و اهدافشان را مطرح و حتی در این راه منافع ملت فرانسه را قربانی می سازد.
بررسی پرونده سارکوزی و چگونگی همکاری وی با تشکیلات صهیونیست ها چند نکته اساسی را آشکار می سازد.
▪ اولا پدر بزرگ وی یک اشراف زاده یهودی سرگردان و بی چیز بوده که به پاریس مهاجرت کرد و مدتی خیابان خواب بوده است و مادر وی از یهودیان مهاجر به فرانسه می باشد لذا براساس آیین صهیونیست ها سارکوزی نیز یک یهودی است.یهودیان فرانسه که در حدود ۷۰۰ هزار نفر هستند با همین توجیه در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در کنار سارکوزی قرارگرفتند و به حمایت مالی و تبلیغاتی از آن پرداختند.
▪ ثانیا همسر وی سیسیلیا سارکوزی نیز یک یهودی روسی تبار است که خانواده اش نزدیکی بسیاری با جامعه صهیونیست ها دارد.
▪ ثالثا اسناد افشا شده از سوی نشریات و موسسات تحقیقاتی در فرانسه گویای آن است که در سال ۱۹۷۸«مناخیم بگین» نخست وزیر وقت صهیونیست ها از «رافائل ایتان»، رئیس ستاد مشترک ارتش این رژیم خواسته بود تا برای جلب حمایت فرانسه افرادی را در حزب اتحاد جنبش مردمی قرار دهد و وی نیز با نیکلا سارکوزی جوان ارتباط برقرارکرده بود.
اسناد نشان می دهد که سارکوزی به مرد شماره ۴ موساد تبدیل شده بود که حمایت از صهیونیسم را در اولویت داشت.
بررسی پرونده سارکوزی این امر را آشکار می سازد که رئیس جمهور فرانسه نه برای منافع کشورش بلکه برای تحقق خواسته های لابی صهیونیست ها در قدرت قرار گرفته است که چنانکه موضع گیری های آن در قبال ایران، لبنان، تحولات جهانی بازیگری در آفریقا به حمایت از جنایت های آمریکا در عراق بیانگر عدم استقلال وی در تصمیم گیری و بازیچه بودن آن در دستان صهیونیسم بین الملل است.
وی اثبات نموده که برای ملت فرانسه حرکت نمی کند و در چنگال صهیونیسم گرفتار است لذا با توجه به روحیه استقلال خواهی مردم فرانسه، احتمال ایجاد چالشهای بسیار برای وی در آینده دور از ذهن نمی باشد بویژه اینکه رسوایی های وی برای ملت فرانسه بسیار سنگین خواهد بود که می تواند به رویارویی آنها با سارکوزی منجر شود.