دانلود مقاله کرج

1-1 معرفی اجمالی شهرستان
1-1-1 شناخت محیط طبیعی
1-1-1-1 موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی
شهرستان کرج یکی از شهرستانهای استان تهران به شمار می رود که با وسعتی معادل 2457 کیلومتر مربع در موقعیت جغرافیایی 35 درجه و 48 دقیقه عرض شمالی و 51 درجه و 30 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد.

این شهرستان ازشمال به استان مازنداران ، از جنوب به شهریار ، از شرق به تهران و شمیرانات و از غرب به شهرستان ساوجبلاغ محدود می گردد.

براساس آخرین تقسیمات کشوری این شهرستان دارای 3 بخش – 7 دهستان ، 195 آبادی دارای سکنه و 6 شهر بوده است.
2-1-1-1-ساختار زمین شناسی شهرستان ، زلزله و گسل ها
تشکیلات زمین شناسی مناطق غربی استان تهران ناشی از فعالیت دوران سوم و چهارم می باشد.

در قسمت جنوب و جنوب غربی شهرستان تشکیلات آندریتی وجود دارد که قابلیت نفوذ آنها کم می باشد.

در منطقه شمالی نیز تشکیلاتی دیده می شود که بواسطه وجود شکافهائی دارای مقداری آب ذخیره می باشد.
در نواحی غرب دشت کرج تشکیلات دوره میوسن واقع شده که قابلیت نفوذ آن
خیلی کم و بافت طبقات آن از ماسه و مازونها گچ و نمک دار است.
برطبق شواهد و آمارها در سال 1962 میلادی زلزله ای به شدت 10 درجه مرکالی و بزرگی 25/7 درجه ماگینیتی و با یک گسل در جهت شمال غربی شهرکرج به طول 100 کیلومتر حادث گردیده که این گسل با گسل عمومی شمالی – تهران – کرج – قزوین متفاوت است.
3-1-1-1- منابع آبی شهرستان
بطورکلی دو منبع مهم در تامین آب شهرستان نقش دارند.

یکی منابع آب های سطح الارضی و دیگر منابع آبهای تحت الارضی
الف : منابع آبی سطح الارضی:
مهمترین منبع آب سطح الارضی شهرستان .

رودخانه کرج می باشد.

این رودخانه یکی از مهمترین رودخانه های دائمی منطقه بوده که از ارتفاعات دامنه جنوبی البرز سرچشمه گرفته و پس از الحاق رودهای دیگر نظیر ولایت ورد ، و ارنگ رود ، شهرستانک و مسیر ارود در ناحیه واریان ، به دریاچه سدامیرکبیر (سدکرج) ملحق شده و سر ریز آن پس از عبور از شهرکرج درقسمت جنوب غربی به رودخانه شور متصل می شود و پس از آن به دریاچه حوض سلطان در قم می ریزد.
رودخانه کردان دومین منبع تامین آبهای سطح الارضی بشمار می رود.

که در قسمت غربی حوزه رودخانه کرج و در شمال شرقی دشت قزوین قرار گرفته
است.

رودخانه شور از دیگر منابع آبی منطقه بشمار می رود که از ارتفاعات آوج سرچشمه می گیرد و دربستری عمیق و با آبی فراوان در جنوب شهرکرج به شهریار می رسد.

رود شور پس از گذشتن از جلگه های هموار و کویری به دریاچه نمک می ریزد.
همچنین رودخانه های کوچک و فصلی در محدودۀ شهرستان وجود دارد که غالباً در مواقع بارندگی آب در آن جریان پیدا کرده و وارد دشت های جنوبی می شود.
ب : منابع آبی تحت الارضی :
مهمترین منبع تغذیه آبهای زیرزمینی در شهرستان کرج دو رودخانه کردان و کرج می باشد.

عمق آبهای زیرزمینی در نواحی جنوبی شهرستان (حوالی رودخانه شورآباد) 3 متر، در نواحی مرکزی 60 متر و در نواحی شمالی و اطراف جاده تهران کرج به حدود 100 متر می رسد.

نحوه استحصال آبهای زیرزمینی عمدتاً از طریق چاههای عمیق می باشد.
4-1-1-1- وضعیت اقلیمی :
اقلیم هرمنطقه نتیجه ترکیب عناصر متنوع آب و هوائی است که در زمان طولانی و در تطابق با موقعیت جغرافیایی هر ناحیه پدیدار می شود.

عناصری چون گرما ، رطوبت ، فشار هوا ، باد ، قدرت و کمبود تبخیر و بخار آب و ...

از جمله پدیده های تاثیر گذار برشرایط اقلیمی محسوب می شوند.
اقلیم شهرستان متأثراز موقعیت توپوگرافی و جریانات جوی دارای تابستانهای گرم و خشک و زمستانهای سرد است.

این شهرستان از نظر اقلیم به سه منطقه آب و هوائی تقسیم می شود.
الف) تقسیمات توپوگرافی شهرستان و درجه حرارت :
1) منطقه کوهستانی : این منطقه نواحی شمالی شهرستان و ارتفاعات البرز را شامل می شود که در اغلب ماهها پوشیده از برف می باشد.

حداکثر درجه حرارت سالانه در این ناحیه 4/12 درجه و معدل حداقل درجه 6/0 سانتی گراد و نیز حداکثر مطلق حرارت در اول تابستان 31 درجه و حداقل مطلق در اول تابستان 2/24 درجه گزارش شده است.
2) منطقه مرکزی : این منطقه که اغلب نقاط شهری و روستائی را شامل می شود ، دارای آب و هوای گرمتری نسبت به نواحی شمالی می باشد.

معدل درجه حرارت ماهیانه در این ناحیه بین 10 تا 14 درجه متغیر است.
3) منطقه جنوبی : این منطقه دشتهای جنوبی شهرستان را شامل می شود که آب و هوای آن گرمتر و خشک تر ازنواحی مرکزی و کوهستانی می باشد.

درجه حرارت در این نواحی طی روزهای اول فصل تابستان تا 42 درجه افزایش می یابد.
ب – بارندگی :
میزان بارش سالانه منطقه تحت تأثیر عواملی چون جریانات جوی و ارتفاعات در نقاط مختلف متفاوت است.

بیشترین میزان بارش در نواحی شمالی و در ارتفاعات اتفاق می افتد که متوسط آن حدود 395 میلی متر گزارش شده است همچنین کمترین میزان بارش در نواحی جنوبی و دشتی شهرستان اتفاق
می افتد که متوسط آن 182 میلی متر می باشد.
از نظر میزان بارندگی شهرستان کرج بین خطوط همباران 200 تا 400
میلی متر واقع گردیده و بیشترین میزان بارش آخرین اطلاعات در ماه فروردین و کمترین آن در مرداد است.
ج – باد : بطورکلی دو نوع جریان هوایی در منطقه کرج موثر می باشد :
1 – جریانهای عمومی که بیشتر تحت تأثیر مکان قرارگیری و بادهای محلی و موقتی منطقه می باشد.

2 – جریانهای غربی که این بادها شاخه ایی از بادهای اقیانوس اطلس است که پس از عبور از شمال غرب وارد ایران شده و پس از عبور از گیلان و طوالش از تنگه منجیل وارد دشت قزوین و کرج می گردد و نقش موثری در میزان بارندگی و برف خصوصاً در پاییز تا اواخر بهار دارد.
د : پوشش گیاهی و باغی :
از نظر پوشش گیاهی شهرستان کرج به سه قسمت کوهستانی ، جنگلداری و شوره زار تقسیم می گردد که در این میان با توجه به آمارهای دراختیار از
سال 1380 جمع کل عرصه های جنگلی شهرستان 810 هکتار و ذخیره گاههای جنگلی 1092 هکتار می باشد.

ضمن آنکه 68% سطح زیر کشت محصولات زراعی بصورت آبی و 32% بصورت باغات مثمر بوده اند.
2-1-1- شناخت محیط انسانی
1-2-1-1- نرخ جمعیت و رشد آن
براساس سرشماری عمومی و نفوس و مسکن سال 1375 تعداد 1161172 نفر در شهرستان کرج سکونت داشته اند.

همچنین جمعیت این شهرستان در سرشماری سالهای 55 و 65 به ترتیب 439019 و 1171053 نفر گزارش شده است.

بررسی نرخ رشد جمعیت شهرستان کرج طی سه دهه سرشماری گذشته تغییرات قابل ملاحظه ای را نشان می دهد.

به طوریکه در فاصله سالهای
65-1355 با 732034 نفر افزایش نرخ رشدی معادل 3/10 درصد داشته در حالیکه در فاصله سالهای 75-1365 با 9880 نفر کاهش با نرخ رشد 08/0 – درصد مواجه بوده است.
در فاصله سالهای 65-1355 تأثیر سیاستهای کلان کشوری مبنی برفقدان کنترل موالید و همچنین اثرات ناشی از جنگ تحمیلی برافزایش قابل ملاحظه ای جمعیت در این شهرستان موثر بوده است.

از سوی دیگر در فاصله سالهای 75-1365 تأثیر سیاست های کنترلی جمعیت و تفکیک برخی نقاط شهری و روستائی از شهرستان کرج و الحاق آن به شهرستان های دیگر برکاهش
قابل ملاحظه جمعیت در این شهرستان تأثیر گذار بوده است.
در سرشماری سال 1375 تعداد 25390 خانوار در شهرستان کرج ساکن بوده که 4/84 درصد در نقاط شهری و 6/15 درصد آنان در نقاط روستائی سرشماری گردیدند.

بُعد خانوار در نقاط شهری این شهرستان 5/4 و در نقاط روستائی 7/4 بوده است.
2-2-1-1 ساختار سنی و جنسی
ساختارسنی و جنسی در هر جامعه ای متأثر از عوامل اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ، بهداشتی و سیاسی و وقوع جنگها و بلایای طبیعی از دوره ای به دوره دیگر متفاوت است.

در کشور ایران بعد از وقوع انقلاب اسلامی به دلیل فقدان سیاستهای کنترل موالید و کاهش مرگ و میر در گروههای سنی پائین تر متأثر از گسترش بهداشت در سطح جامعه ، ساختار سنی جمعیت به جوانی سیر نموده است ، بطوریکه براساس سرشماری عمومی و نفوس و مسکن سال 1375 بیش از 5/39 درصد از جمعیت کشور در گروههای سنی کمتر از 15 سال (سنین جوانی) قرار داشته اند.

سهم جمعیت شهرنشین در گروههای سنی کمتر از 15 سال به دلیل مهاجرت نیروی کار از روستا به نقاط شهری کمتر از روستا بوده است.
براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1375 از مجموع جمعیت شهرستان کرج 28/36 درصد در گروههای سنی کمتر از 15 سال 51/60
درصد در گروههای سنی 64-15 سال و 19/3 درصد در گروههای سنی بالای
64 سال قرار داشتند.
درشرایط طبیعی به ازاء هر 100 زن 104 مرد در جامعه وجود دارد که در کشور ما پس از کاهش محسوس این شاخص در سال 75 این رقم به 103 مرد در مقابل 100 زن رسیده است.

در مناطق شهری به دلیل اینکه بیشتر جاذب مردان جوان و جویای کار و تحصیل می باشند معمولاً نسبت به جنسی بالاتر از روستاست ، به همین دلیل در نقاط روستائی کشور در این سال به ازاء هر 100 زن 102 مرد وجود داشته است.

در شهرستان کرج نسبت جنسی در نقاط شهری 2/105 و در نقاط روستائی 2/116 گزارش شده است که این نسبت با ارقام متناظر مربوط به نقاط شهری برابر و از نقاط روستائی استان بیشتر
می باشد.(نسبت جنسی برای نقاط روستائی و شهری استان در سال 75 به ترتیب 3/105 و 2/109 می باشد.)
3-2-1-1- سواد وآموزش :
براساس سرشماری عمومی و نفوس و مسکن سال 1375 از مجموع جمعیت 6 سال و بالاتر شهرستان کرج 9/87 درصد با سواد بوده اند.

نسبت با سوادی برای افراد لازم التعلیم (6-14 سال) 5/97 درصد برای افراد 15 تا 24 سال 27/97 ، برای افراد 25 تا 64 سال معادل 59/81 و برای بزرگسالان 65 و بیشتر5/32 درصد گزارش شده است و بر پایه همین گزارش در سال 1375 از مجموع جمعیت 6 تا 24 ساله شهرستان کرج 46/73 درصد در حال تحصیل بوده اند که این نسبت برای کودکان 6 تا 10 ساله 6/95 درصد ، نوجوانان 11 تا 24 ساله 35/95 درصد و جوانان 15 تا 24 ساله 99/45 درصد می باشد.
براساس سرشماری عمومی و نفوس و مسکن سال 1375 از مجموع جمعیت 6 سال و بالاتر شهرستان کرج 9/87 درصد با سواد بوده اند.

نسبت با سوادی برای افراد لازم التعلیم (6-14 سال) 5/97 درصد برای افراد 15 تا 24 سال 27/97 ، برای افراد 25 تا 64 سال معادل 59/81 و برای بزرگسالان 65 و بیشتر5/32 درصد گـزارش شده است و بر پایه همین گزارش در سال 1375 از مجموع جمعیت 6 تا 24 ساله شهرستان کرج 46/73 درصد در حال تحصیل بوده اند که ایـــن نسبت برای کودکان 6 تا 10 ساله 6/95 درصد ، نوجوانان 11 تا 24 ساله 35/95 درصد و جوانان 15 تا 24 ساله 99/45 درصد می باشد.

4-2-1-1- مهاجرت : براساس آخرین اطلاعات مربوط به مهاجرت در شهرستان کرج (سرشماری سال 75) تعداد کل افرادی که طی سالهای 1365 تا 75 به این شهرستان وارد و یا در داخل شهرستان جابجا شده اند برابر 359772 نفرمی باشند.

مقایسه محل اقامت قبلی مهاجران با محلی که در آن سرشماری شده اند.

نشان می دهد 6/8 درصد از روستا به شهر، 57/73 درصد از شهر به شهر، 32/5 درصد از روستا به روستا و 2/11 درصد از شهر به روستا مهاجرت کرده اند.

همچنین براساس همین سرشماری محل اقامت قبلی 64/29 درصد مهاجران سایر استانها 37/40 درصد شهرستانهای دیگر استان محل سرشماری و 7/28 درصد نیز از شهر و آبادیهای همین شهرستان بوده است.

5-2-1-1- نیروی انسانی و ا شتغال نظام اقتصادی هرجامعه یکی از ارکان اصلی در ساختار آن جامعه بوده و نقش اساسی را در تحولات این ساختار ایفا می نماید ، لذا شناخت صحیح از ظرفیتهای اقتصادی و توانمندیهای نیروی کار می تواند در استفاده بهینه از منابع و امکانات موثر باشد.

براســاس سرشمـاری عمومی و نفوس و مسکن سال 1375 از مجموع جمعیت 10 سال و بالاتر شهرستان تعداد 303346 نفر معادل 23/33 درصد فعال و تعداد 609500 نفر معادل 77/66 درصد غیرفعال بوده اند همچنین از مجموع فعال 278509 نفر معادل 8/91 درصد شاغل و 24837 نفر معادل 2/8 درصد بیکار بوده اند.

همچنین توزیع اشتغال در بخشهای مختلف اقتصادی نشانگر اهمیـــت و نقش هریـــک از بخشهـا در ایجاد اشتغال می باشد که براساس آن می توان به نقش هریک از بخشها در اقتصاد منطقه پی برد.

براساس سرشماری عمومی و نفوس و مسکن سال 1375 از مجموع شاغلین شهرستان 427/3 درصد در گروههای عمده کشاورزی ، شکار ، جنگلداری ، ماهیگیری ، 8/16 درصد در گروههـــای عمــده فروشی ، خرده فروشی ، تعمیر وسایل نقلیه موتوری ، موتورسیکلت و کالاهای شخصی و خانگی ، 24 درصد در گروههای عمده صنعــت و 9/55 درصد نیز در سایر گروههای عمده فعالیت می نمایند.

3-1-1- شناخت محیط کالبدی : 1-3-1-1– کشاورزی : الف – زراعت و باغداری : شهرستان کرج با دارا بودن 13821 هکتار اراضی کشاورزی حدود 55/1 درصد از کــل اراضی کشـــاورزی استـان را به خود اختصاص داده است.

از مجموع اراضی کشاورزی در شهرستان کرج حدود 5570 هکتار معادل 3/40 درصد به کشت محصولات زراعی ، 5421 هکتار معادل 2/39 درصد به کشت محصولات باغی و قلمستان و 2830 هکتار معادل 5/20 درصد آن بصورت آیش می باشد.

ب – دامداری و طیور : پرورش دام و طیور در سطح شهرستان کرج از اهمیت زیادی برخوردار است.

بطوریکه اغلب دامداریها در این شهرستان صنعتی بوده و محصولات آن به بازار عرضه می گردد.

براساس اطلاعات حاصل از آمارنامه استان تعداد 150 هزار رأس دام کوچک و تعداد 57892 رأس دام بزرگ در این شهرستان وجود دارد همچینن براساس همین آمار تعداد 311 واحد دامداری صنعتی با ظرفیت پرورش 43000 رأس دام بزرگ در محدوده شهرستان فعالیت می نمایند.

2-3-1-1- صنعت و معدن : بخش صنعت درشهرستان کرج با اختصاص 24 درصد از کل شاغلین شهرستان نقش دوم را در ترکیب اشتغال شهرستان دارا می باشد.

فعالیتهای صنعتی در این شهرستان بطورکلی در سه دسته قابل بررسی هستند: دسته اول : صنایــع و کارگاههائــی کــه از اداره کـل صنایـع و معـادن پروانه بهره برداری اخذ نموده اند.

دسته دوم : صنایعــی که تحــت عنوان کارگاههای صنایع دستی تحت پوشش مدیریت صنایع دستی و خانگی استان فعالیت می نمایند.

دسته سوم : صنایـع خانگی را شامل می شود که تحت پوشش مدیریت صنایع دستی و خانگی فعالیت می نمایند.

3-3-1-1- خدمات : فعالیتهای خدماتی در شهرستان کرج کارکنان ادارات و دوایر دولتی ، تعمیرکاران وسایل نقلیه موتوری ، کارکنان امور حمل و نقل ، انبارداری ، رستــوران داری ، هتلــداری ، واسطه گریهــای مالـــی ، عمــده فــروشــی و خرده فروشی و ...

را شامل می شود که براساس سرشماری عمومی و نفوس و مسکن سال 75 حدود 5/72 درصد از جمعیت شاغل شهرستان در این بخشها فعالیت می نمودند.

بخش خدمات نقش اول را در ترکیب اشتغال شهرستان ایفا می نماید.

4-3-1-1- عمومی و اجتماعی : الف – خدمات آموزشی : شهرستان کرج دارای 751 واحد آموزشی با 2710 کلاس درس فعال و در مقاطع ابتدائی ، راهنمائی ، متوسطه عمومی ، پیش دانشگاهی ، کار و دانش و هنرستان فنی حرفه ای می باشد که تعداد 63864 دانش آموز پسر و دختر در آن به تحصیل می پردازند.

ب – خدمات درمانی : در شهرستان کرج تعداد ده بیمارستان دولتی و خصوصی 65 مرکز بهداشتی و درمانــی ، 24 مرکز رادیولــوژی ، 17 واحــد فیزیوتراپــی ، 37 آزمایشگــاه تشخیص طبی ، 90 داروخانه و 25 خانه بهداشت فعالیت می نماید.

2-1 شناخت روستا 1-2-1 موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی روستــای ارنگـــه از توابـــع شهرستــان کرج ، بخش آسارا و دهستان آدران می باشد که در فاصله تقریبی 20 کیلومتری از مرکز شهرستان و در مسیر جاده چالوس واقع شده است.

در منطقه آدران که فاصله آن تا سد کرج نزدیک به 5 کیلومتر است شاخه ای از جاده آسفالت پرپیچ و خمی از راه اصلی منشعب می گردد که پس از طی حدود 5/2 کیلومتر و عبور از چند کوهپایه به دره سرسبزی منتهی می گردد که هفت روستای کوچک را دربر گرفته است.

این دهات به ترتیب از شمال شرقی به جنوب غربی عبارتند از : ارنگه ، ابهرک ، جوراب (گوراب) ، سرزیارت ، جی ، سیجان ، خور و ارتفاع این منطقه از سطح دریا حدود 2000 متر ودر طول و عرض جغرافیایی 59/35 و 06/51 واقع است.

بطورکلی ده ارنگه با مجموعه دهات هفت گانه تحت پوشش کشوری دهستان آدران از شهرستـــان کــرج می باشد.

این منطقه در یک ناحیه کوهستانی قرار گرفتــه اســـت و از نقطه نظر دسترسی ، جاده نسبتاً کوتاه و مناسبی برای آن کشیده شده است.

فواصل دهات از یکدیگر به ترتیب : ارنگه تا ابهرک 800 متر ابهرک تا جوراب 500 متر جوراب تا سرزیارت 1200 متر سرزیارت تا جی 3300 متر سیجان تا خور 100 متر بطورکلی منطقه ارنگه با دهات متعلقه در حاشیه ده طولی به اندازه 7200 متر را دربر می گیــرد از طــرف شمــال به سد کرج و از طرف جنوب به وینه ختم می شود.

ده ارنگه اولین ده از هفت ده مذکور می باشد که در دامنه غربی دره سرسبزی درجهت شمال – جنوب شکل گرفته است ، که دید همه خانه ها و شکل گیری موقعیت منازل در جهت جنوب شرقی بوده است.

اطراف این دره از کوههای رسی و شنی نسبتاً مرتفعی تا ارتفاع 2000 متر پوشانده است و رودخانه موسمی پرآبی در میان دره در جهت جنوب به شمال درحرکت می باشد که پس از آبیاری مزارع این سری دهات به رودی دیگر در منطقه آدران می پیوندد.

بطورکلی محدوده ده ارنگه یک محدوده حاصل خیزو سبز است.

این ده از نقطه نظر فراگیری در منطقه یا به بیان دیگر از نقطه نظر فاصله ده تا ابتداء و انتهای حاشیه این نوار منطقه ای 12 کیلومتری تــا سد کـــرج و 8 کیلومتری تــا وینه می باشد.

همان گونه که در بالا بیان شد از نظر طبیعی این روستا در پهنه ای غیرمسطح و ناهموار و در اراضی پایکوهی استقرار یافته است.

بافت کالبدی روستای ارنگه از فرمی پراکنده و از الگوئی ارگانیک بهره مند بوده و از لحاظ موقعیت نسبی از شمال ، جنوب و غرب به ارتفاعات و از شرق به محدوده روستای ابهرک محدود گردیده است.

2-1-2-1 دسترسی ها : همانطورکه اشاره شد دسترسی به این ده به علل زیادی آسان و راحت است.

اولاً منطقه ارنگه منطقه دورافتاده ای نسبت به کرج و جاده چالوس نیست.

دوماً به علت قرارگرفتن در ناحیه خوش آب و هوا و هجوم مردم در فصول گرم به منطقه ارنگه و همچنین به علت زیبایی طبیعی در دسترس مردم قرار گرفته است و طبیعتاً به خاطر حصول به این منظور راهی نیز برای آن کشیده شده است.

ثالثاً وجود باغهای پربار سیب در ارنگه و دهات متعلقه و رساندن محصول از روستا به شهر طبیعتاً نیاز به راه ماشین رو مناسبی دارد.

ازکرج تا انشعاب آدران 20 کیلومتر راه آسفالته درجه (1) و 5/2 کیلومتر بعدی تا ارنگه راه آسفالته احداث شده است.

در کوهپایه تعدادی راه مالرو در اطراف جاده قرار دارد.

در چند کیلومتر بالاتر در انشعاب پیست اسکی خور راه دوم ارنگه قرار دارد که گذشته از ارنگه هفت ده اطراف را نیز به هم متصل می کند.

عرض جاده ارنگه در ابتدای انشعاب یعنی در ناحیه کوهپایه که پرپیچ و خم نیز می باشد.

بیش از 6 متر است و دارای زیرسازی و همچنین روسازی مناسب می باشد ، و در انتهای جاده در کیلومتر 2 و 5/2 پیچ و خم جاده کم می شود.

1-2-2-1 تقسیم بندی راهها : الف – راه اصلی ماشین رو : که ازجاده اصلی چالوس شاخه ای فرعی به طول 5/2 کیلومتر منشعب شده که به ناحیه قبرستان یعنی قسمت ورودی ده ختم می شود.

ب – راه ماشین رو داخلی : این راه قبرستان در ناحیه ورودی ده آغاز شده و تا کنار رودخانه (حدود 600 متر) و سپس از وسط رودخانه از روی پل می گذرد.

از نظر کیفیت شیب این جاده حدود (8%) شمالی - جنوبی است ، اصولاً این مسیر جهت عبور و مرور وسائل نقلیه در بافت ده پیش بینی نشده است.

ج – راههای فرعی : علت بخصوصی در جهت بوجود آمدن این گونه راهها در ده نمــی تـوان پیدا کـــرد زیــــرا عامـل مشخص وجود ندارد ، و به جزء چند راه مشخص در ده مسیرهای زیادی جهت عبور جزئی وجود دارد.

مثلاًً هرکس برای خود در شیب ده راهی درنظر گرفته و شاید وجود باغات نامنظم و پراکنده به نظمی که در راههای فرعی می توانست وجود داشته باشد لطمه زده است.

گذشته از این گونه راههای اتفاقی ، درسطح ده چندین مسیر شمالی جنوبی و شرقی غربی ، می توان تشخیص داد که از جهت شرقی غربی آن نیز درطول شیب و جهت شمالی جنوبی آن در طول خط راه است.

اصولا این راهها در بیشتر مسیر از میان باغات می گذرد ، بدون دیواره ، حاشیه یا کوچه باغی ، و در مسیرهای داخلی ده نظم ثابتی از جهت عرض ندارد.

ترافیک اصلی این راهها انسان پیاده و حیوان است محلی برای عبور گاو و گوسفند یا مسیری برای حمل کالا یا محموله برپشت الاغ است.

طبیعتاً ابعاد این مسیر براساس ابعاد عبور کنندگان از آن شکل گرفته است اصولا این راهها در وحله اول از قسمت باغات به ناحیه مرتفع ده یعنی قسمت جاده اصلی ختم می شود ، به این علت باغ (سیب) در جبهه های مخصوصی در پشت الاغ ها به جاده اصلی انتقال داده می شود و از آنجا بوسیله ماشین توزیع می گردد.

مجموع راههای مختومه به رودخانه بعلاوه راه 600 متری ماشین رو ده تا حدود 20 سال قبل در نقطه نامناسب بوسیله پل چوبی یا فلزی ناقص بطرف دیگر رودخانه هدایت می شده است.

البته پل صرفاً جهت عبور پیاده و حیوان بــوده است که در سالهای اخیر پل فلزی مناسبی با روکش آسفالت جهت عبور سواره ساخته شده که ارتباط سواره با دهات بعدی را میسر می کند ، وجود این پل شدیداً مورد نیاز اهلی ده بوده است زیرا پل های قبل به علت نداشتن مقاومت در زمستان و مشکل سازه ای بوسیله طغیان رودخانه تخریب می شده است.

3-1-2-1- منابع آبی : عدم توجه مسئولان ، بی دقتی و بی توجه ای اهالی روستا و خشک شدن چشمه ها و قنات در تابستان و احیا نکردن آنان از این منطقه پرچشمه و پر آب فقط سه چشمه را باقی گذاشته که بازهم به علت بی توجهی آب حاصله از این چشمه ها ، حتی کفایت آب آشامیدنی اهالی این ده را به زحمت میدهد.

الف – چشمه اصلی : که در قسمت جنوب غربی ده ، در محله اعیان نشین و نسبتاً مرفه و ویلا ساز صحرا قرار گرفته است که متاسفانه به علت وجود همین عوامل ، آب آن به حالت اختصاصی در آمده و موجب پرکردن استخرها و نیازهای اسرافکارانه این اهالی قرار گرفته است ، و در حــال حاضــر به علت بی توجهی ، حجم آبدهی آن به حداقل ممکنه رسیده است.

آب این چشمه به مقدار بسیار کمی در دسترس مردم قرار می گیرد و باقیمانده آن در مواقع پرآب درنهر روستا جاری می شود و کمی از باغات را سیرآب می کند.

بی توجهی به احیا و بازسازی این چشمه این خطر را درپیش دارد که این چشمه نیز مانند چشمه های دیگر خشک شود.

ب – چشمه محله کچان : این چشمه که آب آشامیدنی قسمت اعظمی از روستا را تامین می کند تا حدودی مورد توجه اهالی بوده و در بهداشت آن اقداماتی صورت گرفته است.

از این چشمه نیز در تابستان آب کمتری برداشت می شود و تاریخ پیدایش آن حدود 70 سال پیش می باشد.

به علت قرارگرفتن این چشمه درمحله مذکور که ازنقطه نظر قرارگیری درطرف دیگر دره می باشد ، دسترسی اهالی به این چشمه با مشکلاتی همراه بوده ، زیرا برای تهیه یک سطل آب آشامیدنی مسافت زیادی در شیب دره می بایست طی شود و از رودخانه باید عبور می کردند.(قبل از لوله کشی آب در روستا) ج – چشمه پائین دره : این چشمه در ارتفاع بسیار پائینی از ده و منطقه صعب العبوری قرار گرفته است که استفاده از آب آن به طرق معمولی و انسانی غیرممکن بوده و اهالی در حال حاضر آن را سرابی بیش نمی دانند.

اگر در حاشیه دره ، چه در نقاط مرتفع و چه در کنار رودخانه اقدام به حفرچاه نیمه عمیق گردد می توان آب فراوانی چه برای کشاورزی و چه جهت آشامیدن اهالی از این نقاط بدست آورد (تا 18 اینچ آب) که اهالی امروزه با بکار گرفتن امکانات فنی توانسته اند از این آب ها استفاده بهینه داشته باشند.

در محله صحرا در ناحیه ویلانشین این ده ، شهرمندان روستایی که تعطیلات تابستانی خود را در این منطقه می گذرانند ، جهت تفریحات خود دست به حفر چاهی زده و آب فراوانـــی از آن بدسـت می آورند که ذره ای از آن در جهت بهبود وضع زندگی و کشاورزی روستاییان بکار گرفته نمی شود.

درطی سالهای اخیر برای نگهداری آب چه برای مصارف خانگی و چه آبیاری باغات در مواقع کم آبی ، اقدام به ساختن حوضچه هائی نموده اند که آب حاصل از چشمه های مذکور بــه خصــوص چشمــه محلــه کچــان به وسیله لوله کشی به آن سرازیر شده و نگهداری می شود.

البته طریقه نگهداری بهداشتی نیست ولی برای مصارف کشاورزی راه نسبتاً خوبی است استفاده از این روش برای یک طرح جامع کلی ، به کار گرفته نشده و در سطح استفاده ، هرخانوار مورد بهره برداری قرار می گیرد.

جهت استفاده آب آشامیدنی و مصارف خانگی اهم از شستشو ، پخت وپز ، پس از انقلاب و در سالهای نه چندان دور با هم یاری کلیه اهالی با مخارجی قریب به 000/000/2 ریال هریک از خانوار ده اقدام به ساختن آب انبارهای سیمانی نموده اند که آب آنها بطور متوالی از طریق جویبارهایی از طریق چشمه تامین می شود.

1-4-2-1 اقلیم : الف ) درجه حرارت : با توجه به معدل درجه حرارتهای 12 گانه سال ، نتیجه گرفته می شود که آبادی ارنگه ، تابستانهای بسیار معتدل (25 درجه سانتیگراد) و زمستانهای طولانی و سردی خواهد داشت (سه ماه از سال نزدیـــک بــه صفر و دوماه از سال سرد) با توجه به کوهستانی بودن منطقه و نزدیکی ده به رشته کوه البرز ، چنین موقعیـــت حرارتـــی از این منطقه انتظار می رود.

ب – بارندگی : با توجه به میزان باران سالانه ، که ماکزیمم در بهمن ماه (37 میلیمتر) بارندگی خواهد داشت و با توجه به اینکه 7 ماه از سال بارندگی بالای (24 میلیمتر) است.

نتیجتاً مقدار آب حاصله از باران باید کفاف خواسته های مردم روستای ارنگه و غیره را بنماید و چون تابستانها پنج ماه نسبتــاً گـرم و بی باران است، انتظار میرود که ماه وسط تابستان که ماه کاملاً خشکی است ، رودخانه بدون آب خواهد ماند.

رطوبت : رطوبت نسبی در تابستانها حداقل (33 درجه) می باشد ، بنابراین منطقه کاملاً خشک نمی باشد.

در زمستانها میزان رطوبت از حد نرمال یعنی (70 درجه) بسیار فراتر نرفته و حداکثر (10 درجه) تفاوت می کند.

بنابراین زمستانها نیز منطقه مرطوبی نخواهد بود و رطوبت حاصل از وجود ارتفاع 2000 متر بر ده می نشیند.

یخبندان : وجــود دو رشتــه کــوه در دو طــرف ده ارنگـه و ایجاد دره باعث می شود که روزهای یخبندانی طولانی در ده وجود نداشته باشد ، دره نسبتاً گرم و متفاوت با جلگه و دشتهای اطراف می شود.

گرچه میزان نشستن برف بر روی زمین زیاد است ، ولی با توجه به مینیمم درجه حرارت ، ماههای زمستان (ماکزیمم 8/3-) میتوان نتیجه گرفت که یخبندان سختی در ده وجود ندارد ، حداکثر یخبندان (25) روز می باشد.

همانطورکه اشاره شد ، جهات اصلی روستا در رابطه با طبیعت اطراف و دسترسی های آن با درنظر گرفتن طول و عرض جغرافیایی مشخص می شود.

لازم به ذکر است که مجموعه دهات ارنگه دریک ناحیه کوهستانی سردسیر واقع شده و سد کرج از مشخصات اقلیمی مصنوعی بارز شناسائی این روستا است.

5-1-2-1 کوه شناسی و زمین شناسی : همانطورکه در بالا اشاره شد به علت کوهستانی بودن منطقه ارنگه ، شکل خاصی از موقعیت جغرافیایی و زمین شناسی به ترتیب زیر دیده می شود.

الف ) ناحیه دور : شامل رشته کوههای سنگی و غیرقابل کشاورزی که این شعاع تا حدود 5 کیلومتر ازده فاصله دارد.

وجود این کوهها کمکی به کشاورزی و دامپروری مردمان این روستا نکرده و برای آنان مراتع و چراگاههای مناسبی برای دام و احشام این روستاییان زحمتکش نمی باشد.

ب ) کوهپایه های خاکی اطراف : ایــن کوههــا کــه ارتفــاع نسبتــاً کمـی دارا می باشند (تا 500 متر) دورتادور نوار دره را در بر گرفته اند ، که به علت وجود علفزارها و گیاهان دیمی در آنهـا منطقــه نسبتــاً مناسبــی بــرای چــرا می باشد.

ارتفاعات این کوهها به علت عدم دسترسی ، سطوح مناسبی برای زیرکشت رفتن نیست و وجود لایه های رسی نازک خاک ، زمین مناسبی برای کشاورزی بوجود نمی آورد و بدین سان حتی کشت دیم در آنها نیز صورت نمی گیرد و اکثراً ترجیج داده می شود که بخاطر وجود آب و کشت معمولی به قسمت های دامنه و انتهائی دره متوجه گردد.

ج – دره : این منطقه ، نقطه سرسبز وقابل استفاده اهالی می باشد.

در ارتفاعات پائین دره ، ارتفاع خاک به علت فرسایش های باران تا حدود زیادی بالا آمده است و سطح مناسبی برای درختکاری و کشاورزی ایجاد می کند.

بنابراین اهم محصــولات در دامنــه کوهپایه مشرف به دره در دو جهت غرب و شرق تولید می شود.

البته ناحیه غربی کــه تــا حدودی به علت پیچش دره شمال غربی می گردد.

بخاطر تابش مستقیم نور آفتاب از چمنزارها ، درختها و نواحی سبزتری برخوردار است و روستا نیز به همین دلیل در این قسمت دره گسترش یافته است.

درقسمتهای انتهای دره رسوبات سنگی و شنی و ماسه وجود دارد که نوار رودخانه را تا ارتفاع حدود 4 مترغیرقابل کشاورزی نموده و جزر و مد آب در فصول مختلف چه طغیان و چه خشکی اهالی را از فعالیت در نوار رودخانه بازداشته است.

2-2-1 شناخت محیط انسانی 1-2-2-1میزان جمعیت و نرخ رشد : براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن ، جمعیت روستای ارنگه درسال 1345 معادل 463 نفر بوده که این تعداد درسال 1355 به 240 نفر ، درسال 1365 به 179 نفر و درسال 1375 به 81 نفر تغییر یافته است.

جمعیت روستا در سال 1382 براساس آمار خانه بهداشت به 119 نفر رسیده است.

که از این تعداد به میزان 73 نفر ایرانی و 46 نفر دیگر ساکن غیرایرانی بوده اند.

نرخ رشد جمعیت درهریک از دوره های سرشماری به ترتیب 79/6 - ، 97/2- ، 2/8- ، و در فاصله سالهای 1375 تا 82 بدون محاسبه ساکنین غیرایرانی معادل 7/1- درصد محاسبه گردیده است.

بررسی روند تحولات جمعیت روستا در هریک از دوره های سرشماری برکاهش قابل ملاحظه جمعیت طی سالهای گذشته دلالت دارد.

عمدترین دلیلی که می توان در کاهش جمعیت این سکونتگاه ذکر کرد مهاجرت روستاییان به نقاط شهری می باشد که روند آن در دو مقطع سالهای 55-1345 و سالهای 75-1365 از شدت بیشتری برخوردار بوده است.

در دهه 1340 برنامه های مربوط به اصلاحات ارضی قابل ملاحظه ای در شرایط اقتصادی و اجتماعی نقاط شهری و روستایی به جای گذاشته است که این عامل نیز منجر به مهاجرت بی رویه کشاورزان از نقاط روستایی به سوی شهرها گردیده است.

روستای ارنگه نیز متأثر از این تغییرات طی این دهه با کاهش قابل ملاحظه جمعیت مواجه بوده است ، که این روند در سالهای پس از انقلاب کمی کندتر گردیده و در سالهای پس از جنگ نیز مجدداً از شدت بیشتری برخوردار گردیده است.

مهمترین دلیلی که می توان در تغییرات جمعیتی روستای ارنگه طی سالهای گذشته ذکر کرد ضعف زیرساختهای اقتصادی و خدماتی دراین روستا می باشد ، که منجر به مهاجرت جمعیت خصوصاً در گروههای سنی جوان و میانسال گردیده است.