ریچارد میر
کلیسای سال 2000 رم
پاپ جان پل دوم سال 2000 را به عنوان یک سال شریف و مقدس اعلام کرده است که این واقعه خاص در آن اتفاق می افتد یعنی ، vicariato di roma عبارت به اقدام برنامه ای بلند پروازانه برای ساختن 50 کلیسای جدید در داخل و اطراف رم کرده است.
بیش تر این کلیساها در حومه های محروم شهر که در حال رشد و فاقد کلیسا بودند ساخته شدند.
این یک جنبش از یک واتیکان بود که ظاهر شده بود تا از پیشرفت سریع شهر روی پله جلوی درش چشم پوشی کند.
مهمترین این کلیسای جدید Tor Tre Teste بود.
یک رقابت معماری آزاد به وجود آمد و یک رقابت محدود شده و جدید آغاز شده بود.
6 معمار به عنوان بهترین معماران قرن بیستم دعوت شدند برای طراحی که عبارت بودند از : Richard meier, Franko Gehry , peter eisenman , Santiago calatrava, Gunter Behnisch, tadao Ando هیچ یک از این معماران برای کار کشیشی (کلیسایی) نشان شناخته نمی شوند.
در حقیقت فقط Tadao Ando کلیساهایی را ساخته است.
و هیچکدام زمینه و اساس مذهبی در معماری نداشته اند.
زراحی های به وجود آمده برای یک عملکرد خوب ساخته شدند.
یک مجموعه خوبی از بناهای یادبود منحصر به فرد و خلاصه ای از روش های شاخص معماران که باید خیلی خوب در جهت ذائقه خوب کمیته انعکاس داشته باشد.
در 1996 ریچارد میر به عنوان یک پیروز شناخته شده بود.
و طرحش برای Hartford seminary , connecticute (81-1978) و معماری آنها مورد قبول بود.
Meier یکی از سفیدان گروه معماری بود که مدرنیسم بنیاد گرایی را از خاکسترهای Po-Mo احیا کرد.
تام ولف روش میر را بخش scholastic از Bauhaus به خانه ما (our house) جایگزین مرد.
هیچ تعجبی ندارد که طرح برنده باید سفید باشد.
برای بکار بردن ژئومتری ها و تعیین محل کلیسا در یک خطوط شطرنجی توسط ساختمان های پشتیبان مپر یک طراحی نقشه ای را خلق کرد.
مثل بسیاری از معماران قبل از او ، میر از ژئومتری های نشانه ای سنگینی از مربع و دایره برای سازمان دادن ساختمان استفاده کرده است.
نقشه کلیسا توسط تقسیماتی از یک دایره در بیشتر مسیرها به کار برده شده است.
همان طور که آتزون از بخش هایی از فضا برای سالن امرای سیدنی و لیسا اسکیند استفاده کرد و آن را در طرحش برای موزه جنگ شمالی انجام داد.
دایره برای نشان دادن کمال مطلوب ، گنبد بهشت و خدا به کار برده می شود.
(میدان) مربع ، زمین و 4 عنصر را نشان می دهد.
Lipeskind با استفاده از بخش هایی از یک فضا برای خلق کردن تصوری از یک دنیای شکست خورده ، یک تکه کوچک Humpty –Dumpty خرد شده توسط جنگ و تراژدی نشان داده شده است.
میر تلاش کرده است که از سمبل های مشابهی استفاده کند تا بخش بخش بودن کلیسا و تعداد فضاها را بیان کند.
روی نقشه ، واضح است کهمیر این طراح را مطابق میل اجتماع انجام داده است و تصوری از دستیابی به کمک است و شبه شاخه ای موز می باشد.
سر لایه موجود در طرح بخشی را به وجود می آورد با یک دیواره که با استفاده از یک رائومتری ساده از ساختمان های اطراف سالن های اجتماعات و فضاهای معنوی را به وجود می آورد.
سه بخش منحنی برای نشان دادن Trinity مقدس می باشد که نقش استخری را برای مراسم غسل تعمید دارد.
شکل ساختمان به صورت تندیسی و گیرا است و کلیسای جدید یک نشانه اصلی می شود و یک مکانی از معماری می باشد.
اگر مسیحیان برای زیارت نروند.
میر این طرحش را در بسیاری از ساختمان های مهم و موزه ها انجام داد است و شکل ها توسط عملکردهای داخلی و خارجی شهری و شرایط محلی به کار برده می شوند.
مثل بسیاری از معماران قبل از او ، میر از ژئومتری های نشانه ای سنگینی از مربع و دایره برای سازمان دادن ساختمان استفاده کرده است.
و این طرح ها بعضی وقت ها به صورت غیر متصل و مجزا و در بعضی موارد به صورت شبکه های شطرنجی انجام می شود.
با این عملکرد ،میر، پوشش Bauhaus را به ارث می برد.
به هر صورت معماری کلیسایی برای پیاده کردن عملکردهای فرم های پایین مشکل است.
کلیساها ساختمان هایی هستند برای بیان و تفسیر ایمان و مراسم عبادت.
ایمان نا محسوس و غیر جسمانی است و عذری برای جنبش های اکسیرسیونیست معتمدی بشود که نیاز مدرنیست ها را برای بیرون کردن از سیستم هایشان دوباره تاکید کرد.
اما مراسم عبادت می تواند در حالت های عملکردی توضیح داده شود.
سال های اخیر از مدرنیسم دقیقا با دراماتیک در هم آمیخته است و در تفکر مسیحیت شکل می گیرد.
کلیساهای میسحی یک جنبشی را از جداسازی روحانیون از غیر روحانیون دیدند و دموکراتی فضای داخلی کلیسا را هم مشاهده کردند.
عقاید مدرنیست بر اساس انقلاب اجتماعی شکل گیری آرمان گرایی بودند.
جامعه مساوات طلب و تغییراتی در تفمر آیین نیایش کلیسایی یک جنبشی را به سمت اهمیت گردهمایی مذهبی به عنوان یک بخش به کار برده شده در یک ساختمان برهنه شده از ریشه های عرفانی منعکس کرد.
کلیسا به سمت عقیده مرکز اجتماعی حرکت کرد.
و میر این بخش از کلیسا توسط تسهیلات عمومی گرانی دقیقا نشان داده است.
در جایی به نظر می آید که او شکست خورده است.
ما می توانیم از تغییرات در اماتیکی استفاده کنیم که در طراحی تئاتر قرن بیستم به کار رگفته شده و به عنوان راهنمایی در مدرنیسم در معماری کلیسایی عمل کرده است.
در قرن بیستم تماشاچیان و بازیگران توسط آرگ جلو پرده جدا شدند.
در قرن بیستم ، طراحان شروع به حرکت از این جدائی کردند و بازیگران را با صحنه های قابل اطمینان به تماشاچیان نزدیکتر کردند.
این یک طرح مفیدی به عنوان پیشرفته کلیسا در همان جهت است.
مرزهای بین گردهمایی مذهبی و روحانیون تغییر کردند.
کلیسای میر یم تئاتر قرن نوزدهم با تماشاچیانی در یک سمت و بازیگرانی در سمت دیگر است.
از نقطه نظر مذهبی این تغییرات مورد قدردانی تفکر آیین نیایش مذهبی نیست.
بنابراین نمی توانند یک ساختمان مدرن باشد.
نور ساطع شده در پشت محراب با غروب خورشید پشت آنها شگفت زده خواهد کرد.
کلیسا از شرق بیشتراز غرب وارد می شود و در حالیکه این نقطه نظر شهر شناسی قابل فهم است.
این نقش سمبلیک دیگری را از کلیسا نشان می دهد.
میر یک سمبلیسم ترکیب و تفکیکی را سازگار کرده است .
با به کار گیری آن جزئیاتی که به کارش تناسب می دهد و کار دیگران را مطرود می کند.
بالاخره این ساختمان یک نمونه عالی از یک fait accompli معماری است.
یکی از دلایل شکست این پروژه های خانه سازی حومه ای که به صورت سنتی بوده اند این است که آنها روی ساکنانشان از بالا تحمیل می شوند ، اجتماعات هیچ بخشی را در طرحشان بازی نکردند.
کلیسا یک خانه معنوی از اجتماع است و تصویری از 50 ساختار جدید در این زمان برای حومه های محروم و بدون روح می باشد.
با استفاده از این ساختمان ها به عنوان ابزاری می توان فقر نداشتن آزادی را از بین برد.
در حالیکه در این زمان مشکلاتی با معماری با معماری میر به وجود ابزاری می توان فقر نداشتن آزادی را از بین برد.
در حالیکه در این زمان مشکلاتی با معماری میر به وجود آمد که ماهیت تحمیل یک کلیسا را به یک اجتماع بدون مشورت و توسط رقابت راضی نمی کرد.
این ساختمان ممکن است یک نشانه محلی برای معماران خوب باشد یا یک بخشی از طراحی شهری و یک گنبد عمومی قوی برای Tor Tre Teste باشد ، اما ممکن است برای متافیریک بودن برای روح ساکنین محروم شکست بخورد.
Edwin Heath cote