دانلود مقاله لینوکس( linux )

فایلها یکی از بنیادی ترین مفاهیم سیستم عامل هستند.

هر سیستم عاملی برای ساختن یک فایل، نگهداری اطلاعات آن، دسترسی و بازیابی فایل،تغییر خصوصیات فایل و عملیات و مفاهیم مرتبط با فایل از ساختاری بهره Ms-Dos سیستم فایل معروف FAT 16 ) یاد می شود.

File Systemمی بردکه از آن به سیستم فایل (
هر کدام OSL2 وBSD در ویندوز استفاده می شوند.

و یونیکس، سولاریس، NTFS وFAT 32 است.

هم سیستم فایل انحصاری سیستم عامل این سورس Ext سیستم فایل مرتبط با ساختار کرنل خود را دارند.

گنو/ لینوکس است که همزمان با توسعه این سیستم عامل خلق شد.

گنو/ لینوکس بخشی از پایداری و قدرتمندی خود را همراه ویژگی های منحصر به فردی مانند دادن مجوزها و مالکیت ها به هر فایل را مدیون سیستم فایل
خود است.

در نوشتار زیر نگاهی اجمالی به این سیستم فایل داریم.
تاریخچه:
لینوکس توروالدز در طراحی سیستم‌عامل آزمایشی خود در سال 1991 از سیستم فایلMinix استفاده کرد.

سیستم فایلMinix جوابگوی نیازهای توروالدز بود و به خوبی در سیستم‌عامل جدید جا افتاد.

با به‌وجود آمدن یک جنبش اینترنتی برای توسعه این سیستم‌عامل جدید و تبدیل آن به یک سیستم‌عامل اپن‌سورسِ قابل استفاده برای عامه مردم، نارسایی و مشکلات سیستم فایلMinix ظهور کرد و نیاز به طراحی یک سیستم فایل
جدید توسط مشتاقان لینوکس حِس شد.

دو مشکل عمده Minix در سیستم فایل عبارت بودند از کوچک بودن نام فایل‌ها (حداکثر 14 کاراکتر) و فضای حافظه بسیار محدود (بلوک آدرس‌دهی فقط 16 بیتی بود یعنی 216=46مگابایت)
طراحی Virtual File System )VFS ) توسط <کریس پروون="" زنو=""> راه را برای خلق یک سیستم فایل جدید با توانایی و کارایی بهتر ازMinix هموار ساخت.

VFS یا همان لایه مجازی سیستم‌ فایل توسط خود آقای توروالدز توسعه داده شد و به کرنل لینوکس اضافه گردید.

بلافاصله در آوریل 1992 سیستم‌ فایل جدید،Extended File system، در نسخه 96/0 لینوکس به‌جای سیستم فایلMinix استفاده شد.

در واقع بنیان‌گذارانEXT fs عبارتند از Remy Card از آزمایشگاه ماساچوست، Theodor Ts o از انجمن تکنولوژی ماسوچوست و Stephan Tweedie از دانشگاه رادینبرگ.

ویژگی مهم EXT fs حافظه دو گیگا بایتی برای سیستم فایل و نامگذاری 255 کاراکتری فایل‌ها است.

همراه سایر بخش‌های لینوکس که روح توسعه در آن‌ها جریان داشت، در ژانویه 1993،EXT fs به Second Extended File system ارتقاء داده شد.

EXT مشکلاتی داشت که می‌بایست برطرف می‌شدند.

مانند عدم کارایی مناسب Inode ها وLink List ها و عدم امکان استفاده از Time stamps (ثبت زمان‌های مربوط به هر فایل) EXT2 fs نسبت به نگارش قبلی خود بسیار بهتر و مطمئن‌تر بود و مشکلات و باگ‌های موجود برطرف شده بودند.

ولی از پایداری لازم برخوردار نبود.

همزمان باEXT2 fs ، سیستم فایلی هم براساس ساختارMinix به نام Xia طراحی شد که یک سیستم فایل مطمئن و پایدار بود.

در نسخه‌های بعدیEXT2 fs ، پایداری آن هم به حد مناسب رسید و به عنوان سیستم فایل مخصوص لینوکس معرفی و عرضه شد.

پس از مدت زیادی که از زمان عرضه و استفاده EXT3 fs گذشت، نسل جدیدEXT به نام EXT3 fs طراحی شد.

پررنگ‌ترین ویژگی 3EXT استفاده از فناوری journaling است.

Journaling روشی برای ثبت وقایع هر فایل است تا انسجام و سازگاری داده‌ها با سیستم برای همیشه تضمین شود.Vfs این توانایی را هم ایجاد کرده است که لینوکس بتواند با دیگر سیستم‌ فایل‌های موجود نیز در تعامل باشدوسیستم‌فایل‌های دیگری هم برای عملیات‌خودتعریف کند.
همان‌طور که در تاریخچه گفته شد، اولین نسخه‌‌های لینوکس همراه با سیستم فایلMinix عرضه شدند که یک سیستم فایل مناسب و کارا می‌نمود ولی پیشرفت پروژه گنو و طراحی یک سیستم‌عامل اپن‌سورس فراگیر، نیازمند سیستم‌ فایل جدیدتری بود.

کلید سیستم فایلext به وسیله طراحی ساختارVFS رقم خورد.

برای شناخت بیشتر این سیستم فایل، ابتدا لایه مجازی سیستم فایل استفاده شده در لینوکس را بررسی می‌کنیم.
همان‌طور که در تاریخچه گفته شد، اولین نسخه‌‌های لینوکس همراه با سیستم فایلMinix عرضه شدند که یک سیستم فایل مناسب و کارا می‌نمود ولی پیشرفت پروژه گنو و طراحی یک سیستم‌عامل اپن‌سورس فراگیر، نیازمند سیستم‌ فایل جدیدتری بود.

برای شناخت بیشتر این سیستم فایل، ابتدا لایه مجازی سیستم فایل استفاده شده در لینوکس را بررسی می‌کنیم.

Virtual File system) VFS ( لینوکس از یک لایه مجازیVFS برای سیستم فایل خود استفاده می‌کند.

این لایه مجازی میان سیستم فایل در کرنل و لایه فراخوانی فرایندهای کاربران لینوکس واقع شده است (شکل 1).همان‌طور که شکل نشان می‌دهد،VFS بر روی سیستم فایل قرار گرفته و با گرفتن توابع فراخوانی پروسس‌های شکل (1) کاربران، اطلاعات تجزیه و تحلیل شده را به سمت یک بلوک سیستم‌ فایل هدایت می‌کند.

هر پروسس در وضعیت کاری کاربر با این لایه سیستم فایل در ارتباط است نه به‌صورت مستقیم با رویه‌های سیستم فایل.

هسته سیستم‌عامل با به‌کارگیری VFS این توانایی را به کرنل می‌دهد که بدون هیچ نگرانی از فرمت‌های گوناگون پشتیبانی کند، مانند فرمت فایل یونیکس و ویندوز.

همچنینVFS باعث تسریع در عملیات‌های سیستم فایل شده و در هر فراخوانی فقط نیاز به دسترسی به یک بلوک است.

مفاهیم اولیهext Extendedfs از مفاهیم یونیکس برای ساختاربندی خود استفاده می‌کند.

مهم‌ترین این مفاهیم Directories Inode وLink List ها می‌باشند.

Inode شکل (2) برای هر فایل یک ساختار بلوک مانندInode وجود دارد و هر فایل در لایه فیزیکی سیستم‌عامل تبدیل به یکInode می‌شود.

هرInode از بخش‌های مختلفی تشکیل می‌شود که هر بخش شامل یک سری اطلاعات است.

نوع فایل، اندازه فایل،ownerیا مالک فایل، مجوزها و خصوصیات فایل، تاریخ‌های ثبت شده برای فایل مانند تاریخ ایجاد، آخرین دسترسی، اصلا‌ح و اشاره‌گرها، مهم‌ترین اطلاعات هرInode را تشکیل می‌دهند.

داده‌های هر فایل درData Block ها ذخیره و نگهداری می‌شوند که هر Inode تعدادی اشاره‌گر به این دیتابلوک‌ها دارد.

هر فرایندی در سطح سیستم‌عامل که نیاز به فایلی مشخص دارد کافیست شماره آن فایل را به دست بیاورد و با رجوع بهInode فایل تمام اطلاعات لازم را در اختیار خواهد داشتInode.ها ساختاری همانند شکل 2 دارند.

Directories دایرکتوری‌ها همان ساختار درختی آشنای سازمان‌دهی فایل‌ها هستند.ساختار هر دایرکتوری به صورت زیر می‌باشد: Length ها مدخل‌های اشاره‌کننده به Link ها هستند.هر دایرکتوری می‌تواند شامل فایل یا زیردایرکتوری باشد.

دایرکتوری‌ها نام هر فایل همراه شمارهInode آن را در خود ذخیره می‌کنند.

هسته سیستم‌عامل برای یافتن یک فایل ابتدا دایرکتوری‌ها را اسکن می‌کند و با پیدا کردن شماره Inode فایل آدرس فیزیکی فایل در دیسک تولید می‌شود (شکل 3).

از دیگر وظایف دایرکتوری‌ها مدیریتLink List ها است.

Link همانند یونیکس، مفهوم لینک هم درext مطرح و به کار برده شده استLink List.

می‌تواند یک اشاره‌کننده به فایل یا دایرکتوری یا بلوک‌هایی از داده‌ها باشد.

شما با ایجاد یک لینک می‌توانید دسترسی سریع به فایل یا دایرکتوری داشته باشید.

خود هسته سیستم‌عامل هم برای دسته‌بندی اطلاعات ازLink List ها استفاده می‌کندLink.ها در سطح کاربر هم قابل تعریف و به‌کارگیری هستند و به لینک‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تقسیم‌بندی می‌شوند.

ساختار فیزیکیExt Fs سیستم فایلext لینوکس ساختار فیزیکی‌ همانند سیستم فایلBSD دارد.

بدین‌صورت که حافظه سیستم‌ فایل تماماً بهBlock Group ها تقسیم می‌شود.

این بلوک‌ها در اندازه‌های 1K، 2K،4K قرار می‌گیرند و هر بلوک برای یک سری اطلاعات با کاربردی خاص استفاده می‌شود.

ساختار حافظه فیزیکی سیستم فایلext به این شکل است: هر یک از اینBlock Group ها هم ساختاری این چنین دارند: همان‌طور که مشاهده می‌شود هرBlock Group در ابتدا شامل یکSuper Block است که اطلاعات مدیر سیستم (Root) به همراه اطلاعات کلی مربوط به بلوک در آن قرار می‌گیرد.

بخش بعدی اطلاعات مربوط به سیستم‌ فایل است و در ادامه جدولInode ها، داده‌های هر بلوک و بیت‌های کنترلی بلوک وInode قرار می‌گیرند.

در این شیوه از ساختار‌بندی فایل، چون جدولInode ها فاصله‌ای بسیار نزدیک با بلوک‌ داده‌ها دارد کارایی سیستم چندین برابر می‌شود و سرعت دستیابی به اطلاعات هر بلوک از فایل‌ها افزایش می‌یابد.

همچنین با ایجاد یک ساختار بلوک‌بندی شده فضای آدرس‌دهی منطقی کمتری مصرف می‌شود.

مروری کلی بر سیستم فایل در لینوکس یک توصیف ساده از سیستم یونیکس که برای لینوکس نیز به کار می رود عبارت است از: "درسیستم یونیکس همه چیز فایل است و اگر فایل نباشد یک فرایند خواهد بود.

" عبارت فوق صحیح است زیرا تعدادی فایل خاص وجود دارد که تنها فایل محسوب نمی شوند اما برای سادگی گفته می شود که همه چیز فایل است.

سیستم لینوکس نیز درست همانند یونیکس، هیچ تفاوتی بین فایل و دایرکتوری قائل نمی شود، زیرا دایرکتوری همان فایل است که شامل اسامی سایر فایل هاست.

برنامه ها، خدمات، متن ها، عکس ها همگی فایل هستند.دستگاه های ورودی و خروجی و سایردستگاه های دیگر نیز با توجه به سیستم، فایل درنظرگرفته میشوند.

برای مدیریت تمام این فایل ها به شیوه ای منظم، ترجیح می دهیم که به انها همانند درختی مرتب نگاه کنیم.به عنوان مثال همانند ساختار هارد دیسک درMS_DOS شاخه های بزرگتر شاخه های بیشتری دارندو شاخه های انتهایی شامل برگ های درخت یا فایل های معمولی هستند.از حالا از این تصویر درختی استفاده خواهیم کرد، اما در اینده خواهیم دید که این تصویر کاملا صحیح نمی باشد.

مرتب سازی فایل ها گفته می شوداین(Regular files) اغلب فایل ها تنها فایلهایی هستند که آنها شامل داده های معمولی هستند مانند فایل های متنی، فایل ها یا برنامه های اجرایی، ورودی یا خروجی برنامه ها و....

در سیستم لینوکس به طور معمول فرض می شود که با هر چه که مواجه می شوید فایل است اما موارد استثنایی نیز وجود دارد: دایرکتوریها، فایل ها و لیست سایر فایل ها، نماد مفهوم، فایل عادی، پیوندL، فایل های خاص c، s socket، p Named paipe.

فایل های خاص: مکانیزمی که برای ورودی و خروجی به کار می رود.اکثر فایل های خاص در /dev قرار دارند.در اینده دراین باره بیشتر بحث خواهیم کرد.

پیوندها: سیستمی است که سبب می شود فایل یا دایرکتوری در چندین قسمت از درخت فایل سیستم قابل مشاهده باشد.در این باره جزئیات بیشتر را خواهیم گفت.

دامنه) sockets :یکی از انواع فایل های خاص که شبیه socket های (TCP/IP است و به وسیله کنترل دسترسی به سیستم فایل، امنیت فرایند های داخلی شبکه را تامین می کند.

Named pipes : کمابیش عملکردی شبیه socket ها دارد و راهی برای ارتباط فرایند ها با یکدیگر بدون استفاده از معنای socket شبکه را شکل می دهد.

برای اینکه همیشه مجبور نباشیم برای یافتن نوع فایل در یک لیست طولانی جستجو کنیم، بیشتر سیستم ها به دنبال نام فایل، پسوندی را شامل یکی از کارکتر های “/=*|@” اضافه می کنند که نشان دهنده نوع فایل می باشد.

شما به عنوان یک کاربر تنها با فایل های ساده، فایل های اجرایی،دایرکتوری ها و پیوندها سر و کار خواهید داشت.فایل های خاص برای ایجاد سیستم به نوع دلخواه است و تنها مدیران سیستم و برنامه نویسان با انها سر و کار خواهند داشت.

حال قبل از اینکه به فایل ها و دایرکتوری های مهم نگاهی بیندازیم بد نیست کمی بیشتر در مورد پارتیشن ها بدانیم.

چراپارتیشن؟

اغلب مردم دانش مبهمی راجع به پارتیشن ها دارند، زیرا تمامی سیستم های عامل توانایی ایجاد و یا پاک کردن انها را دارند.

به نظر عجیب می رسد که لینوکس حتی زمانی که از مراحل نصب استاندارد استفاده می کند، نیاز به بیش از یک پارتیشن روی یک دیسک دارد.

و این نیاز به شرح و تفصیل بیشتر دارد.

هدف داشتن پارتیشن های مختلف در واقع دست یابی به امنیت داده ای بالاتر در هنگام بروز حادثه است.با تقسیم کردن هارد دیسک به چندین پارتیشن داده ها می توانند به صورت گروهبندی شده و جداگانه باشند.

زمانی که حادثه ای در پارتیشنی رخ دهد، تنها داده های همان پارتیشن اسیب می بینند در حالیکه سایر داده ها در دیگر پارتیشن ها اسیبی نمی بینند.

به دلایل امنیتی و قدرت عمل سیستم، از پارتیشن ها استفاده می شود،و بنا براین نفوذ در بخشی از سیستم به این معنی نیست که کل کامپیوتر در خطر است.و این مهمترین دلیل استفاده از پارتیشن بندی است.

به خاطر داشته باشید که چنین سیستم فایلی تنها امنیت داده ها را در هنگام بروز اشکال و یا قطع ناگهانی ابزارهای حافظه تامین می کند.و داده های شما را در مقابل ساختار نادرست و یا اشکالات منطقی در سیستم فایل حفاظت نمی کند.دراین مواقع لازم است که از راه حل های RAID (Redundant Array Of Inexpensive Disks) استفاده کنید.

ابزارهای مدیریت لینوکس نیاز به ابزارهای جدید اداره و مدیریت لینوکس هم توسط شرکت‌ها و هم توسط انجمن لینوکس مد نظر قرار گرفته است.

در میان شرکت‌هایی که به این مساله پرداخته‌اند برجسته‌ترین آنها Novell و Red Hat است، دو فراهم‌کننده بزرگ توزیع‌های لینوکس.

این شرکت‌ها ابزارهایی را عرضه می‌کنند که بسیاری از کارهای دستی، که حتی برای یک مدیر باتجربه لینوکس/یونیکس می‌توانند وقت‌گیر و مستعد خطا باشند، را خودکار می‌نمایند.

کارهایی از قبیل اصلاح و به‌روزرسانی توزیع، تدارک قالب bulk، و کنترل وابستگی.

چیزی که برای مدیر باتجربه POSIX وقت‌گیر است برای مدیر ویندوز که با ابزارهایی همچون SMS و HFNetChk خو گرفته می‌تواند کاملا بیگانه باشد.

از انجمن لینوکس، پروژه Webmin که دارای مجوزی شبیه BSD است یک ابزار قدرتمند برای مدیریت پیکربندی شبکه‌های کوچک‌تر یونیکس/لینوکس محسوب می‌گردد (شکل 1 را ببینید)، در حالی که Cacti قابلیت‌های بسیار عالی مانیتورینگ سرور را ارائه می‌نماید (شکل 2 را ببینید).

این ابزارها که توسط انجمن پشتیبانی می‌شوند بخش مهمی از نیاز برای قابلیت اداره بهتر لینوکس را پاسخ می‌دهند.

همچنان، در محیط‌های IT متوسط، بزرگ و/یا توزیع‌شده یک فضای خالی در قابلیت‌ها وجود دارد.

هنگامی که برنامه‌های سرور لینوکس گسترش یافتند، وابستگی‌ها بررسی شدند، و اصلاحات صورت گرفت، یک نیاز مداوم برای فراهم ساختن یک راه بصری برای پیاده‌سازی تغییرات پیکربندی در سرویس‌هایی که بر روی سرورهای لینوکس آنها اجرا می‌گردند، وجود دارد.

پیش از این، فضای لینوکس فاقد ابزارهایی بود که امکان مدیریت پیکربندی متمرکز مبتنی بر GUI را با چنین مشخصه‌هایی به عنوان توانایی گروه‌بندی سرورهای توزیع‌شده و سپس اعمال تغییرات پیکربندی به یک سرور، گروهی از سرورها، یا تمامی سرورها به صورت همزمان فراهم نماید.

این فقدان در جدول 1 نمایش داده شده است.

در حال حاضر، برای مثال، اگر یک مدیر دارای یک GUI مطمئن برای Sendmail باشد، هرتغییرپیکربندی در یک لحظه تنها می‌تواند به یک سرور اعمال شود.

اگر لازم باشد تغییر به چندین سرور اعمال شود، همچون تغییرات پیکربندی ناحیه‌ای/عمومی یا کلاسترها، دقیقا همان تغییر بایستی به هر یک از سرورها اعمال گردد.

اگر مدیر از یک GUI استفاده نکند بلکه به صورت دستی فایل.conf را ویرایش نماید، این هم باید بر روی تمامی سرورهایی که بایستی تغییر بر روی آنها اعمال گردد صورت بپذیرد.

این رویکرد نه تنها وقت‌گیر است، بلکه اگر یک خطا رخ دهد، فرایند یافتن و اصلاح آن می‌تواند، اگر نه بیشتر، به همان میزان وقت‌گیر باشد.

برخی مدیران باتجربه‌ی لینوکس/یونیکس اسکریپت‌های سفارشی را برای تقلیل زمان مورد نیاز برای ایجاد تغییرات در چندین سرور می‌نویسند.

در حالی که این رویکرد نسبت به رویکردهای قبلی بهتر است، یک عیب آن این است که مگر آنکه اسکریپت‌ها به شکل وسیعی در میان دپارتمان IT شرکت قابل درک و بدیهی باشند، اسکریپت‌های طراحی شده برای ایجاد تسهیل در کار کارکنان IT اگر/هنگامیکه مدیری که آنها را نوشته شرکت را ترک کند، بیمار شود، یا برای کوه‌پیمایی به مدت یک هفته به هیمالیا برود می‌توانند تبدیل به یک مشکل عدیده گردند.

بعلاوه، درست است که اسکریپت‌ها می‌توانند برای SA هایی که آنها را می‌نویسند و مورد استفاده قرار می‌دهند بسیار مفید باشند، اما آنها عموما قابلیت‌های بازرسی، کنترل یا بی‌اثرسازی را که اهمیت آنها به شکل روزافزونی افزایش می‌یابد برای مدیریت IT فراهم نمی‌سازند.

یک نوع جدید از ابزارهایی که ما آنها را تحت عنوان مدیریت پیکربندی رده سازمانی می‌شناسیم می‌توانند نیاز مدیران لینوکس، یونیکس، و مایکروسافت را برای یک روش ساده جهت ایجاد تغییرات در چندین سرور لینوکس برطرف نمایند، در حالی که قابلیت‌های بازرسی، کنترل یا بی‌اثرسازی را برای مدیریت IT فراهم می‌نمایند.

این گونه جا افتاده است که عبارت "رده سازمانی" برای راه‌حل‌های IT همانند "tough on crime" برای سیاستمداران است همه این حرف را تایید می‌نمایند، اما معنای واقعی آن چیست؟

منظور ما این است: انعطاف‌پذیر برای وفق یافتن با سازمان شما (نه برعکس)؛ ایمن به گونه‌ای که شما می‌توانید تغییرات را کنترل، بازرسی و بی‌اثر نمایید؛ و قدرتمند برای فراهم ساختن امکان ایجاد تغییرات پیکربندی بر روی یک سرور، یک گروه از سرورها، یا تمامی سرورها و پیاده‌سازی فوری یا با تاخیر تغییرات برای شما.

به عنوان دستاوردی از این قابلیت‌ها، ابزارهای مدیریت پیکربندی رده سازمانی مزایای زیر را در پی دارند: * کمک به کاهش خطاهای پیکربندی * کمک به استاندارد شدن سریع‌تر IT بر روی لینوکس برای سرویس‌های بیشتر * سبک کردن بار اجرای تنظیمی با ارائه بازرسی و کنترل مفصل * ارائه انعطاف‌پذیری برای سازگاری با سازمان شما با حداقل اخلال در روند کار مدیریت سیستم های لینوکسی با SSH بررسی سرویس دهنده SSH درلینوکس در هنگام نصب لینوکس، اگر دقت کرده باشید،این امکان رادارید که سرویس دهنده(ssh secure shell) رافعال کنید.

SSH سرویسی برای مدیریت ودسترسی به کامپیوتر یاشبکه از راه دور است.rsh و telnet و ftpدیگر ابزارهای برقراری ارتباط ومدیریت یک سیستم راه دورهستند اما مکانیزهای امنیتی در آن هااستفاده نشده است و به راحتی می توان با شنود کردن ارتباط میان دو کامپیوتر در سطح شبکه، به اطلاعات بسیار ارزشمندی مانند اسم ورمز کاربری کامپیوتری راه دور دست یافت.SSH یک تونل ارتتاطی رمز شده میان دو کامپیوتر به وجود می آورد و داده های به صورت کد شده میان دو کامپیوتر تبادل می شوندودر نتیجه حتی در صورت به دست آوردن اطلاعات تبادل شده میان این دو کامپیوتر، امکان بهره برداری از آنها وجود ندارد.

SSH یک سرویس امنیتی برای مقابله باطیف گسترده ای از حملا ت اینترنتی است.

SSH ذاتا یک پروتکل است و استانداردهای یک ارتباط رمز شده برای اداره یک سیستم از راه دور را فراهم می کند.1SSHاولین نسخه از این پروتکل است که با اصلاحاتیSSH2تبدیل شده است.

SSH2 ازامکانات وقابلیت های بیشتری به نسبت نسخه قبلی برخوردار است ودستورات وبرنامه های گسترده تری دارد.نسخه رایگان وآزاد این پروتکل، با نام open SSH توسط گروه سیستم عامل openBSD منتشرمی شود.SSH یک ابزار کاملا خط فرمان است که فقط در کنسول های متنی قابل استفاده می باشدو برای به کارگیری درسیستم های mac و ویندوزنیز به کنسول خط فرمان نیاز دارد.ارائه راهنمای کاملی از راه اندازی، پیکربندی واستفاده از سرویس SSH به طور موثر وکارا،کاری خارج از عهده یک مقاله است وکتابی مفصل وجامع را طلب می کند.هد ف این نوشتار شناخت این سرویس امنیتی در کنار قابلیت های آن درسیستم عامل لینوکس وارائه کلیدهایی به خواننده برای پیگری و مطالعه هدفمند موضوع است.

شروع کار باSSH SSH یک برنامه سرویس دهنده/سرویس گیرنده است.بر روی کامپیوتر راه دوری که باید به آن متصل شد،برنامه سرویس دهنده sshd نصب می شود وبرنامه های کاربردی بر روی سیستم های کاربران یا مدیر سیستمی که می خواهد از راه دور کامپیوترمورد نظررااداره کند،اجرا می شوند.همچنین می تواناز شاخه etc/ssh/ به فایل های پیکربندی برنامه دسترسی داشت.sshdconfig فایل پیکربندی سرویس دهنده sshd است.دایرکتوری HIME/ssh$ برروی سیستم هرکاربرشامل فایل هایی مانندکلیدعمومی وفایل های پیکربندی خودکاربرمی باشد.دربسیاری ازتوزیع های لینوکس هردو سرویس به صورت پیش فرض نصب وتنظیم میشوند.SSH از پروتکل SSL برای تبادل اطلاعات رمز شده میان سیستم ها استفاده می کند.

بنابراین برای کار با SSH به نصب openSSL نیاز دارید.در صورتی که این دو سرویس برروی توزیع لینوکس نصب نباشند، می توان با دریافت بسته های نرم افزاری آن ها، به نصب وپیکربندی این دوسرویس اقدام نمود.

Ext2 fs سیستم فایل استاندارد گنو / لینوکس پس از به کار گرفته شدن سیستم فایل fs Ext در هسته گنو/ لینوکس برخی نواقص و نارسایی‌های آن ظاهر شد و بنابراین به سیستم فایل Second Extended fs ارتقاء داده شد.

قریب یک دههExt2 fs پیش‌فرض سیستم فایل لینوکس در کرنل و توزیع‌های تجاری بود.

شاید بتوان مهمترین شاخصه‌های fs Ext2 که باعث متمایز شدن آن از تمامی سیستم‌ فایل‌های قبل از خود شد را به‌صورت زیر لیست کرد: Ext2 fs توانایی کار و پشتیبانی با فایل‌هایی با فرمتی غیر ازExt را هم داراست.

به راحتی با داشتن یکVFS فایل‌های ویندوز و یونیکس و دیگر سیستم‌عامل‌های تجاری همانندBSD و فرمتV را شناخته و از این فرمت‌ها در کنارExt استفاده می‌کند.

Ext2 fs قابلیت نامگذاری فایل‌ها تا 255 کاراکتر را میسر می‌کند و حتی در صورت تعریف بلوک‌های بزرگ‌تر باز هم این اندازه قابل افزایش است.

به‌صورت پیش‌فرض، حافظه فیزیکی 2Ext برابر2 گیگا بایت است.

این اندازه از سیستم فایل همراهVFS امکان ایجاد یک پارتیشن بزرگ تا اندازه4 گیگا بایت را میسر می‌کند و دیگر نیازی به تقسیم یک پارتیشن بزرگ به اندازه‌های کوچک‌تر به وجود نمی‌آید.

Ext fs با تخصیص پنجاه درصد بلوک‌های حافظه به حساب ریشه (Root) توانایی‌های بالقوه‌ای در اختیارمدیرسیستم قرارمی‌دهد.بااستفاده ازاین بلوک‌هاامکان پیگیری فرایندهای کاربران به آسانی میسرمی‌شود.

از خصوصیات ویژهExt2 fs امکان‌دهی به کاربر درset کردن خصوصیات یک فایل در زمان ساخت یا بعد از آن است.

حتی یک کاربر می‌تواند برخی رفتارهای سیستم فایل را هم به تناسب خود تغییر دهد.

این اعمال تغییرات به‌وسیله ارایه ابزارهای بسیار ساده‌ای که از طرف جامعه اپن‌سورس به کاربران هدیه می‌شود، به آسانی صورت می‌گیرد.

اجازه تعریف اندازه بلوک‌های فیزیکی سیستم فایل به مدیر سیستم دیگر مزیتExt2 fs است.

مدیر سیستم می‌تواند برحسب نیاز بلوک‌ها را به صورت دستی سایزبندی کند.

این امر موجب کارایی هر چه بیشتر سیستم در مواجه با فرایندهای بلوکه شده می‌شود.

استفاده ازLink ها درExt2 fs به راحتی امکان‌پذیر است و با یک دستور <>Ln در پوسته فرمان می‌توانید برای فایل‌ها و دایرکتوری‌ها، یکLink درست کنید.

در سیستم فایلExt2 fs،State های سیستم فایل قابل ثبت و نگهداری است.

فیلدSuper Block درهر بلوک سیستم فایل وظیفه‌ای برای نگهداری این اطلاعات داردکه قابل بازخوانی هستند.

و مزیت آخرExt2 fs در دسترس و همگانی بودن توابع کتابخانه‌ای سیستم فایل است که این امکان را می‌دهد، هر کاربری با به‌کارگیری این توابع توانایی هرگونه تغییر، اصلاح و به‌وجود آوردن و ساخت را در 2Ext به‌دست آورد.

به همین خاطر ابزارهای بسیاری برای کار باExt2 fs موجود و قابل تهیه هستند.

از ابزار پیکربندی سیستم فایل تا ابزار اشکال‌زدایی آن.

مهمترین این ابزارها عبارتند از : Debugfs،dump2 fs،tune fs،e2fsck،Mk2 fs .

Ext3 fs نسل جدید سیستم فایل گنو / لینوکس در کرنلی که ازExt2 fs استفاده می‌کند اگر عملیاتshut down به درستی انجام نشود، به عنوان مثال قطع برق یاCrash کردن سیستم، شاهد بروز دو مشکل عمده هستیم: امکان خرابی و از بین رفتن داده‌ها و دوم این‌که سیستم برای بوت مجدد نیازمند به استفاده از ابزار اسکن داده‌ها برای شناسایی و تشخیص داده جهت سازگاری آن‌ها با سیستم فایل است.

گاهی در این موارد مدت زمان زیادی باید صبر کنید تا چند گیگابایت اطلاعات توسط سیستم خوانده شوند که این بسیار نامطلوب استthree Extended fs .

نسل جدید EXT2 fs شکل را برطرف کرده استExt3 fs.

با بهره‌گیری از تکنولوژی <>journaling یا ، امنیت داده‌ها و سازگاری و انسجام اطلاعات را در هنگام وقوع خطاهای سخت‌افزاری تظمین می‌کند.

Ext3 fs توسط آقای Tweedie (از بنیان‌گذاران سیستم فایلExt fs ) توسعه یافته و از هسته 15.4.2 به بعد قابل استفاده است.

Jour naling از روشی در ذخیره و نگهداری داده‌ها بر روی دیسک استفاده می‌کند که دیگر نیازی به سازمان‌دهی اطلاعات بلوک‌های سیستم فایل و تنظیم کردن آدرس‌های منطقی نیست و هیچ زمانی در فرایند بوت برای شناخت داده‌ها و انسجام آن‌ها با سیستم فایل صرف نمی‌شود.

در ضمن امنیت داده‌ها هم تأمین می‌شود.

در زمان وقوع یک خطای سخت‌افزاری، ژورنالینگ از اطلاعات داده‌ها پشتیبانی می‌کند و باعث می‌شود هیچ‌گونه اطلاعات جدیدی بر روی داده‌ها نوشته نشود.

سرعت و بهره توان عملیاتیExt3 fs به مراتب بیشتر ازExt2 fs استExt3 fs.

از سه روش برای بالا بردن سرعت استفاده می‌کند.

در روشData = write back، پس ازCrash کردن سیستم، داده‌های قدیمی استفاده می‌شود.

در این روش اطمینان صحت داده‌ها پایین می‌آید ولی سرعت بالا‌ می‌رود.

در روش Data = ordered (پیش‌فرض) از هر گونه اضافه شدن اطلاعات به داده‌های بلوک‌های سیستم فایلInode ها جلوگیری می‌شود.

این مد بهترین کارایی را دارد.

در سومین روشData= jour nal، سیستم از یک فایل بزرگjour nal برای نگهداری اطلاعات سیستمی ضروری برای ذخیره و بازیابی داده‌های دیسک استفاده می‌کند.

می‌شود گفت که فایل jour nal در واقع فایلBackup سیستم است.

Ext3 fs باExt2 fs سازگاری کامل دارد و تبدیل و ارتقاء به آسانی و با چند خط فرمان‌نویسی درshell سیستم صورت می‌پذیرد.

و این کار بدون هیچ‌گونه نیاز به فرمت کردن یا پارتیشن‌بندی یا اختلال در بلوک‌های داده‌های سیستم فایل صورت می‌پذیرد.

یعنی شما فقط فایلjour nal را به سیستم فایلExt2 fs اضافه می‌کنید.

به‌کارگیری تکنولوژیjournaling در سیستم فایل علاوه بر مزایای گفته شده، باعث ایجاد یک تاریخچه از هر فایل در سیستم شده و عملیات پیگیری وقایع هر فایل به آسانی امکان‌پذیر می‌شود.

گذشته از این ژورنالینگ در دیگر امکانات هسته هم استفاده می‌کند.

همه این ویژگی‌ها باعث شده‌اند که بسیاری از شرکت‌های تجاری سیستم فایل 3Ext را به عنوان پیش‌فرض توزیع گنو/ لینوکس خود انتخاب کنندRed Hat.

از نسخه 2/7،Ext3 fs را در نسخه لینوکس خود به‌کاربرد.

انعطاف‌پذیری ابزارهای مدیریت پیکربندی رده سازمانی به اندازه کافی انعطاف‌پذیر هستند تا مدل‌های سازمانی متنوع مورد استفاده توسط دپارتمان‌های مختلف IT را با یکدیگر وفق دهند.

بسیاری از دپارتمان‌های IT بر اساس سرویس سازماندهی می‌شوند، با مدیران ایمیل تجاری متمرکز، مدیران وب، مدیران پایگاه داده‌ها، و غیره.

سایرین به صورت ناحیه‌ای سازماندهی شده‌اند، با مدیرانی که مسوول تمامی سرویس‌های اجرا شده بر روی ناحیه‌شان هستند.

بقیه ترکیبی از این دو مدل می‌باشند.

کار ابزارهای مدیریت پیکربندی رده سازمانی این نیست که به IT بگوید چگونه کار خود را با اجرای یک مدل کاری جدید پیش ببرد.

بلکه مانند هر ابزار خوبی، کار یک ابزار مدیریت پیکربندی کمک به کارکنان IT برای انجام بهتر کارهایشان است.

بنابراین، مدیران بایستی قادر به سفارشی نمودن این ابزارها برای محیط‌های منحصربفردی که در آنها پیاده‌سازی شده‌اند باشند.

برای مثال، اگر یک زیرمجموعه از سرورهای یک بانک برای شعبات تخصیص داده شده باشد و توسط آنها مدیریت گردند، ابزار مورد نظر ما بایستی به IT در کار مدیریت سرورها به شیوه ذکر شده یاری رساند.

بخشی از نیاز انعطاف‌پذیری نیز توسط بسط‌پذیری برآورده می‌گردد.

این وضعیت نوعی را در نظر بگیرید: مدیر IT یک دانشگاه در آغاز هر ترم خواهان بکارگیری تعداد بیشتری از کارمندان خود جهت افزودن نام دانشجویان جدید به شبکه است.

متاسفانه، او راهی برای ساده نمودن پیچیدگی LDAP، ایمیل، DHCP، Samba، و Apache ندارد تا بتواند مدیران کم تجربه‌تر خود را قادر به همکاری در این افزایش حجم کاری دو بار در سال بنماید.

یک راه‌حل مدیریت پیکربندی بسط‌پذیر با API های باز به او امکان نوشتن یک رابط سفارشی را که پیچیدگی‌های مربوط به کار را پنهان نماید می‌دهد.

با وجود این رابط، تعداد بیشتری از کارکنان IT او می‌توانند در این افزایش حجم کاری دو بار در سال همکاری نمایند، و در نتیجه او می‌تواند مهارت و عقلانیت مدیران سیستم ارشد خود را برای فعالیت‌های استراتژیک‌تر نگه دارد.

منابع ومآخذ: linux&ELECTRONIC.htm www.Technotux.com 3.www.tldp.org/Howto/filesystemhowto.html 4.http://web.mit.edu/tytso/www/linux/ext2intro/html 5.http://web.mit.edu/tytso/www/linux:ext2.html 6.

www.linuxtoday/redhatext3information.html 7.www.farsilinux.org 8.www.google.com 9.www.yahoo.com MinixExt FsExt2 FsXia FsMax FS Size64 MB2 GB2 GB2 GBMax File Size64 MB2 GB2 GB64 MBMax File Name16/30 c255 c255 c248 c3 time SupportnonoyesyesExtensiblenonoyesnovar.

block sizenonoyesnoMaintainedyesnoyes?

Inode numberentry lengthfile name شکل 3 Boot SectorBlock Group 1Block Group 2...Block Group N Super BlockFS DescriptionBlock BitmapInode TableData Block مفاهیم کلی در لینوکس-مقایسه توزیع‌های مختلف لینوکسExt2 Filesystem اصلی سیستمهای یونیکس که قابلیت اسامی بلند فایلها، تنظیم دسترسیها به فایلها،‌خطا یابی و همچنین قابلیت بالای انتقال فایل را دارا هستند.

Ext3 تمامی قابلیتهای Filesystem قبلی را بهمراه خاصیت Journaling داراست.

اینگونه Filesystem ها در درون خود قابلیت backup/recovery را برای Filesystem دارا هستند.

تغییراتی که در Index آنهارخ می‌دهد را در فایل log ی پیش از آنکه تغییرات اعمال شوند ثبت می‌کنند.

بنابراین اگر Index آنها ناخواسته تغییری کند (مانند قطع برق یا هر دلیل دیگر)‌ سیستم بطور خودکار از روی فایل log خود میتواند یکبار دیگر Index خود را بازسازی کند.

مبانی File System در لینوکس: فضای روی هارددیسک به بخشهایی با نام پارتیشن تقسیم می‌شود.

محل ذخیره‌سازی اطلاعات مربوط به سایز و موقعیت پارتیشنها partition table است.

این محل تنها قادر است اطلاعات 4 پارتیشن را در خود جای دهد.

پارتیشن را در خود جای دهد.

در زمانهای گذشته تمام اینها پارتیشنهای primary بودند.

همانطور که hard drive ها از نظر size بزرگ شدند نیاز به وجود پارتیشنهای بیشتری بود.

و این باعث بوجود آمدن پارتیشنهای extended گردید.

پارتیشن extended در حقیقت پارتیشن primary ست که توانایی تقسیم شدن به تعداد نامحدودی از پارتیشنها را داراست.

(در حقیقت extended می‌تواند به 63 پارتیشن برای IDE و 15 پارتیشن برای SCSI تقسیم شود( extended partition برای اینکار از نوع دیگری ذخیره‌سازی partition table استفاده می‌کند.

Extended partition در حقیقت محل ذخیره‌سازی پارتیشنهای logical است.

بنابراین logical partition ها پارتیشنهای داخلی extended partition هستند.

در لینوکس4 پارتیشن primaryاز 1 تا 4 شماره‌گذاری شده و شماره‌گذاری partitionهای logicalاز 5 به بالا شروع می‌شود.

بنابراین hda1 تا hda4 بیانگر پارتیشنهای primary هستند و hda5 به بالا بیانگر پارتیشنهای منطقی یا Logical هستند.

MBR MBR یا Master Boot Record اولین سکتور دیسک است که BIOS هنگامیکه سیستم در ابتدا در حال بوت شدن است آنرا خوانده و اجرا می‌کند.

MBR شامل برنامه کوچکی است که اطلاعات داخل Partition Table را خوانده، چک می‌کند که کدام پارتیشن فعال بوده و قابل بوت شدن است.

سپس اولین سکتور آن پارتیشن را می‌خوانند )همان Boot Sector ).

Boot loader لینوکس بیشتر کارها را می‌تواند براحتی و به خودی خود انجام دهد لکن برخی نرم‌افزارها هستند که تنها روی یک سیستم عامل خاص غیر از لینوکس اجرا می‌شوند.

در اینصورت لازم است که سیستم بتواند با حداقل 2 سیستم عامل کار کند و روی هر کدام از آنها بوت شود.

چنین سیستمی را Multiboot می‌گویند.

انجام چنین وظیفه‌ای بر عهده نرم‌افزاری بنام Boot Loader است.

BIOS اطلاعات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری اولی سیستم را بدست آورده و پس از پیدا کردن آدرس MBR، برنامه BootLoader را صدا کرده و اختیار را به آن می‌دهد.

BootLoader برنامه‌ای است که هنگام بوت شدن کامپیوتر دستورات موجود در MBR را خوانده و آنها را اجرا می‌کند.

در صورتیکه شما بخواهید بیشتر از یک سیستم عامل روی کامپیوترتان داشته باشید لاجرم باید آنها را روی پارتیشنهای متفاوتی نصب نموده و در نتیجه پارتیشن های متفاوتی نیز برای Boot کردن سیستم عامل دارید.

MBR روی اولین سکتور هارد دیسک قرار دارد.

البته هر پارتیشن هم میتواند روی اولین سکتور خود یک سری دستور برای Boot کردن سیستم از روی آن پارتیشن خاص داشته باشد.

یکی از کارهای Boot Loader نیز این است که کامپیوتر را به کمک این سکتورها راه‌اندازی کند.

در سیستم‌های عامل بر پایه یونیکس مانند لینوکس، Boot Loader باید Kernel Image را نیز به داخل حافظه بار کند.

بدلیل اینکه بیشتر کاربران از سیستم‌های عامل میکروسافتی استفاده می‌کنند، ما در اینجا چنین سیستم‌عامل‌هایی را بررسی می‌کنیم.

برای اینکه شما بتوانید این دو نوع سیستم‌عامل (ویندوزی و یونیکسی(را با هم روی کامپیوتر خود داشته باشید باید به این نکته توجه داشته باشید که توصیه می‌شود تا ابتدا ویندوز را روی سیستم خود نصب کنید زیرا سیستم‌های عامل ویندوزی بدون اینکه به کاربر اطلاع بدهند اطلاعات مورد نیاز خود را روی MBR می‌نویسند.

از آنجاییکه لینوکس قابلیت خواندن فایل سیستم FAT16 و FAT32 را دارا است، براحتی می‌تواند با سیستم‌های عامل میکروسافتی که روی چنین پارتیشن‌هایی نصب شده‌اند کار کند.

فرایند تولید یک سیستم Dual Boot روی یک pc که روی آن قبلاً MS Windows 9x نصب شده است بسیار ساده است: هنگام نصب Boot loader آنرا روی MBR یا یک پارتیشن که برای لینوکس که در نظر گرفته‌ایم نصب می‌کنیم.

اگر Boot loader را روی MBR نصب کرده‌ایم، بطور اتوماتیک اطلاعات مربوط به پارتیشهای فعلی را خوانده و سیستم جدیدی تحت عنوان DOS به لیست خود اضافه می‌کند.

اگر Boot loader روی root partition لینوکس نصب شود، آنگاه پارتیشن لینوکس باید بعنوان یک پارتیشن active در partition table set شود تا سیستم بتواند از روی آن بوت شود.

اما در صورتیکه بخواهیم لینوکس را روی سیستمی نصب کنیم که ویندوز آن روی hda1 نصب شده و فرمت پارتیشن مذکور نیز NTFS است کار کمی مشکلتر است.

در این حالت شما نباید نباید Boot loader لینوکس را روی MBR نصب کنیم زیرا باعث از بین رفتن loader ویندوز شده و در نهایت کاربر مجبور به تعمیر یا نصب مجدد ویندوز ویندوز قبلی خواهد بود.

برای Multiboot کردن سیستمی که در اینجا ذکر شد باید Boot loader را روی پارتیشن ریشه لینوکس نصب کنیم.

در این حالت همیشه برای بوت شدن لینوکس یک دیسکت راه‌انداز نیاز است که دیسک مذکور هنگام نصب لینوکس ساخته می‌شود.

برای اینکه هنگام بوت شدن لینوکس نیازی به دیسکت راه‌انداز نباشد باید ابتدا لینوکس را اجرا کرده و پس از بالا آمدن کامل آن، 512 بایت اول پارتیشن ریشه که لینوکس روی آن نصب است را می‌خوانیم و در فایلی ذخیره می‌کنیم.

آدرس این فایل باید روی فایل Boot.ini روی پارتیشن ریشه ویندوز وارد شود.

پس از انجام اینکار، سیستم عامل لینوکس ما از طریق loader ویندوز قابل دستیابی است.

توزیع‌های مختلف لینوکس کرنل هسته مرکزی هر سیستم عامل است که به نرمافزار این قابلیت را میدهد تا با سیستمهای سختافزاری ارتباط برقرار کند و همچنین ارتباط میان سخت‌افزارهای سطح پایین را با دستگاه‌های جانبی برقرار کند.

یکی دیگر از وظایف کرنل اطمینان از شروع و پایان بموقع و درست Process ها و Deamon ها است.

چون کرنل لینوکس حاوی اطلاعاتی در مورد سخت‌افزارها و همچنین ابزارآلات لازم برای دسترسی به سختافزارها است، ‌باید همیشه به‌روز باشد.

به‌روز بودن کرنل باعث بهینه‌سازی استفاده از سخت‌افزارها یا ایجاد امکان دسترسی به سخت ‌افزارهای جدید است.

برخی از این سخت ‌افزارها عبارتند از کنترلرهای USB, Ultra ATA, SCSI و برخی دیگر از ابزارها که به درستی توسط کرنل‌های قبلی پشتیبانی نمی‌شدند.

کرنل لینوکس از ماژولها برای اضافه‌کردن پشتیبانی سخت‌افزارهای جدید یا بهینه‌سازی استفاده از سخت‌افزارهای قبلی استفاده می‌کند.

استفاده از ماژول این مزیت را دارد که مدیر سیستم را ازبروز رسانی مداوم کل سیستم باز می‌دارد و مدیر براحتی می‌تواند با به‌روزرسانی یا نصب Module های جدید، سخت‌افزارهای جدید را به سیستم اضافه کرده یا استفاده از سخت‌افزارهای قبلی را بهینه کند.

هرچند ماژولها هم محدودیتهای زیادی دارند و نهایتاً هر مدیر باید پس از طی مدتی کرنل لینوکس خود را update می‌کند.

بدلیل اینکه امکان تشخیص نسخه و وضعیت کرنل‌های متفاوت موجود باشد، برای کرنل سیستم شماره‌گذلری خاصی در نظر گرفته شده است.

شماره نسخه کرنل از 3 قسمت تشکیل شده است که بیانگر وضعیت، مشخصات و قابلیت اعتماد کرنل است.

شماره کرنل باعث می‌شود تا بطور خلاصه وضعیت کرنل مورد نظر از روی شماره آن قابل درک باشد.

سه قسمت شماره مذکور عبارتند از: عدد اصلی: این عدد در منتهی‌الیه سمت چپ شماره نسخه قرار داشته و تغییر این عدد نسبت به عدد قبلی بیانگر یک تغییر عمده و اساسی در کرنل است.

عدد فرعی: این عدد در وسط قرار دارد و بیانگر وضعیت پایداری یا عدم پایداری نسخه کرنل مذکور است.

اعداد فرد بیانگر نسخه‌های در حال توسعه (در حال آزمایش) کرنل بوده و اعداد زوج بیانگر یک نسخه توسعه‌یافته (آزمایش شده) از کرنل است.

عدد بازبینی: آخرین عدد در سمت راست بوده و نسخه بازبینی یک کرنل را نشان می‌دهد.

به عنوان مثال، 2.4.4 چهارمین زیرنسخه بازبینی) کرنل 2.4.0) است.

چون کرنل لینوکس توسط GNU NPL حفاظت می‌شود، تمامی حالتهای ممکن آن (کد اصلی، حالت ترجمه شده، حالت اجرایی و...

) برای تمامی نسخه‌ها از طریق اینترنت قابل دانلود است.

دسترسی به کرنل لینوکس از طریق سایتهای زیادی روی اینترنت قابل دستیابی است.

البته تمامی نسخه‌های کرنل بهمراه توضیح مختصری در مورد خود کرنل و تغییراتی که کرده است از محل سایت kernel.org قابل دانلود است.

آقای لینوس توروالدز شخصاً بر این سایت نظارت می‌کنند.

بدلیل طبیعت Open Source بودن کرنل لینوکس، کرنل بهمراه بقیه نرم‌افزارها قابل تغییر و توسعه است و همین باعث شده است تا لینوکس در distribution های مختلف موجود باشد.

یک توزیع لینوکس مجموعه‌هایی از بسته‌های نرم‌افزاری و ابزارهاست که روی نسخه خاصی از کرنل لینوکس پایه‌گذاری شده است.

توزیعها معمولاً به منظور خاصی ایجاد می‌شوند مانند وب سرور یا یک سرور شبکه برای یک ISP.

البته اکثر توزیعها به طور عمومی تهیه شده و شامل بسته‌های نرم‌افزاری، ابزارها و برنامه‌های کاربردی مختلفی هستند که می‌توانند توسط کاربر نصب و اجرا شده و نهایت انعطاف‌پذیری و کاربرد را در اختیار کاربر قرار دهند.

هر توزیع با مشخصات ویژه خود و همچنین ابزارهای خاصی که توسط خود شرکت توزیع‌کننده ایجاد شده است ارائه می‌شود تا ارزش توزیع ارائه شده توسط شرکت مذکور را بالا ببرد.

د راینجا به برخی از توزیعهای مختلف لینوکس مختصراً اشاره می‌شود: Beehive هدف این توزیع فراهم کردن یک نسخه سریع، ساده و مطمئن و بهینه‌سازی شده از لینوکس برای معماری i686 است.

این توزیع کوچک بوده حجمی در حدود 250MB را دارا است و برای نصب خود به فضایی در حدود 120MB نیاز دارد.

بنابراین این توزیع دارای این مزیت است که با حذف پشتیبانی از سخت‌افزارهای قدیمی و کم کاربرد، یک توزیع فوق‌العاده سبک از لینوکس ساخته است که از نظر سرعت بهینه‌سازی شده است.

بدلیل کم کردن برخی ماژولهای اضافی مانند GU1، این توزیع تنها برای کاربران باتجربه‌ای کاربرد دارد که قصد دارند با سرعت هرچه تمام یک workstation یا serve را راه‌اندازی کنند که البته از سرعت و امنیت بالایی نیز برخوردار باشد.

مزیت ذکر شده این توزیع در حقیقت عیب آن نیز به شمار میرود.

بزرگترین ایراد Beehive این توزیع عدم کاربرد آن برای کاربران مبتدی است.

چون این توزیع برای کاربران پیشرفته و باتجربه تولید شده است، هیچ محیط User Friendly مانند Windows یا دستورالعمل نصب ساده و راحتی ندارد.

برای دسترسی به آن می‌توانید به سایت www.beehive.com بروید.

Blue Cat این توزیع برای برآورده کردن نیازهای توسعه دهندگان device های کامپیوتر طراحی شده است BlueCat همچنین برخی امکانات اضافی برای ابزارهای Embed در lynuxworks دارد.

lynuxworks یکی از اعضای پایه‌ای صنایع سیستم‌های عامل بلادرنگ (RTOS) است که اولین محصول خود را در اواخر دهه 1980 برای برنامه ایستگاه فضایی ناسا ارائه کرد.

با توجه به استراتژی مطرح شده، Blue cat اکنون سردم‌دار بازار لینوکس Embedded است.

برخی قابلیتهای آن عبارتند از: این توزیع اجازه توسعه ابزارهای embedded را بدون هزینه استفاده از ابزارهای Open source می‌دهد.

این توزیع با طیف گسترده‌ای از نیازمندیهای device های کوچک embedded تا سیستمهای دارای چندین CPU و پیچیده‌تر سازگار است.

سایت این توزیع است.

Caldera OpenLinux OpenLinux وسط Caldera برای مقاصد تجاری تهیه شده است.

این توزیع تمام نرم‌افزارهای تحت لیسانس GNU را بهمراه بسیار نرم‌افزاری شناخته‌شده دیگر و بسته‌های سیستمی کاربردی دیگر در بر دارد.

توزیع مذکور با POSIX سازگار بوده و به استاندارد ANSI برای UNIX پایدار است.

هرچند این نسخه بطور رایگان ارائه می‌شود، ‌لکن Caldera برای پشتیبانی فنی خود مقداری هزینه دریافت می‌کند.

پشتیبانی Caldera از EDesktop تا EServer را شامل می‌شود.

EDesktop برای کار روی یک workstation ساده طراحی شده و EServer شامل بسته‌های نرم‌افزاری سرور مانند FTP, DNS, DHCP و Mail برای محیط سروری است.

Caldera پشتیبانی بسیار خوبی از کاربرهای ثبت شده (که هزینه‌ای به شرکت پرداخت می‌کنند) بعمل می‌آورد ولی پشتیبانی آن از کاربران ثبت نشده محدود است.

OpenLinux از سایت www.Caldera.com قابل دستیابی است.

Debian این توزیع توسط گروهی برنامه ‌نویس داوطلب تولید شده است.

این توزیع اساساً غیر تجاری است لکن محصول تجاری را نیز در خود پشتیبانی می‌کند.

در حال حاضر Sun و Corel نرم‌افزارهایی را برای این توزیع‌ تولید می‌کنند.

توزیع Debian برای نصب و پیکربندی بسیار ساده است لکن بدلیل ذات غیرتجاری این توزیع پشتیبانی کمی درباره آن وجود دارد.

بنابراین اکثراً توسط کاربران باتجربه و پیشرفته استفاده می‌شود.

Corel لینوکس Corel مشخصاً برای کامپیوترهای رومیزی ( Desktop ) طراحی شده است.

Corel توزیعی بر پایه Debian است که فرایند نصب 4 مرحله‌ای و گرافیکی دارد.

همین باعث می‌شود تا از کاربر کار کمتری بخواهد که نشان می‌دهد که کاملاً برای desktop فراهم شده است.

همین خاصیت گرافیکی باعث شده است تا برخی کاربران پیشرفته که نیاز به انجام کارهای بیشتری با سیستم عامل دارند به آن روی نیاورده و از آن استفاده نکنند.

البته این توزیع پشتیبانی خوبی از Multibooting می‌کند.

سایت این توزیع عبارت است از: linux.corel.com Dragon Linux این توزیع برای اجرا روی ورژنهایی از Microsoft works و یا تمام ورژنهای Dos ایجاد شد.

این توزیع یک سیستم عامل کامل لینوکس است که برای کاربر تازه‌ کار ویژه ‌سازی شده است کاربران تازه‌کار میتوانند از نصب سریع و توانایی نرم‌افزار برای سازگاری با دیگر سیستم‌های عامل موجود روی کامپیوتر لذت ببرند.

بزرگترین مزیت Dragon Linux این است که نیاز ندارد تا برای نصب آن هارد خود را پارتیشن‌بندی کنید و یا حتی پارتیشنهای خود را تغییر دهید.

البته لینوکسهای دیگر هم می‌توانند با دیگر سیستم‌های عامل Desktop همزیستی داشته باشند لکن برای نصب خود نیاز به پارتیشن جداگانه دارند.

البته همین مزیت Dragon Linux بزرگترین عیب آن نیز به حساب می‌آید.

چون این توزیع روی Microsoft Windows یا Dos نصب می‌شود از File System همان سیستم عامل هم استفاده می‌کند و بنابراین کاربران نمی‌توانند از مزایای بزرگ فایل سیستم لینوکس استفاده کنند.

باید در این مورد دقت داشت که این توزیع تنها روی File System های نسخه‌های 9X از ویندوز و کلیه DOS ها پشتیبانی میکند.

سایت رسمی این توزیع لینوکس http://www.dragonlinux.net است.

Mandrake Maxdrake توزیعی است که بر پایه توزیع Red Hat بنا شده است.

بسیاری کاربران تصور می‌کنند که Mandrake همان Red Hat است که در حقیقت مقداری تغییر کرده و توسعه یافته است.

لکن تغییرات انجام شده در لینوکس Mandrake بسیار بیشتر بوده است.

Mandrake تغییرات زیادی در پیکربندی داشته است و ابزارآلات زیادی به آن اضافه شده است، مانند Darkx که یک installer گرافیکی است و یا Mandrake Control Center که می‌تواند براحتی بیشتر تنظیمات و وظایف سیستم را انجام دهد.

این ابزارها کمک بسیار زیادی برای نصب و پیکربندی لینوکس و هچنین نگهداری آن می‌کنند.

این نکته مهمی است زیرا به لینوکس اجازه می‌دهد تا به کامپیوترهای افراد غیرفنی هم راه پیدا کند.

Maxdrake همچنین مجموعه گسترده‌ای از ابزارهای مدیریت و نیز GNOME, KPE و...

را داراست و انجام بسیاری از کارهای سخت مانند 3D Acceleration را برای کاربر راحت‌تر کند.

یکی از ایرادات Mandrake این است که تنها پردازنده‌های X86 را پشتیبانی می‌کند و پشتیبانی سخت‌افزاری آن به خوبی توزیعهای تجاری دیگر نیست.

سایت رسمی این توزیع http://www.Linux-Maxdrake.com است.

Red Hat Red Hat یکی ازمحبوب‌ترین توزیع‌های لینوکس است که اکنون دردسترس مردم است.

Red Hat تولید‌کننده ایزار مدیریت بسته‌های نرم‌افزاری(Red Hat Package Manager) RPM است که اکنون روی بیشتر توزیعها موجود و قابل اجرا است.

Red Hat عددی به کرنل مورد استفاده در خود نسبت می‌دهد که بیانگر Patch ی است که Red Hat به کرنل اعمال کرده است.

بعنوان مثال شماره کرنل 10-2.2.18 نشان می‌دهد که Patch شماره 10 به کرنل اعمال شده است.

Red Hat قراردادی با بسیاری از شرکتها مانند Microsystems, Sun, IBM و Oracle و برخی شرکتهای دیگر برای تولید و نگهداری نرم‌افزارها دارد.

Red Hat برای پردازنده‌های مختلف نخسه‌های مختلفی دارد که از طریق سرور FTP شرکت Red Hat در دسترس است.

همچنین مطلب آموزش و کمکی بسیار مانند FAQ ها، راهنماهای شروع به کار، راهنماهایی برای انجام کارهای خاص، راهنمای نصب، لیست سخت‌افزارهای سازگار و نکاتی برای لینوکس در سایت موردنظر وجود دارد که تحت GNU GPL بطور رایگان قابل دستیابی است.

کار Red Hat فروش پشتیبانی بعدی خود از لینوکس است.

به این معنی که هرچند Red Hat رایگان است و همچنین توزیعهای Red Hat نیز رایگان است، بسیاری از کاربران بسته‌های پشتیبانی را از Red Hat می‌خرند.

این پشتیبانی از نصب و راه‌اندازی و پیکربندی تا پشتیبانی حرفه‌ای برای کارهای تجارت الکترونیک و بانک اطلاعاتی را شامل می‌شود.

همچنین Red Hat مدرکی را برای محصول خود درست کرده است (RHCE) که در بسیار از مواقع اعتبار قابل قبول و خوبی دارد.

تمامی این مسائل باعث شده است تا Red Hat بعنوان یکی از مشهورترین توزیع‌ها در کل جهان مطرح باشد.

سایت رسمی این توزیع http://www.RedHat.com است.

Slackware پروژه تهیه این توزیع توسط Patrik Volkerding شروع شد و اولین توزیع آن در آوریل 1993 برای همگان انجام شد.

این توزیع همواره تلاش کرده است که تا حد ممکن با یونیکس سازگار بماند.

این توزیع، نسخه پیشرفته‌ای از لینوکس است.

بنابراین گاهی اینطور بنظر می‌رسد که استفاده از این توزیع سخت‌تر از بقیه توزیعها است.

Slackware از سخت‌افزارهای مختلفی پشتیبانی کرده و بیشتر desktop ها و بسته‌های نرم‌افزاری را مانند بقیه توزیع‌های لینوکس در بر دارد.

بدلیل اینکه این یک سیستم عامل سازگار با لینوکس است، انتخاب ایده‌آلی برای کسی است که ترجیح می‌دهد تا با محیط استاندارد لینوکس کار کند.

سایت رسمی این توزیع http://www.Slaekwar.com است.

Changes to the index are written to a log file before the changes take effect so that if the index is corrupted (by a power failure during the index write, for example), the index can be rebuilt from the log, including the changes.

From I-gloss SUSE توسط یک شرکت آلمانی تولید و توزیع شد و در اروپا بسیار عمومی و مشهور است.

این توزیع یکی از سریع‌الرشدترین توزیعها در تمام دنیاست که به بیشتر زبانهای دنیا تبدیل شده است.

تخصص منحصر به فرد SUSE در لینوکس و همچنین این مورد که تیم توسعه عمومی آن وقت خود را صرف Open software کرده باعث شده است تا SUSE به عنوان یکی از بهترین و کاملترین توزیعهای لینوکس مطرح باشد.

SUSE همچنین در پروژه‌های عمده لینوکس مانند توسعه کرنل، AISA (Advanced inux Sound Architecture)، XFree86 و پشتیبانی USB برای لینوکس شرکت کرده و سهم داشته است.

این توزیع از yast یا yast2 به عنوان installer استفاده می‌کند که فرایند نصب ساده‌ای را فراهم می‌کنند.

توزیع لینوکس حرفه‌ای (professional) CD های زیادی را هم با خود دارد که بسته‌های نرم‌افزاری کمکی زیادی مانند StarOffice، WordPerfect، KOffice و بسیاری بسته‌های تجاری دیگر را شامل می‌شوند.

نسخه شخصی SUSE نیز هر چیزی که کاربران خانگی و دفاتر کاری کوچک نیاز خواهند داشت را در خود دارد و پشتیبانی می‌کند.

SUSE همچنین طیف گسترده‌ای از سرور مانند DataBase Server با DB2، Groupware Server را با Lotus Domino R5 و Email Server II را پشتیبانی می‌کند.

SUSE پشتیبانی عالیی از طریق مستندات online خود فراهم می‌کند.

این مستندات شامل FAQ ها، مدارک پشتیبانی و لیست سخت‌افزارهای سازگار می‌شوند، اگرچه SUSE به اندازه برخی رقیبان خود پشتیبانی رایگان ارائه نمی‌کند.

سایت رسمی این توزیع http://www.suse.com است.

توزیعهای دیگری نیز علاوه بر توزیع‌های ذکر شده در بالا وجود دارند که اسامی برخی از آنها عبارتند از : Elfstone، Gentoo، Hard hat، KRUD، PHAT Linux، Turbo Linux و Yellow Dog .

همچنین توزیعهای مینی، میکرو و ویژه‌ای نیز وجود دارند که جهت انجام مقاصد خاص طراحی و ایجاد شده‌اند مانند توزیع LEM که می‌تواند روی فضای 8MB پیاده‌سازی شود.Ext2 Filesystem اصلی سیستمهای یونیکس که قابلیت اسامی بلند فایلها، تنظیم دسترسیها به فایلها،‌خطا یابی و همچنین قابلیت بالای انتقال فایل را دارا هستند.

همچنین توزیعهای مینی، میکرو و ویژه‌ای نیز وجود دارند که جهت انجام مقاصد خاص طراحی و ایجاد شده‌اند مانند توزیع LEM که می‌تواند روی فضای 8MB پیاده‌سازی شود.