دانلود تحقیق ماهواره

لغت ماهواره طبق تعریف ، به سفینه أی گفته می شود که در مداری به دور یک سیاره (معمولاً زمین) در حال گردش باشد.

بخشی از تحقیقات و پژوهشهای علمی تخصصی که در آزمایشگاههای مستقر در فضا انجام می شود ، هرگز نمی توانست روی کره زمین جنبه عملی به خود گیرد.

ماهواره ها که در فضا و مدارهای مختلفی مستقر و به دور زمین در حال گردشند ، می توانند اطلاعات با ارزشی در اختیار انسان قرار دهند که منجر به تحولات شگرفی در زمینه های گوناگون شود .

ماهواره های کشف منابع زمینی ، هواشناسی ، مخابراتی ، پژوهشی و نظامی از این نوعند.

اجزای سیستم ماهواره أی مخابرات
سیستم ماهواره های مخابرات مجموعه أی است از ایستگاههای فضایی و ایستگاههای زمینی به منظور ایجاد ارتباطات رادیویی .

بخشی از این سیستم ماهواره أی می توانند تنها از یک ماهواره و ایستگاههای زمینی مربوطه تشکیل شود.

این مجموعه ، یک «شبکه ماهواره أی» نامیده می شود.

ایستگاه فضایی
ایستگاه فضایی شبکه ماهواره أی مخابرات ، از ماهواره (بخشی اصلی شبکه ) و دستگاههای جانبی تشکیل شده است .

ساختمان ماهواره
ماهواره از دو بخش تجهیزات مخابراتی و غیر مخابراتی تشکیل شده است.

زیر سیستمهای مخابراتی ، آنتنها و تکرار کننده ها هستند.

در بخش مخابراتی ، دستگاهی وجود دارد که وظیفه تکرار کننده های رله رادیویی را انجام می دهد و «ترانسپاندر» نام دارد.

ترانسپاندرها سیگنالهای فرستاده شده از زمین را دریافت و پس از تقویت و تغییر فرکانس ، آنها را به زمین می فرستند .

آنتنهای مربوط به این ترانسپاندرها ، طوری طراحی شده اند که فقط قسمتهایی از سطح طمین را که درون شبکه ماهواره أی قرار دارند ، پوشش می دهد.

یک ماهواره معمولاً آنتنی همه جهته دارد که برای دریافت سیگنالهای فرمان صادره از زمین به کار می رود ، زیرا آنتنهای دیگر ماهوره احتمال دارد به سوی زمین نباشند.

آنتن همه جهته همچنین برای کنترل سیستمهای فرعی در زمان پرتاب ماهواره و تعیین موقعیت آن به کار می رود.

بخش غیر مخابراتی ماهواره که در واقع قسمت پشتیبانی فنی آن است ، شامل سیستم کنترل حرارتی ، سیستم کنترل موقعیت و مدار ، ساختمان مکانیکی ، سیستم منبع تغذیه و موتور اوج است.

سیستم کنترل حرارتی ماهواره
این سیستم باید درجه حرارت دستگاهها و تجهیزات درون ماهواره را در حد متعادل و متعارف حفظ کند.

سیستم کنترل موقعیت و مدار
کنترل موقعیت ماهواره آن است که جهت تابش پرتو فرکانسهای رادیویی آنتن را برای منطقه مورد نظر در روی زمین ثابت نگه می دارد.

ساختمان مکانیکی
ساختمان ماهواره باید به گونه أی طراحی شده باشد که بتواند نیروهایی را که بر اثر فشارهای دینامیکی در هنگام روشن شدن موتور و پرتاب وارد می شود ، تحمل کند.

بدنه ماهواره معمولاً از آلیاژ آلومینیوم سبک ساخته می شود که شامل سلولهای خورشیدی و منعکس کننده های آنتن نیز هست.

این قسمت از ترکیب موادی مانند فیبر کربن که دارای استحکام و ثبات ساختمانی خاصی است ، ساخته می شود.

سیستم منبع تغذیه منبع اصلی تغذیه معمولاً سلولهای خورشیدی هستند.

انرژی خورشیدی جذب شده برای شارژکردن باتریهای ذخیره نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

این باتریها از نوع نیکل ، کادمیم هستند.

موتور اوج نقش موتور اوج ایجاد مدار دایره أی شکل و جلوگیری از انحرافات مداری ماهواره است.

بعضی مواقع با استفاده از موتور اوج ، ماهواره ها را در مدار ثابت مستقر می کنند.

ایستگاههای زمینی ایستگاههای زمینی سیستمهای ماهواره أی مخابرات بر اساس نوع استفاده از آنها عبارت اند: ایستگاههای ثابت ، ایستگاههای سیار ، ایستگاههای زمینی ماهواره معمولاُ از چند قسمت تشکیل شده اند : آنتن ، فرستنده ، گیرنده ، سیستمهای کنترل بر قراری ارتباط و منابع تغذیه مورد لزوم ایستگاه .

هر یک از اجزای فوق شامل قسمتهای مختلفی اند که متناسب با نوع ایستگاه زمینی ، حجم و تجهیزات آنها متفاوت خواهد بود.

آنتن ایستگاههای زمینی بطور کلی آنتن فرستنده ، انرژی الکتریکی حاصل از یک منبع را در فضا به صورت امواج الکترومغناطیسی پخش می کند.

سپس آنتن گیرنده این امواج را می گیرد و به انرژی الکتریکی تبدیل می کند .

در هر سیستم مخابرات رادیویی ، آنتن نقش حساس و مهمی دارد ، زیرا با انتخاب آنتنهای مناسب و نصب و تنظیم صحیح آنها می توان تا حد زیادی بازدهی سیستم را بالا برد.

ایستگاههای زمینی دارای دو نوع آنتن فرستنده و گیرنده به صورت بشقابی در اندازه های مختلف هستند.

این آنتنها اطلاعات را به صورت امواج رادیویی به فضا می فرستند یا از فضا دریافت می کنند.

آنتن ایستگاههای زمینی در ابعاد بزرگ و ساختمان مکانیکی معینی ساخته می شوند که قطر نوع قدیمی آنها گاه به 30 تا 32 متر و وزن آنها به بیش از 300 تن می رسد.

سیستم های کنترل و ردیابی وسایل فضایی این سیستمها به طور کلی چهار عمل زیر را انجام می دهند: فرمان از راه دور : عبارت است از فرستادن سیگنال جهت انجام کارهایی که ماهواره یا هر وسیله فضایی برای آن تنظیم شده است .

اندازه گیری از راه دور : عبارت است از سیستمی که اطلاعات دریافت شده از ماهواره یا سفینه های فضایی را به صورت علامتهایی مخصوص و قابل درک برای تجهیزات زمینی در می آورد و از این طریق ، اندازه گیری از مسافتهای خیلی دور انجام می شود.

ردیابی : با این کار موقعیت مداری و سرعت ماهواره و مشخصه های دیگر آن گزارش می شود .

کنترل : عبارت است از هدایت وسایل و بالا رونده های فضایی و ماهواره ها در مدار به وسیله شبکه ایستگاههای زمینی بخصوصی که کنترل ، یکی از کارهای آنها است.

ماهواره ها دقیقاً در موقعیت خود نسبت به زمین ثابت نیستند و برای اینکه بتوان آنها را در موقعیت فضایی از پیش تعیین شده خود ثابت نگه داشت ، باید از ایستگاههای زمینی بطور مرتب تنظیمهایی بر روی موقعیت آنها انجام گیرد تا بتوان از انحراف مسیر ماهواره جلوگیری کرد.

عوامل موثر در هزینه تجهیزات ایستگاه زمینی قطر آنتن مهمترین عاملی است که هزینه آنتن را تعیین می کند ، چون با بزرگ بودن قطر ، وزن آنتن سنگین تر می شود و احتیاج به نگهدارنده هایی قویتر پیدا می کند و همچنان که شعاع کم می شود تجهیزات ردیاب پیچیده تر می شود .

در سیستم ارسال ، قدرت لازم برای تقویت کننده های سیگنال یک ، عامل تعیین کننده در قیمت فرستنده است .

نه تنها قیمت این تقویت کننده های سیگنال گران است ، تامین قدرت مورد نیاز آن نیز در مناطق دور افتاده باید در نظر گرفته شود ، زیرا بیشترین قدرت مصرفی در سیستم ، صرف تغذیه تقویت کننده های سیگنال می شود .

پس عوامل عمده أی که در هزینه تجهیزات یک ایستگاه زمینی موثرند عبارتند از : قطر آنتن ، مقدار قدرت تقویت کننده های سیگنال ، سیستمهای جایگزین تجهیزات اصلی و قطعات یدکی .

انواع پوششهای ماهواره أی در ساختار ماهواره های مخابراتی برای آنآنت اینکه بتوان هر نوع متقاضی را زیر پوشش قرار داد و تسهیلات لازم جهت ارائه سرویسهای مورد نیاز را فراهم کرد ، بر روی ماهواره آنتنهای گوناگونی برای پوششهای مختلف در نظر گرفته می شود.

این پوششها عبارتند از : پوشش نقطه أی (Spot) برای ناحیه أی کوچک از زمین ، پوشش منطقه أی (Zone) و پوشش نیمکره أی ( Hemisphere) که در شبکه ماهواره أی اینتلست ، به کار گرفته می شود.

ماهواره های مخابراتی را در سطح جهان می توان از نظر نواحی و کشورهای زیر پوشش به سه گروه تقسیم کرد .

گروه اول : ماهواره های بین المللی هستند که با استفاده از یک سری ماهواره تعبیه شده در فواصل مشخصی از یکدیگر و در مدار سنکرون کلیه نقاط زمین را زیر پوشش قرار می دهند و به هم مرتبط می سازند.

از این نوع ماهواره های جهانی می توان ماهواره های بین المللی مخابراتی اینتلست ، ماهواره های بین المللی ، اینمارست و ماهواره های مخابراتی بلوک شرق ، اینتراسپوتنیک را نام برد .

گروه دوم : ماهواره های منطقه أی هستند که برای پوشش دادن یک منطقه خاص طراحی شده و انتهای آنها به طریقی طراحی و ساخته شده اند که حداکثر قدرت تشعشعی را در پرتو اصلی خود بر روی منطقه مورد نظر متمرکز کنند.

از این نوع می توان ماهواره های عربست را نام برد.

گروه سوم : ماهواره های محلی هستند که برای پوشش یک کشور ساخته شده اند.

از این نوع ماهواره ها می توان ماهواره اینست هند ، آست استرالیا ، ایتالست ایتالیا و پالاپا در اندونزی را نام برد.

مدارهای ماهواره أی ماهواره ها به دور زمین در یک مسیر بسته که آن را مدار می نامند ، در حال گردش هستند.

مسیرها می توانند دایره أی یا بیضی شکل باشند ، اما مرکز نوین در هر حالت در مرکز این مسیر یا در نقطه کانونی آن قرار دارد.

ماهواره در صورتی که تحت تاثیر نیروهای جاذبه دیگری قرار نگیرد.

همواره در صفحه أی به نام صفحه مداری به گردش خود به دور زمین ادامه می دهد.

حرکت این صفحه مداری به پریود مدار و زاویه صفحه با مدار استوا بستگی دارد.

اگر این زاویه صفر باشد ، صفحه مداری منطبق بر صفحه استوایی زمین می شود.

انواع مدارهای یکه ماهواره ها در آن مستقر می شوند ، عبارتند از : مدارهای پایین زمین ، مدارهای همزمان زمینی ، مدارهای ثابت زمینی .

مدارهای پایین زمین ماهواره های مدارهای پایین زمین در ارتفاعات چند صدکیلومتری سطح زمین قرار دارند و زمان یک دور چرخش به دور زمین در این مدارها ، حدود 90 دقیقه است.

گفتنی است که بیشتر ماهواره هایی که در این مدارها مستقرند درصد زیادی (حدود 50%) از وقت خود را در سایه زمین می گذارند و باید مجهز به باتریهایی باشند که بتوانند وسایل الکترونیکی را در این مدت تغذیه کنند.

این مدارها معمولاً برای مشاهدات و فعالیتهای ماهواره های نظامی بکار برده می شود.

مدارهای همزمان زمینی مدارهای همزمان زمینی دارای پریودی درست برابر گردش زمین هستند .

این مدار « مدار 24 ساعته » نیز خوانده می شود.

مدارهای ثابت زمینی مدار ماهواره ثابت زمینی نوعی از مدار همزمان زمینی است که در آن ، زاویه صفحه أی که مدار در آن قرار گرفته و صفحه أی که از استوای زمین می گذرد ، صفر است.

در نتیجه ، این دو صفحه بر هم منطبق می شوند.

ماهواره ها با سرعتی حدود سه کیلومتر در ثانیه در مدار ثابت زمینی حرکت می کنند.

ماهواره ها در مدار ثابت زمینی ، با تعداد کم ، امکان ایجاد پوشش زیادی را در روی زمین دارند.

به عنوان مثال ، سه ماهواره در روی این مدار برای پوشش بیشتر سطح زمین ( به جز قطبها ) کافی هستند.

بعضی وقتها مدارها بر اساس ارتفاع ماهواره ها از سطح زمین طبقه بندی می شوند.

اگر ارتفاع ماهواره از سطح زمین تا 1000 کیلومتر باشد ، مدار را مدار پایین گویند.

چنانچه ارتفاع ماهواره از سطح زمین بین 1000 تا حدود 20000 هزار کیلومتر باشد ، مدار را مدار متوسط نامند.

اگر ارتفاع ماهواره از سطح زمین بیش از 20000 هزار کیلومتر باشد ، مدار را مدار بالا گویند.

استقرار ماهواره ها در مدار ماهواره های عملیاتی که برای دریافت و ارسال سیگنالها از زمین مورد استفاده قرار می گیرند ، از نقطه أی روی زمین پرتاب می شوند و در یک مدار خاص و ثابت قرار می گیرند.

پس از آنکه ماهواره در مدار ثابت قرار گرفت ، دستگاه فرعی دیگری هم در ماهواره فعال می شود تا قدرت الکتریکی مورد نیاز تکرار کننده ها و دیگر دستگاههای ماهواره را تولید و تنظیم کند.

مداری که برای ارتباط ماهواره باید حتی الامکان در نقطه أی از مدار «ژئوسنکرون» نام دارد.

ماهواره باید حتی الامکان در نقطه أی از مدار «ژئوسنکرون» قرار گیرد که نیروی جاذبه زمین روی آن اثری نداشته باشد.

مزایای مدار ژئوسنکرون 1ـ ماهواره نسبت به زاویه أی که ایستگاه زمینی آن را می بیند ، ثابت است ، در نتیجه احتیاجی به تغییر جهت آنتن نیست.

2ـ تعداد زیادی از ایستگاههای زمینی می توانند زیر پوشش یک ماهواره در این مدار قرار گیرند.

معایب مدار ژئوسنکرون 1ـ نواحی قطبی یعنی مناطقی که دارای عرض جغرافیایی بیشتر از 3/81 درجه اند ، زیر پوشش قرار نمی گیرند.

2ـ زمان تاخیر انتشار به علت بعد مسافت رفت و برگشت ، زیاد است.

مراحل پرتاب یکی از مهمترین مسائل موجود در امور فضایی ، ساختن وسیله مناسبی برای پرتاب سفینه های فضایی برای انجام ماموریتهای مختلف و قراردادن ماهواره ها در مدار زمین است.

پرتاب ماهواره به فضا و ثرار گرفتن آن در مدار ثابت ، با استفاده از یک پرتاب کننده بدون سرنشین صورت می گیرد که سیستمی از بین رفتنی است ، یا اینکه توسط شاتل فضایی صورت می گیرد که مجهز به سرنشین و سیستمی قابل استفاده دوباره است.

وسیله پرتاب دارای یک یا چند موشک است که در چند مرحله عمل می کند و شتاب لازم را برای قراردادن ماهواره در مدار زمین تامین می کند.

شاتل مانند موشک از زمین جدا می شود و مانند فضا پیما در مدار زمین مانور می کند.

این وسیله طوری طراحی شده است که بتواند بارهای سنگین را در مدار مربوطه قراردهد .

بالاترین مداری که شاتل می تواند در آن قرار گیرد ، 1000 کیلومتر از سطح زمین فاصله دارد.

نگه داشتن ماهواره های مخابراتی در طول پرتاب ، در مدار ثابت همزمان با زمین (مدار سنکرون) تعیین موقعیت ماهواره نسبت به زمین و خورشید و عملیات دقیق هر قسمت از ماهواره در مدار و … توسط ایستگاههای زمینی انجام می گیرد.

مزیتهای شاتل فضایی 1ـ می تواند بارهای سنگین تری از قبیل آزمایشگاههای فضایی و ماهواره های چندین منظوره را به فضا حمل کند.

2ـ امکان بازیافت سفینه ها توسط شاتل فضایی وجود دارد ، مثلاً اگر ماهواره نقص فنی پیدا کرد ، می توان به راحتی آن را بوسیله شاتل به کره زمین بازگرداند و پس از رفع نواقص ، دوباره در مدار خود قرار داد.

3ـ از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است.

4ـ دو هفته بعد از فرود ، می تواند سفر دیگری را آغاز کند.

در حال حاضر ، کشورهای فرانسه ، آمریکا ، روسیه ، اروپای غربی ، ژاپن ، جمهوری خلق چین و هندوستان ، دارای پرتاب کننده های مستقل برای قراردادن ماهواره های خود و کشورهای متقاضی در مدارهای مختلف هستند.

انوا ع ماهواره ها ماهواره ها را می توان با توجه به نوع کاربرد ، مداری که در آن مستقر هستند یا نوع سیستم طبقه بندی کرد .

ماهواره ها از دیدگاه کاربردی به دو گروه نظامی و غیر نظامی تقسیم می شوند.

ماهواره ها بیشتر برای مقاصد نظامی به کار گرفته می شوند.

ماهواره های نظامی از تنوع بیشتری نیز برخوردار هستند.

سیر تحولات ماهواره های مخابراتی تا اوایل سال 1960 میلادی ، غیر از چند ارتباط محدود که توسط دستگاه بی سیم برقرار شده بود ، مساله انتخاب وجود نداشت.

در سال 1960 میلادی ، یعنی تقریباً سه سال بعد از پرتاب اولین سفینه شوروی ، آمریکایی ها نخستین قمر مصنوعی مخابراتی را در مدار زمین قرار داند.

قطر این قمر بزرگ 30 متر بود و در ارتفاع 1500 کیلومتری زمین گردش می کرد.

این قمر ، مجهز به نوعی آیینه بود که امواج را از ایستگاههای فرستنده می گرفت و به ایستگاههای گیرنده که به علت کروی بودن زمین نمی توانستند بطور مستقیم دریافت کنند ، منعکس می کرد.

اندیشه استفاده از ماهواره ها به صورت رله برای ارتباطات راه دور ابتدا از سوی آرتور.سی .کلارک نویسنده معروف داستانهای تخیلی ، علمی و یکی از بناینگذاران انجمن انگلیسی بین ستاره ها مطرح شد و در انجمن انگلیسی بین ستاره ها مطرح شد و در مقاله أی در شماره اکتبر سال 1945 میلادی مجله «جهان بی سیم» چاپ شد.

بعد از مقاله کلارک ، طی ده سال ، سه اختراع مهم انجام شده که مورد استفاده آنها در ساخت ماهواره است.

اولی ، سلولهای خورشیدی است که تبدیل کننده نور خورشید به الکتریسیته هستند.

دوم ، ترانزیستور در انواع مختلف و سوم ، لامپ تقویت موج رادیویی است.

در سال 1962 میلادی ، تاریخ ارتباطات ورق خورد و نخستین ماهواره از نوع رله و تقویت کننده به نام «تله استار» در دهم ژوئیه همین سال از سوی آمریکا در مدار قرار گرفت و برای اولین بار ، برنامه أی از تلویزیون آمریکا توسط قمر مصنوعی که بر بالای اقیانوس اطلس قرار داشت ، منعکس و برای مردم نمایش داده شد و به دنبال آن ، دومین ماهواره از همین نوع چند ماه بعد پرتاب گردید.

ماهواره تله استار در مداری که بین 900 تا 5500 کیلومتر از سطح دریا ارتفاع داشت تقریباً هر دو ساعت و نیم یکبار کره زمین را دور می زد.

چون زمین در هر 24 ساعت یک بار به دور خود می چرخد ، ارتباط بین دو نقطه از زمین فقط چند بار در شبانه روز امکان پذیر بود و این ماهواره تنها مدت کوتاهی در یک نقطه قابل رؤیت می ماند که این مدت متناسب با ارتفاع مدار قمر مصنوعی از سطح دریا بود.

برای برقراری ارتباط دائمی ، فقط یک راه به نظر می رسید و آن اینکه ماهواره باید رد بالای یک نقطه از زمین در ارتفاع معینی ثابت بماند که ظاهراً خیلی مشکل بود ولی عملاً وقتی زمان گردش ماهواره به دور زمین 24 ساعت باشد ، همزمان با کره زمین به دور آن خواهد گشت و از نظر ما ، در آسمان بی حرکت خواهد ماند.

چون هر قمر مصنوعی در یک مدار دایره أی حرکت می کند که مرکز آن منطبق بر مرکز کره زمین و صفحه این دایره نیز عمود بر محور زمین است.

مدار دایره أی ماهواره به موازات خط استوا خواهد بود و همین طور چون سرعت قمر مصنوعی از مقدار معینی نمی تواند کمتر باشد ، برای اینکه با همان سرعت در 24 ساعت یک بار به دور زمین بچرخد ، باید محیط دایره أی مسیر قمر مصنوعی و در نتیجه ارتفاع مدار آن را بیشتر کرد.

محاسبات و تجربه های عملی نشان داده که برای این منظور ، باید ارتفاع ماهواره از سطح دریا 36000 کیلومتر باشد.

( فاصله أی که در آن از طرف زمین نیروی جاذبه به ماهواره وارد نمی شود) این مدار را اصطلاحاً مدار ژئوسنکرون می نامند.

وقتی که ماهواره به ارتفاع 36000 کیلومتری از سطح دریا رسید ، آن را به آرامی منحرف می کنند که در بالای نقاط انتخاب شده باقی بماند ولی در صورت انحراف از مسیر اصلی و دورشدن از نقطه دلخواه ، توسط راکتهای عکس العملی کوچکی که در آنها تعبیه شده و از ایستگاههای کنترل زمین هدایت می شوند ، آن را دوباره به وضعیت مطلوب در می آورند.

ماهواره های مخابراتی گسترش ارتباطات در سطح جهان استفاده از سیستم های مخابراتی را با ظرفیت وسیعتر پوشش بیشتر و کیفیت بهتر ایجاب می کند.

یکی از روشهایی که می تواند به طور مناسب جوابگوی نیازهای فعلی و آتی بشر در این زمینه باشد ، استفاده از ماهواره های مخابراتی است.

ماهواره مخابراتی سفینه أی است که سیگنالهای الکتریکی را از فرستنده أی بر روی زمین دریافت می کند و آنها را بعد از تقویت و تغییر فرکانس های حامل ، به سمت ایستگاههای زمینی در نقاط دیگر می فرستد.

چون ماهواره های مخابراتی سیگنالها را تقویت می کنند و بازگشت می دهند ، بیشتر به عنوان تکرار کننده و رله شناخته می شوند.

ماهواره های مخابراتی معمولاً در مدارهای خاصی از کره زمین قرار می گیرند که به نظر فرستنده ها و گیرنده های روی زمین ثابت می آیند.

به کمک فرستنده أی بر روی زمین و یک ماهواره بر روی مدار ، می توان سیگنالها را به گیرنده هایی مستقر در بخشی از زمین فرستاد که حدود یک سوم سطح زمین را بپوشاند.

موارد استفاده ماهواره های مخابراتی و تاثیر فراوان آن بر زندگی بشر باعث شده که روز به روز توجه انسان به این وسیله ارتباطی افزایش یابد.

کاربردهای وسیع آن در پزشکی ، آموزش و پرورش ، کشاورزی ، انتقال اطلاعات کامپیوتری ، برنامه های تلویزیونی و غیره باعث شده که وجود یک ماهواره مخابراتی مستقل برای هر کشوری امری ضروری باشد.

ماهواره های مخابراتی در مدار خاصی مستقر می شوند که حدود 35788 کیلومتر از خط استوا فاصله دارند.

هر ماهواره با سرعت و جهشی همسان با کره زمین در حال حرکت است.

در این شرایط ، ماهواره در مکانی بالای خط استوا نسبت به زمین ثابت می شود.

ماهواره های مخابراتی ابتدا برای ارتباطات تلفنی طراحی شده اند ، ولی امروزه شاهد ارائه سرویسهای گوناگونی از قبیل کاربردهای تلویزیونی ، تجاری و کنفرانس از راه دور از طریق ماهواره ها هستیم.

اما هنوز سرویس تلفنی بالاترین حجم را در بین دیگر سرویسها حفظ کرده است.

ماهواره برای ارائه سرویس تلفنی بیشتر در موارد زیر بکار گرفته می شود : ارتباطات بین المللی ، ارتباطات بین شهری ، در مناطق کم جمعیت روستایی ، در نقاط دور افتاده ، در شرایط اضطراری ، در ارتباطات سیار و غیره .

سیگنالهای دریافت شده توسط آنتن ماهواره ابتدا به علت افت بسیار زیادی که بر اثر طی مسیر طولانی داشته ، تقویت و سپس با فرکانس نوسان ساز محلی مخلوط می شود و تغییر فرکانس می دهد و بالاخره پس از تقویت مجدد به آنتن فرستنده ماهواره داده می شود تا به طرف ایستگاههای مورد نظر و زیر پوشش فرستاده شود.

ماهواره های مخابراتی معمولاُ بین 8 تا 12 سال عمر می کنند .

میزان سوختی که مورد نیاز سیستم فرعی برای حفظ موقعیت ماهواره است ، یکی از عواملی است که عمر ماهواره را محدود می کند.

از کار افتادن تدریجی سلولهای خورشیدی که در سیستم فرعی تغذیه قدرت الکتریکی قرار دارند نیز عمر ماهواره را محدود می سازد.

ویژگیهای ماهواره أی مخابرات ماهواره مخابراتی دارای ویژگیهایی است که به تعدادی از آنها اشاره می شود : گسترش منطقه تحت پوشش ارتباط بین نقاط مختلفی که در پوشش یک ماهواره قرار دارند ، به آسانی امکان پذیر است.

انعطاف پذیری هرجا که یک پایانه (ترمینال) ماهواره أی وجود داشته باشد ، امکان استفاده از سیستم ماهواره أی فراهم خواهد بود.

پهنای باند زیاد با توجه به اینکه در فرکانسهای بالا مثل 14 و 11 گیگاهرتز ، پهنای باند بیشتری در اختیار است ، می توان از برنامه های تلویزیونی با کیفیت بالا ، کانالهای زیاد تلفنی و انتقال اطلاعات با سرعت بالا برخوردار بود.

هزینه کم با توجه به اینکه ایجاد ارتباط بین دو نقطه توسط ماهواره ، مستقل از فاصله بین این نقاط است ، این نقاط می توانند در هر فاصله أی از یکدیگر در منطقه زیر پوشش واقع شده باشند .

ضریب اطمینان ارتباط بین دو نقطه در شبکه ماهواره أی مخابرات دارای ضریب اطمینانی برابر یا بهتر از ارتباط از مسیرهای زمینی است.

تاخیر در دریافت به علت مسافت زیاد (بین 72000 تا 82000 کیلومتر بین دو پایانه یا ایستگاه ماهواره أی زمینی ) سیگنال فرستاده شده که با سرعت نور حرکت می کند ، حداقل 300 میلی ثانیه بعد به ترمینال دیگر می رسد.

ایجاد اکو بر اثر تبدیل خطوط انتقال از دو سیم به چهار سیم در قسمتی از مسیر شبکه زمین ، سیگنال با پدیده اکو روبه رو شده ن بخشی از آن بازگشت داده می شود.

برای کاهش این سیگنال ناخواسته و مزاحم ، تجهیزاتی به نام حذف کننده اکو به سیستم اضافه شده است.

ارتباطات ماهواره أی برای ایجاد ارتباطات بین المللی بین کشورها و ارتباطات محلی بین شهرها و مناطق دور افتاده بسیار مناسب است و می توان با استفاده از ماهواره مخابراتی ، یک شبکه ارتباطی با کیفیت بالا و هزینه کم در سطحی گسترده ایجاد کرد.