انواع آن به فارسی «گوجه برغانی»، «آلو سیاه»، «قطره طلا»، «آلو بخارا» و در کتب سنتی نامهای عربی آن، از جمله : «اجاص» و «برقون» آمده است.
آلو از نظر طبیعت، سرد و برگ آن سرد و خشک است.
1
آلوی تازه، میوه خوبی برای بدن می باشد.
آلو حافظ مغز و آرام بخش مراکز اعضا بوده و برای رفع سوء هاضمه مفید است.2
2.
آمُله (Emblic myrobalan) :
آمُله در کتب سنتی با نامهای: «آملِج»، «اَملَج» آمده که به هندی «آملا» یا «اونلا» می گویند.
نام درخت هندی است که طعم آن مانند آلو گوجه ترش و به بزرگی گردو است.
آمله برای ازدیاد حافظه، حدت ذهن و تفریح قلب مفید است.
اشخاص سردمزاج برای تعدیل سردی آن بهتر است با عسل یا دارچین یا مصطکی بخورند، ولی برای اشخاص گرم مزاج ضرورتی ندارد.
از نظر ابوعلی سینا، آمله برای رفع نسیان و فراموشی مفید است.3
3.
آویشن شیرازی (Oregano Ovigan Vulgaire) :
به فارسی «پونه کوهی» و در کتب طب سنتی با نام «فودنج جبلی» نام برده می شود، شلیمر این گیاه را با نام «آویشن شیرازی» نام برده است.
طبیعت آن طبق نظر حکمای طب سنتی گرم و خشک است.4
آویشن شیرازی دشمن سموم بدن است و خون را به جریان انداخته، هوش را زیاد و حافظه را تقویت می کند.
دَم کرده رقیق آویشن را بجای چای، با عسل میل کنید؛ 15 تا 30 گرم آنرا در یک لیتر آب جوش دم کرده، روزی 5 تا 6 فنجان مصرف نمایید.5
دَم کرده رقیق آویشن را بجای چای، با عسل میل کنید؛ 15 تا 30 گرم آنرا در یک لیتر آب جوش دم کرده، روزی 5 تا 6 فنجان مصرف نمایید.5 4.
اسطو خودوس (Topped Lavender, Self heal) : در کتابهای طب سنتی با نامهای«اسطو خودوس»،«شاهسبرم رومی»،«شاه اسبرم»،«آنس الارواح» و «ممسک الارواح» آمده است.
در بازار مکه به نام «ضُرم» گفته می شود.6 اسطو خودوس، مقوی بدن، دل و دماغ و احشا و جمیع قوای ظاهری و باطنی و قوت مذکره و مفکره و مصفای روح و مفرح آن است.
اسطو خودوس برای قوت دِماغ نافع است.
همچنین برای تزکیه و تصفیه ذهن، خصوصاً با عسل و نیز آشامیدن آن به تنهایی و یا با شربت لیموی تازه مفید است.
ضمادّ اسطوخودوس برای شیان و جنون خوب می باشد.7 دم کرده 50 گرم از برگ و سرشاخه گلدار اسطوخودوس، مقوی بدن و قوای دماغی و تفکر و مقوی احشا و آلات شکم و مفرح است.
این دم کرده اخلاط فاسد شده و بلغمی و سوداوی را دفع می کند.
اگر مقداری از برگ و شاخه های گلدار خشک اسطوخودوس را ساییده و با آب عسل بطور ساده و یا به صورت مربا با شکر و یا عسل تهیه و حدود 5 گرم از آن را هر شب تا مدتی بخورند، برای تقویت ذهن، حافظه، رفع فراموشی، رعشه، سرگیجه، صرع، وسواسهای سوداوی، تشنج، پریدگی ناگهانی بعضی از اعضا و رفع اندوه و غم مفید است.8 پی نوشتها : 1.
خواص میوه های خوراکی، مرتضی نظری، ص22.
2.
معارف گیاهی،ج2،ص16.
3.
همان،ج6،ص374.
4.
همان،ج2،ص281.
5.
نسخه حکیم، عبادزاده کرمانی،ص22.
6.
معرف گیاهی،ج5،ص216.
7.
قرابادین کبیر،ص67.
8.
معارف گیاهی،ج5،ص217.