اینترنت نامی برای سیستمی گسترده و جهانی شامل مردم ، اطلاعات و کامپیوترها می‌باشد.
اینترنت آنقدر بزرگ و پیچیده هست که در محدوده درک یک شخص نمی گنجد.
نه تنها کسی نیست که تمام اینترنت را درک کند ، بلکه هیچ فردی پیدا نمی‌شود که حتی آن را بفهمد.
ریشه های اینترنت به پروژه ای به نام آرپانت که توسط آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دپارتمان دفاع ایالات متحده حمایت می‌شد ، باز می‌گردد.
دپارتمان دفاع می‌خواست شبکه ای بسازد که خودش را تحت شرایط سخت و ناسازگار نگهداری کند ( شبکه دو یا چند کامپیوتر است که به یکدیگر متصل میشوند).
ایده اصلی ساختن شبکه ای بود که قادر باشد اطلاعات نظامی و دولتی را در طی حادثه ای هسته ای منتقل کند.
پروژه در سال 1968 آغاز شد و به زودی به سمت هدف توسعه فنونی برای ساختن شبکه ای در مقیاس بزرگ رشد نمود.
آرپانت برای سالها ادامه داشت و بعد از این که به طور رسمی اعلام شد کامل شده است ، با موفقیت متوقف شد.
از آن موقع تکنولوژی متصل ساختن مطمئن و اقتصادی کامپیوترها توسعه یافته است و امروز روح آرپانت ستون فقرات اینترنت را شکل میدهد.
در ابتدا ، هدف محققین آرپانت ساخت یک شبکه بزرگ برای متصل ساختن کامپیوتر در مسافتهای طولانی بود.
اما در اواسط دهه 1970 ، روشن شد که هیچ شبکه منفردی قادر به تامین نیاز های همه افراد نیست.
محققین دیدند که توسعه تکنولوژیی که بتواند انواع مختلفی از شبکه ها را در سیستمی بزرگ و منفرد متصل سازد ، بسیار مفیدتر می‌باشد.
این دید باعث مطرح شدن مفهوم میان شبکه یا اینترنت شد.
بنابراین اینترنت امروزی واقعا شبکه کامپیوتری بزرگ و منفردی نمی باشد.
اینترنت عملا مجموعه ای از ده‌ها هزار شبکه گسترده در سطح جهان می‌باشد.
شاید بهترین راه برای درک سازمان و اهمیت اینترنت مقایسه آن با دو سیستم ارتباطی بزرگ جهانی می‌باشد: سیستم پستی و سیستم تلفن.
هر دوی این سیستم ها شامل بخشهای بسیار بسیار کوچکتری می‌باشند که در سازمان بین المللی بزرگی به یکدیگر متصل میشوند.
با این وجود ، مزیت بزرگ اینترنت بسیار انعطاف پذیرتر و سریعتر بودن آن است.
اینترنت نامی برای سیستمی گسترده و جهانی شامل مردم ، اطلاعات و کامپیوترها می‌باشد.
نه تنها کسی نیست که تمام اینترنت را درک کند ، بلکه هیچ فردی پیدا نمی‌شود که حتی آن را بفهمد.
ریشه های اینترنت به پروژه ای به نام آرپانت که توسط " آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دپارتمان دفاع ایالات متحده " حمایت می‌شد ، باز می‌گردد.
ایده اصلی ساختن شبکه ای بود که قادر باشد اطلاعات نظامی و دولتی را در طی " حادثه ای هسته ای " منتقل کند.
پروژه در سال 1968 آغاز شد و به زودی به سمت هدف توسعه فنونی برای ساختن شبکه ای در مقیاس بزرگ رشد نمود.
آرپانت برای سالها ادامه داشت و بعد از این که به طور رسمی اعلام شد کامل شده است ، با موفقیت متوقف شد.
از آن موقع تکنولوژی متصل ساختن مطمئن و اقتصادی کامپیوترها توسعه یافته است و امروز روح آرپانت ستون فقرات اینترنت را شکل میدهد.
در ابتدا ، هدف محققین آرپانت ساخت یک شبکه بزرگ برای متصل ساختن کامپیوتر در مسافتهای طولانی بود.
این دید باعث مطرح شدن مفهوم " میان شبکه " یا "اینترنت " شد.
بنابراین اینترنت امروزی واقعا شبکه کامپیوتری بزرگ و منفردی نمی باشد.
اینترنت عملا مجموعه ای از ده‌ها هزار شبکه گسترده در سطح جهان می‌باشد.
شاید بهترین راه برای درک سازمان و اهمیت اینترنت مقایسه آن با دو سیستم ارتباطی بزرگ جهانی می‌باشد: سیستم پستی و سیستم تلفن.
با این وجود ، مزیت بزرگ اینترنت بسیار انعطاف پذیرتر و سریعتر بودن آن است.
اگر چه که اینترنت از سیستمهای پستی و تلفن جدیدتر است ، اما مکانی ثابت در جامعه و اقتصاد ما یافته است.
در واقع ، جهان هم اکنون بسیار وابسته به آن است و ما بدون اینترنت کمتر می‌توانیم کاری انجام دهیم ( اگر تاکنون از اینترنت استفاده نکرده‌اید ، اعتقاد به اهمیت آن برایتان مشکل است.
تمام آن چیزی که می‌توان گفت این است که فقط صبر کنید تا بعد از چند ماه استفاده از اینترنت خودتان به این موضوع پی ببرید ).
با این وجود تفکر در مورد اینترنت به عنوان شبکه ای کامپیوتری ، یا حتی گروهی از شبکه های کامپیوتری اشتباه خواهد بود.
به عبارت دیگر ، اینترنت شبکه های کامپیوتری رسانه هایی هستند که اطلاعات را حمل می‌کنند.
زیبایی و فایده اینترنت در خود اطلاعات و مردمی که در آن شرکت دارند ، است.
این طور درباره اینترنت فکر کنید : نه به عنوان شبکه ای کامپیوتری ، بلکه به عنوان منبع بزرگی از اطلاعات عملی و لذت بخش.
اما این تازه شروع کار است.
از اینترنت به عنوان اجتماعی مردمی یاد کنید.
اینترنت امکان میدهد که میلیونها نفر از مردم در سرار جهان با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و عقاید خود را به اشتراک بگذارند.
شما با فرستادن و دریافت پست الکترونیکی ، یا با برقراری اتصال به کامپیوتر فردی دیگر و رد و بدل پیام‌ها با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنید.
با شرکت در گروه های مباحثه و با استفاده از برنامه ها و منابع اطلاعاتی رایگان ، اطلاعات و عقاید را به اشتراک می‌گذارید.
در فراگیری چگونگی استفاده از اینترنت ، تجربه جدید و مهیجی را آغاز می‌کنید.
شما در حال وارد شدن به جهانی هستید که در آن مردمی خوش رفتار از کشور ها و فرهنگ های متفاوت مشتاقانه با تمایل با یکدیگر همکاری و آزادانه مشارکت می‌کنند.
آنها زمان ، تلاش‌ها ، دانش و تولیدات خود را به اشتراک می‌گذارند ( و شما هم این کار را خواهید کرد) .
هر منبعی که در اینترنت است به این دلیل است که فرد یا گروهی وقت خود را داوطلبانه در اختیار دیگران قرارداده است.
آنها ایده ای داشتند ، آن را توسعه دادند ، چیز با ارزشی را ایجاد کردند ، و سپس آن را در دسترس تمام افراد جهان قرار دادند.
بنابراین اینترنت بسیار بیشتر از شبکه ای کامپیوتری یا سرویسی اطلاعاتی می‌باشد.
هر فردی در هر زمانی می‌تواند شرکت کند : اینترنت هرگز بسته نمی‌شود.
علاوه بر این ، اهمیتی ندارد که چه کسی هستید ، ورودتان همیشه خوش‌آمد گفته می‌شود.
هرگز به خاطر نوع لباس ، رنگ پوست ، یا مذهب خود از چیزی محروم نمی شوید.
فرد عیب جویی احتمالا بیان می‌دارد که دلیل کار اینترنت به این خوبی عدم وجود رهبر است.
عملا ، این موضوع صحت نیز دارد .
ممکن است غیر قابل قبول به نظر برسد ، اما عملا اینترنت را هیچ کسی کنترل نمی‌کند.
کسی محتمل هزینه نمی‌شود و هیچ سازمان واحدی هزینه ها را نمی پردازد.
اینترنت قانون و پلیس و ارتش ندارد .
راه هایی واقعی برای صدمه زدن به شخص دیگری وجود ندارند ، اما راه های بسیاری برای مهربان بودن وجود دارند.
شاید تحت شرایط برای مردم طبیعی باشد که بیاموزند چگونه می‌توان روابطی دوستانه و راحت داشت ( البته این موضوع مردم را از بحث کردن باز نمی‌دارد ).
برای اولین بار در تاریخ ، تعداد نامحدودی از مردم قادرند به آسانی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند ، و در حال پی بردن به این موضوع هستیم که علاقه به تبادل اطلاعات و گفتگو ، سودمند بودن و با فکر بودن در طبیعت ما می‌باشد.
اینترت را به خودی خود به عنوان یک موجودیت در نظر بگیرید : ارگانیسمی جهانی که شامل تعداد بیشماری از مردم ، منابع اطلاعاتی ، و کامپیوترهایی است که با یکدیگر همزیستی دارند.
در نگاه اول اصطلاح " ارگانیسم " ممکن است اندکی عجیب به نظر برسد ، اما هنگامی که استفاده از اینترنت را شروع کنید ، خواهید دید که فرای ماشینها و افراد مجزا ، دارای زندگی می‌باشد.
پیوستن به اینترنت به شما اجازه میدهد که بخشی از سیستم پیچیده ای با میلیونها جزء شوید که در کل چیزی از قدم بزرگ بعدی در انقلاب بشری کمتر نیست.
این سیستم اینترنت است.
اینترنت مانند زندگی است ، فقط بامزه‌تر است.