دانلود تحقیق رایگان دهه فجر

انقلاب اسلامی
دههٔ فجر (در اصطلاح رسانه‌های ایران: ایام‌الله دهه فجر) به فاصلهٔ ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه هر سال که از سال ۱۳۵8 آغاز شده‌است، گفته می‌شود.

۱۲بهمن روز ورود آیت الله خمینی بعد از تبعید پانزده ساله به ایران بود.
طی این ده روز شاپور بختیار که در زمان نخست وزیر ایران بود کاملاً کنترل کشور را از دست داده بود.

خمینی از نظامیان در خواست کرد که به نیروهای انقلاب بپیوندند.[نیاز به ذکر منبع] نهادهای حکومت پهلوی از هم پاشید و در ۲۲ بهمن سال ۵۷ کنترل اوضاع عملاً به دست سید روح الله خمینی افتاد و انقلاب ۵۷ به پیروزی رسید.

انقلاب اسلامی با شهادت مشکوک آیت الله سید مصطفی خمینی در نجف اشرف توسط عوامل رژیم شاهنشاهی وارد مرحله تازه ای شد و امواج خوروشانی در بین مردم به پا کرد ، اما امام خمینی این حادثه را از الطاف خفیه الهی دانستند.
روز 17 دی 1356 ، در روزنامه اطلاعات مقاله اهانت آمیزی تحت عنوان ایران و استعمار سرخ و سیاه با امضای مستعار احمد رشیدی مطلق و در حقیقت با دستور شاه و دربار علیه امام خمینی به چاب رسید ، مراجع ، مردم و طلاب قم در اعتراض به این مقاله اهانت آمیز ، قیامی تاریخی را در 19 دی 1356 به ثبت رساندند که این قیام توسط عوامل رژیم پهلوی به خاک و خون کشیده شد .
مراجع تقلید خواستار بر گزاری مراسم چهلم شهدای قم در سراسر کشور شدند و در اکثر نقاط ایران مراسمی بر گزار شد ، اما اینبار نوبت مردم رشید تبریز بود تا در 29 بهمن 1356 قیام آنها به خاک و خون کشیده و حماسه ای دیکر در تاریخ انقلات اسلامی ثبت شود .

نوروز سال 1357 عزای عمومی اعلام شد و مردم مراسم چهلم شهدای تبریز را در شهرهای مختلف برگزار کردند که قیام مردم یزد با سرکوب شدید رژیم پهلوی ثبت نمود.
در 28 مرداد 1357 سیما رکس آبادان توسط عوامل ساواک به آتش کشیده شد و مردم بیگناه جان سبردند.
جمشید آموزکار که در سال 1356 به جای امیر عباس هویدا بر مصدر نخست وزیر تکیه زده بود با گسترش امواج انقلاب اسلامی مجبور به استعفا شد و جعفر شریف امامی که با شعار دولت آشتی ملی سعی در فریب انظار عمومی داشت به نخست وزیری رسید ، او تاریخ شاهنشاهی را لغو و قمار خانه ها را تعطیل و مطبوعات را آزاد و حزب رستاخیز را منحل کرد ، اما هشیاری رهبری انقلاب و مردم مسلمان نقشه رژیم را نقش بر آب کرد.
انقلاب اسلامی با شهادت مشکوک آیت الله سید مصطفی خمینی در نجف اشرف توسط عوامل رژیم شاهنشاهی وارد مرحله تازه ای شد و امواج خوروشانی در بین مردم به پا کرد ، اما امام خمینی این حادثه را از الطاف خفیه الهی دانستند.

روز 17 دی 1356 ، در روزنامه اطلاعات مقاله اهانت آمیزی تحت عنوان ایران و استعمار سرخ و سیاه با امضای مستعار احمد رشیدی مطلق و در حقیقت با دستور شاه و دربار علیه امام خمینی به چاب رسید ، مراجع ، مردم و طلاب قم در اعتراض به این مقاله اهانت آمیز ، قیامی تاریخی را در 19 دی 1356 به ثبت رساندند که این قیام توسط عوامل رژیم پهلوی به خاک و خون کشیده شد .

مراجع تقلید خواستار بر گزاری مراسم چهلم شهدای قم در سراسر کشور شدند و در اکثر نقاط ایران مراسمی بر گزار شد ، اما اینبار نوبت مردم رشید تبریز بود تا در 29 بهمن 1356 قیام آنها به خاک و خون کشیده و حماسه ای دیکر در تاریخ انقلات اسلامی ثبت شود .

نوروز سال 1357 عزای عمومی اعلام شد و مردم مراسم چهلم شهدای تبریز را در شهرهای مختلف برگزار کردند که قیام مردم یزد با سرکوب شدید رژیم پهلوی ثبت نمود.

در 28 مرداد 1357 سیما رکس آبادان توسط عوامل ساواک به آتش کشیده شد و مردم بیگناه جان سبردند.

جمشید آموزکار که در سال 1356 به جای امیر عباس هویدا بر مصدر نخست وزیر تکیه زده بود با گسترش امواج انقلاب اسلامی مجبور به استعفا شد و جعفر شریف امامی که با شعار دولت آشتی ملی سعی در فریب انظار عمومی داشت به نخست وزیری رسید ، او تاریخ شاهنشاهی را لغو و قمار خانه ها را تعطیل و مطبوعات را آزاد و حزب رستاخیز را منحل کرد ، اما هشیاری رهبری انقلاب و مردم مسلمان نقشه رژیم را نقش بر آب کرد.

روز 13 شهریور 1357 نماز عید فطر در قیطریه تهران به امامت آیت الله مفتح به نحو بی نظیری برگزار شد و با تظاهرات مردم در روز 16 شهریور اعلام حکومت نظامی شد ، روز جمعه 17 شهریور ، مردم بیخبر از حکومت نظامی به خیابانها ریخته و ارتش شاه در میدان ژاله (شهدا) به روی مردم بی دفاع آتش کشود و خیابانهای اطراف راغرق در خون بیگناه نمود.

17 شهریور 1357 بدین شکل در تاریخ انقلاب به جمعه سیاه معروف کردید ، با آغاز سال تحصیلی دانشجویان و دانش آموزان حضور مؤثرتری یافتند ، امام خمینی در 13 مهر 1357 عازم فرانسه شدند ، و از آنجا سکان کشتی مردم را در امواج خوروشان انقلاب اسلامی هدایت نمودند.

دهکده نوفل لوشاتو در حوالی باریس مبدل به کانون خبر ساز جهان کردید و مردم و خبرنکاران از همه نقاط دنیا برای مصاحبه با حضرت امام به آنجا سرازیز شدید، در آبان ماه اعتصابات کار کنان شرکت نفط ، مخابرات ، بانک ملی ، سازمان آب ، رادیو و تلفزیون و ...

بر دامنه مبارزات افزود.

در 13 آبان 1357 تظاهرات دانش آموزان و دانشجویان مقابل دانشکاه تهران به خاک و خون کشیده شد ، 14 آبان ارتشبد غلامرضا ازهاری مأمور تشکیل کابینه شد.

تظاهرات تاسوعا و عاشورا ، عملا به صورت همه برسی بر ضد رجیم شاهنشاهی در آمد و مردم در شعارهایشان خواستار استقلال آزادی و جمهوری اسلامی شدید .

رجیم شاه آخرین نفسها را میکشید و آخرین تیر ترکش شاه و اربابان غربیش نخست وزیری شابور بختیار از اعضای قدیمی جبهه ملی بود که با شعار سوسیال دموکراسی آمده و خود را مرغ طوفان میدانست ، تمهید دیکر شاه برای حفظ نخست و تاج خود تشکیل شورای سلطنت بود ، و در 26 دی 1357 ، محمد رضا شاه بهلوی ناجار به خروج از ایران شد .

امام که دولت بختیار را غیر قانونی اعلام کردند و شورای انقلاب را تشکیل داده بودند با فرار محمد رضا شاه از ایران آماده عزیمت به میهن اسلامی شدید ، بختیار فرودکاه ها را بست و برواز امام یک هفته به تأخیر افتاد ، اما سر انجام روز 12 بهمن 1357 حضرت امام پس از 15 سال تبعید به ایران باز گشتند ، ورود امام به میهن را میلیون ها نفر از تهران و سایر نقاط کشور استقبال کردند ، امام خمینی بس از ورود به تهران ضمن حضور بر مزار هزاران شهید انقلاب اسلامی ، در سخنرانی خود در بهشت زهراء ، دولت بختیار را غیر قانونی اعلام نمود و فرمودند که بزودی به بشتوانه رأی ملت و حق شرعی خود دولت تعیین میکنند.

امام سپس در مدینه علوی و رفاه مستقر شدند و در 16 بهمن ، مهندس بازرگان را به نخست وزیری دولت مؤقت منسوب نمودید.

در روز 19 بهمن ، پرسنل نیروی هوائی ارتش به محضر امام رسیدند و با ایشان بیعت نمودند.

شب 21 بهمن در نیروی هوائی تهران در گیری مسلحانه بین عده ای از افراد این نیرو و گارد شاهنشاهی پیش آمد که با دخالت مردم ، درب پادکان ها به روی مردم باز شد و سلاح هائی به دست مردم افتاد.

سران أرتش دست اندر کار کودتا شدند و در روز 21 بهمن از ساعت 4 بعد از ظهر اقلام حکومت نظامی شد ، امام اعلام کردند که مردم به جکومت نظامی اعتنا نکنند ، مردم در روز 22 بهمن به مراکز دولتی نظامی، انتظامی و رادیو و تلفزیون یورش برده و آنها را فتح کردند ، با فرار بختیار از ایران و اعلام بیطرفی ارتش در روز 22 بهمن 1357 انقلاب اسلامی ایران پس از سالها مجاهدت ایثار ، فدا کاری و مقاومت در راه رضای الهی با رهبری بی نظیر حضرت امام خمینی و به همت مردم سرافراز ایران به بیروزی نهائی رسید.