انتخاب این نام ( نهج البلاغه ) برای این کتاب به خاطر آن است که انسان تصور می کند برتر از کلام مخلوق و پایین تر از کلام خالق متعال است سخنانی که به مرحله اعجاز نزدیک شده و ابداعات و ابتکاراتی در حقیقت و مجاز دارد.
سبط بن جوزی (از خطبا و مورخان و مفسران معروف اهل سنت):
خداوند امتیازات حلاوت و ملاحت و زیبایی و فصاحت را در وجود علی علیه السلام جمع کرده، کلمه ای از او ساقط نشده و حجت و برهانی از دست نرفته است، تمام سخن گویان را ناتوان ساخته و گوی سبقت را از همگان ربوده است.
کلماتی که نور نبوت بر آن تابیده و افکار و عقول را حیران ساخته است.
خداوند امتیازات حلاوت و ملاحت و زیبایی و فصاحت را در وجود علی علیه السلام جمع کرده، کلمه ای از او ساقط نشده و حجت و برهانی از دست نرفته است، تمام سخن گویان را ناتوان ساخته و گوی سبقت را از همگان ربوده است.
کلماتی که نور نبوت بر آن تابیده و افکار و عقول را حیران ساخته است.
علامه محمد تقی جعفری: هیچ گونه جای تردید نیست که ما نمی توانیم شخصیت علی بن ابی طالب علیه السلام را مانند شخصیتهای یک بعدی تاریخ نشان بدهیم وکتابش (نهج البلاغه) راهم به عنوان کتابی که یک شخصیت یک بعدی ازخود به یادگار گذاشته است تلقی کنیم .
ما با انسانی سروکار داریم که هدف اعلایی برای زندگی دارد ، زمامداری که عادل مطلق است ، دارای معرفتی درحد اعلی درباره انسان وجهان ، وابستگی به مبادی عالی هستی ، وابستگی مستقیم به خدا ودهها امتیازات از این قبیل که درعلی بن ابی طالب (علیه السلام) به اتفاق تمام تواریخ ثبت شده است ، قابل توضیح وتفسیر با مفاهیم وارزش های معمولی نمی باشد .
زیرا برای آن جامعه ویا افرادی که زندگی جز تورم خود طبیعی ، چیزدیگری نیست ، عناصر شخصیت وامتیارات علی (علیه السلام) وکتابش {نهج البلاغه }، خیالاتی بیش نیست .
همچنین ازدیدگاه مکتب هایی که برای بشریت آغاز وانجامی جز همین خاک تیره وتکاپویی جز برای گسترش خود طبیعی سراغ ندارند ، علی ونهج البلاغه اش هرگز قابل شناخت وهضم نخواهد بود.
منبع سید حمید مطهری/نشریه غدیر/ شماره17