دانلود مقاله احادیث امام سجاد (ع)

امام سجاد (ع) : و تضرع و زاری و توجه و روآوردنم را به سوی خود بالاتر( فزونتر ) از روآوردن روآورندگان و سپاسگزاریم را درباره تو بالاتر از سپاس سپاسگزاران گردان
و اجعل رغبتی إلیک فوق رغبه الراغبین ، و حمدی إیاک فوق حمد الحامدین .
صحیفه سجادیه
حدیث 815 :
امام سجاد (ع) : و هنگام نیازمندیم به سوی تو ( مراد هنگام نگرانی و گرفتاری است چون انسان همیشه به خداوند سبحان نیازمند است ) خوارم مساز ( من را از رحمتت بی بهره مگردان ) و به وسیله آنچه در درگاهت نیکویی کرده ام ( اعمالی که پنداشته ام به آنها خشنودیت را به دست آورده ام در حالی که همان اعمال موجب هلاک و تباهی من شده چون به طوری که شایسته نیکویی است نبوده ) هلاکم مکن ( گوییا این جمله اشاره است به فرمایش خدای تعالی سوره 18 ، آیه 103 : قل هل ننبئکم بالاخسرین اعمالا ( آیه 104 ) الذین ضل سعیهم فی الحیوه الدنیا وهم یحسبون انهم یحسنون صنعا یعنی ای پیغمبر ما به مردم بگو : آیا شما را به زیانکارترین آگاه سازم ؟

آنان کسانی اند که سعی و کوششان در زندگانی دنیا بر اثر کردارهای نیکو نما تباه گشته و می پندارند که کار نیکو می کنند .

گفته اند : هر که کار خیر و نیکی بجا آورد و بنیاد آن بر اخلاص و ایمان نباشد مندرج در این آیه است ) و دست رد بر پیشانیم مزن ( من را از درگاهت نومید بازمگردان ) به آنچه ( کرداری که ) به وسیله آن دست رد بر پیشانی ستیزه کنندگان با خود زده ای ، زیرا من فرمانبرنده توام ، می دانم ( باور دارم ) که حجت و دلیل ( در هر حکمی ) تو را است ، و تو به فضل و بخشش سزاوارتر ، و به احسان و نیکی کردن سود رسانده تر ، و شایسته ای که از ( کیفر ) تو بترسند ، و سزاواری ( گناهان را ) بیامرزی ، و به عفو نمودن شایسته تری که عقاب نمایی ، و به پوشاندن ( گناه ) نزدیکتری که آشکار سازی
امام سجاد (ع) : و هنگام نیازمندیم به سوی تو ( مراد هنگام نگرانی و گرفتاری است چون انسان همیشه به خداوند سبحان نیازمند است ) خوارم مساز ( من را از رحمتت بی بهره مگردان ) و به وسیله آنچه در درگاهت نیکویی کرده ام ( اعمالی که پنداشته ام به آنها خشنودیت را به دست آورده ام در حالی که همان اعمال موجب هلاک و تباهی من شده چون به طوری که شایسته نیکویی است نبوده ) هلاکم مکن ( گوییا این جمله اشاره است به فرمایش خدای تعالی " سوره 18 ، آیه 103 " : قل هل ننبئکم بالاخسرین اعمالا ( آیه 104 ) الذین ضل سعیهم فی الحیوه الدنیا وهم یحسبون انهم یحسنون صنعا یعنی " ای پیغمبر ما به مردم " بگو : آیا شما را به زیانکارترین آگاه سازم ؟

آنان کسانی اند که سعی و کوششان در زندگانی دنیا " بر اثر کردارهای نیکو نما " تباه گشته و می پندارند که کار نیکو می کنند .

گفته اند : هر که کار خیر و نیکی بجا آورد و بنیاد آن بر اخلاص و ایمان نباشد مندرج در این آیه است ) و دست رد بر پیشانیم مزن ( من را از درگاهت نومید بازمگردان ) به آنچه ( کرداری که ) به وسیله آن دست رد بر پیشانی ستیزه کنندگان با خود زده ای ، زیرا من فرمانبرنده توام ، می دانم ( باور دارم ) که حجت و دلیل ( در هر حکمی ) تو را است ، و تو به فضل و بخشش سزاوارتر ، و به احسان و نیکی کردن سود رسانده تر ، و شایسته ای که از ( کیفر ) تو بترسند ، و سزاواری ( گناهان را ) بیامرزی ، و به عفو نمودن شایسته تری که عقاب نمایی ، و به پوشاندن ( گناه ) نزدیکتری که آشکار سازی و لا تخذلنی عند فاقتی إلیک و لا تهلکنی بما أسدیته إلیک ، و لا تجبهنی بما جبهت به المعاندین لک ، فإنی لک مسلم ، أعلم أن الحجه لک ، و أنک أولی بالفضل ، و أعود بالاحسان ، و اهل التقوی ، و اهل المغفره ، و أنک بأن تعفو أولی منک بأن تعاقب ، و أنک بأن تستر أقرب منک إلی أن تشهر .

صحیفه سجادیه حدیث 816 : امام سجاد (ع) : پس ( اکنون که این گونه مهربانی ) من را زنده دار به زندگی پاکیزه ای ( زندگی با روزی حلال ) که به آنچه می خواهم پیوسته شود ، و به آنچه دوست دارم پایان یابد ، در صورتی که آنچه را نمی پسندی بجا نیاورم ، و آنچه را نهی کرده ای مرتکب نشوم ، و بمیران مردن کسی که نور و روشناییش ( راهنمایش به بهشت ) در پیش رویش و از سمت راستش می رود ( حضرت باقر - علیه السلام - فرموده : روز رستاخیز برای هر که نور " راهنمای به بهشت " باشد " از عذاب و سختیهای آن روز " رهایی می یابد ، و برای هر مؤمنی نوری است ) فاحینی حیوه طیبه تنتظم بما ارید ، و تبلغ ما احب من حیث لا اتی ما تکره ، و لا ارتکب ما نهیت عنه ، و أمتنی میته من یسعی نوره بین یدیه و عن یمینه .

صحیفه سجادیه حدیث 817 : امام سجاد (ع) : و من را در درگاهت خوار ( مطیع ) و در نزد آفریدگانت عزیز و ارجمند گردان ، و چون با تو خلوت کرده تنها به سر برم ( از جز تو چشم پوشیده به راز و نیاز بپردازم ) فروتن و در میان بندگانت بلند مرتبه و سرفرازم نما ، و از کسی که از من بی نیاز است ( درخواستی نکرده و نمی کند ) بی نیازم ساز ( چنان کن که من هم از او چیزی نخواهم ) و بر فقر و نیازمندیم به درگاهت بیافزا ( تا درخواستم از تو و راز و نیازم با تو فزونی یابد ) و ذللنی بین یدیک ، و أعزنی عند خلقک ، وضعنی إذا خلوت بک ، و ارفعنی بین عبادک ، و أغننی عمن هو غنی عنی ، و زدنی الیک فاقه و فقرا .

صحیفه سجادیه حدیث 818 : امام سجاد (ع) : و از شماتت و شادی دشمنان و پیشامد غم و اندوه و ذلت و خواری ( نزد مردم ) و رنج و گرفتاری ( در کارها ) پناهم ده ، من را در آنچه ( گناهانی که ) بر آن از من آگاهی ( به رحمتت ) بپوشان ( عفو فرما ) به آنچه ( گناهی که ) می پوشاند ( می گذرد ) توانای گرفتن از روی عنف و سختی اگر بردباریش نبود ، و عقاب کننده بر گناه اگر مکث و شتاب نکردنش نبود ( حلم و مکث در انجام کاری مانع از قدرت او نیست ، بلکه مانع از مقدور که آن گرفتن از روی عنف و عقاب است می باشد ، چون قدرت او پیش از فعل است و آنچه با آن منافات دارد عجز و ناتوانی است ) و اعذنی من شماته الاعداء ، و من حلول البلاء ، و من الذل و العناء ، تغمدنی فیما اطلعت علیه منی بما یتغمد به القادر علی البطش لولا حلمه ، و الاخذ علی الجریره لولا اناته .

صحیفه سجادیه حدیث 819 : امام سجاد (ع) : و هرگاه به گروهی ( بر اثر نافرمانی ) فتنه و تباهی یا بدی و گرفتاری بخواهی ( پیش آوری ) من را در حالی که پناهنده به تو هستم از آن رهایی ده ، و چون من را در دنیای خود ( دنیایی که مالک آن تویی ) در جای رسوایی به پا نداشتی ( رسوا نکردی ) در آخرت خود ( آخرتی که بر آن استیلا داری ) مانند آن ( در جای رسوایی ) به پا مدار ( رسوا مگردان ) و إذا اردت بقوم فتنه أو سوء فنجنی منها لواذا بک ، و إذ لم تقمنی مقام فضیحه فی دنیاک فلا تقمنی مثله فی آخرتک .

صحیفه سجادیه حدیث 820 : امام سجاد (ع) : و اوایل نعمتهایت ( نعمتهای دنیوی ) را با اواخر آنها ( نعمتهای اخروی ) و سودهای دیرینه ات ( آنچه پیش از این تاکنون عطا فرموده ای ) را با تازه های آنها ( آنچه پس از این می بخشی ) برای من توأم و جفت گردان ، و چندان من را مهلت مده و عمرم را طولانی و دراز مکن که با آن دلم سخت شود ( در قرآن کریم " سوره 19 ، آیه 75 " فرموده : قل من کان فی الضلاله فلیمدد له الرحمن مدا حتی اذا راوا ما یوعدون اما العذاب واما الساعه یعنی " ای پیغمبر ما به آنان که به مال و دارایی و جاه و جلال می بالند و خدا را نافرمانی می کنند " بگو : کسانی که در راه ضلالت و گمراهی اند " خلاف دستور شرع رفتار می نمایند " خدای مهربان آنان را مهلت و طول عمر می دهد تا هنگامی که آنچه را بیم داده می شوند ببینند ، و آن یا عذاب و گرفتاری " در دنیا " یا فرا رسیدن " سختی " روز قیامت است ، و " سوره 57 ، آیه 16 " فرموده : فطال علیهم الامد فقست قلوبهم یعنی پس اهل کتاب " مانند یهود و نصاری " عمرهاشان " در غفلت و بی خبری و آرزوی دراز " به طول انجامید و " به سبب آن " دلهاشان سخت گردید ) و بر من مصیبت و سختی مفرست که بر اثر آن نیکویی و خوشی و بزرگیم برود ، و من را به پستی ای که بر اثر آن منزلت و گرامی داشتنم ( در نظر مردم ) کوچک و خوار گردد ، و عیب و زشتی ای که به جهت آن مقام و ارزش من دانسته نشود گرفتار مساز و اشفع لی اوائل مننک باواخرها و قدیم فوائدک بحوادثها ، و لا تمدد لی مدا یقسو معه قلبی و لا تقرعنی قارعه یذهب لها بهائی ، و لا تسمنی خسیسه یصغر لها قدری و لا نقیصه یجهل من اجلها مکانی .

صحیفه سجادیه حدیث 821 : امام سجاد (ع) : و ( از عذابت ) چنان مترسانم که به وسیله آن ( از عفوت ) نومید گردم ، و چنان بیمناکم مگردان که در آن هنگام ترس در دل افکنم ، ترسم را در تهدیدت ( از عذاب روز رستاخیز ) و بیمم را از مهلت دادنت ( تا آنجا که برای عذر و بهانه آوردنم حجت و دلیلی نباشد ) و انذار و ترساندنت ( به وسیله پیغمبر و اوصیاء آن حضرت - علیهم السلام - ) و هراسم را هنگام خواندن جملات ( قرآن ) خود قرار ده و لا ترعنی روعه ابلس بها ، و لا خیفه اوجس دونها ، اجعل هیبتی فی وعیدک ، و حذری من اعذارک و انذارک ، و رهبتی عند تلاوه ایاتک .

صحیفه سجادیه حدیث 822 : امام سجاد (ع) : و شبم را آباد ( شایسته ) گردان و بیدار نمودنت من را در آن برای بندگیت ، و تنها بودنم به شب برخاستن برای ( مناجات با ) تو ، و چشم پوشیم از جز تو به انس و خو گرفتنم با تو ، و درخواست نمودن خواسته هایم به درگاه تو ، و پی در پی درخواست نمودنم از تو در آزاد ساختنم از آتشت و زنهار دادنم از کیفرت ( دوزخ ) که در آن است اهل و سزاوار آن و اعمر لیلی بایقاظی فیه لعبادتک ، و تفردی بالتهجد لک ، و تجردی بسکونی الیک ، و انزال حوائجی بک ، و منازلتی ایاک فی فکاک رقبتی من نارک ، و اجارتی مما فیه اهلها من عذابک .

صحیفه سجادیه حدیث 823 : امام سجاد (ع) : و من را تا مدت و پاره ای از زمان ( هنگام مرگ ) در طغیان و سرکشیم ( در معاصی ) سرگردان و در گرداب نادانیم غافل و بی خبر وامگذار ( اشاره به قول خدای تعالی " سوره 7 ، آیه 186 " : من یضلل الله فلا هادی له ویذرهم فی طغیانم یعمهون یعنی کسانی را که خدا گمراه سازد " رحمت خود را از آنها بازدارد " راهنمایی برای ایشان نیست و آنان را در طغیان و سرکشی واگزارد تا حیران و سرگردان شوند .

و " سوره 23 ، آیه 54 " : فذرهم فی غمرتهم حتی حین یعنی پس " ای رسول ما " ایشان را در گرداب نادانیشان واگزار تا هنگام مرگ " یا روز قیامت " ) و من را ( بر اثر ناپسندیها ) پند برای کسی که پند پذیرد ، و عبرت برای کسی که عبرت گیرد ، و سبب گمراهی برای کسی که ( به من ) نظر افکند قرار مده ، و با من مکر مکن ( من را بر اثر فریبی که داده ام کیفر منما ) در میان کسانی که با آنها مکر می کنی ، و دیگری را به جای من مگزین ( که از او راضی و خشنود باشی و من را از درگاهت برانی ) و نامم را تغییر مده ( دوزخی مگردان ) و تنم را ( در دنیا به آفت و درد و در آخرت به عذاب و کیفر ) تبدیل مفرما ، و من را مضحکه و سبب خنده آفریدگانت و مسخره خود ( خوار و پست در درگاهت ) و جز پیرو خشنودیت و جز به کیفر رساندن ( دشمنانت ) برای تو خدمتگزار مگردان و لا تذرنی فی طغیانی عامها ، و لا فی غمرتی ساهیا حتی حین ، و لا تجعلنی عظه لمن اتعظ و لا نکالا لمن اعتبر ، و لا فتنه لمن نظر ، و لا تمکر بی فیمن تمکر به ، و لا تستبدل بی غیری ، و لا تغیر لی اسما ، و لا تبدل لی جسما ، و لا تتخذنی هزوا لخلقک ، و لا سخریا لک ، و لا تبعا إلا لمرضاتک ، و لا ممتهنا إلا بالانتقام لک .

صحیفه سجادیه حدیث 824 : امام سجاد (ع) : و از لذت و خوشی گذشتت ، و شیرینی مهربانی و آسودگی و روزیت ، و بهشت پر نعمتت فیروز و کامیاب ساز ، و به وسیله توانگری از توانگریت مزه فراغت و انجام دادن برای آنچه ( عبادت و بندگی که ) تو دوست داری ، و کوشش در آنچه ( عمل از روی اخلاص و پاکیزگی ) را که نزد ( درگاه رحمت عامه و خاصه ) تو نزدیک می گرداند به من بچشان ، و تحفه و ارمغانی از تحفه هایت ( نیکوییهای برگزیده ات ) به سویم بفرست ( به من عطا فرما ، در حدیث نبوی - صلی الله علیه و آله - است : روز و شبی نیست جز آن که در آن از جانب خدای عز وجل برای من تحفه و ارمغانی است ) و اوجدنی برد عفوک ، و حلاوه رحمتک و روحک و ریحانک ، و جنه نعیمک ، و اذقنی طعم الفراغ لما تحب بسعه من سعتک ، و الاجتهاد فیما یزلف لدیک و عندک و اتحفنی بتحفه من تحفاتک .

صحیفه سجادیه حدیث 825 : امام سجاد (ع) : و تجارت و بازرگانیم را ( برای به دست آوردن ثواب ) سودمند ، و بازگشتنم را ( در قیامت ) بی زیان ( بی عذاب ) گردان ، و من را از مقامت ( جای حساب و بازپرسی ) بترسان ( آسوده و ایمن مگذار ) و برای دیدارت ( پاداشت ) مشتاق و دل کنده ساز ، و به توبه خالص و پاکیزه ای ( از روی دل ) که گناهان کوچک و بزرگ را با آن باقی نگذاری ، و گناهان آشکار و نهان را با آن وامگذاری توفیقم ده و اجعل تجارتی رابحه ، و کرتی غیر خاسره و اخفنی مقامک ، و شوقنی لقاءک ، و تب علی توبه نصوحا لا تبق معها ذنوبا صغیره و لا کبیره ، و لا تذر معها علانیه و لا سریره .

صحیفه سجادیه حدیث 826 : امام سجاد (ع) : و کینه داشتن برای اهل ایمان را از سینه ام برکن ، و دلم را با فروتنان مهربان گردان ، و با من چنان باش که با شایستگان می باشی ، و به زیور پرهیزکاران بیارایم ( توفیق عطا فرما که صفات آنان را روش خود گردانم ) و برای من ذکر نیکویی در آیندگان ، و آوازه بلندی در پسینیان قرار ده ، و من را در میان سرای ( جای اجتماع و گرد آمدن ) پیشینیان ( حضرت امیر المؤمنین - علیه السلام - و پیروان او از مهاجرین و انصار ) درآور و انزع الغل من صدری للمؤمنین ، و اعطف بقلبی علی الخاشعین ، و کن لی کما تکون للصالحین ، و حلنی حلیه المتقین ، و اجعل لی لسان صدق فی الغابرین ، و ذکرا نامیا فی الاخرین ، و واف بی عرصه الاولین .

صحیفه سجادیه حدیث 827 : امام سجاد (ع) : و فراخی نعمتت را بر من تمام کن ، و گرامیهای آن را نزد من پی در پی ساز ، و دستم را از سودهای خود پر ساز ( نعمتهای بی شمارت را بیش از پیش به من ببخش ) و بخششهای گرامیت را به سویم روان گردان ، و در باغهایی ( در بهشت ) که آنها را برای برگزیدگانت آراسته ( آفریده ) ای با پاکیزه ترین دوستانت ( آنان که از معاصی و کارهای زشت دوری گزیده اند ) همسایه ام نما ، و در جاهایی که برای دوستانت ( آنان که به ایشان انعام می فرمایی ) آماده شده من را به عطاهای بزرگت بپوشان و تمم سبوغ نعمتک علی ، و ظاهر کراماتها لدی ، املأ من فوائدک یدی ، و سق کرائم مواهبک الی ، و جاور بی الاطیبین من اولیائک فی الجنان التی زینتها لاصفیائک ، و جللنی شرائف نحلک فی المقامات المعده لاحبائک .

صحیفه سجادیه حدیث 828 : امام سجاد (ع) : و برای من نزد ( رحمت ) خود آرامشگاهی که در آن آرامش گیرم ، و جایگاهی که در آن جای گزینم ، و چشم را روشن سازم ( شاد شوم ) قرار ده و ( کیفر ) من را با گناهان بزرگ ( که بجا آورده ام ) مسنج ، و در روزی ( رستاخیز ) که پنهانیها ( اعمال نیک و بد ) آشکار می شود عذابم مکن ، و هر شک و دو دلی و آنچه به حق می ماند را از من دور کن ، و در حق و درستی راهی به هر رحمتی ( که برای توست ، یا به سبب هر رحمتی که برای توست راهی در حق ) برایم قرار ده ، و بهره های بخششهای از عطایت را برای من بسیار ، و نصیبهای احسان و نیکی از بخشیدنت را بر من فراوان گردان و اجعل لی عندک مقیلا اوی الیه مطمئنا ، و مثابه اتبوؤها ، و اقر عینا ، و لا تقایسنی بعظیمات الجرائر ، و لا تهلکنی یوم تبلی السرائر ، و اذل عنی کل شک و شبهه ، و اجعل لی فی الحق طریقا من کل رحمه ، و اجزل لی قسم المواهب من نوالک ، و وفر علی حظوظ الاحسان من افضالک .

صحیفه سجادیه حدیث 829 : امام سجاد (ع) : و دلم را به آنچه ( پاداشی که ) نزد توست مطمئن و آرام ، و قصد و آهنگم را یکسره برای آنچه ( بندگی که ) برای توست بگردان ، و من را به چیزی ( عمل خیری ) وادار که خواص و نزدیکانت را وامی داری ، و هنگام غفلت و بی خبری عقلها طاعتت را در دلم مخلوط و آمیخته ساز ( در وقت غفلت و فراموشی مردم از حق چنان کن که دل من غافل نباشد ) و بی نیازی ( از خلق ) و پاکدامنی ( از نارواها ) و آسایش ( در زندگی ) و بی گزندی و تندرستی و فراخی ( در روزی ) و آرامش و آسودگی و نداشتن گرفتاری و بدی را برایم فراهم کن و اجعل قلبی واثقا بما عندک ، و همی مستفرغا لما هو لک ، و استعملنی بما تستعمل به خالصتک ، و اشرب قلبی عند ذهول العقول طاعتک ، و اجمع لی الغنی و العفاف و الدعه و المعافات و الصحه و السعه و الطمأنینه و العافیه .

صحیفه سجادیه حدیث 830 : امام سجاد (ع) : و کارهای نیک من را به سبب معصیت و نافرمانی که با آنها آمیخته می شود ، و تنهاییهایم ( برای مناجات و راز و نیاز با تو ) به تباهکاریهایی که از راه آزمایش تو ( شکیبایی و سپاسگزاریم را ) برای من پیش آید تباه مساز ، و آبرویم را از درخواست به سوی کسی از جهانیان ( مردم زمان خود ) حفظ فرما ، و از طلبیدن آنچه ( کالای دنیا که ) نزد کسانی است که به احکام شرع اقرار دارند و آنها را بجا نمی آورند بازم دار و لا تحبط حسناتی بما یشوبها من معصیتک ، و لا خلواتی بما یعرض لی من نزغات فتنتک ، و صن وجهی عن الطلب الی احد من العالمین ، و ذبنی عن التماس ما عند الفاسقین .

صحیفه سجادیه حدیث 831 : امام سجاد (ع) : و من را پشتیبان ستمگران و بر نابود کردن ( ابطال احکام ) کتاب خود ( قرآن مجید ) یار و کمک ایشان قرار مده ، و از جایی که نمی دانم نگهبانیم کن نگهبانی که به آن ( از هر گناهی ) نگهداریم نمایی ، و درهای توبه و آمرزش و مهربانی و روزی فراخت را بر من بگشای ( من را به توبه موفق و شایسته آمرزش و مهربانی و روزی فراخ خود گردان ) زیرا من از روآورندگان به درگاه توام ، و نعمت دادنت را درباره من کامل نما ( من را در بهشت داخل فرما ) زیرا تو بهترین نعمت دهندگانی و لا تجعلنی للظالمین ظهیرا ، و لا لهم علی محو کتابک یدا و نصیرا ، و حطنی من حیث لا اعلم حیاطه تقینی بها ، وافتح لی ابواب توبتک و رحمتک و رأفتک و رزقک الواسع ، إنی الیک من الراغبین و اتمم لی إنعامک ، إنک خیر المنعمین .

صحیفه سجادیه حدیث 832 : امام سجاد (ع) : و بازمانده زندگیم را در حج ( زیارت بیت الله ) و عمره ( افعال مخصوصه ای که در مکه معظمه بجا آورده می شود ) برای درخواست خشنودی و پاداشت قرار ده ، ای پروردگار جهانیان ، و خدا بر محمد و آل او که ( از آلودگی ) پاک و ( از نقایص ) پاکیزه اند رحمت فرستد ، و همیشه بر او و بر ایشان درود باد .

و اجعل باقی عمری فی الحج و العمره ابتغاء وجهک ، یا رب العالمین ، و صلی الله علی محمد و آله الطیبین الطاهرین ، و السلام علیه و علیهم ابد الابدین .

صحیفه سجادیه حدیث 833 : امام سجاد (ع) : بار خدایا این روز ( بر اثر بسیاری ثواب و پاداش و روا شدن خواسته ها روز ) ی است با برکت و نیکویی و با یمن و شگون ، و مسلمانان در اطراف زمین تو در آن ( برای عبادت و بندگی ) اجتماع نموده اند ، درخواست کننده ( آمرزش ) و طلب کننده ( نعمت ) و خواهنده ( پاداش ) و ترسنده ایشان ( از عذاب ، در مساجد و معابد و جایگاههای پرستش تو ) حاضر می شوند ، و بینای در حاجتها و خواسته های آنان تویی ، پس به سبب بخشش و نیکیت و آسان بودن بر تو آنچه را که می خواهم ، از تو درخواست می کنم که بر محمد و آل او درود فرستی اللهم هذا یوم مبارک میمون ، و المسلمون فیه مجتمعون فی اقطار ارضک ، یشهد السائل منهم و الطالب و الراغب و الراهب و أنت الناظر فی حوائجهم ، فأسالک بجودک و کرمک و هوان ما سألتک علیک أن تصلی علی محمد و آله .

صحیفه سجادیه حدیث 834 : امام سجاد (ع) : و بار خدایا پروردگار ما تو را است تسلط و پادشاهی ( حقیقی ، چون مبدا و پدیدآورنده هر چیز تویی ، و پادشاهی دیگری از جانب توست ) و مر تو را است حمد و سپاس ( زیرا هر نعمتی را تو عطا فرموده ای ، و حمد دیگری از جهت آن است که نعمت تو بر دست او روان گشته ) خدایی جز تو نیست ، خدای بردبار ( در کیفر گناهکاران شتاب نمی کنی ) بزرگوار مهربان بسیار نعمت دهنده دارای عظمت و احسان ، پدیدآورنده آسمانها و زمین ، از تو درخواست می نمایم که هرگاه میان بندگان خود که با ایمانند خیر و نیکی یا تندرستی یا برکت و فراوانی یا هدایت و رستگاری یا عمل به طاعت و فرمانبری از خویش ، یا خیری را که به سبب آن برایشان منت می نهی و آنان را به سویت راهنمایی می کنی ، یا برای آنها در درگاهت درجه و پایه ای بلند می گردانی ، یا به وسیله آن نیکی ای از نیکی دنیا و آخرت به اینان عطا می نمایی ، قسمت کنی نصیب و بهره من را از آن بسیار گردان ( جمله ان توفر حظی و نصیبی منه در بیشتر نسخ خطی و چاپی نیست ، بنابراین از قرینه کلام و آنچه بیان دلالت بر آن دارد دانسته می شود که مضمون این جمله یا مانند آن در نظر گرفته شده است ) و أسالک اللهم ربنا بأن لک الملک ، و لک الحمد لا إله إلا أنت ، الحلیم الکریم الحنان المنان ذو الجلال و الاکرام ، بدیع السموات و الارض ، مهما قسمت بین عبادک المؤمنین : من خیر أو عافیه أو برکه أو هدی أو عمل بطاعتک ، أو خیر تمن به علیهم تهدیهم به الیک ، أو ترفع لهم عندک درجه ، أو تعطیهم به خیرا من خیر الدنیا و الاخره أن توفر حظی و نصیبی منه .

صحیفه سجادیه حدیث 835 : امام سجاد (ع) : بار خدایا مر تو را است پادشاهی و سپاس ، پرستش شده ای جز تو نیست ، از تو درخواست می کنم که درود فرستی بر محمد بنده و فرستاده و دوست و اختیار شده و برگزیده خود از آفریدگانت ، و بر آل محمد که نیکوکاران و ( از گناهان ) پاکان و ( به پیروانشان ) سود رسانند ، درودی که کسی جز تو بر شمردن آن توانایی نداشته باشد ، و این که ما را در دعا و درخواست شایسته هر که از بندگان با ایمانت که در این روز تو را می خواند شریک گردانی ، ای پروردگار جهانیان ، و ما و ایشان را بیامرزی ، زیرا تو بر هر چیز توانایی ( قدیر کسی است که هر چه را بخواهد انجام می دهد ، از این رو جز خدای تعالی به آن وصف نمی شود ) و أسالک اللهم بأن لک الملک و الحمد ، لا إله إلا أنت ، أن تصلی علی محمد عبدک و رسولک و جیبک و صفوتک ، و خیرتک من خلقک ، و علی آل محمد الابرار الطاهرین الاخیار ، صلوه لا یقوی علی احصائها إلا أنت ، و إن تشرکنا فی صالح من دعاک فی هذا الیوم من عبادک المؤمنین ، یا رب العالمین ، و أن تغفر لنا و لهم ، إنک علی کل شی قدیر .

صحیفه سجادیه حدیث 836 : امام سجاد (ع) : بار خدایا حاجت و خواسته ام را به سوی تو قصد نمودم ( برای روا ساختن آن کسی را جز تو در نظر نگرفتم ) و درویشی و نیازمندی و بی چیزیم را به درگاهت فروآوردم ( چون می دانم جز تو من را بی نیاز نمی گرداند ) در حالی که اطمینانم به آمرزش و رحمت و مهربانیت از عمل و کردارم بیشتر است ، و همانا آمرزش و رحمتت از گناهانم فراختر است ، پس بر محمد و آل محمد درود فرست ، و روا کردن هر حاجت و درخواستی را که دارم به سبب تواناییت بر آن ، و آسان بودنش بر تو ، و نیازمندی من به تو ، و بی نیازی تو از من ، تو خود متکفل شو و بپذیر ، زیرا من هرگز جز از جانب تو به خیر و نیکی نرسیده ام و هرگز جز تو کسی بدی را از من برنگردانده است ، و برای کار ( رهایی از عذاب و کیفر در ) آخرت و ( اصلاح گرفتاریهای در ) دنیایم جز تو را امیدوار نیستم اللهم الیک تعمدت بحاجتی ، و بک انزلت الیوم فقری و فاقتی و مسکنتی ، و إنی بمغفرتک و رحمتک اوثق منی بعملی ، و لمغفرتک و رحمتک اوسع من ذنوبی ، فصل علی محمد و آل محمد ، و تول قضاء کل حاجه هی لی بقدرتک علیها ، و تیسیر ذلک علیک ، و بفقری الیک ، و غناک عنی ، فإنی لم اصب خیرا قط إلا منک ، و لم یصرف عنی سوء قط احد غیرک و لا ارجو لامر اخرتی و دنیای سواک .

صحیفه سجادیه حدیث 837 : امام سجاد (ع) : بار خدایا هر کس برای رفتن به سوی مخلوق و آفریده ای به امید صله و عطاها و درخواست احسان و بخشش او مهیا و آماده شود ، پس ای مولی و آقای من مهیا و آماده شدن من امروز به امید عفو و گذشت و درخواست احسان و بخششت به سوی توست اللهم من تهیأ و تعبا و اعد و استعد لوفاده الی مخلوق رجاء رفده و نوافله و طلب نیله و جائزته ، فالیک یا مولای کانت الیوم تهیئتی و تعبئتی و اعدادی و استعدادی رجاء عفوک و رفدک و طلب نیلک و جائزتک .

صحیفه سجادیه حدیث 838 : امام سجاد (ع) : بار خدایا پس بر محمد و آل محمد درود فرست ، و امروز آن امید من را نومید مگردان ، ای کسی که ( درخواست ) درخواست کننده ای او را به رنج نمی اندازد ، و عطا و بخششی ( توانگری ) او را کم نمی گرداند ، زیرا من از روی اعتماد داشتنم به کردار شایسته ای که آن را پیش فرستاده ( بجا آورده ) و به شفاعت و میانجیگری مخلوق و آفریده ای که به او امید داشته باشم جز شفاعت محمد و اهل بیت و خویشان او ( حضرت زهرا و ائمه معصومین - علیهم السلام - ) که بر او و ایشان درود تو باد ، به سوی تو نیامده ام اللهم فصل علی محمد و آل محمد ، و لا تخیب الیوم ذلک من رجائی ، یا من لا یحفیه سائل و لا ینقصه نائل ، فإنی لم اتک ثقه منی بعمل صالح قدمته ، و لا شفاعه مخلوق رجوته إلا شفاعه محمد و اهل بیته علیه و علیهم سلامک .

صحیفه سجادیه حدیث 839 : امام سجاد (ع) : به درگاه تو آمده ام در حالی که به گناه و بد کردن به خود اعتراف دارم ، به درگاه تو آمده ام در حالی که آن عفو و گذشت بزرگت را امیدوارم که به سبب آن از گناهکاران گذشتی ، سپس طول و بسیاری ایستادگیشان بر گناه بزرگ تو را بازنداشته از این که برایشان رحمت و آمرزش احسان نمایی اتیتک مقرا بالجرم و الاساءه الی نفسی ، اتیتک ، ارجو عظیم عفوک الذی عفوت به عن الخاطئین ، ثم لم یمنعک طول عکوفهم علی عظیم الجرم أن عدت علیهم بالرحمه و المغفره .

صحیفه سجادیه حدیث 840 : امام سجاد (ع) : پس ای کسی که رحمت و مهربانی او فراخ ( مؤمن و کافر را فراگیرد ) و عفو و گذشتش بزرگ ( بسیار ) است ، ای عظیم و بزرگوار ( که عقول به کنه ذات مقدسه ات پی نبرد ) ای کریم و بخشنده ، بر محمد و آل محمد درود فرست ، و به رحمت و مهربانیت بر من احسان فرما ، و به فضل و نیکیت بر من مهربان باش ، و به آمرزشت بر من گشایش ده فیا من رحمته واسعه ، و عفوه عظیم ، یا عظیم یا عظیم ، یا کریم یا کریم ، صل علی محمد و آل محمد و عد علی برحمتک ، و تعطف علی بفضلک ، و توسع علی بمغفرتک .

صحیفه سجادیه حدیث 841 : امام سجاد (ع) : بار خدایا این مقام و جایگاه ( نماز عید و جمعه بجا آوردن ، یا مقام امامت و خلافت ) برای خلفا و جانشینان و برگزیدن تو ( ائمه معصومین - علیهم السلام - ) است ، و ( دشمنان دین مانند خلفای بنی امیه ) جاهای امنا و درستکاران تو را در درجه و پایه بلندی که ایشان را به آن اختصاص و برتری داده ای ربودند ( غصب کرده به ظلم و ستم گرفتند ، عبدالله ابن دینار گفته : حضرت باقر - علیه السلام - فرمود : ای عبدالله در هر عید اضحی و فطر که مخصوص مسلمانان است و حزن و اندوه آل محمد تازه می گردد ، گفتم چرا چنین است ؟

فرمود : برای آن که می بینند حق خودشان " " امامت و خلافت " در دست دیگران است ) و ( برای امتحان و آزمایش بندگانت ) تویی تقدیرکننده برای آن ( غصب خلافت ) در حالی که امر و فرمان تو مغلوب نمی شود ( هر طور مقدر کرده ای واقع می گردد ) و از تدبیر ( قضا و قدر ) قطعی تو هرگونه خواسته باشی و هر زمان و روزگار که بخواهی درنمی گذرد ، و تویی تقدیرکننده برای آنچه ( حکمت اقتضا می کند و ) تو به آن ( از دیگران ) داناتری ، در آفرینش ( یا در قضا و قدر ) و اراده خواسته ات متهم نیستی ( گمان ظلم و ستم و نادانی به تو برده نمی شود ، ناگفته نماند : از جمله وانت المقدر لذلک معنی جبر توهم نشود ، زیرا مقصود از این که خدای تعالی آن را تقدیر نموده آن است که صفات و حدود و کیفیات و زمان و مکان و سایر خصوصیات آن را به طوری که کم و زیاد نمی شود تعیین فرموده ، نه آن که آن را ایجاد نموده تا غصب خلافت بر اثر تقدیر او بوده و غصب کنندگان ناچار گشته نتوانند خلاف آن رفتار نمایند ، و شاید گفتار امام - علیه السلام - و پس از آن : غیر متهم علی خلقک ولا لارادتک اشاره به این نکته باشد ، والله اعلم ) تا این که ( بر اثر غصب خلافت ) برگزیدگان و جانشینان تو شکست خوردند و حقشان از دست رفت ، حکم تو را تبدیل گشته ، و کتاب تو ( قرآن مجید ) را دور افتاده ، و واجبات را از مقاصد راههای روشن تو تغییر یافته ، و روشهای پیغمبرت ( مستحبات ) را ترک شده می بینند