دانلود مقاله آزمون های روغن

آزمون های روغن : در بسته بندی مشخصات زیر باید درج شده باشد : نام کارخانه - نوع روغن - سری ساخت - وزن روغن - پروانه ساخت و بهره برداری - تاریخ تولید و انقضا در تمامی آزمایشها برای نمونه برداری از روغن جامد باید از عمق آن استفاده کنیم و در مورد روغن مایع باید قبلاً آنرا هم بزنیم چون قسمت سطحی روغن در تماس با هوا بوده و فاکتورهای بدست آمده قابل اطمینان نیستند .

عدد پراکسید : عدد پراکسید : میلی اکی والان پراکسید است که در یک کیلوگرم روغن یا چربی وجود دارد .

اسیدهای چرب اشباع نشده در محل پیوند دوگانه اکسیژن را جذب کرده و پراکسید تولید می کنند.

پراکسید ها از نظر شیمیایی بسیار فعالند ، محصولات اولیه اکسیداسیون روغن ها و چربیها هستند و ارتباط مستقیمی بین عدد پراکسید و میزان فساد روغن وجود دارد .

اساس کار : پراکسید ید موجود در یدورپتاسیم را آزاد می کند .

مقدار ید آزاد شده با تیوسولفات سدیم اندازه گیری می شود .

روش کار : 5 گرم از نمونه روغن را وزن می کنیم (اگر نمونه جامد است قبلاً باید ذوب شود) سپس 30 میلی لیتر از محلول کلروفرم و اسید استیک (به نسبت 2 به 3) و بعد از آن 5/0 میلی لیتر محلول یدور پتاسیم اشباع می ریزیم .

بعد از 1 دقیقه 30 میلی لیتر آب مقطر می ریزیم .

سپس چند قطره معرف چسب نشاسته اضافه می کنیم .

با تیوسولفات سدیم 01/0 نرمال تا از بین رفتن تیرگی تیتر می کنیم تا شفاف شود .

اسیدیته اسیدیته یا عدد اسیدی : تعداد میلی گرم هیدروکسید پتاسیم لازم برای خنثی کردن اسیدهای چرب آزاد یک گرم نمونه این فاکتور درجه هیدرولیز ، خلوص و تازگی یا کهنگی روغنها را نشان می دهد .

روش کار : 4/56 گرم از نمونه روغن را وزن می کنیم سپس 50 میلی لیتر از الکل در حال جوش که قبلاً خنثی شده به نمونه روغن اضافه می کنیم .

یکی دو قطره فنل فتالئین اضافه کرده و با پتاس 1/0 نرمال تیتر می کنیم تا رنگ صورتی ایجاد شود .

اگر بر حسب اسیداولئیک باشد : اگر بر حسب اسید پالمتیک باشد : عدد صابونی : عدد صابونی : مقدار میلی گرم هیدروکسید پتاسیم که برای صابونی کردن یک گرم روغن لازم است .

اساس عمل عبارت است از صابونی کردن وزن معینی از روغن با مقدار مشخصی پتاس الکلی و سپس تیتراسیون پتاس اضافی .

روش کار : 5 گرم از نمونه وزن کرده 50 میلی لیتر پتاس الکلی و 2 عدد سنگ جوش اضافه می کنیم .

روی ارلن لوله مبرد قرار داده و حرارت می دهیم تا به مدت 1 ساعت بجوشد .

بعد از بالای لوله اب مقطر می ریزیم و تا پایین می شوییم .

چند قطره فنل فتالئین ریخته و تا بی رنگ شدن با اسید کلریدریک 5/0 نرمال تیتر می کنیم .

همه این مراحل را بدون نمونه برای بدست آوردن شاهد انجام می دهیم .

B = حجم مصرفی نمونه S = حجم مصرفی شاهد ضریب شکست : هر نمونه ای از روغن ضریب شکست خاصی دارد برای تشخیص روغنها و چربی ها و کشف تقلبات هم چنین پی بردن به شفافیت و ناخالصی آنها انجام می شود .

روش کار : بوسیله دستگاه رفراکتومتر انجام می شود .

چون طبق استاندارد هر نمونه باید در دمای معینی اندازه گیری شود این دستگاه با اتصال به یک بن ماری در دمای موردنظر نگه داشته می شود .

نقطه ذوب : یک لوله موئین را در نمونه می گذاریم تا روغن در آن بالا برود .

سپس ، با شعله انتهای لوله را بسته و آنرا در محل سردی قرار می دهیم تا منجمد شود .

سپس نقطه ذوب را بوسیله دستگاهی که شامل یک عدسی برای بهتر دیدن لوله موئین ، یک منبع حرارتی برای ذوب تدریجی روغن و دماسنج است می خوانیم .

در حقیقت با تعیین نقطه ابتدا و انتهای ذوب ، محدوده ذوب شدن را تعیین می کنیم .

مقاومت به روش رنسیمت : این دستگاه مقاومت روغن را نسبت به عوامل تشدید کننده اکسیداسیون (دما و اکسیژن) می‌سنجد ، 5/2 گرم از نمونه را وزن کرده در ظرف مخصوص می ریزیم .

در شیشه دیگری آب مقطر ریخته و الکترود را در آن قرار می دهیم .

پس از اتصال قطعات روغن هم حرارت می بیند و هم هوا از داخل آن عبور می کند .

مواد حاصل از اکسیداسیون مثل آلدئید ها و ستونها وارد آب شده و تغییر هدایت الکتریکی آن سنجیده شده و به صورت منحنی نمایش داده می شود .

محل افزایش ناگهانی این مواد که به صورت شکست در منحنی دیده می شود ، بالاترین حد مقاومت نمونه روغن است .

کروماتوگرافی گاز (GC): برای تعیین ترکیب اسیدهای چرب نمونه و کشف تقلبات به کار می رود .

با بررسی پیکهای نمودار رسم شده و مقایسه آن با اسیدهای چرب استاندارد تزریق شده ، نوع اسیدهای چرب تعیین می شود .

عددیدی : تعریف : مقدار گرم ید که قادر است توسط صد گرم چوبی جذب شود .

این عدد میزان غیراشباع بودن روغنها و چربیها را نشان می دهد .

روش کار : ابتدا در مورد روغنهای جامد 5/0 گرم و روغنهای مایع 25/0 گرم نمونه وزن کرده به آن 20 میلی لیتر تتراکلرید کربن و سپس 50 میلی لیتر محلول ویجس اضافه می کنیم .

نیم ساعت در جای تاریک می گذاریم و بعد از نیم ساعت یدور پتاسیم %15 اضافه می‌کنیم .

پس از اضافه کردن 50 میلی لیتر آب مقطر با تیوسولفات 1/0 نرمال تا ایجاد رنگ زرد تیتر استفاده می کنیم .

بعد چند قطره چسب نشاسته اضافه کرده و تابیرنگ شدن محلول تیتر می‌کنیم .

V = حجم تیوسولفات آزمون های غلات : این آزمایشها روی غلات ، آرد غلات و فراورده های آن انجام می شود .

موارد زیر مشمول استاندارد اجباری است : ماکارونی (شماره 213) - بیسکویت (شماره 37) - ویفر (شماره 592) - آرد نانوایی (شماره 103) - کیک (شماره 2553) - کلوچه (شماره 2554) - پفک (شماره 2880) .

بسته بندی ماکارونی : بسته بندی باید سالم بوده پاره نباشد .

نشانه گذاری آن باید شامل : نام - وزن - پروانه ساخت - تاریخ تولید و انقضا به ماه و سال - سری ساخت - آدرس کامل کارخانه - اگر صادر می شود دارای کلمه for export و دارای نوشته فارسی باشد .

وضعیت ظاهری قبل از پخت : باید دارای رنگ زرد کهربایی ، عاری از مواد خارجی یا لکه های سفید و لکه های کلی (حباب هوا) باشد .

سر آن نیز نباید عصائی باشد .

PH : 10 گرم ماکارونی آرد شده در 100 میلی لیتر آب مقطر ریخته و پس از صاف کردن ‍‍PH را اندازه می گیریم .

رطوبت : با دستگاه دیجیتالی رطوبت سنجی با دمای به مدت 17 دقیقه و برای 10 گرم نمونه ماکارونی به صورت پودری رطوبت را اندازه می گیریم .

بررسی ویژگیها پس از پخت : در بشر ، آب را می جوشانیم .

بعد 25 گرم نمونه را وزن کرده و در مورد ماکارونی رشته ای 25 دقیقه و کوتاه 15 دقیقه بعد از به جوش آمدن آب ، می جوشانیم .

آب حاصل را تبخیر کرده و پس از خشک کردن در آون و به وزن ثابت رسیدن میزان کل مواد جامد در اب پخت را بر اساس درصد وزنی حساب می کنیم .

همچنین وضعیت ظاهری ماکارونی را پس از پخت بررسی می کنیم و امتیاز می دهیم .

بیسکویت و ویفر : شکل ظاهری ، مزه و بو : باید دارای سطح صاف ، فاقد سوختگی ، یکنواخت و یکدست و فاقد بو و طعم نامطلوب باشد .

رطوبت : مشابه ماکارونی با روش رطوبت سنجی رسیع به مدت 15-14 دقیقه رطوبت سنجیده می‌شود حداکثر رطوبت ویفر باید 5/4 باشد .

اسیدیته و پراکسید : ابتدا به روش سرد چربی نمونه را جدا می کنیم .

یعنی نمونه را آسیاب کرده و به آن هگزان اضافه می کنیم و زیر هود قرار می دهیم تا چربی وارد هگزان شود .

سپی هگزان را صاف کرده و با استفاده از تقطیر چربی را جدا می کنیم .

سپس در چربی استخراج شده مانند روش به کار گرفته شده در آزمایش روغن اسیدیته و پراکسید را اندازه می گیریم .

خاکستر غیرمحلول در اسید : کروزه ای را در کوره قرار می دهیم پس از سرد شدن و به وزن ثابت رسید در دسیکاتور ، 2 گرم از نمونه را وزن کردن در کروزه می ریزیم و روی شعله می سوزانیم .

بعد در کوره قرار می دهیم .

پس از چهار ساعت 30 میلی لیتر اسید کلریدریک رقیق می ریزیم در کروزه را بسته در بن ماری به مدت 20 دقیقه قرار می دهیم .

سپس آنقدر با آب مقطر آن را روی کاغذ صافی (زیر هود) می شوییم تا اسید باقی نماند .

کاغذ صافی را در اتود خشک کرده در کروزه ای که قبلاً وزن کرده این می سوزانیم .

پس از آن به مدت 5/1 ساعت در کوره قرار داده پس از سرد شدن وزن می کنیم .

کروزه ای را در کوره قرار می دهیم پس از سرد شدن و به وزن ثابت رسید در دسیکاتور ، 2 گرم از نمونه را وزن کردن در کروزه می ریزیم و روی شعله می سوزانیم .

اندازه گیری چربی : 2 گرم از نمونه را وزن کرده و در کارتوش می ریزیم .

پس از ریختن هگزان آنرا به بالن سوکسله و مبرد وصل می کنیم تا چربی بوسیله هگزان جدا شود .

در نهایت چربی استخراج شده را وزن می کنیم .

آزمونهای آشامیدنیها : تعیین اندیس فرمالین ، PH و اسیدیته نمونه : این آزمایش برای تعیین مقدار پروتئینها (اسیدهای آمینه) و رقت نمونه انجام می شود .

20 میلی لیتر فرمالین را در بشر 150 میلی لیتری می ریزیم و چون ناخالصی دارد با کاغذ صافی ، صاف می کنیم .

سپس با دستگاه پتانسیومتری یا PH سنج و با سود 1/0 نرمال PH آنرا به 1/8 می رسانیم .

نمونه برداشته با دستگاه پتانسیومتر ابتدا PH را می خوانیم .

سپس آنرا با اضافه کردن سود به می رسانیم .

حجم سود مصرفی اسیدیته است .

سپس از فرمالین خنثی شده به نمونه اضافه می کنیم و دوباره PH را به 1/8 می رسانیم و مقدار فرمالین مصرفی را می خوانیم .

تعیین میزان قند کل در نوشابه های گازدار (گرم درصد میلی لیتر) نوشابه را بشر به بشر آنقدر منتقل می کنیم تا گاز آن کامل خارج شود.

25 میلی لیتر نوشابه بدون گاز در بالن ژوژه 100 میلی لیتری ریخته و 2 میلی لیتر محلول استات سرب اشباع و سپس مقداری کربن اکتیو اضافه کرده با آب مقطر به حجم می رسانیم و با دو عدد کاغذ صافی صاف می کنیم تا محلول زیر صافی شفاف و بی رنگ شود (الف) (استات سرب باعث رسوب کردن مواد مزاحم برای آزمون قند می شود و کربن اکتیو خاصیت رنگبری دارد .

به محلول زیر صافی (الف) مقداری پودر اگزالات پتاسیم اضافه می کنیم .

رسوب شیری می‌دهد .

با دو کاغذ صافی صاف می کنیم تا محلول شفاف شود (ب) .

به کل محلول زیر صافی چند عدد بلور اگزالات پتاسیم اضافه می کنیم اگر شیری شد طبق روش بالا صاف می کنیم و اگر شفاف بود محلول آماده است .

(اگزالات پتاسیم ، یون سرب را رسوب داده و از محیط خارج می کند) 25 میلی لیتر از محلول زیر صافی (ب) را در بالن ژوژه 100 میلی لیتری ریخته 10 میلی لیتر اسید کلیریدریک (3 آب + 1 اسید) اضافه کرده 10 دقیقه در بن ماری 70 درجه قرار می دهیم تا هیدرولیز شود .

وقتی بالن ژوژه خنک شد چند قطره فنل قتالئین اضافه کرده و مقداری محلول سود غلیظ می ریزیم تا ارغوانی شود سپس اسید کلریدریک (3+1) اضافه می کنیم تا بی رنگ شود .

بعد سود 1/0 نرمال قطره قطره اضافه می کنیم .

تا صورتی پایداری ایجاد شود و با آب مقطر به حجم می‌رسانیم (ج) 5/2 میلی لیتر فهلینگ A و 5/2 ملی لیتر فهلینگ B را در ارلن دهانه تنگ 250 میلی لیتر ریخته چند قطه معرف متیلن بلو و چند میلی لیتر آب مقطر اضافه کرده و روی هیتر می گذاریم تا به جوش بیاید .

محلول (ج) را در بورت ریخته و به محض به جوش آمدن فهلینگ به آرامی شیر را باز کرده و قطره قطره روی فهلینگ می ریزیم (مهم : نباید از حالت جوش خارج شود) تا زمانی که تغییر رنگ به آجری ثابت بماند .

یک بار هم میزان قند را قبل از هیدرولیز بدست می آوریم .

درصد قند بعد از هیدرولیز(N) K = 0254/0 عدد ثابت فهلینگ V=حجم محلول مصرفی در تیتراسیون تفاوت قند قبل و بعد از هیدرولیز قند اضافه شده است : 95/0*(N-n) = ساکارز حد استاندارد قند برای نوشابه کولا حداقل 10 و برای پرتقالی حداقل 11 است .

اندازه گیری ایندرید سولفور () : در مرحله انبارداری برای نگهداری محصولات افزوده می شود .

شاهد : به 50 میلی لیتر از نمونه 5 میلی لیتر محلول استالدئید 7 گرم در لیتر و اگر در دسترس نبود پروپانال 10 گرم در لیتر اضافه می کنیم و بعد از نیم ساعت 3 میلی اسید سولفوریک %10 و سپس 5 میلی لیتر محلول چسب نشاسته اضافه کرده با محلول ید 02/0 تا ظهور رنگ ابی تیتر می کنیم .

پس از پایدار ماندن رنگ آبی حجم مصرفی را می خوانیم و بلافاصله با محلول تیوسولفات سدیم 005/0 نرمال تیتر می کنیم تا رنگ نمونه هضم شود .

نمونه : دقیقاً مثل شاهد است فقط استالدئید اضافه نمی شود و نیم ساعت نمی ماند .

آزمونهای گوشت و فراورده های لبنی آزمونهای شیر : کنترل برچسب زنی : باید شامل موارد زیر باشد: 1-درصد چربی 2-نوع شیر 3-راهنمای شستشو 4-شرایط نگهداری 5-هموژنیزه و پاستوریزه 6-وزن و حجم 7-شماره و پروانه ساخت 8-نام و آدرس کارخانه 9-تاریخ تولید و مصرف 10-نوع شیر .

برای انجام هر کدام از آزمونها ابتدا شیر را به مدت 5 دقیقه در بن ماری با دمای 45 درجه می‌گذاریم تا شیر همگن شود و فاز چربی کاملاً حل شود .

آزمون ماده خشک : در پلیتی که به مدت 20 دقیقه داخل اتوکلاو مانده و سپس در سیکاتور قرار گرفته و به وزن ثابت رسیده ، 5گرم از شیر همگن شده ریخته و به مدت 2 ساعت در اتوکلاو قرار می دهیم .

دانسیته : یک مزور 250 میلی لیتری را از شیر پر کرده و دانسیته را داخل آن قرار می دهیم به شکلی که شیر لبریز باشد .

دانسیته هنگامی قرائت می شود که دمای شیر باشد .

در غیر این صورت اگر بیشتر باشد به دانسیته 0002/0 اضافه می شود .

و اگر کمتر باشد 0002/0 کم می شود .

دانسیه شیر پرچرب 029/1 کم چرب 030/1 بدون چربی 033/1 اندازه گیری چربی شیر (به روش ژربر) برای شیر از بوتیرومتر 10-4 درصد استفاده می کنیم .

داخل چربی سنج تمیز 10 میلی لیتر اسید سولفوریک غلیط میریزیم .

(90 درصد) 22 میلی لیتر شیر را به آرامی به آن اضافه می کنیم .

سپس 1 میلی لیتر الکل ایزوآمیلیک برای جدا کردن چربی به آن ضافه می کنیم .

با آب مقطر به حجم می رسانیم و محتویات را خوب همگن می کنیم .

سپس میزان چربی را از روی درجه بندی بوتیرومتر می خوانیم .

اسیدیته شیر : 18-9 میلی لیتر شیر را داخل بشر ریخته چند قطره فنل فتالئین به آن اضافه کرده توسط سود تیتر می کنیم .

آزمونهای فراورده های گوشتی : تهیه نمونه همگن : از ابتدا وسط و انتهای نمونه برداشته دو تا سه بار چرخ کرده و در فریزر نگهداری می کنیم .

دو فاکتور حائز اهمیت طبق استانداردهای جدید فراورده های گوشتی PH و رطوبت می‌باشد .

درصد رطوبت : gr 25-20 شن دریا با یک همزن شیشه ای در داخل پلیت آلومینیمی قرار داده در اتو 105-100 قرار می دهیم سپس 20-15 دقیقه داخل دسیکاتور گذاشته پس از سرد شدن و به وزن ثابت رسیدن ، وزن را یادداشت می کنیم .

gr 5 از نمونه همگن شده را داخل پلیت وزن کرده با توجه به بافت نمونه 10-8 میلی لیتر الکل اضافه کرده و به کمک همزن شیشه ای کاملاً بافت نمونه را باز می کنیم .

سپس پلیت را به مدت 5/1-2 ساعت در اتو 105-103 قرار داده پس از سرد شد در دسیکاتور وزن می کنیم .

الکل و شن هر دو بافت را باز کرده و باعث زودتر از دست دادن رطوبت می شود .

اندازه گیری PH : 13-12 گرم از نمونه را وزن کرده به همان اندازه به آن آب مقطر اضافه می کنیم .

کاملاً همگن کرده پس از کالیبره کردن PH متر با بافر 7 و 4 ، PH نمونه را اندازه می گیریم .

اندازه گیری خاکستر : بوته ها را در کوره قرار داده .

در دسیکاتور خنک کرده ، وزن اولیه را یادداشت می‌کنیم .

3 گرم از نمونه را داخل بوته ریخته روی هیتر می سوزانیم و تا سفید شدن خاکستر در کوره قرار می دهیم .

پس از رسیدن به وزن ثابت بوته را وزن می کنیم .

اندازه گیری میزان چربی : 15 گرم از نمونه را داخل ارلن ریخته و اسید کلریدریک 37 درصد به آن اضافه می‌کنیم .

در ارلن مایر را با مبرد هوایی می بندیم و به مدت نیم ساعت در بن ماری جوش قرار می‌دهیم تا عمل هضم به خوبی صورت گیرد .

سپس نمونه را می گذاریم تا خنک شود و به دمای محیط برسد .

محتویات را با کاغذ صافی ، صاف می کنیم و بعد محتویات روی کاغذ صافی را با آب مقطر می شوییم تا خاصیت اسیدی از بین برود .

پس از خنک شدن کاغذ صافی آنرا وزن می‌کنیم .

اندازه گیری پروتئین به روش کلدال : (بادستگاه Gerhardt) 1 گرم نمونه را داخل لوله های مخصوص اندازه گیری پروتئین وزن کرده 8-7 گرم پودر کاتالیزور پروتئین و سپس 25 میلی لیتر اسید سولفوریک غلیظ به آن اضافه کرده لوله ها را داخل بسکت قرار داده و بعد روی هیتر قرار می دهیم .

در اثر حرارت دادن عمل هضم انجام می شود .

ابتدا نمونه قهوه ای و بعد سیاه می شود .

وقتی رنگ سبز کاهویی شد نشانه خوب انجام گرفتن عمل هضم است .

نیم ساعت در همین حالت نگه می داریم تا هضم به خوبی صورت بگیرد .

لوله ها را می گذاریم خنک شود در اثر خنک شدن کریستالهای سفید ، صورتی سولفات آمونیوم شکل می گیرد که نشانه تکمیل شدن عمل هضم است .

50-70 میلی لیتر آب شهر (چون سختی به انجام واکنش کمک می کند) به آن اضافه .

به دستگاه تقطیر منتقل می کنیم .

در یک ارلن مایر 50 میلی لیتر اسید بوریک 2 درصد و چند قطره متیل رد که در محیط اسیدی به رنگ صورتی در می آید می ریزیم و مواد حاصل از تقطیر را در آن جمع می کنیم .

در اثر تقطیر گاز ازت خارج شده داخل ارلن حاوی اسید بوریک می رود و متیل رد نارنجی یا زرد می شود .

در 360 ثانیه عمل تقطیر انجام می شود و خود دستگاه خاموش می شود .

محتویات ارلن را با اسید سولفوریک 1/0 نرمال تا ایجاد رنگ صورتی تیتر می کنیم .

(صورتی اولیه) اندازه گیری نشاسته یا کربوهیدرات : 10 گرم از نمونه را داخل ارلن مایر ریخته و برای هضم چربی 100 میلی لیتر اسید کلریدریک 15 درصد حجمی به آن اضافه می کنیم .

در ارلن را با مبرد هوایی مسدود کرده 90 دقیقه حرارت میدهیم .

بعد از حرارت دادن در بن ماری حوش می گذاریم تا جوش ریز بزند .

بعد نمونه را خنک می کنیم و با استفاده از سود یا اسید PH را به 5/6 می رسانیم .

5 میلی لیتر فرئوسیانین پتاسیم ، 5 میلی لیتر استات روی و چند قطره فنل فتالئین می ریزیم و بعد ‍PH را به 5/8 تا 3/8 می رسانیم .

(نقطه ایزوالکتریک 3/8 - 5/8) محتویات ارلن را در بالن ژوژه 20 میلی لیتری ریخته و به حجم می رسانیم بعد محتویات بالن را صاف می کنیم .

داخل ارلن5 میلی لیتر فهلینگ A و 5 میلی لیتر فهلینگ B و 10 میلی لیتر آب مقطر و چند سنگ جوش می اندازیم .

محلول صاف شده را در بورت 50 میلی لیتری پر کرده و 8 میلی لیتر از محلول صاف شده را وارد ارلن می کنیم .

ارلن را روی هیتر می گذاریم .

به محض شروع جوشیدن تغییر رنگ را می‌بینیم .

چند قطره متیلن بلو اضافه کرده و تا ظهور رنگ قرمز آجری تیتر می کنیم .

(مجموع دو مقدار) آزمونهای پنیر : رطوبت : 5 گرم پنیر را با 35-20 گرم شن دریا مخلوط کرده مثل آزمون گوشت رطوبت را می سنجیم.

PH : PH متر را با بافر 4 و 7 کالیبره کرده ، الکترود را در بافت پنیر فرو کرده PH را می خوانیم نمک (روش و لهارد) به 2 گرم از پنیر نرم شده 25 میلی لیتر نیترات نقره 1/0 نرمال و 25 میلی لیتر اسید نیتریک غلیظ اضافه کرده و زیر هود حرارت می دهیم تا به نقطه جوش برسد .

حدود 10 میلی لیتر پرمنگنات پتاسیم اشباع اضافه می کنیم تا به رنگ قهوه ای درآید بعد کمی اسید اگزالیک یا گلوکز اضافه می کنیم تا بی رنگ شود .

10 میلی لیتر آب مقطر سرد شده و چند قطره زاج آهن اضافه کرده با تیوسیونات آمونیوم تا ظهور رنگ قرمز آجری تیتر می کنیم .

اسیدیته : 20 گرم پنیر نرم شده در اب مقطر حل کرده در بالن ژوژه 200-250 میلی لیتری به حجم می‌رسانیم .

سپس صاف کرده و از صاف شده 25 میلی لیتر بر می داریم .

چند قطره فنل فتالئین می‌ریزیم و باسود 1/0 نرمال تا رنگ صورتی تیتر نمی کنیم .

آزمونهای کمپوت و کنسرو : بریکس : اگر نمونه مایع باشد مستقیماً بریکس را اندازه می گیریم ولی سس مایونز و مواد مشابه را نسبت 1 به 1 رقیق می کنیم و با دستگاه رفراکتومتر بریکس را می خوانیم .

PH : برای همه مواد مستقیم می گیریم ولی برای سس مایونز چون چوبی دارد 5 درصد رقیق می‌کنیم .

عیوب : مقداری از نمونه را بین دو پلیت قرار داده فشار می دهیم و وجود دانه ، پوست ، پالپ گوجه و ذرات سیاهرنگ را بررسی می کنیم .

رطوبت و خاکستر : روش کار مشابه روشهای گفته شده در آزمونهای قبل است .

درصد پری : تا محل پری اب پر می کنیم و یک بار هم تا محل دوخت آب پر می کنیم .

بعد نسبت وزن آنها را به هم به دست می آوریم که طبق استاندارد باید 90 درصد باشد .

وزن خالص : وزن محصول بدون قوطی .

وزن‌آبکش : وزن میوه به وزن خالص .

اندازه گیری نمک به روش ولهارد : مشابه روش اندازه گیری نمک پنیر انجام می شود .

آزمون مایکوتوکسین ها : مایکو توکسینها ترکیبات سمی طبیعی هستند که برخی قارچها برای محافظت خود ایجاد می‌کنند .

در میان مایکوتوکسینها ، آفلاتوکسینها مهمترین آنها هستند که خود دارای انواع مختلفی هستند .

مصرف این سم به همراه غذا باعث ایجاد عوارضی مثل خواب آلودگی ، بی اشتهایی ، ضعف و درد عضلانی ، صدمات کبدی ، سرطان و ناهنجاری جنینی در اثر جهش روی کرموزمها می شود .

تشخیص آفلاتوکسین به روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC): روش کار : اگر نمونه مثل پسته با پوست باشد 100 گرم و در مورد بقیه نمونه ها 50 گرم از نمونه را وزن می کنیم .

برای راحت تر باز شدن بافت نمونه 5 گرم نمک به آن اضافه می کنیم .

سپس 200 میلی لیتر متانول 80 درصد به نمونه اضافه می کنیم .

اگر نمونه ها چرب باشند مثل سویا ، بادام ، پسته و پفک باید 100 میلی لیتر هگزان هم به آن اضافه کنیم .

ولی گندم برنج و آرد ذرت نیازی به هگزان ندارند .

محتویات را 30 دقیقه مخلوط می‌کنیم .

آنهایی که هگزان دارند بعد از هم زدن برای جدا کردن بهتر چربی سانتریفوز می کنیم .

(5 دقیقه بادور2000) بعد با دکانتور هگزان را جدا می کنیم .

و محلول حاصل را صاف می کنیم .

از محلول صاف شده 20 میلی لیتر بر می داریم ، با 130 میلی لیتر اب مقطر مخلوط کرده و با کاغذ صافیهای مخصوص GFF که منافذ ریزتری دارند دوباره صاف می کنیم .

75 میلی لیتر از محلول مرحله دوم صاف کردن را بر می داریم و در ستون IAC می ریزیم .

این ستون از طریق پیوند آنتی بادی ، آفلاتوکسین را از محلول جدا می کند .

در واقع وظیفه این ستون خالص سازی است .

باید بافر فسفات هیدروژن دی سدیم بریزیم تا ستون فعال شود .

پس از عبور کامل بافر ستون آماده مصرف است ولی هیچگاه نباید ستون کاملاً خشک شود .

پس از عبور کامل نمونه از ستون ، ستون را با آب می شوییم و بعد با 5/1 میلی لیتر متانول ستون را می شوییم .

متانول آفلاتوکسین را از ستون جدا کرده و در ظروفی به نام ویال جمع آوری می کند .

یک مرحله متانول می ریزیم بعد از 1 دقیقه توقف نیم سی سی متانول می ریزیم .

ویال را در دمای توسط بخاز ازت خشک می کنیم .

150میکرولیتر از محلولی حاوی هگزان و استون و متانول را توسط میکروپیپت در ویال می‌ریزیم .

بعد از مخلوط کردن ، 100 میکرولیتر از محلول را توسط سرنگ ها میلتون برداشته روی صفحات کروماتوگرافی تزریق می کنیم .

صفحات را در تانک حاوی ترشیو بوتیل متیل اتر متانول + آب قرار می دهیم .

در تانک حتماً باید بسته باشد و در محیط تاریک قرار گیرد چون افلاتوکسین به نور حساس است .

سپس صفحات توسط نور ماوراء بنفش بررسی می شود .

نقاط به صورت نورانی دیده می‌شود و توسط دستگاه اسکن شده و پس از پردازش اطلاعات حاصل از اسکن توسط نرم افزار مربوط در کامپیوتر و مقایسه آن با نمونه های استاندارد غلظتهای سم تعیین می شود .

آزمونهای مواد افزودنی : تعیین نوع رنگ : با استفاده از کروماتورگرافی TLC انجام می شود .

و فقط نوع رنگ را تعیین می کند نه مقدار آن .

نمونه های جامد مثل پفک را می جوشانیم .

روغن روی آن دور می ریزیم و از وسط آن نمونه بر می داریم .

این کار را چندین بار تکرار می کنیم .

از نمونه جامد آماده شده یا نمونه مایع تا حدی که چشممان رنگش را ببیند در بشر می ریزیم و 600 میلی لیتر آب مقطر به آن اضافه می کنیم .

پشمهای شسته و چربی گرفته در آن می اندازیم و اسید کلریدریک 20 درصد به آن اضافه می کنیم چون در محیط اسیدی رنگ روی پشم جذب می شود .5/1 ساعت حرارت می دهیم و بعد پشم را می شوییم تا ذرات چسبیده به آن جدا شود .

50-40 میلی لیتر آب مقطر اضافه می کنیم و بعد آمونیاک 20 درصد اضافه می کنیم .

در محیط قلیایی پشم رنگ را پس می دهد .

این عمل را سه بار تکرار می کنیم .

و محلول حاصل را روی صفحه سیلیکاژل تزریق می‌کنیم.

همچنین نمونه های استاندارد را روی صفحه تزریق می کنیم .

صفحه را در محفظه حاوی حلال قرار می دهیم (بوتانل 50 + اتانول 25 + آب مقطر 25 ) پس از بالا آمدن نمونه ها با مقایسه آنها با نمونه استاندارد به نوع رنگ پی می بریم .

اندازه گیری بنزوات سدیم : به 5 میلی لیتر آب میوه 4/0 میلی لیتر اسید کلریدریک (1+1) اضافه می کنیم و با پترولیم بنزن به حجم می رسانیم .

برای اندازه گیری بنزوات از جذب نوری باطول موج 227 نانومتر استفاده می‌کنیم .

آزمونهای نمک : آزمون اندازه گیری درصد رطوبت : ابتدا یک پلیت را در اتو بمدت یک ساعت قرار دهید تا به وزن ثابت برسد ، در دسیکاتور خنک کرده سپس توزین نمائید .

از نمونه کاملاً یکنواخت شده را درون پلیت وزن کرده ، سپس بمدت 48 ساعت در اتو قرار دهید .

پس از این مدت از اتو خارج کرده و در دسیکاتور خنک نمائید .

درصد رطوبت = × ] وزن پلیت و نمونه بعد از اتوگذاری - وزن پلیت و نمونه قبل از اتوگذاری[ طبق استاندارد مربوطه درصد رطوبت حداکثر 5/0 می باشد .

آزمون اندازه گیری درصد مواد نامحلول در آب : ابتدا کروسیبل مورد نظر را در اتو بمدت یک ساعت به وزن ثابت رسانده ، در دسیکاتور خنک و سپس توزین نمائید .

100 گرم از نمونه را درون یک بشر وزن کرده و به آن آب مقطر اضافه نمائید ، کاملاً مخلوط کرده و به دت 10 دقیقه در حرارت روی هیتر قرار دهید ، در تمام این مدت بایستی مرتب نمونه را بهم زد .

سپس می توان مجموعه بشر + میله شیشه ای + شیشه ساعت (به عنوان درپوش) را بمدت نیم ساعت روی بن ماری جوش () قرار داد یا می‌توان بمدت 24 ساعت مجموعه مذکور را در محیط آزمایشگاه نگاه داشت .

در مرحله بعد با استفاده از کروسیبل ، پمپ و ارلن خلاء محلول حاصل را صاف نمائید ، پس از اینکه بشر از محلول خالی شد چندین بار توسط آب مقطر دیواره های بشر را کاملاً شستشو داده تا هر چه ناخالصی وجود دارد به کروسیبل منتقل شود ، سپس هر بار با آب مقطر رسوب باقیمانده روی کروسیبل و دیواره های کروسیبل را شستشو دهید ، پس از هر بار شستشو خلاء را تقریباً بمدت یک دقیقه قطع کنید (برای انتقال مواد نامحلول بداخل سوسپانسیون) .

عمل شستشو را آنقدر تکرار کنید تا رسوب باقیمانده عاری از یون کلر گردد و حدود آب شستشو جمع‌آوری شود .

برای اطمینان از اینکه عمل شستشو کافی بوده است یا نه .

ابتدا آب مقطر را روی کروسیبل ریخته صاف نمائید سپس از محلول نیترات نقره اسیدی شده به آن اضافه کنید .

اگر محلول شفاف باقی ماند نشانه کافی بودن عمل شستشو است و هر گاه کدورت مشاهده گردید نشانه ناکافی بودن عمل شستشو است و باید کلیه مراحل را دوباره تکرار نمود .

آب شستشو را به یک بالن ژوژه منتقل کنید و به حجم برسانید و جهت آزمون اندازه گیری درصد سولفات محلول در آب نگاهدارید .

پس از اینکه رسوب محتوی کروسیبل عاری از یون کلر گردید آن را درون اتو قرار داده و بمدت یک ساعت در این دما به وزن ثابت برسانید ، سپس در دسیکاتور خنک کرده ، توزین نمائید .

اختلاف بین دو توزین نشان دهنده درصد مواد نامحلول در آب می باشد ، بدین ترتیب : وزن کروسیبل - وزن کروسیبل و رسوب = درصد مواد نامحلول در آب درصد مواد نامحلول در آب طبق استاندارد مربوطه حداکثر ، با مواد افزودنی 2 و بدون مواد افزودنی 5/0 می باشد .