دانلود مقاله تغذیه نوزادان

بدغذایی کودکان مشکل مشترک بسیاری از پدر و مادرهایی است که نگران نرسیدن مواد غذایی لازم و کافی به فرزندانشان هستند.

کودکانی که با وسواس و دیرپسندی غذا می خورند به ۲ گروه تقسیم می شوند: عده ای میل ندارند غذاهای ناآشنا را تست کنند عده ای دیگر حتی با خوردن بسیاری از غذاهای معمولی مشکل دارند.

کودکانی که به امتحان غذاهای جدید تمایل ندارند و به عبارت دیگر نوگریز هستند، معمولاً به درجات بالاتری از اضطراب دچارند.

اغلب مادران این بچه ها هم میل چندانی به امتحان غذاهای جدید ندارند.

محققان معتقدند که این نوگریزی غذایی،یا یک ویژگی شخصیتی نسبتاً ثابت است و یا تا حدودی جزو خصیصه های طبیعی دوران کودکی است که کودکان با بزرگ شدن و مواجهه با غذاهای متنوع از آن دست برمیدارند، اما گروه دیگر،مشکل پسندان هستند که نسبت به خوردن بسیاری از غذاهای آشنا هم بی میلند.

معمولاً این ویژگی از خصوصیات شخصیتی آنها نیست و با افزایش تجارب زندگی امکان تعدیل آن وجود دارد.مشکل پسندی در غذا میتواند بازتابی از یک دلزدگی و بی علاقگی دیرین نسبت به غذا باشد.

خوارشدن غذا نزد این گروه می تواند مقاومتی در برابر تلاشهای کنترل کننده والدین تلقی شود.

این دسته کودکان معمولاً مادرانی دارند که احساس میکنند زمان کافی برای صرف غذای کامل ندارند و در رژیم غذایی شان مواد غذایی گیاهی به اندازه کافی وجود ندارد.

پدر و مادرها نباید تصور کنند که با افزایش سن کودکان،عادت بدغذایی از سر آنها می افتد.

از سنین 2 و 3 سالگی تا 8 سالگی،تعداد غذاهایی که کودک به خوردن آنها تمایل ندارد، تغییر نمی کند.در واقع، غذاهای جدید در سنین پایین تر بسیار راحت تر از سنین 4 تا 8 سالگی پذیرفته میشوند.پس با گمان اینکه فرزندانتان هنوز خیلی کوچک هستند، نباید آنها را از خوردن گستره وسیعی از غذاها بازدارید.

برای این که بتوانید عادت خوب خوردن را در فرزندتان پایه گذاری کنید، باید، غذاهای سالم گوناگونی برای او آماده کنید.

شگفت آور این که نوزادان معمولاً سبزیها و موادغذایی گیاهی بیشتری نسبت به کودکان نوپا دریافت می کنند.

همین طور که نوزاد بزرگتر می شود، میزان سبزیهای دریافتی او نیز بسته به علایق مادر و سایر افراد خانواده دستخوش تغییر می شود.

اگر تهیه سبزیها دشوار و زمان بر باشد و یا مورد علاقه دیگر اعضای خانواده نباشد، از چرخه غذایی حذف می شود.

در نتیجه مصرف برخی غذاهای ضروری برای کودک محدود و محدودتر می شود.

یافتن راههای سریع طبخ و آماده سازی سبزیها برای همه سودمند است و باید به عنوان اولویت در برنامه و رژیم غذایی قرار گیرد.

برای اینکه بتوانید ذائقه کودکتان را نسبت به غذاهای متنوع علاقه مند کنید، باید به او نشان دهید که چقدر از خوردن غذاهای سالم و گوناگون لذت می برید.

کودکان معمولاً غذاهایی را انتخاب می کنند که نزدیکانشان آن غذاها را با شور و شوق می خورند.

مادرانی که در سکوت محض و بدون هیچ توضیحی به کودک غذا می دهند، نسبت به آنها که با شور و شوق و علاقه به کودک غذا میدهند، اثر بسیار کمتری بر نوع تغذیه فرزندشان دارند.

برای اینکه بتوانید اخلاق بد غذایی را کاهش دهید، هرگز غذا خوردن را به صحنه جنگ قدرت تبدیل نکنید، پزشکان و متخصصان تغذیه معتقدند پیامد چنین رفتار خشک و کنترل مآبانه ای باعث تشدید بدغذایی خواهد بود.

در زمینه تغذیه کودک کمی با او راه بیایید.

بهتر است والدین و پرستار تصمیم بگیرند چه غذایی و در چه زمانی صرف شود و از سوی دیگر به کودک نیز چنین اجازه ای داده شود که خودش تصمیم بگیرد چه اندازه غذا بخورد.

به این ترتیب، کودک یاد می گیرد چگونه به پیامهای گرسنگی داخلی بدن، برای خوردن مقدار مورد نیازش پاسخ دهد.

قانون باید ته بشقابت را پاک کنی را کنار بگذارید.

با به کار بستن همه این تدابیر و کمی بردباری می توانید امیدوار باشید که بر بدغذایی فرزندتان غلبه خواهید کرد.

نوشته شده توسط سمیرا اسلامیه | موضوع: تغذیه در کودکان | لینک ثابت | آرشیو نظرات تغذیه در کودکان چهارشنبه بیست و چهارم خرداد 1385 6:29 بعد از ظهر استقلال کودک با غذا خوردن آزاد رشد می کند والدین باید از تغذیه اجباری کودک خودداری کنند و کودک را هنگام غذا خوردن آزاد بگذارند تا احساس استقلال کودک رشد کند و با احساس رضایت از تعذیه ، از آن لذت ببرد.

به مادران توصیه می شود: غذاهای متنوعی برای کودک تهیه کنند و به او اجازه امتحان تمام غذاها را بدهند تا کودک از بین آنها غذای مورد علاقه خود را انتخاب کند و از تحمیل سلیقه خود در انتخاب غذا به کودک بپرهیزند.

یک برنامه غذایی متعادل : شامل غذاهایی باشد که علاوه بر رفع گرسنگی ، مقدار لازم و کافی از هر یک از عناصر غذایی و مواد مغذی برای وصول به تندرستی کامل را در بر داشته باشد ، یکی از مهمترین راهها برای اطمینان از تامین نیازمندی های تغذیه ای کودک ، استفاده از چهار گروه اصلی غذایی ، شامل گروه شیر و لبنیات ، گروه نان و غلات ، گروه گوشت و تخم مرغ ، حبوبات و مغزها و گروه میوه و سبزی است.

غذای دلخواه کودک را تهیه کنید و اگر به دلایلی کودک میل به خوردن غذا ندارد، از یک اسباب بازی مورد علاقه کودک برای تشویق او به غذا خوردن استفاده کنید.مواد غذایی مقوی و مورد نیاز کودک را به غذای او اضافه کنید )مثل اضافه کردن گوشت گوساله به ماکارونی ( البته این کار باید با احتیاط صورت گیرد؛ به طوری که کودک به تدریج به غذای جدید علاقه مند شود.

برای کم کردن حساسیت کودک نسبت به غذا، او را در تهیه غذا دخالت دهید، مانند پختن و مخلوط کردن مواد غذایی با یکدیگر و یا دادن غذا به عروسک و یا حیوانات.

فاصله بین وعده های غذایی کودک را کنترل کنید، چون کودک گرسنه برای خوردن غذای جدید نسبت به کودکی که در فواصل غذا با خوردن تنقلات سیر شده است ، تمایل بیشتری نشان می دهد؛ در ضمن فاصله زمانی دادن تنقلات تا وعده های اصلی غذا (ناهار و شام) را نیز کنترل کنید.

برای تشویق کودک به غذا خوردن ، از ظرف غذای مخصوص کودکان استفاده کنید.اگر کودک شما در مرحله ای از رشد (سال اول زندگی ) است که از بازیهای دهانی لذت می برد (مثل فوت کردن ، قلقل کردن ، صدا درآوردن و گاز گرفتن )5 دقیقه قبل از خوردن غذا به او اجازه انجام این بازیها را بدهید.

این کار موجب حساس و فعال شدن ناحیه دهان کودک میشود.

از تغذیه اجباری کودک خودداری کنید.

گاهی اوقات به نظر می رسد مادران به هنگام بی اشتهایی کودک نسبت به مساله رشد و نمو کودک حساس می شوند.

آنان در مورد نقش مادری خود احساس ناتوانی می کنند و در نتیجه سطح اضطراب آنان بالا می رود و قادر به تغییر درست علایم بی اشتهایی در کودکشان نیستند و هنگام غذا دادن به کودک وقتی با امتناع کودک از غذا خوردن مواجه میشوند، احساس ناکامی می کنند.

تغذیه شیرخواران کودک در ابتدا در مرحله نوزادی از شیر مادر تغذیه می‌کند.

با بزرگتر شدن او مواد خوراکی دیگر نیز به فهرست غذایی او اضافه می‌شود تا زمانیکه او هم مانند دیگر افراد خانواده تغذیه کند.

برخی مادران به راستی نمی‌دانند چه زمان می‌توان کودک را با موادی غیر از شیر تغذیه کرد و حتی گاهی نوع مواد غذایی و مقدار مصرف آنها را بخوبی نمی‌شناسند.

در این مبحث سعی شده است در مورد غذاهای کمکی در سنین معین اطلاعاتی داده شود.

شروع غذای کمکی از 6 ماه به بعد است که با فرنی آغاز می‌شود.

بعد از فرنی، تغذیه کمکی کودک حریره بادام و پوره سیب زمینی و … است.

کم کم تا یک سالگی، تنوع غذایی باعث رشد قوه چشایی کودک و کشف رنگها و مزه‌ها و بوهای مختلف توسط او می‌شود.

با این کار کودک قدرت انتخاب پیدا می‌کند و این مرحله از رشد، اهمیت بسیار زیادی دارد.

شیر مادر بهترین و کاملترین غذا برای شیرخواران زیر 6 ماه می‌باشد و در این دوران شیر مادر به تنهایی به علاوه قطره مولتی ویتامین (از 15 روزگی) کلیه نیازهای تغذیه‌ای شیرخوار را تامین می‌کند.

غذای کمکی برای شیرخوار باید پس از 6 ماهگی شروع شود، زیرا بعد از 6 ماهگی نیازهای غذایی شیرخوار به تنهایی با شیر برآورده نمی‌شود و لازم است علاوه بر شیر مادر، تغذیه کودک با غذاهای نیمه جامد نیز شروع شود.

تغذیه تکمیلی علاوه بر تامین انرژی، دوران بسیار حساسی برای ایجاد عادات صحیح غذایی و استفاده از غذای سفره خانواده است.

شروع تغذیه تکمیلی قبل از 6 ماهگی به دلیل آماده نبودن دستگاه گوارش شیرخوار برای پذیرش غذاهای دیگر غیر از شیر، اقدام نادرستی است.

چون دستگاه گوارش کودک هنوز تکامل نیافته و با کوچکترین آلودگی به علت عدم رعایت بهداشت امکان ابتلا به عفونت‌ها از جمله اسهال افزایش می‌یابد و باعث کاهش یا توقف رشد شیرخوار می‌شود.

از طرف دیگر شروع زودرس تغذیه تکمیلی سبب کاهش مدت زمان مکیدن پستان مادر می‌شود.

بعلاوه ممکن است غذای کمکی در مقایسه با شیر مادر، انرژی و مواد مغذی کمتری به کودک برساند که موجب اختلال رشد کودک و در نهایت سوءتغذیه او می‌شود.

همچنین زود شروع کردن تغذیه تکمیلی احتمال بروز حساسیت به بعضی از مواد غذایی را در کودک افزایش می‌دهد.

نتیجه‌ این که بهترین سن شروع غذای کمکی بعد از پایان ماه ششم زندگی است.

البته‌ این به آن معنی نیست که باید دفعات شیردهی را کم کرد، بلکه باید مادر ترغیب شود هر زمان که کودک تمایل دارد شیر خود را به او بدهد و براساس سن کودک چند نوبت نیز غذای کمکی بعد از شیر مادر به او داده شود.

اگر غذای کمکی دیر شروع شود کودک تمایل خود را به خوردن غذاهای دیگر و امتحان کردن مزه و طعم‌های جدید از دست می‌دهد.

همچنین تکامل عمل جویدن به تعویق می‌افتد و کودک غذای دیگری جز شیر مادر و یا مایعات را نمی‌خورد که‌ این خود منجر به کم غذایی، اختلال رشد و سوء تغذیه می‌شود.

اصـــولــی که باید در مـــورد تغذیه تکمیلــــی رعایت شوند عبارتند از: ۱ ـ مواد غذایی باید از نظر مقدار و نوع به تدریج به غذای شیرخوار اضافه شود.

۲ـ ابتدا از یک نوع غذای ساده شروع و به تدریج مخلوطی از چند نوع غذا داده شود.

۳ـ از مقدار کم شروع و به تدریج بر مقدار آن افزوده شود.

۴- بین اضافه کردن مواد غذایی مختلف حدود 7ـ5 روز فاصله لازم است.

زیرا شیرخوار باید به یک نوع غذا عادت کند و بعد غذای جدید اضافه شود.

اضافه کردن یک به یک مواد سبب می‌شود اگر کودک ناسازگاری به یک ماده غذایی داشته باشد شناخته شود و بتوان آن را از غذا حذف کرد.

همچنین دستگاه گوارش کودک فرصت پیدا کند تا به غذا عادت کند.

۵- ابتدا باید غذا رقیق تهیه شود به طوری که غلظت آن کمی‌بیشتر از شیر مادر باشد.

سپس به تدریج بر غلظت آن افزوده شود.

سفت کردن تدریجی غذا سبب یاد گرفتن عمل جویدن می‌شود.

۶- اگر در شروع غذای تکمیلی، شیرخوار به غذای خاصی بی‌میل بود، نباید در خوردن آن پافشاری کرد و می‌توان یک تا دو هفته آن غذا را حذف و سپس دوباره به او داد.

تحقیقات دانشمندان استــــــرالیایی نشان مــــی دهد : کودکانی که با شیر مادر تغذیه شده اند با هوشتر از کودکانی هستند که از شیر خشک تغذیه می کنند.

پژوهشگران دانشگاه کوئینزلند با بررسی 4 هزارکودک به این نتیجه رسیدند هر چه کودک مدت طولانی تری از شیر مادر تغذیه شده باشد, بهره هوشی بالاتری خواهد داشت.

سرپرست این محققان گفت: شیر مادر حدود 8 نمره بهره هوشی کودک را بالا می برد که قابل توجه و با اهمیت است .این گزارش می افزاید : احتمالا مادرانی که فرزندان خود را با شیر خودشان تغذیه می کنند علاقه و دلبستگی با کودک خود برقرار می کنند که به رشد ادراکی کودک کمک میکند.

براساس این گزارش وجود اسیدهای چرب امگا در شیر مادر نیز به رشد ادراکی کودک کمک می کند علاوه بر ان شیر مادر حاوی پادتن های بیشتری است و از ابتلائ کودک به عفونتها پیشگیری می نماید.

سخـــــــن آخــــــــــــر تغذیه با شیرمادر، میزان مرگ و میر نوزادان بر اثر عواملی مانند انواع عفونت ها و سندرم های منجر به مرگ ناگهانی و ضایعات دیگر را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.

شیر مادر حاوی موادی است که حتی از ابتلای نوزادان به ویروس اچ.آی.وی و انواع سرطان ها ممانعت می کند.

محققان اعلام کردند نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند 20 درصد کمتر از سایر نوزادان دچار مرگ و میر می شوند و هر چه طول دوره شیردهی به نوزاد بیشتر باشد، خطرات مرگ و میر کاهش می یابد.

نوشته شده توسط سمیــرا اسلامیه | موضوع: تغـــذیـــه در کـــــــــودکان | لینک ثابت | آرشیو نظرات تغذیه در کودکان چهارشنبه بیست و چهارم خرداد 1385 5:30 بعد از ظهر ارتباط عاطفی همراه با غذا شیر مادر بهترین و کامل ترین غذا برای نوزادان و شیرخواران تا پایان ۲ سالگی است.

به طوری که تغذیه انحصاری با شیرمادر از بدو تولد تا پایان۶ ماهگی و سپس ادامه آن همراه با تغذیه تکمیلی تا ۲ سالگی منجر به رشد و تکامل کودک می شود.مزایای شیر مادر از جنبه های مختلفی قابل بررسی است جنبه هایی چون فواید مربوط به کودک و مادر، فواید اقتصادی، اجتماعی و ...

مـــــزایای مــــربوط به کــــودک : در دوره های مختلف رشد و تکاملی کودک براساس نیاز شیرخوار ترکیبات شیر مادر تغییراتی پیدا می کند.

به عنوان مثال در روزهای اول پس از تولد که بدن نوزاد هنوز سیستم ایمنی ضعیفی داشته و پادتن های لازم را جهت مبارزه با میکروب های بیرونی ندارد، در این دوران شیرمادر با شرایط کودک تطبیق پیدا کرده زرد رنگ و غلیظ تر است که آغوز (کلستروم یا ماک) نامیده می شود که اولین و بهترین واکسن برای حفاظت کودک بر ضد بیماری های عفونی است.

دکتر علی رمضان خانی معاون بهداشتی دانشگاه شهید بهشتی از دیگر فواید شیرمادر می گوید: کاهش مرگ و میر نوزادان در اثر بیماری های اسهالی، کاهش ابتلا به پنومونی و عفونت های گوش میانی و عفونت های حاد تنفسی، کاهش ابتلا به آسم، آلرژی و اگزما، عدم نیاز به دادن آب و قند حتی در مکان های گرم و خشک، عدم پرخوری شیرخوار و چاق نشدن وی در نتیجه اختلاف در ترکیب چربی شیر مادر، ماده ای سهل الهضم برای شیرخواران بیمار، هضم و جذب راحت تر چربی و پروتئین شیرمادر، ارضای غریزه مکیدن کودک، جذب بهتر آهن شیرمادر و...

.

مـــــــزایای مــــربوط به مـــادر : تحقیقات مشخص کرده اند تغذیه انحصاری با شیرمادر فواید متعددی برای خود مادر در بردارد.

در رابطه با برخی از این فواید دکتر رمضان خانی می گوید: تغذیه انحصاری و مکرر شیرخوار با شیر مادر منجر به پیشگیری از حاملگی زودرس، برگشت سریع تر رحم به حالت اولیه، کاهش احتمال ابتلا به سرطان پستان و تخمدان، بهبود وضعیت روحی عاطفی مادر، برگشت سریع تر وزن مادر به حالت اولیه می شود.

مــــــزایای اقتصـــادی ـ اجتماعـــی شیـــرمـــادر : بنابر اظهارات معاون بهداشتی دانشگاه شهید بهشتی فواید تغذیه با شیرمادر از جنبه های مختلف اجتماعی ـ اقتصادی شامل موارد زیر است: ۱- کاهش هزینه ها به طوری که تغذیه با شیرمادر موجب افزایش نیاز تغذیه مادر در دوران شیردهی می شود افزایشی که به مراتب ارزان تر از هزینه خرید شیرخشک و غذاهای آماده ای است که برای شیرخواران محروم از شیرمادر استفاده می شود.

از سویی دیگر شیرمادر در مقایسه با سایر شیرها منجر به بیماری کمتر در کودکان می شود در نتیجه هزینه درمان کاهش پیدا می کند.

و علاوه بر این در بیمارستان هایی که هم اتاقی کودک و مادر رعایت می شود عفونت و همه گیر شدن بیماری کمتر اتفاق افتاده و در نتیجه مجدداً هزینه ها کاهش پیدا می کند.

۲ - تغذیه با شیرمادر علاوه بر کمک به رشد و تکامل کودک از خروج ارز به خارج از کشور جهت واردات شیرخشک جلوگیری می کند.

۳- تغذیه انحصاری با شیر مادر ارتباط مستقیم در کنترل جمعیت و تنظیم خانواده دارد بنابراین در صورت تغذیه شیرخواران با شیر مادر امکانات اقتصادی کمتری به این امر اختصاص داده می شود.

جنبـــــه های ایمنـــــی شیـــــــر مـــــــــادر : سیستم ایمنی نوزادان در بدو تولد ضعیف است بنابراین مستعد عفونت های مختلف هستند اما شیر مادر به جهت دارا بودن اجزای فعال سیستم ایمنی در محافظت کودک نقشی مؤثر ایفا می کند از جمله ایمونوگلوبولین ها A، G و M.

نحوه شیــــر دادن در شـــرایط خاص تغذیه نوزاد از ساعات اولیه پس از تولد باید شروع شود و تعداد دفعات آن در طول شبانه روز براساس نیاز شیرخوار تنظیم شود چرا که تعداد دفعات در نوزادان مختلف، متفاوت است.

برخی شیرخواران تند و برخی شیرخواران کند تغذیه می کنند.

تغذیه با شیــــــر مـــــــادر پس از عمل ســــزارین: در افراد سزارینی نوع ضد دردی که مادر در طی عمل دریافت کرده است در زمان اولین تغذیه نوزاد با شیر مادر تأثیرگذار است.

در این راستا بنابر اظهارات معاون بهداشتی دانشگاه شهید بهشتی در بی حسی نخاعی مادر می تواند با کمک کارکنان بیمارستان نوزادش را در اتاق ریکاوری شیر دهد اما در پی بیهوشی عمومی مادر با کمک اطرافیان یک یا دو ساعت پس از ماندن در اتاق ریکاوری می تواند شیردهی را آغاز کند.

در سزارین مادر می تواند دراز کشیده در تخت به نوازد شیر دهد و یا در حالت نشسته روی تخت درحالی که بالشی را با عنوان محافظ در پشت و بازوهایش قرار داده و یک بالش روی پاها که نوزاد روی آن قرار می گیرد شیرخوار را تغذیه کند.

تغذیــــه در دو قلــــــویــــی: در تغذیه با شیر مادر یکی از مسائل مهم، تغذیه در چند قلویی هاست.

در تغذیه نوزادان دوقلو با شیر مادر رعایت نکاتی ضروری است ؛ تغذیه مناسب و متعادل مادر (حدود ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کالری اضافی)، تکرار و استمرار شیردهی، تغذیه دوقلوها به طور جداگانه در روزهای اول به دلیل سادگی این روش برای مادر هر چند که در این حالت زمان شیردهی دو برابر می شود.

در رابطه با سه قلویی ابتدا یک پستان برای هر بچه و سپس بچه سوم از هر دو پستان تغذیه شود اما همیشه یک نوزاد آخرین نفر نباشد، در صورتی که با تمام تلاش ها شیر مادر کافی نباشد و نیاز به شیر کمکی باشد هر دو نوزاد تا حد امکان از شیر مادر تغذیه شوند آنگاه شیر کمکی با فنجان یا قاشق به هر دو نوزاد خورانده شود.

در این مورد نباید یک نوزاد با شیرمادر و نوزاد دیگری با شیرخشک تغذیه شود.

نـــــــــوزادان کـــــــــم وزن نوزادان کم وزن اصولاً به صورت نارس متولد می شوند.

در صورتی که زنده متولد شوند برای ادامه حیات نیاز به تغذیه دارد.

این که چه نوع تغذیه ای برای آنها مناسب است باید گفته شود که شیرمادر نوزاد نارس با شیرمادر نوزاد رسیده متفاوت است ولی با این وجود برای نوزادان نارس و کم وزن شیرمادر خود آن نوزاد مناسب تر است.

چرا که در شیر این مادران موادی وجود دارد که برای سیستم بدنی نوزاد نارس متناسب است به عنوان مثال منیزیوم، آهن، چربی، پروتئین، شیرمادران نوزادان نارس بیشتر از شیر مادران نوزادان رسیده است.

چنانچه نوزادی با سن زیر ۳۴ هفته حاملگی متولد شود به دلیل عدم قدرت کافی نوزاد در مکیدن و عدم هماهنگی در عکس العمل های مکیدن و بلعیدن شیر مادر را می توان از طریق لوله داخل معده به نوزاد خوراند.

اما چنانچه نوزاد بالای ۳۴ هفته حاملگی متولد شود مستقیماً می تواند از پستان مادر تغذیه شود و نیازی به استفاده از بطری نیست.

در صورتی که نوزاد زیر ۱۶۰۰ گرم وزن داشت باز هم از طریق لوله داخل معده شیر را دریافت می کند که البته در این حالت ابتدا باید مادر شیر خود را دوشیده و در مدت حداکثر ۴۸ ساعت مصرف کند.

و اما اگر وزن نوزاد ۱۶۰۰ گرم باشد با استفاده از فنجان تغذیه با شیر مادر انجام می شود و همچنین شیرخوار می تواند شیر را با مکیدن از پستان مادر دریافت کنند.

که البته در این حالت ابتدا نوزاد کم وزن مدت کوتاهی شیر می خورد سپس مدت طولانی استراحت کرده و مجدداً شیر می خورد.

در این مورد مادر باید اجازه دهد نوزاد استراحت کرده و سپس شیرخوردن را از سر بگیرد.

بعـــد روانـــــی تغذیه شیــــــرمـــــادر : دکتر ابوالقاسم مهری نژاد روان شناس و عضو هیأت علمی دانشگاه الزهرا می گوید: چسبیدن به آغوش و فیزیک مادر یک نیاز بنیادی بشر است، که در ۵۰ سال اخیر مشخص شده است ارضاء این نیاز از همان دوران طفولیت منجر می شود که فرد در بزرگسالی از لحاظ روانی به یک ثبات روانی رسیده و از آسیب های روانی مصون باشد تا جایی که این افراد اضطراب های کمتری را تجربه می کنند و از لحاظ شخصیتی و روانی مقاوم تر هستند.

شیرخوردن یکی از راه های مؤثر در ارضای این غریزه است.غریزه ای که در صورت ارضا در دوران طفولیت منجر به این می شود که ارتباطات عاطفی قوی بین مادر و فرزند شکل گیرد تا بدان جا که حتی در بزرگسالی این ارتباط استحکام بیشتری پیدا خواهد کرد.

همچنین این گروه از افراد در همه دوران زندگی احساس تنهایی کمتری داشته و مسائلی چون ترک والدین و سپردن به سرای سالمندان از سوی این خانواده ها کمتر اتفاق می افتد.

در ادامه بحث این روان شناس افزود: کودکانی که سرد بزرگ شده و ارتباطات عاطفی کمتری بین آنها و مادر برقرار بوده در بزرگسالی این الگو را بر جنس موافق و مخالف تعمیم خواهند داد.و اما در پایان این گزارش موضوع مهم و قابل ذکر احساس آرامش مادر است که به هنگام شیرخوردن نوزاد در وی ایجاد می شود.

نوشته شده توسط سمیــرا اسلامیه | موضوع: تغـــذیـــه در کـــــــــودکان | لینک ثابت | آرشیو نظرات تغذیه در کودکان چهارشنبه سوم خرداد 1385 1:23 بعد از ظهر با بدغذایی کودکان چه کنیم؟

فرزندان ما، در واقع خود ما از لحظه تولد تا بزرگسالی با مشکلات گوناگونی روبه رو می شویم.

یکی از شایع ترین این مشکلات ، بویژه در سنین قبل از دبستان ، بی اشتهایی است.عوامل بسیاری می تواند در روش غذایی و اشتهای کودک تاثیر بگذارد و ما فقط در صورتی می توانیم به او کمک کنیم که دلیل واقعی مشکل او را دریابیم و آن را بر طرف کنیم.

در عین حال توجه به این نکته ضروری است که پیدایش مشکل یا ناراحتی یکی از بخشهای غیرقابل اجتناب در سیر رشد بچه هاست.

قبل از هر چیز بهتر است تعریفی از اشتها ارائه کنیم.

اشتها یعنی میل خاص دستگاه های بدن که فرد را به سوی انتخاب غذای مورد نیاز و لازم هدایت می کند.

اشتها نیز حالتی شبیه نفس کشیدن ، بلعیدن و سایر برنامه های بدن انسان بوده ، بی اختیار و غیر ارادی است.

بدیهی است که تمایل نداشتن کودکان به غذا، والدین را نگران می کند، اما باید به میل آنها احترام گذاشته و در ضمن به حل مساله پرداخته شود، در ضمن لازم نیست که اوقات غذا خوردن به ساعت جدال و درگیری تبدیل شود.

غذا نخوردن کودکان را به بدخلقی آنها نسبت ندهید.

نیابد بچه ها را عادت داد که فقط در ساعات غذا خوردن ، چیزی بخورند.

پس در هنگام بروز این مشکل چه باید کرد؟

شاید قبل از هر چیز لازم باشد که فرزند خود را نزد پزشک ببرید، زیرا بی میلی به غذا ممکن است با پیدایش هر نوع بیماری ، هر چند خفیف و جزیی ، ایجاد شود و پزشک با معاینات دقیق فرزندتان این موضوع را روشن خواهد کرد.

او بـــی اشتها نیست ، شما پـــرخورید!

گاهی اوقات والدین تصور می کنند که فرزندشان بی اشتهاست.

در حالی که بیش از ظرفیت ، به او غذا می دهند و وقتی که او نمی خورد، تصور می کنند که مشکلی در اشتهای وی ایجاد شده است.

اگر وضعیت رشد فرزند شما در نمودار قد و وزن مطلوب است و رشد طبیعی نشان می دهد، پس دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.

غالبا تغییر رژیم غذایی نیز بی تاثیر در اشتهای کودک نیست.

غذاهایی که چرب باشند، اشتیاق کودک را نسبت به غذا خوردن کمتر می کنند برای مثال اکثر بچه ها شیر را دوست دارند، اما بچه های بی اشتها شیر بدون سرشیر و شیر کم چرب را بهتر می خورند.

گوشت ، سبزیجات و میوه نیز از منابع غذایی خوب برای کودکان به شمار می رود.

فقط ۳ وعـــده یا بیشتــــر؟

سوال بسیاری از والدین این است که خوراکی های میان وعده های اصلی غذا برای کودکان مناسب است یا خیر؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که می توان از خوراکی های کم حجم مانند سیب ، هویج ، آب میوه یا میوه استفاده کرد تا علاوه بر این که مواد طبیعی را به بدن کودک می رساننذ موجب بی اشتهایی او نیز نشوند.

گاهی اوقات وقتی با فرزندتان بیرون می روید و او تقاضای یک شیرینی یا شکلات می کند.

با او مخالفت نکنید، زیرا گاهی اوقات این خوراکی بیشتر غذای روح کودک شما به حساب می آید.

البته بهتر است این گونه خوراکی ها بعدازظهر یا عصر به کودک داده شود تا مانع خوردن غذای اصلی نشود.

یکی دیگر از کارهایی که والدین می توانند صورت دهند این است که یک رژیم غذایی کامل و متنوع را برای کودک در نظر بگیرند، اما به او اجازه دهند که مسوولیت انتخاب غذای خود را به عهده گیرد.

بدین ترتیب او تمایل بیشتری برای خوردن غذا پیدا خواهد کرد.

نمــــــودار سینوســـــی اشتــــــها نکته قابل توجه دیگر این است که اشتها متغییر است.

حتی مقدار شام و ناهار افراد با یکدیگر فرق می کند، سن کودک و میزان نیاز او به انرژی ، همچنین احساسات او، همه در مقدار و نوع غذای مصرفی تاثیر دارند.

کودکان ، معمولا در سالهای دوم و سوم زندگی کمتر از سال اول غذا می خورند و در این دوران سرعت رشد هم نسبت به سال اول کندتر می شود، بنابراین آنها به انرژی کمتری نیز احتیاج دارند و غذای بسیاری نمی خواهند، که همه این موارد طبیعی است و نباید آنها را وادار به غذا خوردن کرد.از دیگر عوامل موثر بر اشتهای کودکان ، جو حاکم بر زمان صرف غذاست.

بهتر است که کودکان غذا را با شادی بخورند.

اگر هنگام صرف غذا همه خوشحال و راضی باشند و از غذاخوردن لذت ببرند، می توانند آهسته غذاخوردن و زمین ریختن غذای کودک را بهتر تحمل کنند و با آرامش بیشتری با او کنار بیایند.

در ضمن افرادی که برای کودک عزیز و مهم هستند در احساسات کودک نقش بسزایی داشته و حالت آنها در حین غذاخوردن برای بچه الگو می شود.

نگرانی و ترس بیش از هر چیز موجب بی اشتهایی کودکان می شود.

توجه داشته باشید که نگرانی و استرس والدین ، بیش از آنچه تصور کنید بر فرزندان تاثیر دارد و از آنجایی که فرزندان تجربه کافی در زندگی ندارند، ممکن است با احساس ناراحتی والدین بترسند که نکند والدین به دلیل مشکلاتی که دارند.

فرزندشان را ترک کرده یا دیگر او را دوست نداشته باشند و همین مساله عاملی برای نگرانی و ترس آنها شده ، اشتهای آنان را بشدت کاهش می دهد.

پس تا حد امکان فضای آرام و شادی را برای فرزندان ایجاد کنید تا آنها نیز با آرامش و خوشحالی مراحل رشد خود را پشت سر بگذارند.