دبیرستان هایی که تجارب یادگیری عمیق و مرتبط با شغل (حرفه) خارج از مدرسه را برای دانش آموزان خود فراهم می کنند،مهارت هایی را که برای دانش آموزان خود فراهم می کنند، مهارت هایی را که برای موفقیت در تحصیل و دنیای کار و زندگی پس از دبیرستان آنها مورد نیاز است به آنها می آموزند.
تعداد زیادی از دانش آموزان پیش از آن که دیپلم خود را بگیرند ،می توانند از عهده کار همزمان با رفتن مدرسه بر آیند ،زیرا بعضی از آنها به کارهایی داوطلبانه ویا در ازای مزد می پردازند که خود مسئولیت های بزرگسالی را به دوش آنها می گذارند.
بعضی از آنها در طول تحصیل در دبیرستان ،برای کار به این جا و آن جا می روند و بعضی دیگر چند سال است که مسئول تامین امور رفاهی زندگی خویش هستند .بعضی دیگر از آنها به دلیل این که پذیرش دانشکده یا دانشگاه ها را دوست دارند ،ادامه تحصیل در دبیرستان را بی فایده و نا مربوط نمی پندارند .
از نظر مربیان تعلیم و تربیت ،چنین باوری از جانب دانش آموزان ممکن است به افت تحصیلی در سال های آخر دبیرستان منجر شود که از آن به مثابه افت سال آخر یاد می کنند .
متاسفانه تعداد کمی از دبیرستان ها می توانند دانش آموزان را برای تجربیات کاری یا علمی مورد نیاز خارج از مدرسه آماده کنند .
گروه دیگری از دانش آموزان هستند که حدود دوازده سال در مدارسی بودند که در اکثر تصمیم ها از جانب مدرسه و بدون دخالت آنها اتخاذ شده است .
این دانش آموزان فاقد توانایی هایلازم برای محیط های یادگیری علمی و کار و زندگی بعد از فارغ التحصیلی هستند .
ممکن است حرکت از محیط نظام مند ، قانون مدار و ضابطه گرای دبیرستان به موقعیت های که تصمیم گیری در آن ها ، بسیار ضروری تر و سخت تر است ،آسان نباشد در صورتی که برای دانش آموزان سال سوم و چهارم دبیرستان فرصت های کاری تحت کنترل ضابطه گرا به محیط واقعی که بر فراهم کردن موقعیت های تصمیم گیری های شخصی تاکید دارد ، آسان تر می شود.
دانش آموزان دبیرستان های تگزاس بر اساس یک برنامه از قبل تنظیم شده با همکاری دانشگاه تگزاس شمالی واقع در (دنتون) به کسب تجربه می پردازند و بخشی از اوقات مدرسه را به منظور درگیری واقعی با علوم و ریاضی در پردیس دانشگاه می گذرانند .
فقط مدارسی می توانند موفق به توانمند کردن دانش آموزان خود برای ایفای نقش در دنیای کار و زندگی بعد از فارغ التحصیلی شوند که بتانند در کنار تجارب آکادمیک عمیق ،فرصت های کسب تجربه و یادگیری در محیط واقعی کار را برای آنها فراهم کنند.
برای آنکه دانش آموزان با محیط های کاری درگیر شوند،باید از جانب مدارس ، برنامه ها پروژه های تدارک دیده شود که آنان را به کسب دانش معلومات و تواناییحل مساله و انجام تحلیل های منطقی و کسب مهارتهای پژوهشی مستقل ترغیب کند و ویژگی های خاص از قبیل کنجکاوی ، سازماندهی ، پشتکار و وقت شناسی را توسعه بخشد .
مدارس غالبا به علت توجه بیشتر به مسائل انضباطی ، حضور و غیاب و امتحانات و نظام نمره دهی ، از پرداختن به ابعاد رشد شناختی دانش آموزان باز می مانند ، در حالی که مدارس باید ببینند چگونه می توانن فرصت های یادگیری را برای دانش آموزان مسن تر فراهم کنند تا آنها را دردانش افزایی و کاربرد دانش آموخته ها کمک کنند .
این فرصت ها ممکن است شامل موارد زیر باشد : به دانش آموزان کمک کنند تا به مهارت ها و توانایی های لازم برای موفقیت در دانشگاه و دنیای کار بعد از مدرسه مجهز شوند .
به دنبال برنامه هایی باشند تا گذار دانش آموزان از مدرسه به دنیای کار و تحصیل پس از فراغت از تحصیل دبیرستان را آسان کند .
فرصت های یادگیری اختیاری را در اختیار آنان بگذارند و از ایجاد محدودیت هایی که آنها را از درس و مدرسه بیزار می کند پرهیز کنند .
مسلم است که برنامه ها ف تجربیات و هدف های بر نامه های برنامه های درسی چنین مدارسی باید با سطوح رشد شناختی مخاطبان و علایق آنان هماهنگ باشد.
شوق متفاوت آموزش دبیرستانی برای آماده سازی پس از فراغت از تحصیل از دبیرستان فرصت های انتخاب پس از دبیرستان به دانش اموزان این اجازه را می دهد تا در حالی که هنوز در دبیرستان هستند مواد درسی درسی در سطوح دانشگاه را مطالعه کنند و در قبال آن مطالعات ، گواهی دریافت کنند .
برنامه هایی از این دست که توسعه خوبی یافته اند در (کلرادو) و واشنگتن وجود دارد .
در کلرادو دانش آموزان سال سوم و چهارم مدارس دولتی می توانند برای کسب گواهی نامه در مراکز دولتی آموزش عالی نام نویسی کنند .
مدارس ناحیه ای ، شهر یه این دانش آموزان را می پردازند و شرکت در این برنامه ها برای تمام دانش آموزان آزاد است .
دانش آموزان برای بر طبق هماهنگی به عمل آمده میان دبیرستان و آموزش عالی می توانند درس های را برای اخذ گواهینامه تحصیلی دبیرستان یا دانشگاه بر گزینند .
در دبیرستان من یوال دنور در حدود 3/1دانش آموزان سال آخر برای گذراندن واحدهای درسی در دانشگاه محلی تحصیل می کنند .
کثر این دانش آموزان از خانوادهای کم در آمد هستند که در واقع به عنوان اولین متقاضی تحصیل در دانشگاه از این قشر هستند .
حدود 60 درصد آنها دانش آموزان زبان دوم هستند و تجربیاتی که آنها در حالی که در دبیرستان هستند ، در دانشگاه تجربه می کنند ، آنها را به ادامه تحصیل در دانشگاه بیشتر ترغیب می کند .
دبیرستان من یوال دارای سه مجموعه رشته آموزشی است : ریاضی ، علوم و (هنر و فر هنگ ).
جایگزینی دانش آموزان در هر یک از رشته های تحصیلی معمولا هدایت گر آنها در انتخاب رشته های دانشگاههی است به عنوان مثال اغلب دانش آموزان گروه ریاضی و علوم دوره های چون اصطلا حات پزشکی و فوریت های پزشکی را برای تمرین کار انتخاب می کند اغلب دانش آموزان رشته مدیریت دوره های دانشگاهی را در موضوعات روانشناسی و جامعه شناسی یا در موضوعات مربوط به نگارش دونبال می کند دانش آموزان رشته هنر و فرهنگ ممکن است کلاسهای در زمینه صفحات وب را بر گزیند یا درس های را برای کمک به مهارتهای زبان انگلیسی خود انتخاب کنند .
دانش آموزان با محدودیت برنامه های درسی امروز برای محیط های آکادمیک بعد از دبیرستان و دنیای کار آمادگی ندارند.
برنامه "رانینگ استارت" واشنگتن نیز مشابه به مدرسه کلرادو به دانش آ موزان پایه های 11و 12 ااجازه می دهد تا در حالی که در دبیرستان هستند درسهایی را در دانشگاه عمومی بگذرانند.
در سال تحصیلی 20001-2000 تعداد 13442 دانش آموز یعنی حدود 10 درصد از دانش آموزان پایه های 11 و 12 در حالی که هنوز در دبیرستان بودند با گنجاندن درس هایی در دانشگاه عمومی ، در این برنامه شرکت کردند .
جامعه دانشگاهی جنوبی " پاگت ساند" در المپیاد نیز سالیانه حدود 500 دانش آموز دبیرستانی را تحت پوشش برنامه رانینگ استارت قرار می دهند .
نیمی از دانش آموزان کلاس هایشان را در دانشگاه می گذرانند.
بیشتر دانش آموزان رانینگ استارت در پاگت ساند جنوبی موفق هستند .
تعداد کمی از آنان از ادامه تحصیل منع می شوند .
اگر چه بعضی از دانش آموزان در ترم اول با چالش های شخصی برای رسیدن به انتظارات سطح دانشگاهی روبه رو می شوند .بر اساس برنامه رانینگ استارت در پاگت ساند جنوبی هر ساله تعداد قابل توجهی از فارغ التحصیلان دبیرستانی 90 واحد درسی در رشته هنر را نیز می گذرانند .
این کار به میزان قابل توجهی برنامه ریزی بعدی دانش آموزان و دانشگاه را شکل می دهند و اغلب به ادامه تحصیل در دانشگاه مربوط می انجامید .
دبیرستان میان دانشگاهی ایده دبیرستان میان دانشگاهی در سال 1974 در جامعه دانشگاهی لاگواردیا در شهر "لانگ آیلند" نیویورک شکل گرفت .
امروزه حدااقل 24 واحد از این نوع مدارس در 11 ایالت وجود دارد .
دانش آموزان این گونه دبیرستان ها معمولا یک برنامه اصلی و عمومی را تا 16 سالگی تکمیل می کنند و سپس دو سال پایانی دبیرستان را در مکانی دانشگاهی می گذرانند.
دانش آموزان این دبیرستان ها پس از تکمیل برنامه درسی عمومی ، به جای شرکت در کلاسهای نظری دانشگاهی ، ورود به کالج های فنی و حرفه ای یا دوره های کارورزی نظام بند را که به نوعی آنها را برای دنیای کار آماده می کند ترجیح می دهند .
انواع گوناگون دبیرستانها ، گروه های دانش آموزان خاص را مورد هدف قرار می دهند .
هدف این برنامه درسی کاهش نرخ افت تحصیلی با ترغیب دانش آموزان به ادامه تحصیل و جلوگیری از افزایش نرخ ترک تحصیل است .
شکاکان باور نداشتند که این دانش آموئزان از شرکت در برنامه های داتشگاهی مخصوصا قبل از این که تحصیلات متوسطه خود را به پایان رسانیده باشند سود ببرند .
امروزه ، لاگواردیا نیازهای مهاجران اخیر را نیز برآورده می کند .
در "سان منوی کالیفرنیا" برنامه ای برای دانش آموزان خلاق ، هنرمند و متفکر سال های سوم و چهارم که ممکن بود با برنامه معمولی دبیرستان هماهنگی نداشته باشند ، تنظیم شد .
بین 64 تا 74 درصد فارغ التحصیلان دبیرستان "مت میدل" در "فلینت میشگان" در دوره های دو ساله یا چهار ساله دانشگاهی ثبت نام کرده بودند که میزان آن از درصد ثبت کنندگان سایر مدارس ناحیه بیشتر بود.
مدرسه میان دانشگاهی در پردیس دانشگاه ایالت "شیلی " در (ممفیس تنسی ) به رشد و گسترش دانشکده ها و حتی مهم تر از آن ، کاهش درصد ترک تحصیل و بهبود نمره های آزمون ها کمک فراوان کرده است .
این برنامه ، پیشرفت در مهارت نگارش را در یک دوره سه ساله از 33 درصد به 63 درصد یعنی چیزی حدود دو برابر رسانیده است .
شیوه های یادگیری حرفه مدار تمام دانش آموزان آرگون در آغاز کلاس دهم ، در آزمون هایی شرکت می کنند تا مشخص شود که آیا آنها معیارهایی لازم برای دریافت گواهی مهارت مقدماتی را کسب کرده اند یا خیر .
به علاوه ، هیات آموزش آرگون اخیرا چارچوبی را برای دریافت گواهی درجه پیشرفته در نظر گرفتند که دانش آموزان می توانند در طی دو سال پایانی دبیرستان آن را اخذ کنند .
دانش آموزان برای اخذ چنین مدرکی باید : 1- یک طرح آموزشی بر پایه علاقه های حرفه ای خود طراحی کنند و مدارکی مستند برای اثبات پیشرفت و موفقیت خود بدست دهند .
2- درک مهارت های کلیدی علمی را از طریق بکار گرفتن آنها در موقعیت های بی دلیل و بی نظیر نشان دهند و هم چنین بسط و کاربردها را در خلال مجموعه ای از شئاهد و مدارک به اثبات برسانند .
3- مهارت ها و دانش آموزان مربوط به حرفه ای معین را در یکی از رشته های شغلی نشان دهند .
4- در یک تجربه کاری مربوط به حرفه ای معین شرکت کنند و از طریق گذراندن آزمون هایی در درس زبان انگلیسی و ریاضی به معیارهای مشخص علمی مربوط به اخذ مدارک مهارت مقدماتی در آن حرفه نایل آیند .
تعداد کمی از دبیرستان ها در خارج از مدرسه تجارب کاری یا علمی مورد نیاز را برای دانش آموزان فراهم می کنند .
چندین دبیرستان برنامه ای برای دادن گواهی مهارت پیشرفته در خلبانی را تدوین کرده اند .
دبیرستان فیلمت در فیلمت آرگون از چهارده دوره 87 دقیقه ای استفاده می کند تا 6 روش کاری را به دانش آموزان متقاضی گواهی ، ارائه دهد .
هر دانش آموز یک طرح چهار ساله تنظیم می کند و طی این مدت با یک معلم راهنما کار می کند .
دانش آموزان باید از راهنمایی های یک مشاور کار آزمووده در مدرسه و یک مربی حرفه ای کا آمد در سال آخر دبیرستان به منظور گسترش و تقویت کاربرد در یادگیری استفاده کنند .
معلمین توانایی دانش آموزان در هر کدام از استانداردهای یادگیری مربوط به حرفه را معین می کنند و دانش آموزان هم برای رسیدن به معیارها و استانداردها می توانند در تجربه هایی در داخل مدرسه مربوط به حرفه ای خاص شرکت کنند .
به منظور رفع نیاز به تجربه کاری مربوط به حرفه ، دانش آموزان می توانند در محیط های واقعی مربوط به کلاس گیاه شناسی یا فروش فناوری ( تکنولوژی ) های سمعی و بصیری و وسائل ویدیویی کلاسی یا کار در یکی از موسسه های حرفه ای محل یا شماری از مشاغل محیطی که با رشته درسی آنها در ارتباط است شرکت کنند .
گام های علمی برنامه هایی که به دانش آموزان اختیارات تجارب آموزشی مربوط به حرفه پس از دبیرستان را ارائه می دهند باید به مواردی چند به شرح زیر توجه داشته باشیند: تمرین اجباری ، تامین منابع مالی ، معیارهای حرفه معلمی ، تغیر نقش و ظرفیت کاری معلمان و مشاوران ، مساله رفت و آمد و تاثیرات افزایش جمعیت دانش آموزان دبیرستانی و موسسات کاری مورد نیاز مربوط به حرف و مشاغل و خدمات در جامعه محلی ( که از ضرورت های اساسی است ).
بدین ترتیب ، برنامه های جایگزینی به نوبه خود می توانند با افت ناگهانی سال آخر دبیرستان مقابله و گذار بسیاری از دانش آموزان سال چهارم را به دانشگاه و مشاغل تسهیل کنند.
انتخاب های پس از دبیرستان و تجارب یادگیری مرتبط با حرفه می توانند حس اشتیاق را در دانش آموزانی که ناگهان دچار افت تحصیلی می شوند ، بر انگیزند ، زیرا آنها مهارت های کاری و علمی بسیاری را موجب می شوند و انتقال و گذارا از دبیرستان به سطوح بالاتر تحصیل و کار را برای دانش آموزان تسهیل می کنند .
در غیر این صورت ممکن است برای انجام آن آمادگی لازم را نداشته باشند .
مدیران و معلمان برنامه ریزی باید طرح های یادگیری دانش آموزان پایه های آخر دبیرستان را به خلق طرح های انتقالی تشویق کنند .
این طرح ها باید مشتمل بر اهداف شخصی دانش آموزان و برنامه ای از کار دانشگاهی برای دستیابی به اهداف باشد و آنان را با آموزش های مورد نیاز بعد از دبیرستان مرتبط کند .
این برنامه ریزی ها و تجارب یادگیری مرتبط با حرفه می توانند حس اشتیاق دانش آموزانی را که در معرض خطر افت در سال های پایانی قرار دارند به ماندن در مدرسه و ادامه کار افزایش دهند .
این برنامه ها موقعیت های کسب مهارت های کاری و علمی بسیاری را برای دانش آموزان فراهم می کنند و انتقال و گذار آنها را از دبیرستان به محیط کار و دانشگاه تسهیل می کنند ، چه ،در صورت نبودن چنین برنامه هایی به احتمال زیاد ، دانش آموزان برای ورود به دنیای کار و یا حتی تحصیل در دانشگاه آمادگی لازم را نخواهند داشت .
منابع و ماخذ Conley , david t ,(2002) , preparing students for life after high school educhtion, leadr/ april ماهنامه رشد تکنولوژی آموزشی ، دوره هیجدهم ، سال تحصیلی 82-81 شماره 148