روابط انسانی
ارتباط چیست: ارتباط از دیدگاههای مختلف دارای معانی متفاوتی می باشد و هر کس با توجه به تجارب و شخصیت خود معنی جدیدی از ارتباط ذر ذهن خود دارد.
مثلاً دانشجویان رشته معارف ارتباط با خدا . دانشجویان کامپیوترو مدیریت استفاده از مدارهای الکتریکی را مد نظر قرار می دهند.
ارتباط به معنی عمومی کردن یا در معرض عموم قرار دادن می باشد یعنی مفهومی از درون فردی برخاسته و به میان دیگران راه یافته، در واقع ارتباطات برخی ار مفاهیم و تفکرات ومعانی و یا پیامها را به دیگران و یا عموم گسترش می دهد و به عبارتی ارتباط یعنی انتقال مفاهیم و انتقال معانی.
ارتباط تسهیم تجارب است یعنی هر موجود زنده آنچه تجارب در درون خود دارد با دیگران در میان می گذارد.
انواع ارتباط: ارتباط اشکال مختلفی دارد به طور کلی ارتباطات به سه دسته تقسیم می شود:
1. ارتباط با خود 2. ارتباط با جمع 3.ارتباط با دیگران
ارتباط با خود: ارتباط با خود در برگیرنده مشکلات درونی یا حل تعارضات درون فرد است. این ارتباط علاوه بر برنامه ریزی برای آینده عملکرد عاطفی و ارزیابی خود و دیگران را مورد توجه قرار می دهد. ارتباط با خود محور اصلی را خود انسان قرار می دهد این ارتباط فقط در خلوت و تنهایی انجام نمی شود بلکه در میان جمع و در هر حالتی انجام می شود.
ارتباط با جمع: این ارتباط فراگرد تفهیم و تفاهم و تسهیم معنی بین یک شخص و انسانهای دیگر حداقل یک نفر می باشد. این ارتباط علاوه مانند ارتباط با خود است به دلایل گوناگون پدید آید. برای حل مسائل و مشکلات خود با دیگران، رفع نیازهای اجتماعی و دلایل دیگر ارتباط با دیگران برقرار می گردد. ارتباط با دیگران در بیشتر موارد به صورت رسمی و به صورت ارتباط چهره به چهره از طریق کلامی و غیر کلامی انجام می گردد. در ارتباط با دیگران همیشه جای پیام دهنده و پیام گیرنده ثابت نخواهد بود و به صورت غیر پیش بینی شده تغییر می یابد.
ارتباط جمعی یا عمومی: در این ارتباط فرد با تعداد دیگری از انسانها ارتباط برقرار می نماید این ارتباط فراگرد تفهیم و تفاهم و تسهیم معنی با جمع کثیزی از انسانهای دیگر است، این ارتباط بیشتر از طریق رسمی با ساختار و برنامه ریزی قابل تشخیص است.فردی سخن می گوید دیگران گوش می دهند مانند کلاس های درس،سخنرانی در جمع، ارتباط جمعی یا عمومی در اکثر موارد بر اساس هدف اطلاعاتی یا متقاعد سازی طرح ریزی می شود یا هدف آن وضعیت تفریحی یا غیره خواهد بود.
ارتباط با رمز یا کد: هر نوع ترتیب و توالی منظم و یک پارچه ای که در بر گیرنده نمادها، کلمات و حروف باشد که به گونه ای اختیاری برای انتقال مفاهیم و یا برای ارتباط به کار گرفته می شود رمز یا کد ارتباطی می گویند.
در ارتباطات دو دسته از رمزها و یا کدها شناسایی شدند: - رمزهای کلامی: که در بر گیرنده کلمات و ترتیب دستئری آنها در به کار گیری آنها می باشد؛ کلمات و دستور هر زبان در حقیقت کد یا رمزهایی است که در جاهای مناسببه کار گرفته شده اند.
- رمزهای غیر کلامی:که در بر گیرنده آن رمزها و کدهایی می باشند که به کلام ارتباط ندارند و به حرکتی مثل حرکات بدنی استفاده از زمان و فضا، لباس، آرایش و صداهایی که به زبان مربوط نیستند بستگی دارد. رمزهای غیر کلامی نباید با رمزهای غیر دهانی اشتباه گرفته شوند چون تمامی رمزهای غیر کلامی، غیر دهانی نیستند؛ مانند بالا و پایین کردن صدا و یا صداهایی مثل آ- اِ- اَ